Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ha Millie, hoe gaat het? Is je krukkenmissie nog gelukt?
Mijn gedachten zijn bij jou en je gezin. Ik hoop dat het naar omstandigheden goed met je gaat en de immunotherapie snel verbetering laat zien. Dikke knuffel!
Millie, je niet laten opjagen. Ik wil enkel zeggen dat ik me afvraag of er iets met je is.
Ik hoop gewoon op een writers block!
Hi allen, het is een tijdje stil geweest bij mij. Ik heb via de buurt-app een stel krukken mogen lenen van een lief dametje, en daar vol goede moed een wandelingetje naar het café om de hoek mee trachten te maken: helaas heb ik dit in tranen halverwege moeten afbreken. Teveel pijn. Ik heb sinds deze week ook een hele nare pijn in mijn linkerknie erbij gekregen, wat lopen nu al helemaal onmogelijk maakt. Ik vrees dat daar dus ook een uitzaaiing is ontstaan. Ik ben nu verdrietig en ontmoedigd. Noch krukken, noch een rollator zullen mij nu nog mobiel maken, dus we moeten gaan kijken naar een rolstoel.
Het kost me moeite om niet nu al ontmoedigd te raken in de behandeling. Ik weet dat deze tijd nodig heeft, maar als er ondertussen ook nog allerlei nieuwe plekken opduiken..dan voelt dat toch als een slecht teken. Morgen ben ik in het ziekenhuis voor de MRI van mijn rug, dan ga ik ook proberen mijn oncoloog te spreken over deze ontwikkelingen. Het liefst kroop ik in bed met extra pijnstillers met de gordijnen dicht.
Ach meiske toch ❤️💔❤️
Sterkte Millie
Ach lieve Millie, wat een naar nieuws 
een hele dikke knuffel
ach toch.... dikke knuffel
Achter de wolken schijnt altijd de zon, ook voor jou!
Ik begrijp heel goed dat dit een ferme opdoffer is en jammer dat we niks anders kunnen dan je moed inspreken. Als het je moeilijk gaat, mag, neen moet je het zeggen Millie. Je kan niet altijd overvol van goede moed zijn.
Aub, geef de immuuntherapie nog kans, je hebt nog maar 1 sessie achter de rug. Het ware beter dat je er al iets van voelde maar als dat nog niet is, vind ik dit ook niet abnormaal.
Enkele dagen met donkere wolken, maar er zullen ook weer betere komen, Millie.
Druk je kleine (en grote) monstertje nog maar eens goed tegen je hart. Die geeft je altijd kracht en moed.
En als je tijdelijk in een rolstoel moet, dan is het maar zo.
Heb je nog voldoende mensen rond je om je hart te luchten?
Vraag morgen in het ziekenhuis maar alles en voor nu honderdduizend dikke s
sterkte Millie 
Ach Millie toch, wat is dit allemaal toch k@t met peren...
Houd moed, dat wil ik je zeggen. Er wordt hier heel erg met je meegeleefd, ik wens je alle geluk van de wereld!
Och, Millie, het zit je ook echt niet mee. Het leven van een jonge moeder met baby zou zo anders moeten zijn.
Kan de pijn in je knie komen doordat je bij het lopen geprobeerd hebt je heup te ontzien en daardoor je knie hebt geforceerd, of ben je inmiddels wel zo ervaren in het herkennen van pijn door uitzaaiingen dat dat niet zo voor de hand ligt?
Voor je begon aan immunotherapie schreef je een keer dat het zou kunnen dat je klachten eerst zouden verergeren voor het zou verbeteren. Ik hoop voor je dat die verbetering niet te lang op zich laat wachten. Na drie maanden slopende onzekerheid en pijn is je dat zó gegund.
Misschien dat in je bed gaan liggen met de gordijnen dicht nu helemaal niet zo’n slecht plan is. Of (op een tuinstoel of kruk?) onder de douche. Dat is voor mij een plek waar ik kan ontspannen en mezelf ongegeneerd zielig vinden.
Succes, en hopelijk word je in het ziekenhuis wat wijzer zonder dat het meteen weer zo’n slopende lange dag wordt.
Ik snap dat het onvoorstelbaar moeilijk is om de moed erin te houden zo. Sterkte komende week!
Ach lieve Millie ik hoop zo ontzettend dat de pijn snel vermindert, ik gun het je zo.. dikke knuffel!