Coronavirus Covid-19 Coronavirus Covid-19

Coronavirus Covid-19

Langdurige klachten na Covid, wie ook? (gesloten)


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Boosheid heb ik pas op mijn 44e mogen toe laten en ik vind het nog best lastig.!
Maar besef me ook dat het zo'n gezonde emotie is ( als ik tenmiste niemand op zijn b#k sla....)
Kan soms ook echt vloeken 
Wat betreft de muziek van Linkin Park Hobbelterder heb ik zoveel gedraaid nadat ik erachter kwam dat mijn ex vreemd was gegaan met een meisje van 25! 
Is goede verwerkingsmuziek!

JuffertjeinhetGroen schreef op 28-03-2022 om 11:31:

Boosheid heb ik pas op mijn 44e mogen toe laten en ik vind het nog best lastig.!
Maar besef me ook dat het zo'n gezonde emotie is ( als ik tenmiste niemand op zijn b#k sla....)
Kan soms ook echt vloeken
Wat betreft de muziek van Linkin Park Hobbelterder heb ik zoveel gedraaid nadat ik erachter kwam dat mijn ex vreemd was gegaan met een meisje van 25!
Is goede verwerkingsmuziek!

Boosheid. Ik voelde het nooit. Kon me te goed inleven in de ander of niemand kon er wat aan doen, dus dan kun je ook nergens boos over zijn. Zo ervaarder ik het.

Boosheid kwam er één keer in de zoveeltijd uit in dromen waar ik zeer geweldadig was. Al wist ik niet wat de trigger was van die dromen. 

Tegenwoordig voel ik soms wel boosheid. Ook als mijn boosheid heel onredelijk voelt. Het blijft een kut emotie, maar het is wel goed dat het er tegenwoordig uit kan.

Voor jou dus herkenbaar Lollypop! Ik dus banen gehad in de hulpverlening, met veel agressie en bedreigingen, waar ik altijd professioneel moest blijven.
Sinds die tijd heb ik het een soort van geblokkeerd.

Mijn psychosomatische fysio legde uit dat je warme boosheid hebt ( bijvoorbeeld het boos zijn dat je Long covid hebt, dat je onrecht is aangedaan etc) dit noemen ze de krachtige boosheid ( die voel ik dus vaak) en koude boosheid dit zijn meer de verbitterde mensen.
Vond ik een fijne uitleg en vind het steeds meer een gezonde emotie. 

boosheid bij onrecht vind ik dus een lastige als niemand iets fout heeft gedaan. Frustratie, pijn, verdriet dat is begrijpelijk, maar boosheid voelt raar.
Zal mijn innerautist wel zijn, die een niet werkbare betekenis geeft aan het concept boosheid.
Gelukkig kan ik het ondanks dat wel beter voelen nu, maar in mijn hoofd clasht het wel en voelt boosheid onlogisch.

Ik probeer vanwege prikkels mijden, wat minder tv te kijken. Maar vandaag moet ik mijzelf echt even afleiden van al mijn emoties over mijn slaap problemen. Die kosten me meer energie dan die tv

Ik heb vandaag (net als gisteren) de hele dag op bed gelegen. En dat met dat mooie weer. Zwaar vermoeid, niet lekker, hoofdpijn en geen eetlust. Herken die boosheid ook. Ben het ziek zijn zo zat. Zou het liefst een vaas kapot gooien ofzo. 
Geen idee ook waar dit weer vandaan komt. Vannacht slecht geslapen, overdag zo moe dat ik niet kan slapen. Weer dingen af moeten zeggen waar ik van baal. 

fijn dat je slot eraf is gebroken lollypopje! Ben benieuwd of je de sleutel nog terug gaat vinden binnenkort :p 
@yumi succes met de verhuizing en pas goed op jezelf!! 
@juffertje woensdag eigenlijk weer werk, maar ga morgen afbellen voor deze week. Aangezien ik al 2 dagen tot niks in staat ben. 
Zorgzaamheid voor jezelf is ook heel belangrijk! 

Nou ik een goede en lange nacht gehad! Nu zo naar de tandarts, behandeling voor een kroon.
Is niet echt mijn hobby, maar merk dat ik doordat ik me minder voel op verschillende vlakken ik er ook meer tegenop zie.
Vanmiddag ook niet naar de wereld winkel, even genoeg voor vandaag! 

Knuffel weer voor iedereen 

Wat fijn van je goede nacht Juffertje, en succes met de kroon. Snap helemaal dat het nu nog extra vervelend voelt. Maar straks is het voorbij en hoef je er niet meer tegenop te zien! Mooi zeg, wat je schrijft over je proces en over empathie (of het gebrek daaraan bij sommigen…) Fijn, en knap, dat je dat zo kan gaan zien!

