Oppas weigeren?
Een vriendin van mij vroeg vanavond of ik volgende week wil komen oppassen s avonds omdat ze met haar man naar een voorstelling wil. Ik kan op zich wel die avond want heb geen verplichtingen.
Maar ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in. Het is een gewone werkdag. Ik zou dan eerst mijn kinderen van de bso moeten halen, thuisbrengen en snel eten. Mijn man neemt het verder thuis over. Vervolgens naar vriendin die gelukkig in de buurt woont. Ze wil om half 8 weg. Dan ligt haar jongste ongeveer in bed. Tegen half 9 gaat 2e kind slapen. En dan zit ik in haar huis op te passen tot ongeveer half 11.
Ik heb daar helemaal geen zin in! Ik wil gewoon bij mijn eigen gezin zijn, kinderen naar bed brengen en op mijn eigen bank tv kijken.
Normaal past haar zus op maar die kan niet. En het is te kortdag om oppas te vinden en te leren kennen.
Sorry voor het lange verhaal. Maar ik ben vooral benieuwd of haar vraag normaal is. Ik vind het namelijk zo apart. Ik heb wel eerder opgepast in noodgevallen. Maar om nu mijn eigen relaxte avond op te offeren voor haar leuke uitje voelt verkeerd. Maar dat idee voelt dan gelijk ook weer zo egoïstisch! Het is maar 1 avondje...
Peiling
Zou jij oppassen?
Jesse_1 schreef op 24-09-2024 om 18:37:
Gemiddeld genomen is de band van grootouders met hun (klein)kinderen toch wel heel anders dan die van vrienden met de kinderen van vrienden.
Dat kun je twee kanten op beredeneren. Voor jou is het kennelijk vanzelfsprekend dat de band met grootouders inniger is.
Toen ik klein was woonden er diverse bevriende gezinnen in de buurt. Het was de normaalste zaak van de wereld om over en weer (!) eens op te passen, niet alleen bij nood maar ook voor de leuk. Gezinnen namen elkaars kinderen mee naar het zwembad, er werd over en weer binnengelopen en gespeeld, en als er even een oppas nodig was dan was er altijd wel een van die ouders beschikbaar.
Grootouders woonden daarentegen aan de andere kant van het land. Die pasten echt letterlijk nooit op, daar gingen we af en toe eens op bezoek.
Dus voor mij is het helemaal geen raar concept dat je vrienden in de buurt vraagt of die op kunnen passen. Als het niet uitkomt zeg je nee.
Ginevra schreef op 24-09-2024 om 19:00:
[..]
Dat kun je twee kanten op beredeneren. Voor jou is het kennelijk vanzelfsprekend dat de band met grootouders inniger is.
Toen ik klein was woonden er diverse bevriende gezinnen in de buurt. Het was de normaalste zaak van de wereld om over en weer (!) eens op te passen, niet alleen bij nood maar ook voor de leuk. Gezinnen namen elkaars kinderen mee naar het zwembad, er werd over en weer binnengelopen en gespeeld, en als er even een oppas nodig was dan was er altijd wel een van die ouders beschikbaar.
Grootouders woonden daarentegen aan de andere kant van het land. Die pasten echt letterlijk nooit op, daar gingen we af en toe eens op bezoek.
Dus voor mij is het helemaal geen raar concept dat je vrienden in de buurt vraagt of die op kunnen passen. Als het niet uitkomt zeg je nee.
Elkaars kinderen meenemen, logeren, helpen waar nodig en zo is hier ook. Oppas voor 'de leuk' echter (tot nu toe dan) niet. Dat vraag je aan familie of vriendinnen zonder kinderen. Of je huurt een oppas.
Voorstelling is maandelijks en voor komende maand zijn er nog genoeg kaartjes. Dat heb ik ook tegen vriendin gezegd maar ze had nogal zin om morgen te gaan.
Ik heb dus al Ja gezegd en bedoel dit niet als klagen.
