Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Wat verschrikkelijk Millie. Mijn hart huilt voor jullie.
Jeetje lieverd.. wat verdrietig... sterkte en jullie zijn in onze gedachten.. Niemand die dicht bij jullie staat verdient dit.. het spijt me enorm voor jullie ♥️
Oh nee wat ontzettend verdrietig. Iedere keer weer zo'n klap.
Heel veel liefs.
Ah nee lieverd… 
Brok in mijn keel.
Wat erg voor jou, voor jullie.
Ik heb er verder geen woorden voor.
Maar ik denk aan je. Veel sterkte 
Wat een vreselijk nieuws 😪
Wat een enorme klap en heftig nieuws 
Zo niet eerlijk.
wat afschuwelijk Millie een dikke knuffel ik denk aan jullie
Verschrikkelijk Millie
🥲
Verschrikkelijk Millie, heel veel sterkte voor jou en je dierbaren!
Oh lieve Millie, wat vreselijk. Voor jou, je man, je lieve monstertje en al jouw andere dierbaren. Ik wens jullie heel veel sterkte, rust en kracht toe. 🙏🏻
Lieve Millie, een hele grote dikke knuffel voor jou. Wat een rotnieuws... Hier zijn geen woorden voor... Hopelijk kunnen ze het je nog zo pijnloos mogelijk voor je maken, de laatste periode. Dat je nog zoveel mogelijk en alles kan halen uit de tijd die je nog hebt met je monstertje, man en al je dierbaren ♥️💕♥️
♥️
heel veel sterkte 
Ach Millie wat vreselijk. Ik heb tot nu toe ook meegelezen omdat ik op de een of andere manier een drempel voelde in dit al op jullie vorige forum lopende draadje mee te schrijven. Maar nu voelt het niet meer goed om zwijgend mee te lezen. Je was voor mij ooit Viva’s Millie maar nu ben je ook Viafora’s Millie geworden en ook ik wil je laten weten dat er ook door mij aan jou en je liefsten wordt gedacht. Jij laat ons zien dat donker en licht naast elkaar bestaan Millie, dat angst en liefde, pijn en genieten, somberheid en veerkracht vrijwel tegelijkertijd aanwezig kunnen zijn. Bijna onvoorstelbaar voor iemand die nooit in jouw situatie heeft verkeerd! Het is hartverscheurend om je te zien lijden maar tegelijkertijd zo bemoedigend om jou zo enorm ‘mens’ te zien zijn, blijven en zelfs nog meer worden door alle dreiging, pijn, angst en verlies heen. Wat een levenskracht!
Je moet een keer gaan loslaten. Dat weet je al heel lang. Het is ‘niet te doen’ en het moet toch. Ik wens je enorm veel liefde en kracht Millie, voor jou en je man en je kind en de mensen om jullie heen, terwijl jullie ook nu verdergaan te leven, zoals jullie dat nou eenmaal doen. Wij houden jou en jullie hier met woorden en aandacht vast. Ik hoop dat je dat, naast je eenzaamheid om in je eentje te moeten gaan, kunt blijven voelen. Je verdient alle liefde van de wereld bij deze onmogelijke opgave.
Ach Millie, wat een vreselijk bericht.
Het is nu tijd om uit de meeleesstand te komen en je talen weten wat een bron van inspiratie jij voor mij bent.
Hoe jij met je ziekte en alle tegenslagen daar omheen omgaat, doet mij nederig worden.
Door jou zie ik wat echt belangrijk is en daar wil ik je voor bedanken🙏
Ik hoop dat je toch nog een tijdje bij je man en monstertje mag zijn, dat je nog in je nieuwe huis mag wonen en daar nog fijne momenten met elkaar mag hebben.