Lollypopje, fijn van je fiets, geeft weer iets meer bewegingsvrijheid! Wat rot van je nachten, ik snap dat je er wanhopig van wordt. Mij helpt het altijd om met een (vooral niet spannend) luisterboek in slaap te vallen, dan denk ik aan het verhaal ipv aan mijn eigen piekergedachten. Of misschien werkt voor jou white noise, een slaapmeditatie of yoga nidra. Je hebt vast alles al geprobeerd hoor… maar ik noem het toch maar even, voor de kleine kans dat je er wat aan hebt…

Yumi, o die nieuwe woning… Logisch dat je het er (figuurlijk en misschien ook wel letterlijk) benauwd van krijgt, het is druk en hectisch… Heb je mensen die je kunnen helpen? Praktisch met inrichten oid maar ook juist met het geregel, of al is het maar het overzien van het geregel? Ik hoop het. Het is voor nu heel erg veel, maar als je er eenmaal zit zal het erg fijn zijn. Wij wonen hier sinds een jaar (groter huis met tuin), daarvoor met twee kinderen in een flat. Ook hier heel veel wat nog niet af is (en met hoe ik er nu bij zit, ook nog een tijd niet af gaat komen…) maar in lockdowns, meerdere keren quarantaine met het hele gezin en nu weer dat ik heel veel thuis ben vind ik het zooo fijn om een fijn huis (en tuin) te hebben. Dat gaat bij jou ook gebeuren!! Hoop dat je af en toe het beeld van dat je daar al woont voor ogen kunt houden. Wanneer krijg je de sleutel?

Hobbelster, heb je je oordoppen nog gevonden? Ik hoop het, maar zo niet – niet te hard nadenken over het geld (en het gedoe) van nieuwe kopen, ze zijn gewoon iets wat je hard nodig hebt en soms raken dingen kwijt, tja balen, maar dat kan echt gebeuren. Don’t beat yourself up about it. En wat vervelend dat je na je herbesmetting weer een stap terug hebt moeten doen, o.a. qua werk. Wie weet loopt het herstel naar waar je eerst was wel best snel, want dit virus is zo grillig, echt geen touw aan vast te knopen. Ik ga voor je duimen en anders vind ik het heel goed dat je probeert er niet over in te zitten!

Pheebs, supergoed dat je het gesprek aan gaat deze week. Wanneer is het? Fijn dat je nachten nu goed zijn, niet goed dat je je verder weer zo slap voelt… Hoop dat dat snel verbetert!


Zo, ik ben weer bij . Duurt altijd wel even, omdat ik sommige dagen geen energie heb om te reageren en dan is het daarna best veel 😊. Maar blijf deze groep superwaardevol vinden!

Hier wisselende dagen. Vorige week weer twee dagen vnl. in bed met megaspierpijn en een algeheel grieperig gevoel. Het weekend vooral heel moe en hoofdpijn. Gisteren best een goede dag en vandaag iets moeier – maar zoals nu voel ik me in elk geval ‘mezelf’ op de momenten dat ik rustig op de bank zit. Niet als ik ga bewegen of cognitief iets ingewikkelds moet doen, maar dit voelt al heel fijn.

Vrijdag naar fysio geweest. Bij de intake was ik niet onder de indruk, ik had toen de stagiaire en een fysio die heel druk was en weinig wist van LC. Nu iemand anders, was een verademing. Heel fijn en rustig persoon. Aan het eind kwam ik erachter dat die eerste fysio vooral met demente bejaarden werkt (moet je natuurlijk vrij geanimeerd voor zijn) en deze ook psychomotorisch fysio is en veel werkt met mensen met overprikkeling, burn-out enzo – dus qua karakters wel passend 😊. Ik heb oefeningen gekregen en die moet ik doen tot het voelt als een 4-5 qua inspanning, op een schaal van 1 tot 10. Wel confronterend dat dat dus na 5 bicep curls of 2 squats al is… en eigenlijk ben ik dan die 4-5 nog voorbij gegaan, want ik stop op het moment dat ik al hoofdpijn begin te voelen. Maar ja, het is wat het is… Het gaat er nu dus om om niet de herhalingen te tellen (want kan idd demotiverend zijn), maar goed te voelen waar die 4/5 zit en tot daar te gaan. Ze gaf ook nog de tip om bij erge spierpijn te fietsen ipv wandelen omdat dat minder belastend is voor de benen.

