Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Lieve Millie
❤️
🦚
🌞
Vanmorgen las ik je berichtje en sindsdien zit je in mijn hoofd. Wat een heftige boodschap 😢 Ik wil je nog van alles zeggen maar weet niet zo goed hoe. Ik zal je in ieder geval nooit vergeten, mooi mens ❤️
Ach lieve Millie... 
Millie, lieve lieve Millie. Ik vind de juiste woorden niet... Er zijn zoveel mensen met hun hart en hun hoofd bij jou. Ik hoop dat jij je gedragen voelt. Sterkte, liefde en kracht gewenst. Ook voor man en monstertje.
Wat verpletterend verdrietig.
Wat verschrikkelijk Millie! Ik ben er stil van maar wil je toch even laten weten dat ik aan je denk
Geen woorden ….
IJskoud heb ik het na je bericht.
Heb geen woorden gewoon.
Verdrietig, teneergeslagen.
Dit wilde ik niet lezen.
Je zit in mijn hart lieve Millie❤️
Je blijft voor altijd in mijn 
ik zal je nooit vergeten.
Ik heb tranen in mijn ogen Millie. Er is je zoveel meer gegund. Ik haat echt dat het allemaal niet zo mag zijn.
Je bent een inspiratie voor mij. Je hebt me geleerd dat ik moet genieten van elke dag. Je hebt me geïnspireerd om mijn dromen na te jagen. Nu en niet uitgesteld tot later.
En voor mij heel ontroerend (Dat heb ik al eens geschreven. En ik weet ook dat jij er niks aan hebt) ; je hebt mij een inkijk gegeven in hoe het voor mijn eigen lieve moeder was die ook te jong overleed aan kanker. Bij jouw prachtig geschreven berichten over Monster, voelde ik ook steeds weer even haar onvoorwaardelijke liefde voor mij. Hier ben ik je zo dankbaar voor.
Ik weet dat dit de pijn niet verzacht, ik wil ook zo graag niks verkeerds zeggen, maar ik kan je uit mijn ervaring garanderen dat hij jou meeneemt in zijn leven. Bij iedere grote stap, bij iedere keuze, bij de kleine dingen en moeilijke tijden in zijn leven zal hij aan jou denken en jou missen. En hij zal weten dat hij zo ontzettend geliefd is en was. En die wetenschap zal hem troosten.
Heel veel sterkte en liefde voor jullie
Lieve Millie, ik kom ook uit de meeleesstand. Wat een ontzettend naar en vreselijk bericht. Voor de tijd die je hebt, hoop ik zo dat je nog veel pijnloze momenten samen met je man en Monstertje mag doorbrengen. Ik wens je alle liefs en sterkte toe en denk aan jou en je gezin❤️
Geen woorden voor, wat een vreselijk bericht.
Hoe moet jij (en je man en familie) je wel niet voelen nu? Wat afschuwelijk.
Lieve Millie,
Ik heb eigenlijk niks toe te voegen aan alle mooie, liefdevolle woorden die hiervoor al zijn geschreven. Alleen dat ik ook aan je denk, en jou, manlief, monstertje en al je andere dierbare nog zoveel mogelijk fijne dagen met elkaar gun.
♥️
Wat intens verdrietig, voor jou, voor Monstertje, voor je man, je hele familie...