Hoe gaat het met je?

Vrouw92 Ik ben ongeveer dezelfde leeftijd en heb ook lang geen vriendschappen gehad.. Inmiddels heb ik wel 2 mensen ontmoet waarvan ik inmiddels kan zeggen dat ze mijn vriend/vriendin zijn, maar dat heeft echt wel even geduurd. Ik ben best een buitenbeentje, heb geen kinderwens terwijl iedereen van mijn leeftijd allang kinderen heeft rondlopen.

vrouw92 schreef op 30-03-2023 om 12:30:

Niet zo goed.. Op mijn werk heb ik echt niets te klagen en kan ik heel tevreden zijn. Ik ga met plezier en er zijn mooie stappen gemaakt. Thuis is echter een heel ander verhaal.

Ondertussen ben ik 30, heb ik nog steeds geen gelijkwaardige vriendschappen, zit ik elke avond alleen,moet ik nadenken over hoe en of ik iemand een berichtje kan sturen, onderneem ik van alles (maar wel alleen) en dat maakt me intens verdrietig. Waar heb ik het aan verdiend? Waarom lukt het mij maar niet wat zoveel mensen wel lukt. Ja, ik heb heel veel wel, maar het belangrijkste: liefde in welke vorm dan ook mist. En na 5 jaar hard werken, investeren is er eigenlijk nog niets veranderd op dat gebied. De laatste keer dat ik bezoek heb gehad was in mei...

De psycholoog waar ik ben gestart heeft niets opgeleverd, alleen maar veel ergernis. Er gaat een autismeonderzoek plaatsvinden (maar pas over een paar maanden), maar ik ben eigenlijk eerder overtuigd van een persoonlijkheidsstoornis dan van autisme. Van die symptomen heb ik het meeste last en belemmeren mij het meeste. Ik heb geen klik met deze psycholoog en met de enige andere optie ook niet (daar heb ik mijn intake mee gehad, maar dat voelde ook al niet goed). Er is niet goed naar mij geluisterd, waardoor deze hulp weer niet het juiste effect heeft gehad.

Kortom, ik voel me even echt ellendig en weet niet goed wat ik ermee moet. Ik zie enorm op tegen de weekenden en vakanties.. Gelukkig heb ik mijn sport en wandelen nog, maar inmiddels is dat ook een soort vluchtgedrag.

Ik wil je graag een dikke knuffel geven.

Je mag me altijd een pb sturen als je even kletsen wilt.

Dat klinkt echt niet goed Yumi, zulk soort klachten moeten serieus genomen worden! In mijn directe omgeving was iemand met dezelfde klachten en dat was heel serieus, gelukkig had de huisarts vrij snel door dat maagzuurremmers geen oplossing bleken. Bij een röntgenfoto bleek wat er loos was. Ik hoop dat het je lukt erdoor te komen...

Yumi, herkenbaar.   Ik heb  ook het  gevoel  dat mijn huisarts met grote letters aansteller  boven mijn dossier  heeft gezet. Ik loop inmiddels  bij een homeopaat  in de hoop dat deze me van mijn klachten  af kan helpen. Je moet uiteindelijk  toch wat. Ik snap het idd niet, het is niet zo dat ik er de deur plat loop ofzo. Als ik ga, een keer in de 2 of 3 jaar heb ik het al maanden aangekeken  of paracetamol  geslikt. Om vervolgens weggestuurd  te worden met kijk het nog maar even aan of neem een extra paracetamol. 

Auwereel schreef op 04-05-2023 om 12:21:

Dat klinkt echt niet goed Yumi, zulk soort klachten moeten serieus genomen worden! In mijn directe omgeving was iemand met dezelfde klachten en dat was heel serieus, gelukkig had de huisarts vrij snel door dat maagzuurremmers geen oplossing bleken. Bij een röntgenfoto bleek wat er loos was. Ik hoop dat het je lukt erdoor te komen...

Ik schrik hier ook van, heb zelf ook niet de link gelegd en de problemen met de maag apart gezien vd keel. Straks maar weer proberen afspraak te maken, kwam er vanmorgen niet doorheen 

lientje69 schreef op 04-05-2023 om 12:21:

Yumi, herkenbaar. Ik heb ook het gevoel dat mijn huisarts met grote letters aansteller boven mijn dossier heeft gezet. Ik loop inmiddels bij een homeopaat in de hoop dat deze me van mijn klachten af kan helpen. Je moet uiteindelijk toch wat. Ik snap het idd niet, het is niet zo dat ik er de deur plat loop ofzo. Als ik ga, een keer in de 2 of 3 jaar heb ik het al maanden aangekeken of paracetamol geslikt. Om vervolgens weggestuurd te worden met kijk het nog maar even aan of neem een extra paracetamol.