De weekends blijven hier lastig, ik ga eigenlijk over mijn grenzen om toch zoveel mogelijk van het gezinsleven te kunnen opvangen, maar mijn man gaat er steeds meer doorheen zitten dus kan ik ook niet minder doen voor mijn gevoel. Had afgelopen weekend dat we misschien nog iets meer bereiken als we het beter plannen – dus dat ik steeds na max een uurtje beneden weer even ga rusten, maar dan in dat uurtje misschien wel echt even de kinderen kan overnemen ipv er twee uur wat bij te hangen. En er komt komend weekend een buurmeisje een paar uur helpen.

Verder hik ik tegen telefoongesprek met mijn teamleider aan, ze zei vorige week dat ze met me een ‘plan van aanpak’ wilde maken, maar er valt nog weinig te plannen… Was voordat ze het verslag van de bedrijfsarts had gekregen, inmiddels heeft ze dat wel, dus hopelijk bedaart ze een beetje. Gesprek is steeds verzet door beide kanten dus ik hik er nu al een week tegenaan. Als er te veel volwassenen afwezig zijn, kunnen de kinderen (cliënten) niet komen, dat gebeurt bijna nooit maar de afgelopen weken al drie keer… Ik ben er dus al niet en nog meer collega’s kregen corona en andere ziekte. Dat is voor de teamleider natuurlijk ook stressen, zij is ook nog vrij nieuw in deze functie, maar het voelt een beetje of ik moet oppassen me niet door haar te laten pushen. Mede door jullie verhalen vraag ik me wel af wat het punt is wat de criteria zijn om weer te kunnen werken. Zolang ik maar om de dag douche omdat dat anders te veel energie kost, ik na elke ‘activiteit’ van een halfuur moet uitrusten, en niet voor mijn eigen kinderen kan zorgen, lijkt het me nog niet aan de orde. Zoals jij je op je werk voelt Pheebs, kan het ook duidelijk nog niet. En als iemand wel weer kan werken, maar daarbuiten alleen maar op bed liggen, vind ik dat ook niet oke. Dat thuiswerken is ook een vloek en een zegen, want fijn dat het kan, maar daardoor vindt men misschien ook eerder dat je wel weer iets kan doen… Maar als ik me een keer ietsje beter voel en in een cafeetje wat ga drinken op een tijd dat ik normaal gesproken aan het werk zou zijn, voel ik me daar ook een beetje raar bij – hebben jullie dat ook?

Tot slot (wat een lappen tekst weer, sorry!) nog een paar concrete vragen:
- welke vitamines/supplementen gebruiken jullie en zijn er nog bepaalde merken goed? Lollypopje, hoe zijn je bevindingen met de lactoferrine?
- Lolly, doe je nog aan Gupta en zou je het aanbevelen?
- ik ben ook benieuwd naar merken van oordoppen, als jullie de puf hebben om ze op te zoeken

Dank!!

Ik ben 7 mrt ziek geworden en nog steeds niet beter, long covid wil ik het nog niet noemen maar ik begin wel steeds gefrustreerder te raken. En als ik jullie verhalen lees is het ook lang zo erg niet maar weet ook niet waar ik anders mijn verhaal kwijt moet.

Ik ben voornamelijk slap in mijn benen en vermoeid. Vandaag een slechte dag en nu ook overal slap.
Gister zou ik 2 uurtjes werken, ik heb het 45 min volgehouden. Gister ben ik ook aangemeld bij de bedrijfsarts. Mijn grootste zorg is dat ze me een aansteller vinden en me niet geloven. Maar ik kan echt niet meer. Ik ben zo op.
Vandaag weer 2 uurtjes maar ik stond bij mijn fiets al bijna te janken en toen moest ik nog een uur en tien min reizen. Ik heb even getwijfeld (stel je niet aan, laat in ieder geval je neus even zien enzenz.. ) maar ik heb toch maar afgebeld.
Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.

@Pheebs Goedzo, vooral aan jezelf denken, want zij doen het niet.

@Azalea voel je niet verplicht om op alles en iedereen te reageren, we begrijpen het allemaal als dat niet haalbaar is.

Mijn slaapproblemen zit vooral in het doorslapen en lang genoeg slapen. En een miraculeuze oplossing om niet ik weet niet hoe vaak wakker te worden heb ik nog niet gevonden.
Vind daardoor ook lastig om wat over de Lactoferrine te zeggen, omdat de terugkeer van slechte nachten eigenlijk alles overschaduwd. Wel heb ik het idee dat ik meer energie in mijn lijf, alleen kan ik daar door de vermoeidheid weinig mee.

Door Gupta ook niet echt sprongen gemaakt, komt waarschijnlijk ook omdat het me vaak niet lukt de gedachte die ik moet stoppen tijdig te herkennrn, maar ik heb er wel wat aan. Het helpt me vooral om met mijn long covid om te gaan en grotendeels positief te blijven. Ik doe dagelijks basis oefeningen en grijp regelmatig terug naar oefeningen als ik vastloop in mijn hoofd, waardoor ik er beter mee om kan gaan.

