Kanker, klaar met behandelingen. En dan...
Ik schreef op Viva mee in het borstkankertopic. Maar ik ben nu ruim een jaar klaar met de behandeling, heb me op 4 januari beter gemeld op mijn werk en werk dus weer volledig (in mijn geval 20 uur per week). En gelukkig krijg ik niet meer iedere dag de vraag hoe het met me gaat, maar ik merk dat ik wel de behoefte heb om erover te praten. Want ondanks dat ik 'beter' ben ben ik nog iedere dag bezig met de kwaaltjes en houdt het me toch nog behoorlijk bezig.
Dus wie heeft er zin om mee te kletsen over een leven ná de behandelingen en hoe het is om je leven weer op te pakken na zo'n heftige tijd?
Vrienden. Toen ik net uit het ziekenhuis kwam, was er een vriendin uit Nederland in huis om een beetje voor me te zorgen. En ik heb natuurlijk ook vrienden hier wonen. Ik was ook wel ontroerd over hoeveel mensen hun hulp aanboden. Ook mensen die meer kennissen zijn hier. Maar ik heb ook nogal de neiging om het allemaal zelf te willen doen.
Ik denk overigens dat je wat dat referentiekader betreft gelijk hebt. Ik ben inmiddels aardig wat gewend qua hoe ze hier met patiënten omgaan, dus ik verwacht op dat vlak ook niks meer. Ik ga er bijvoorbeeld al volledig vanuit dat ik ze weer flink achter de vodden zal moeten zitten om de uitslag van de mammo straks te krijgen. Mijn chirurg had bij het laatste consult gezegd dat als ik binnen drie weken na mijn mammo nog geen afspraak had, ik er zelf maar even achteraan moest bellen. Drie weken! Voor de uitslag van een mammo...
Hoe voel je je nu, Agen?
Moe! Maar verder wel ok.
Ik heb over een maand een mammografie en op dezelfde dag nog een afspraak voor de uitslag. Dat is toch een stuk prettiger dan na drie weken nog eens mensen achter de vodden moeten zitten. Ik kan niet zien met wie die afspraak is alleen. Als het een verpleegkundige is, weet ik niet of die meteen veel kan zeggen. De vorige keer kreeg ik het idee dat als ik niet op het punt gestaan had met chemo te starten, het advies geweest zou zijn een uitgebreider (chirurgisch) biopt te nemen. Zou best kunnen dat er dus nog een afspraak achteraan komt met iemand die meer mag zeggen, maar dat is hoogstens een paar dagen later, denk ik.
Zie je op tegen de mammografie?
Ik ken leukere dingen om te doen, maar op dit moment zie ik er nog niet tegenop in de zin van dat ik bang ben dat de kanker terug is. Maar dat zal natuurlijk heus wel een beetje anders zijn als ik het ziekenhuis weer binnenstap. Sowieso al die herinneringen daar...
Moe is vervelend, maar klinkt toch niet heel slecht voor chemo als het daarbij blijft. Fingers crossed!
Ik bedoelde niet zozeer de plet-exercitie, maar meer de uitslag. Fijn dat je daar vertrouwen in hebt.
Hoe ben je eigenlijk in Spanje terechtgekomen? (Ook prima als je daar liever geen antwoord op geeft, natuurlijk).
Agen schreef op 05-08-2021 om 18:25:
Ik bedoelde niet zozeer de plet-exercitie, maar meer de uitslag. Fijn dat je daar vertrouwen in hebt.
Hoe ben je eigenlijk in Spanje terechtgekomen? (Ook prima als je daar liever geen antwoord op geeft, natuurlijk).
Ik hou het inderdaad liever een beetje algemeen. Ik werk locatie-onafhankelijk, dus ik kan in principe overal wonen. Ik heb hier de rust en de ruimte gevonden die in Nederland eigenlijk niet bestaat. En verder trok het avontuur me. Ik woon hier nu een paar jaar en ik heb totaal geen spijt. Zelfs niet toen ik kanker kreeg. Het heeft op een rare manier eigenlijk wel geholpen om hier beter te integreren.
Vanmorgen vroeg ct-scan gehad, uitslag nu al in mijn dossier, en alles ziet er goed uit. Opgelucht!
Dat duurde dus nog twee uur. Toch wat anders dan ‘ga er na drie weken maar eens achteraan.’ Voor mijn mentale gezondheid werkt dit wel beter 
Heel logisch dat je wat anoniemer wilt blijven, Nube. Ik ben op het moment superherkenbaar, maar verander denk ik over een tijdje wel weer van nickname.
Zonnetje, nog gerend de laatste tijd?
Wat fijn Agen, dat de uitslag goed was en al zo snel! In mijn ziekenhuis komt de uitslag pas in het online dossier na het gesprek met de arts.
