Niet kunnen sparen & achteraf betalen is een probleem

Bij onze gemeente kun je, tegen betaling van ongeveer 30 euro (ik weet alleen niet of het per maand of kwartaal is en kan het online niet vinden) gebruik maken vrijwillig budgetbeheer. Dit is vrijwillig dus geen bewindvoering. Maar zij helpen je dan door de rekeningen te betalen en dan leef je met een door jou afgesproken budget qua leefgeld en ook qua sparen en voor leuke bestedingen. Een familielid van mij heeft deels vergelijkbare problematiek en dit voorkomt een boel gedoe. Dit is vrijwillig en dus geen bewindvoering of schuldsanering. Bij dit familielid gaat het inkomen naar een rekening van de gemeente. Die betaald de lasten en doet de afgesproken reserveringen. Mijn familielid krijgt per week (dat is wat deze persoon prettig vindt) geldt om van te leven en daarnaast is er een reservering van een bedrag per maand voor extraatjes. Daarnaast enkele reserveringen voor toekomstig onderhoud en vervangingen en vakanties enzo. 

Hier ook adhd en deels herkenbaar. Sinds ik aan de Elvanse zit en mijn medicatie zijn werk goed doet is mijn impulsiviteit een stuk minder geworden. Ik merkte het eerst niet eens op. Maar ik merk het aan mijn rekening 😅. Ik koop een stuk minder impulsief (want hè je zal het vast ooit nodig hebben, of ja maar het is zo leuk/handig/mooi). 

Mijn broer, adhd en autisme, kreeg het met geld omgaan niet voor elkaar. Hij heeft zich erbij neergelegd. Jaren terug hadden hij en zijn nu ex behoorlijk wat schulden en kwamen in de schuldsanering. 
Nadat ze eruit waren heeft mijn broer vrijwillige bewindvoering aangehouden. Daar betaald hij per maand voor maar deze man houdt zijn financiën bij, zorgt dat er gespaard wordt en hij krijgt elke week weekgeld. Daar moet hij het mee doen. In overleg krijgt hij af en toe geld voor iets extra's. Bv een vakantie, de feestdagen (jong kind waar hij dan sintcadeaus voor kan kopen). Dit krijgt hij echt niet elke keer als hij om geld vraagt. Gaat allemaal in overleg. De bewindvoerder is best streng. Dat is ook zo met broer afgesproken want als de bewindvoerder niet zo streng zou zijn zou broer alsnog alles uitgeven. Voor hem werkt dit fijn. De vaste lasten worden betaald, iemand let op zijn geld. Er wordt gespaard voor je weet maar nooit en hij heeft een week bedrag dat hetzelfde is en waarvan hij weet dat hij het mee moet doen. 

MidasWolf schreef op 29-10-2024 om 18:48:

Wat anderen al zeggen, direct een percentage salaris wegzetten. En in je gedachte ook zeggen dat je het met minder moet doen.

Stel je verdiend € 2600 zet €100 direct apart, dat je dus eigenlijk € 2500 verdiend. Daar probeer je dan naar te leven.

Dit zijn leuke tips, net als de tip over een nachtje erover slapen. Maar dit werkt niet voor mensen met adhd. Bij impuls aankopen wil je het nu hebben. En als het geld er is geef je het uit. Het nadenken is na een uur wel klaar en dan ben je er echt van overtuigd dat je het heel heel graag wil hebben of nodig hebt. En als je al een nachtje slaapt (wat waarschijnlijk niet slapen is maar gewoon walker liggen, denkend aan het product) dan wordt het alsnog gekocht. 

Geld apart zetten waar je gewoon weer bij kan heeft in zulke adhd gevallen geen zin. Het is immers zo weer van de spaar op de gewone tekening gezet. 

"Ik weet ook niet zo goed waarvoor ik moet sparen. Als er iets kapot gaat in huis, regelt de huisbaas het. Een huis kopen of iets groters huren is de komende jaren nog niet mogelijk alleen. Voor trouwen, kinderen etc hoef ik ook niet te sparen. "

Ik zou echt eens gaan nadenken heel diep en je leven uitstippelen in je hoofd en kijken wat je tegenkomt op termijn... desnoods doe dit tot je 80ste. Kijk eens wat je tegenkomt. Alles kost geld. Zelfs je grafkist en je steen. 

Je hebt je studieschuld afbetaald. Je huur betalen is geen probleem. Het ziet ernaar uit dat je in een financieel luxe positie zit. Zou het kunnen dat je een beetje te streng voor jezelf bent?

Door je ADHD icm gebrek aan motivatie vind jij het lastig om te sparen om het sparen (een diepgewortelde Nederlandse obsessie), en daarom praat je jezelf een enorm schuldgevoel aan (maatschappelijke druk). Dat is ontzettend contra-productief, want je voelt je er alleen maar slechter door. En daardoor ga je weer meer kopen want dat geeft weer een lekkere dopamine boost. Dus probeer het ook een beetje los te laten. Heel veel mensen lukt het niet om te sparen terwijl ze lang niet zo'n flexibele uitgangspositie hebben als jij (ze hebben bijvoorbeeld een eigen huis, of kinderen). Die overleven het ook. Zolang je je niet in de schulden steekt, ben je goed bezig (dat achteraf betalen uitzetten is wel een goed idee!) 