Ik weet het Lientje, ik kijk het ook altijd een tijd aan voor ik een afspraak maak. Denk dat de hoge werkdruk ook een vd oorzaken is. 

vrouw92 schreef op 04-05-2023 om 12:48:

Hier gaat het muwah, terwijl ik me eigenlijk niet zo zou moeten voelen. Beetje mixed feelings. Loop al een tijdje te tobben met mijn heupen en moet mijn belastbaarheid afbouwen, maar juist die belastbaarheid is mijn medicijn om de chaos in mijn hoofd controleerbaar te houden.

Vandaag is de eerste gewone dag nadat ik terug ben gekomen uit Valencia. Daar heb ik het heerlijk gehad om alleen te zijn, maar tegelijkertijd heb ik het daar ook moeilijk mee gehad. Gelukkig is er daar genoeg afleiding.. Nu eenmaal thuis voel ik me gelijk weer zo eenzaam. Ik probeer er tegen te vechten, maar het is moeilijk. Met een aankomende verjaardag, bevrijdingspop hier in de stad in het vooruitzicht helpt dat niet mee. Mijn verjaardag vier ik alleen voor ouders en broertje, verder durf ik niemand uit te nodigen. Vorig jaar hebben er last minute veel mensen afgezegd en dat is een enorme trigger geweest. Eigenlijk wilde ik het helemaal niet vieren, maar mijn ouders wilde graag komen.

Nu helpt gedoe met mijn tanden ook niet echt mee, dus ik zit dit nu met tranen in mijn ogen te typen. Ik durf het eigenlijk tegen niemand in mijn omgeving te zeggen, want ik heb toch zulke leuke dagen gehad... Wat mij betreft mag de vakantie wel weer over zijn, lekker in het normale ritme.

Hoe gaat het nu met je Vrouw? Zowel fysiek als psychisch?

Ik voel me een beetje down. We hebben net een intake gehad voor een klas met hoogbegaafdheid voor zoontje waar hij misschien volgend schooljaar gaat starten. Tijdens het gesprek kwam het enthousiasme en de leergierigheid van zoontje er niet helemaal uit voor mijn gevoel. Wat ik snap ik zo’n situatie maar wat minder handig is voor het volledige beeld. Ze liet aan het eind van het gesprek volgens mij ook doorschemeren dat het hem waarschijnlijk niet gaat worden omdat andere kinderen het harder nodig hebben (officiële uitslag horen we eind volgende maand).

En het stomme is, van tevoren vond ik alle uitslagen goed want dan moet het zo zijn en nu het dan niet door lijkt te gaan, ben ik down 🤪

lientje69 schreef op 04-05-2023 om 12:21:

Yumi, herkenbaar. Ik heb ook het gevoel dat mijn huisarts met grote letters aansteller boven mijn dossier heeft gezet. Ik loop inmiddels bij een homeopaat in de hoop dat deze me van mijn klachten af kan helpen. Je moet uiteindelijk toch wat. Ik snap het idd niet, het is niet zo dat ik er de deur plat loop ofzo. Als ik ga, een keer in de 2 of 3 jaar heb ik het al maanden aangekeken of paracetamol geslikt. Om vervolgens weggestuurd te worden met kijk het nog maar even aan of neem een extra paracetamol.

Dat is het huisartsenprotocol: wegsturen met aankijken en paracetamol. Dus je moet het niet eerst zelf al lang aankijken. Je meldt je alvast bij de huisarts en na een week kom je weer terug dat de klachten er nog zijn en dat paracetamol onvoldoende helpt. Dan stuurt hij je met iets anders weg misschien. Dan doe je dat de voorgestelde tijd en dan maak je weer een afspraak om te melden dat het niet helpt. Want een huisarts heeft zo’n protocol dat hij doorloopt voordat hij mag/kan doorsturen naar de specialist. Dat kost je zeker zo’n 3 huisartsafspraken, elke week zit je er dan. Zo werkt dat in Nederland. 

Yumi schreef op 08-06-2023 om 13:30:

Moet om 15.30 uur in het ziekenhuis zijn voor een onderzoek. Behalve dat er niks uit mijn handen komt door de stress, ben ik ook nog eens misselijk van de honger. Dit is toch geen tijd om iemand nuchter te laten komen?

Wat zwaar dat je nog niet hebt mogen eten!

Yumi schreef op 08-06-2023 om 13:30:

Moet om 15.30 uur in het ziekenhuis zijn voor een onderzoek. Behalve dat er niks uit mijn handen komt door de stress, ben ik ook nog eens misselijk van de honger. Dit is toch geen tijd om iemand nuchter te laten komen?

Vreselijke tijd inderdaad.