Mida, weet je waarom ze dat doen, uitslagen pas na het gesprek in het dossier zetten? Ik vind het wel fijn om zelf de keuze te hebben om wel of niet vooraf al te kijken. Openen van het dossier is dan wel zenuwslopend (al ging het nu zó snel dat ik helemaal niet verwachtte al iets te zien, en dus ook minder gespannen was ), maar anders heb je die spanning bij de afspraak. Ik heb ook wel gemerkt dat ik echt even tijd nodig heb om bij te komen van slecht nieuws; als ik dat in de spreekkamer/aan de telefoon te horen zou krijgen, zou de rest van het gesprek compleet langs me heen gaan.
Oh Agen wat fijn dat het allemaal goed is. In het UMCG kun je kiezen of je het meteen wilt zien of na een week. Ik heb en ook voor dochter gekozen voor meteen. In het ziekenhuis in Assen is het pas na een week zichtbaar, heel irritant.
Ik ben beetje moe hoop nog vakantie gevoel te krijgen, maar na 4 weken is dat nog niet echt aanwezig ivm de maar door gaan de rollercoaster mbt zorgen om dochter en andere naaste familie. Dan vergeet ik vaak zelf dat ik ook nog herstellende ben......
Agen schreef op 06-08-2021 om 10:37:
Vanmorgen vroeg ct-scan gehad, uitslag nu al in mijn dossier, en alles ziet er goed uit. Opgelucht!
Dat duurde dus nog twee uur. Toch wat anders dan ‘ga er na drie weken maar eens achteraan.’ Voor mijn mentale gezondheid werkt dit wel beter
Wat fijn!! 
En ja, dat snap ik heel goed. Onzekerheid is killing. Maar jij hebt tenminste lekker snel goed nieuws gehad!
Zzonnetje schreef op 06-08-2021 om 16:55:Ik ben beetje moe hoop nog vakantie gevoel te krijgen, maar na 4 weken is dat nog niet echt aanwezig ivm de maar door gaan de rollercoaster mbt zorgen om dochter en andere naaste familie. Dan vergeet ik vaak zelf dat ik ook nog herstellende ben......
Begrijp ik het goed dat jijzelf kanker hebt gehad, jouw dochter nu kanker heeft en een ander familielid ook nog? Poeh...
Nube schreef op 06-08-2021 om 19:21:
[..]
Begrijp ik het goed dat jijzelf kanker hebt gehad, jouw dochter nu kanker heeft en een ander familielid ook nog? Poeh...
Het is iets anders. ik heb borstkanker gehad half februari klaar met behandelingen (chemo, operatie bestraling.
Mijn moeder is 81 jaar en kan niet meer zelfstandig wonen door neuropathie die is ontstaan door operaties na 2x (endel)darmkanker. zit nu weer tijdelijk ergens maar moet naar plek met 24 uurzorg.
Mijn dochter (16) heeft erythromelalgie een chronische zeldzame aandoening die vooral veel pijn geeft waar geen pijnstillers voor zijn. dit heeft ze haar hele leven al maar is pas in februari dit jaar gediagnosticeerd na jaren dat het niet serieus is genomen met alle gevolgen van dien. Nu heeft ze telkens ontstekingen in voeten doordat haar voeten altijd nat zijn van het zweet. Ook cardiologische onderzocht en we zitten elke week wel in het ziekenhuis voor haar.
Mijn broer 4 jaar geleden in de zomer tijdens een vakantie een hartaanval gehad achteraf door overprikkeling en is heeft dus autisme wat na veel gedoe is gediagnosticeerd en kan weinig meer. Ontslagen na 25 jaar. voor hem veel mantelzorg gedaan de afgelopen jaren.
Zonnetje, dat is een hele lange lijst. Kan me voorstellen dat je aan vakantie toe bent, maar ook dat je niet zo makkelijk ontspant. Februari is ook nog maar kort geleden. Veel gelegenheid om op adem te komen heb je zo te lezen niet gehad. Je schreef het eerder al, maar ik kan me goed voorstellen dat de ziekte van je dochter er bij jou hard inhakt. Je zou het haar vast allemaal willen besparen…
Poeh Zonnetje, dat is inderdaad een lange lijst... Kan me voorstellen dat dat allemaal samen behoorlijk zwaar is...
Nou Zonnetje, niet gek dat je moe bent als je zoveel op je bordje krijgt! Iemand die niet herstellende is van kanker zou er ook moe van zijn….
Agen, nee ik weet niet waarom ik de uitslag niet eerder kan zien. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat het overal zo is. Toen ik nog in de molen zat heb ik vaak gekeken of er al een uitslag in mijn dossier zat, maar dat kwam eigenlijk altijd pas nadat ik het gesprek gehad had. Op zich wel fijn, want dan krijg je meteen de uitleg erbij.