Ik heb helemaal geen pas voor mijn spaarrekening maar een overboeking is met drie klikken geregeld. Dat is dus geen grote drempel. Desondanks lukt het me al jaren om uit het rood te blijven. Niet om mezelf op de borst te kloppen, er zijn tijden geweest dat ik alles boven nul een prestatie vond en ik na mijn salaris 100 euro in de plus stond. Ik ben dus ooit begonnen met aan het begin van de maand te sparen en sparen als vaste last te zien. Ik moet bekennen dat het nog wel eens is ‘mis’ gegaan, maar ik neem alleen maar op van de spaarrekening als ik anders niet kan eten of er andere echt noodzakelijke betalingen gedaan moeten worden.
Gek genoeg geef ik nog steeds meer uit vlak na mijn salarisstorting, etentje, uitje of tuincentrum. Ik heb dus meerdere peildata waarop ik een voor mezelf bepaald minimum wil hebben en anders zuinig aan doen (de 5e van de maand nog 1200 euro, de 15e nog 800). Het geeft ook een ontspannen gevoel dat mijn betaalrekening ‘op’ mag, het sparen is immers al gebeurd.

vrouw92 schreef op 29-10-2024 om 21:45:

Dank voor zoveel lieve berichten! Waar ik wat mee kan:

- Spaarrekening echt ergens anders openen. De ABN klinkt goed. En de pas hiervan bij mijn ouders of goede vriendin leggen. Ik heb al een aparte pas voor boodschappen. Dat werkt al redelijk goed.
- Automatisch overschrijven instellen. Dat is beter haalbaar als het geld verder weg is.

- M’n weekboodschappen gaan prima. Zijn meer de keren daarna, dat ik toch nog iets nodig heb. Dat zijn meestal maar 1 of 2 producten en dan gaat het toch mis.

- achteraf betalen kan ik helaas niet uitzetten.
- Onderzoeken welke hulp evt bij mij past. Ik doe alles alleen en wil dat eigenlijk wel zo houden.

- Ik begin morgen met medicatie en hopelijk gaat dit ook iets doen tegen de impulsbeheersing.

Waar betaal je dan achteraf? Ik betaal altijd gelijk als ik iets koop, ook online .

Ik snap je gevoel. Zelf wordt ik ook altijd heel blij van een leuke aankoop. Wat mij helpt is alles bijhouden wat ik uitgeef. Wordt het dan teveel vind ik het echt belachelijk van mezelf en terug halen van de spaar doet al helemaal pijn. Maar dat zie ik dus alleen maar als het zwart op wit staat. Eigenlijk is het voor mij funest dat alles tegenwoordig digitaal gaat, je ziet je fysieke geld niet meer verdwijnen. 

Ik maak een budget voor er loon komt... en de rest gaat ook naar de Spaar. Ook sppar ikeen vast bedrag. En ik betaal alles cash... Dat wat in  mijn portemonnee zit moet tot zondag  langen.  Online word meteen betaald.En met dingen die niet nodig zijn: daar slaap ik een nacht over.

Geen idee hoe georganiseerd je bent en of je wat aan mijn tip hebt? Maar zou het kunnen helpen om thuis iets beter te ordenen? Ikzelf heb daar door NAH een probleem mee en krijg daar hulp bij. Na het aanpakken van mijn kledingkast bijvoorbeeld, heb ik weer even overzicht: ik ontdek dan dat ik veel meer leuke kleding heb dan ik dacht, waaronder dingen die ik amper heb gedragen. Daar ben ik dan opnieuw blij mee en dan hoef ik even niks nieuws. Na zo'n actie vorig jaar december, heb ik me zelfs voorgenomen dit hele jaar geen kleding meer te kopen. Dat is gelukt, op een appelgroen jurkje na. En achteraf bleek ik al een vergelijkbaar jurkje te hebben 

Hetzelfde geldt bij mij voor make up, de linnenkast en keukenkastjes ... 

Eigenlijk zou ik een 'anti-boodschappenlijstje' moeten maken: Ik heb géén knäckebröd, géén tabasco, géén shampoo en géén linzen nodig! 

vrouw92 schreef op 29-10-2024 om 21:11:

[..]

Dank voor deze goede tip! Ik wil het graag zelf onder controle houden. En eerst zonder hulp proberen.

De spaarrekening bij de ABN klinkt als een heel goed idee. Bij de ING kan ik er iets te makkelijk bij.

Ik werk ook met verschillende spaarrekeningen 

Één voor onvoorziene uitgave daar kom ik alleen in geval van nood aan. Vorig jaar had ik hele hoge tandartskosten (2 kronen en een implantaat) en dan is het fijn als dat daaruit betaald kan worden.

Één waarop ik spaar voor zaken als nieuwe meubels of een duurdere vakantie dan normaal.

Één  waar een niet zo hoog bedrag opstaat waar ik impuls aankopen van doe dat mag ook best af en toe maar zo houd ik dat binnen de perken en kom ik daarvoor niet aan mijn "echte" spaargeld.