Langdurige klachten na Covid - deel 2
In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden.
Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.
Yumi schreef op 02-05-2024 om 09:04:
[..]
Dit
Daarnaast het gevoel dat ik niet helemaal duidelijk ben, ik vertel niet het "hele plaatje".. Maar de zorgverlener heeft daar ook een aandeel aan, het moet allemaal snel en dat werkt averechts. Die vragen lees ik altijd door in de wachtkamer, maar blijven bij mij ook in mijn tas zitten... kom er niet aan toe.
Buiten dat, mag ik aannemen dat jou reumatoloog zich wel op de reuma richtte en niet ineens aankwam met LC therapieën?
dat herken ik ook allemaal, dat ik zelf niet helemaal duidelijk ben, ik maak er een warrig verhaal van. en het gesprek gaat inderdaad te snel. Ik kan niet meer snel luisteren, moet er echt over nadenken hoe iets binnenkomt, maar die tijd is er natuurlijk niet.
Het gesprek ging wel even over LC, en zij ziet ook hoe ziek ik ervan ben, maar het meeste ging over de reuma.
Ergens schaam ik mij maar zoals een vriendin gisteren ook zei waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Ik krijg komende week maaltijden geleverd van een website omdat ik eind van de dag gewoon geen energie meer heb om nog te koken 
Ik hoop dat ze lekker zijn.
rooiekater schreef op 04-05-2024 om 08:11:
Ergens schaam ik mij maar zoals een vriendin gisteren ook zei waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Ik krijg komende week maaltijden geleverd van een website omdat ik eind van de dag gewoon geen energie meer heb om nog te koken
Ik hoop dat ze lekker zijn.
Niet schamen hoor. Je moet vooral doen wat jij nodig hebt. Maak je leven zo makkelijk mogelijk zodat je energie kunt gebruiken voor de dingen die echt moeten of echt belangrijk zijn.
Ik kook een douche bijvoorbeeld als sinds vorige zomer niet meer. En de laatste keer dat ik mijn haar heb gewassen is inmiddels ook alweer een hele tijd geleden. Het is wat het is en als dit is wat ik nodig heb dan doe ik het zo.
Ik heb een half jaar geleefd op kant en klaarmaaltijden, maar omdat ik nu teveel voedsel intolerantie heb gaat dat niet meer. Dus ik doe tegenwoordig aan magnetron koken. Diepvries vis of voor gesneden kipfilet, klaar stomen samen met voorgesneden groente. En van die kant-en-klare rijst of quinoa.
Lollypopje schreef op 04-05-2024 om 08:53:
[..]
Niet schamen hoor. Je moet vooral doen wat jij nodig hebt. Maak je leven zo makkelijk mogelijk zodat je energie kunt gebruiken voor de dingen die echt moeten of echt belangrijk zijn.
Ik kook een douche bijvoorbeeld als sinds vorige zomer niet meer. En de laatste keer dat ik mijn haar heb gewassen is inmiddels ook alweer een hele tijd geleden. Het is wat het is en als dit is wat ik nodig heb dan doe ik het zo.
Ik heb een half jaar geleefd op kant en klaarmaaltijden, maar omdat ik nu teveel voedsel intolerantie heb gaat dat niet meer. Dus ik doe tegenwoordig aan magnetron koken. Diepvries vis of voor gesneden kipfilet, klaar stomen samen met voorgesneden groente. En van die kant-en-klare rijst of quinoa.
Lief je reactie 
Ik stop liever energie in andere dingen.
rooiekater schreef op 04-05-2024 om 10:40:
[..]
Lief je reactie
Ik stop liever energie in andere dingen.
Groot gelijk dus.
Mijn motto is dat ik probeer te doen wat nodig is om mezelf in leven te houden en om mijn leven enigszins leefbaar te houden. De rest is bij zaak. Dus kan ik niet koken Dan kook ik niet. Kan ik niet afwassen, dan is er ook wegwerp servies. En met vet haar kun je ook prima overleven 😜
Lollypopje schreef op 04-05-2024 om 10:42:
[..]
Groot gelijk dus.
Mijn motto is dat ik probeer te doen wat nodig is om mezelf in leven te houden en om mijn leven enigszins leefbaar te houden. De rest is bij zaak. Dus kan ik niet koken Dan kook ik niet. Kan ik niet afwassen, dan is er ook wegwerp servies. En met vet haar kun je ook prima overleven 😜
Ik heb de electrisch fiets van mijn overleden moeder gekregen kost nu minder energie om ergens te komen. Boodschappen laat ik bezorgen.
Eigenlijk heb je gelijk. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Misschien Is dit bemoeienis maar is zn shampoo kap dan niet iets voor je. https://www.deonlinedrogist.nl/drogist/tena-proskin-shampoo-cap-1st.htm?cross=0&pid=100150&gad_source=1&gclid=Cj0KCQjwudexBhDKARIsAI-GWYVTX4RGern1dVS5RhLcBLXmfL2tQOb20gIh2GaemHMenDH5brhEElsaAjV-EALw_wcB
@rooiekater
Die heb ik eens geprobeerd. Maar ik vond het best zwaar om daarmee mijn haar in te masseren en erg schoon werd het er ook niet van. Het Voelde daarna juist nog vervelender, waarschijnlijk omdat het gewoon al te vies was. Nu was ik het af en toe als ik er energie voor heb aan de wastafel en dat vind ik prima.
