Mar80
18-11-2024 om 13:02
loslaten vriendschappen
Dag allen,
al enige tijd loop ik tegen iets aan waarin ik hier hoop op zowel herkenning maar misschien toch vooral wel adviezen of inzichten.
Heel kort door de bocht: ik ben obsessief bezig met het sociale leven van mijn oudste zoon (17).
Hij is al geruime tijd (vanaf zijn 13e) onderdeel van een vriendengroep van ongeveer 10 jongens. Eigenlijk altijd al ben ik bezig met wat deze groep gaat ondernemen en of hij door dan ook wel bij aansluit/gevraagd is etc.
Ze gamen veel samen, en wanneer hij een tijdje niet gamet ben ik al weer ongerust of er misschien iets is voorgevallen.
De laatste tijd merk ik veranderingen.....
3 van de 10 jongens sluit al een tijd steeds vaker aan bij een andere (grotere groep) en is er eigenlijk bijna niet meer bij.
Ze waren nog altijd met 7 dus dat was prima. Met 1 jongen was op een gegeven moment ruzie, die haakte helemaal af.
Dus nog met 6....met deze 6 spreken ze eigenlijk wel elk weekend af.
Maar sinds een maand beginnen er 2 van deze 6 ook steeds meer naar de grotere groep te trekken.
Laatst waren ze druk met elkaar aan het appen om tot een afspraak te komen. Maar het kwam niet van de grond, ze konden nergens zitten (week ervoor met de hele groep, incl de 3 die vaak niet aanhaken, bij ons gezeten).
Uiteindelijk bleken de 3 weer met die hele grote groep te hebben afgesproken en waren ook 2 van vaste groep van zoon uitgenodigd.
En zoon samen met nog 3 dus niet......
Ik vond het zo sneu.
Maar los van dit, ik merk dat ik hier vrij extreem op reageer.
Wat als dit vanaf nu dus zo gaat? Dan blijven ze met zn vieren over, de groep dunt ontzettend uit.
Mijn gedachten gaan alle kanten op, ik maak mezelf helemaal gek.
Nou ja, tot zover. Is dit herkenbaar voor iemand?
Joszy
22-11-2024 om 08:53
Mar80 schreef op 22-11-2024 om 08:44:
Fijn dat jullie dit delen, dat geeft mij hele waardevolle inzichten!
Maar wat ga je er nu mee DOEN? Kun je het loslaten als je weet dat jouw gedrag misschien wel schadelijker is dan wanneer je zoon een keer een weekend niks te doen heeft?
Mar80
22-11-2024 om 09:47
Ja die inzichten geven mij wat ik nodig heb om er nu mee te stoppen.
En daarnaast ben ik voor de langere termijn in therapie gegaan, want uiteindelijk is dit natuurlijk iets wat bij mijzelf vandaan komt. Aan zoon heeft het nooit gelegen.
maar deze 2 (stoppen met vragen en therapie)dingen kunnen naast elkaar.