Verder even een voor jou, lukte me niet om alles te lezen.

Stokstaart wat naar om te lezen. Voel je vrij om hier mee te schrijven. Want het is fijn je verhaal kwijt te kunnen bij mensen die het begrijpen.

Goed dat je je grens bewaakt.

Lollypopje schreef op 29-03-2022 om 10:03:

@Pheebs Goedzo, vooral aan jezelf denken, want zij doen het niet.

@Azalea voel je niet verplicht om op alles en iedereen te reageren, we begrijpen het allemaal als dat niet haalbaar is.

Mijn slaapproblemen zit vooral in het doorslapen en lang genoeg slapen. En een miraculeuze oplossing om niet ik weet niet hoe vaak wakker te worden heb ik nog niet gevonden.
Vind daardoor ook lastig om wat over de Lactoferrine te zeggen, omdat de terugkeer van slechte nachten eigenlijk alles overschaduwd. Wel heb ik het idee dat ik meer energie in mijn lijf, alleen kan ik daar door de vermoeidheid weinig mee.

Door Gupta ook niet echt sprongen gemaakt, komt waarschijnlijk ook omdat het me vaak niet lukt de gedachte die ik moet stoppen tijdig te herkennrn, maar ik heb er wel wat aan. Het helpt me vooral om met mijn long covid om te gaan en grotendeels positief te blijven. Ik doe dagelijks basis oefeningen en grijp regelmatig terug naar oefeningen als ik vastloop in mijn hoofd, waardoor ik er beter mee om kan gaan.

Verder even een voor jou, lukte me niet om alles te lezen.

Dank je! Ja dat ik, wanneer ik dan wél reageer, van die ellenlange stukken schrijf is voor jullie waarschijnlijk ook niet zo handig . Ga even kijken hoe ik dat anders kan doen. 

Wat lastig dat je probleem vooral zit in het doorslapen, op dat vlak heb ik ook echt geen ideeën... Hopelijk heeft je ergo nog tips. Overdag een dutje lukt je ook niet hè, schreef je geloof ik ergens? Wat ontzettend naar dat die vermoeidheid alles overschaduwt. 

Wb Gupta, iig fijn dat het je wat brengt! Klinkt of het technieken zijn waar je ook in je verdere leven nog wat aan gaat hebben.

terug en succes met deze dag.

stokstaart schreef op 29-03-2022 om 10:01:

Ik ben 7 mrt ziek geworden en nog steeds niet beter, long covid wil ik het nog niet noemen maar ik begin wel steeds gefrustreerder te raken. En als ik jullie verhalen lees is het ook lang zo erg niet maar weet ook niet waar ik anders mijn verhaal kwijt moet.

Ik ben voornamelijk slap in mijn benen en vermoeid. Vandaag een slechte dag en nu ook overal slap.
Gister zou ik 2 uurtjes werken, ik heb het 45 min volgehouden. Gister ben ik ook aangemeld bij de bedrijfsarts. Mijn grootste zorg is dat ze me een aansteller vinden en me niet geloven. Maar ik kan echt niet meer. Ik ben zo op.
Vandaag weer 2 uurtjes maar ik stond bij mijn fiets al bijna te janken en toen moest ik nog een uur en tien min reizen. Ik heb even getwijfeld (stel je niet aan, laat in ieder geval je neus even zien enzenz.. ) maar ik heb toch maar afgebeld.
Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Stokstaart, 'welkom', al had je liever niet bij deze groep gehoord natuurlijk. Ik ben niet zoveel langer onderweg dan jij, ruim een maand. NIET over je grenzen gaan, dat lees je overal over coronaherstel, dat werkt echt alleen averechts. Fysio's, bedrijfsartsen enzo weten dat (inmiddels) ook! Bedrijfsarts was ik ook bang voor, maar ze was gelukkig goed op de hoogte van herstel na corona en long covid - bij mij leidde was de uitkomst 'focus op herstel, volgende afspraak over 4 weken, tot die tijd geen enkele voor van werk'. Dus dat was alleen maar heel fijn. Verder is het heel grillig, misschien kun je de ene dag meer dan de ander maar laat zeker niet die beste dagen leidend zijn. Dat gevoel dat ze je niet geloven, hebben ze dat ook geuit of denk je dat vooral zelf?

Voor mij heel gek om dit allemaal te schrijven, als advies aan jou vind ik het volstrekt logisch, aan mezelf vind ik het dan weer een stuk moeilijker... Raar is dat. 

Sterkte vandaag, en als het morgen weer niet gaat, dan gaat het dus niet!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.