Ik denk dat voor mij die knop omzetten om er zo in te staan ook wel makkelijker is. Ik ging vorig jaar opeens zo hard achteruit dat ik wel rigoureus moest schrappen. Ik had geen andere keus. Dan wordt je ook wel gedwongen om los te laten wat zou moeten en wat andere mensen van je zouden kunnen verwachten.
Ik vind het eerder vervelend dat ik niet meer staat ben mijn benen te scheren. Gewoon omdat ik mijn donkere harige benen niet mooi vindt. Dus dat is gewoon pure ijdelheid die in de weg zit maar ook dat accepteer ik maar. Er is toch vrijwel niemand die het ziet ook niet met mooi weer😜
@ lollypopje dat probleem heb ik gelukkig niet. Scheer al jaren niet meer en het is nog steeds geen oerwoud.
Bij mij is er nog verbetering mogelijk. Als ik kijk naar mijn energie met na het overlijden van mijn moeder en nu. Zit er verbetering in. Alleen moet ik echt keuzes maken.
Gisteravond uit eten geweest dat moet ik bekopen met een slaap dag.
Yumi, om nog terug te komen op je belevenis met de fysiotherapeut.... Soms ontstaat er ook een gek soort selectief luisteren. Ik heb naast post viraal syndroom ook een psychische stoornis. Altijd, altijd als ik mijn fysieke symptomen aankaart, zelfs zoiets als hoofdpijn, wordt er eerst gevraagd hoe het psychisch met mij gaat.
In jouw geval heeft de fysiotherapeut Long Covid gehoord en is daar op blijven hangen, lijkt het.
Ergernis : ik heb al twee keer de voicemail van de ergotherapeut ingesproken, maar die belt maar niet terug! Ik overweeg om nu toch ook een fysiotherapeut te benaderen. Ik ben al zo lang zo inactief, ik wil weer kleine stapjes maken.
Martje80 schreef op 06-05-2024 om 12:05:
Yumi, om nog terug te komen op je belevenis met de fysiotherapeut.... Soms ontstaat er ook een gek soort selectief luisteren. Ik heb naast post viraal syndroom ook een psychische stoornis. Altijd, altijd als ik mijn fysieke symptomen aankaart, zelfs zoiets als hoofdpijn, wordt er eerst gevraagd hoe het psychisch met mij gaat.
In jouw geval heeft de fysiotherapeut Long Covid gehoord en is daar op blijven hangen, lijkt het.
Ergernis : ik heb al twee keer de voicemail van de ergotherapeut ingesproken, maar die belt maar niet terug! Ik overweeg om nu toch ook een fysiotherapeut te benaderen. Ik ben al zo lang zo inactief, ik wil weer kleine stapjes maken.
Heb je inmiddels contact gekregen met de ergotherapeut? We zitten in de vakantieperiode, misschien is ze er even tussenuit?
Ik vind het echt een ergernis dat selectief luisteren, ik ben geen stap verder omdat ze haar eigen gang is gegaan... maar wel een flinke rekening naar mijn zorgverzekering.
Yumi schreef op 07-05-2024 om 19:05:
[..]
Heb je inmiddels contact gekregen met de ergotherapeut? We zitten in de vakantieperiode, misschien is ze er even tussenuit?
Ik vind het echt een ergernis dat selectief luisteren, ik ben geen stap verder omdat ze haar eigen gang is gegaan... maar wel een flinke rekening naar mijn zorgverzekering.
Ja, ze heeft ondertussen teruggebeld. En komt volgende week bij mij langs. Heel benieuwd wat ze voor me kan betekenen.
Het is ook super irritant, dat selectief luisteren 
Martje80 schreef op 07-05-2024 om 19:38:
[..]
Ja, ze heeft ondertussen teruggebeld. En komt volgende week bij mij langs. Heel benieuwd wat ze voor me kan betekenen.
Het is ook super irritant, dat selectief luisteren
Hoe gaat het heb je goede adviezen gekregen?
Ik heb goed nieuws 
Het laatste half jaar voel ik me langzaam beter 
Het gaat met kleine stapjes, ik ben er nog niet maar het gaat echt de goede kant op.
Af en toe heb ik nog 'n dag, waarvan ik denk het is weer helemaal mis, maar ik herstel sneller. Mijn zenuwstelsel staat ook niet meer continu in de paniekstand wat zichtbaar is aan mijn bloeddruk.
Ik mag sinds een paar maanden mijn wandelingen iets groter maken, en binnenkort ga ik heel rustig onder begeleiding met krachttraining starten.
Ben heel blij dat ik wat meer mag sporten maar vind het ook eng, zo bang om terug te vallen.... Liever rustig aan en voorzichtig, ook dan komt het goed!
yumi wat fijn 
voof je
Yumi, heeeel fijn voor je, ben heel blij om dit te lezen!
Ook een beetje voor mezelf, want ik vind het altijd heel bemoedigend als ook mensen die al zo lang ziek zijn, toch nog progressie gaan maken! Dat geeft hoop dat we er nog eens helemaal vanaf komen.
Dezelfde dingen die jij noemt, herken ik bij mezelf ook wel. Het gaat extreem traag vind ik, maar vooruitgang zie ik wel (meestal zie ik het ook vooral als ik bv vergelijk met een halfjaar geleden, niet met een maand geleden), dus dat geeft moed.
Wat je zegt over het sporten snap ik helemaal, gewoon lekker heeeeel rustig opbouwen dan!