Hoe gaat het met je?

de eerste van ca 26 wekelijkse gesprekken gehad met een begeleider
- tranen zaten hoog (drukke dag gehad) maar ik heb niet gehuild
- "het lukt me niet om x te regelen terwijl dat zo simpel is" en dat zij dat begrijpt en begrijpt dat vrijwel niemand ("normale" mensen) dit kan begrijpen

Net naar de huisarts geweest omdat ik al weken aan het sukkelen ben, ontsteking waardes zijn te hoog en heb antibiotica gekregen. 🤒

Het gaat matig. Ik heb al ruim 2 jaar last van long covid. Maar kan daarmee nog enigszins redelijk werken (wel veel minder dagen dan voor Covid). Maar laatst ben ik ziek geworden en mijn long covid klachten zijn gelijk weer verergerd. Ik baal hier echt heel erg van. Nu gaat het weer langzaam vooruit en ga ik proberen halve dagen te werken. Ik hoop dat het lukt omdat ik wel snel kortademig ben en als ik iets doe mijn hartslag flink stijgt. Maar ik ben het thuiszitten en beperkt zijn zo enorm zat. 

Loeki72 schreef op 09-03-2023 om 11:03:

Het gaat matig. Ik heb al ruim 2 jaar last van long covid. Maar kan daarmee nog enigszins redelijk werken (wel veel minder dagen dan voor Covid). Maar laatst ben ik ziek geworden en mijn long covid klachten zijn gelijk weer verergerd. Ik baal hier echt heel erg van. Nu gaat het weer langzaam vooruit en ga ik proberen halve dagen te werken. Ik hoop dat het lukt omdat ik wel snel kortademig ben en als ik iets doe mijn hartslag flink stijgt. Maar ik ben het thuiszitten en beperkt zijn zo enorm zat.

Wat vreselijk Loekie!! Ziek worden is wel mijn nachtmerrie nu met long covid. Veel sterkte

stokstaart schreef op 09-03-2023 om 12:52:

Wat vreselijk Loekie!! Ziek worden is wel mijn nachtmerrie nu met long covid. Veel sterkte

Inderdaad vreselijk ook ik heb al bijna 2 jaar lC en voel me echt een watje. De afgelopen jaren ben ik vaker bij de huisarts geweest dan de rest van mijn leven. 

Maar ik las ergens dat jij besmet bent met het verliefdheidvirus, ik hoop dat het besmettelijk is, dat kan de wereld een stuk leuker maken

Loeki beterschap 💐

Elmie bedankt!

stokstaart schreef op 09-03-2023 om 17:55:

Hahahaha ja!!!!! Ik ben blij!!!
Ik doe erg mijn best om er mensen mee te besmetten, graag wel op iemand anders dan mijn nieuwe liefde, anders krijgt ze het zo druk

Heerlijk, waarschijnlijk is het de manier om van je LC af te komen, als je ergens energie van krijgt dan is het van verliefd zijn. Geniet er maar lekker van 

Een hoge onderdruk. Niet zo heel gevaarlijk, maar wel een symptoom. Bovendruk 140, netjes, al heb ik van nature een lage bloeddruk

Hier ook moe. Heb het nodige  in huis gedaan  en  zit nu met een boek op de bank in plaats van een rondje te lopen

Vandaag bijkomen van de massage van gisteren (dag daarna ben ik altijd wel moe). Eerst deel van de dag viel de vermoeidheid gelukkig nog mee. Maar toen net bij de koffie een bonbon waar alcohol in bleek te zitten en zelfs dat beetje kan ik nu niet tegen 😒. Dus nu super moe en een zeurende buik en daardoor ook een beetje misselijk. Dus straks met hulp van de website de bonbons uitzoeken en die met alcohol opzij leggen en bewaren voor mijn hele goede dagen.

Maar ik baal er wel van, want de eerste helft van de dag was echt best fijn.

Gisteravond een film gekeken (The Swimmers). Prachtig. Over 2 meiden die gevlucht zijn uit Syrië.
Alleen dacht ik dat het over de tijd na hun vlucht zou zijn maar het ging over hun leven pre oorlog, het uitbreken er van en hun hele vluchtverhaal met daarna hoe zij aan gekomen zijn in Dld en een van die meiden voor het Olympisch team gaat zwemmen.

Heel indrukwekkend, maar omdat mijn jeugd vreselijk getraumatiseerd en onveilig is raakte die film ontzettend aan dat stuk. Ik leef me dan veel te veel in, raak getriggerd door de onveiligheid. Ik heb er onrustig van geslapen en vanochtend moest ik er zo om janken. Het rotte was dat ik bij liefde was en zij moest (thuis)werken. Ze schrok er volgens mij van, dat het me zo uit balans trok. Liever deal ik daar alleen mee omdat mijn trauma's niet mals zijn en ik graag dingen luchtig houd.
Ik ben wel trots dat ik kon aangeven wat ik nodig had (herhaal ff dat je me nog leuk vind want ik heb dan wat demonen waardoor ik denk dat de wereld me stom vind).
Nu lig ik in eigen bed want ben moe van slecht slapen en heb vanavond en vannacht bereikbaarheidsdienst.

Niet zo goed.. Op mijn werk heb ik echt niets te klagen en kan ik heel tevreden zijn. Ik ga met plezier en er zijn mooie stappen gemaakt. Thuis is echter een heel ander verhaal. 

Ondertussen ben ik 30, heb ik nog steeds geen gelijkwaardige vriendschappen, zit ik elke avond alleen,moet ik nadenken over hoe en of ik iemand een berichtje kan sturen, onderneem ik van alles (maar wel alleen) en dat maakt me intens verdrietig. Waar heb ik het aan verdiend? Waarom lukt het mij maar niet wat zoveel mensen wel lukt. Ja, ik heb heel veel wel, maar het belangrijkste: liefde in welke vorm dan ook mist. En na 5 jaar hard werken, investeren is er eigenlijk nog niets veranderd op dat gebied. De laatste keer dat ik bezoek heb gehad was in mei... 

De psycholoog waar ik ben gestart heeft niets opgeleverd, alleen maar veel ergernis. Er gaat een autismeonderzoek plaatsvinden (maar pas over een paar maanden), maar ik ben eigenlijk eerder overtuigd van een persoonlijkheidsstoornis dan van autisme. Van die symptomen heb ik het meeste last en belemmeren mij het meeste. Ik heb geen klik met deze psycholoog en met de enige andere optie ook niet (daar heb ik mijn intake mee gehad, maar dat voelde ook al niet goed). Er is niet goed naar mij geluisterd, waardoor deze hulp weer niet het juiste effect heeft gehad. 

Kortom, ik voel me even echt ellendig en weet niet goed wat ik ermee moet. Ik zie enorm op tegen de weekenden en vakanties.. Gelukkig heb ik mijn sport en wandelen nog, maar inmiddels is dat ook een soort vluchtgedrag.