Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Lieve Millie, ik wens je nog veel goede momenten met je geliefden.
Je hebt mij enorm geraakt met je verhaal, je bent zo dapper!
Ik denk aan je, Millie. Je hebt zo veel indruk gemaakt, op zo veel manieren. Je hoeft je echt nooit meer af te vragen of je wel hebt ‘geteld’, zoals je het noemde - dat is een absolute zekerheid!!!
Lieve Millie, ik snap dat het heel dubbel is. Toch lees ik liever dit dan pijn, niets kunnen en in bed liggen. Ben zo blij dat deze mooie zonnige dagen je nog gegund zijn.
Ik zou je best wat opvrolijk-hart onder de riem post willen sturen zodat je een bloemenzee van kaarten en cadeautjes binnen krijgt (van forum"vriendinnen"). Toch kan ik me voorstellen dat juist die anonimiteit bij ons juist extra veilig voelt. Geen vragen, geen herkenbaarheid, alleen dat luisterende oor dag en nacht.
Ik hoop dat ze het vocht uit je buik weg kunnen halen, zodat dat onmiddellijk wat verlichting geeft.
Knuffels jouw kant op.
Wat een strijd als je lijf zo achteruit gaat maar jijzelf nog zoveel jaren vooruit wil 
Ik wens je nog een heleboel parken, speeltuinen en cafeetjes (zonder opgezette buik). 
Millie91 schreef op 24-08-2022 om 19:05:
Ik kan niet omschrijven hoe belangrijk dat voor me is, dat ik weet dat mijn dood jullie raakt. ♥️
Lieve lieve Millie, al jouw zinnen raken me, maar deze wel het meest!
Zo fijn dat de pijn te behappen is nu en je aardig je ding kan doen. Maar zo naar dat je lijf je nu zodanig in de steek laat dat het besef van je naderende dood nu steeds meer in kickt. Misschien juist nu het leven verder best weer een klein beetje normaal lijkt. Wat schrijf je het toch duidelijk en mooi op…
Maar je laatste zin… het is voor mij niet alleen jouw dood die me raakt, maar juist jouw leven! Lastig te omschrijven, daar ben jij veel beter in, maar ik hoop dat je me begrijpt. Jouw “lust for life” zoals het in het engels zo mooi wordt omschreven raakt me zo. Ik hoop dat je die nog kan behouden en daarmee nog kan genieten van je mannen!
Dikke knuffels 😘😘😘
Millie, ik reageer niet vaak, maar het voelt nodig om je te laten weten dat ik een van de vele vrouwen ben die veel en vaak aan je denkt. Vooral wenst dat dat zo pijnvrij mogelijk is. Als je hier op rij al die hartjes en kusjes en knuffels ziet staan, weet dan dat dat in werkelijkheid nog veel en veel meer vrouwen zijn die met je meeleven, maar niet altijd weten wat ze in godsnaam nog kunnen toevoegen aan de vele mooie woorden.
Ook hier weer een virtuele knuffel. Mag ik je so wie so (en dat doe ik gewoon nu, omdat je never nooit weet hoe lang je in het leven hebt) bedanken dat je mij en alle anderen een inkijk geeft in je mooie, rauwe bijzondere, verdrietige, wijze en ook vreugdevolle leven. Het leven zoals het echt is. Niet opgepoetst, maar van een doodnormale vrouw met een doodnormale wens voor het leven, voor een gezin en een doodnormale toekomst en die op haar hele eigen wijze moet dealen met alles wat je maar in de schoot geworpen krijgt en geen rekening houdt met alles wat we zo doodnormaal vinden. Omdat we wat dat betreft maar zo weinig te zeggen hebben over wat het leven voor kaarten voor ons in petto heeft. Het leven zegt: dit is je hand, doe het er maar mee.
En hoe je het doet! Ik wil je bedanken, omdat je me elke keer weer een stukje écht leven, écht verdriet en twijfel en écht plezier laat zien en dat vind ik op mijn beurt ook ergens troostend. Dat er in al dat verdriet óók zoveel liefde te vinden is.
Nou, kus op je bol en ik hoop dat je fijne dromen mag hebben vannacht. Morgen weer een nieuwe dag. Ik ben stiekem heel nieuwsgierig naar al jullie rituelen ; )
Diyer wat omschrijf je het goed! 😍
Lieve Millie,
Lief, mooi dapper mens dat je bent.
Zoals jij alles opschrijft en verwoord, het raakt me allemaal zo.
Zelfs nu je aanvoelt dat je terminaal bent haal je er met man en je kleine vent nog zoveel uit.
Als je nog een wens hebt samen met je gezinnetje maak er inderdaad gebruik van zoals hier al genoemd werd.
Van mij ook een warme knuffel, ik hoop dat je lekker slaapt vandaag.
Tot morgen meis,
Liefs ♥️♥️
Wat ontzettend jammer dat je lijf je tempo van je wensen en verlangens niet kan meer kan bijbenen. Kon ik je maar energie sturen...
Lieve Millie, je hebt me zo ontzettend geraakt. Ik hoop dat ze nog iets kunnen doen aan die opgezette buik van je en dat je het boekje nog kunt zien als het af is. Wel fijn om te lezen dat je van die helse pijn af bent. Ik hoop echt dat je lichaam niet te snel achteruit gaat en je nog van vele mooie momenten mag genieten. Jij zult echt nooit vergeten worden.
Ik ben blij om te horen dat je weinig pijn hebt nu. Hopelijk kunnen ze het vocht bij je weghalen, dat zal je wel verlichting geven, misschien is zelfs zitten dan ook weer wat makkelijker. Fijne nacht 💙
lieve Millie
Een dikke knuffel
Goedemorgen Millie ♥️
Millie, ook hier wordt heel veel aan jou gedacht ♥️
watertoren schreef op 25-08-2022 om 00:14:
Lieve Millie, je hebt me zo ontzettend geraakt. Ik hoop dat ze nog iets kunnen doen aan die opgezette buik van je en dat je het boekje nog kunt zien als het af is. Wel fijn om te lezen dat je van die helse pijn af bent. Ik hoop echt dat je lichaam niet te snel achteruit gaat en je nog van vele mooie momenten mag genieten. Jij zult echt nooit vergeten worden.
❤️❤️❤️