Het had mooier geweest als je vriendin jou had meegevraagd ipv echtgenoot, dan was er ook geen oppas nodig geweest
Ysenda schreef op 24-09-2024 om 17:34:
[..]
Maar waarom maakt het verschil: grootouders of vrienden?
Ik denk na bij allebei (sls ik fie keuze gehad zou hebben), ik maak geen verschil, dus waarom vraag je dat mij?
Ginevra schreef op 24-09-2024 om 19:00:
[..]
Dat kun je twee kanten op beredeneren. Voor jou is het kennelijk vanzelfsprekend dat de band met grootouders inniger is.
Toen ik klein was woonden er diverse bevriende gezinnen in de buurt. Het was de normaalste zaak van de wereld om over en weer (!) eens op te passen, niet alleen bij nood maar ook voor de leuk. Gezinnen namen elkaars kinderen mee naar het zwembad, er werd over en weer binnengelopen en gespeeld, en als er even een oppas nodig was dan was er altijd wel een van die ouders beschikbaar.
Grootouders woonden daarentegen aan de andere kant van het land. Die pasten echt letterlijk nooit op, daar gingen we af en toe eens op bezoek.
Dus voor mij is het helemaal geen raar concept dat je vrienden in de buurt vraagt of die op kunnen passen. Als het niet uitkomt zeg je nee.
Jouw 2e alinea gaat over iets compleet anders dan oppassen; overdag iemands kinderen meenemen of bij elkaar spelen.
Oppassen betekent (in de context van deze topic) dat het ene stel op pad is en van het andere stel beiden in een ander huis zitten. (En dan ook midden in de week - zou voor mij niet zo'n probleem zijn).
Mijn grootouders woonden ook heel ergens anders en hebben nooit (of zelden) op mij gepast. Toch was mijn band met hen heel anders dan met de ouders van al mijn vriend(inn)en.
Ik was wel kind aan huis bij de buren en die pasten ook op; zoals dat vroeger ging: de babyfoon stond bij de buren (wij waren geen baby's en gingen zelf naar bed, basisschoolleeftijd). Maar dat waren dus de buren en niet 'een vriendin' die gevraagd werd.
Ook wij hebben eens onze buren laten oppassen (mbv babyfoon), maar dat was nadat zij zeer uitdrukkelijk hadden gezegd dat ze graag wilden oppassen - en oudere mensen die geen kinderen meer thuis hadden wonen.
Maar goed, 'nee' is inderdaad ook een antwoord. Ik denk dat TO een volgende keer ook wat langer zal nadenken voor ze (niet) toezegt.
En ik weet dat het bij 'oppassen' ook een optie is om kinderen te laten logeren, maar persoonlijk vind ik dat zelf erg onprettig (vreemde kinderen die bij ons thuis slapen).
NB echt persoonlijk, dus svp geen meningen van 'dat is toch gezellig/makkelijk/leuk' etc. Ik vind het dus echt niet leuk, hoe graag ik het ook zou willen dat ik dat wel zou vinden.
Jesse_1 schreef op 25-09-2024 om 19:18:
[..]
Jouw 2e alinea gaat over iets compleet anders dan oppassen; overdag iemands kinderen meenemen of bij elkaar spelen.
Oppassen betekent (in de context van deze topic) dat het ene stel op pad is en van het andere stel beiden in een ander huis zitten.
Duh 
ik weet wat oppassen betekent hoor. Wat ik bedoelde is: als je vrienden in de buurt wonen, EN als het gewoon is bij elkaar binnen te lopen en even elkaars kinderen uit school mee te nemen of op te vangen, EN als je toch al om de haverklap bij elkaar een boterham mee-eet of mee gaat zwemmen of meegaat naar de markt et cetera et cetera, DAN is het niet zo gek om te vragen of het kind ook ‘s avonds een tijdje daar mag zijn, of dat er ‘s avonds opgepast wordt, of dat het kind daar ‘s avonds een paar uur in bed gelegd wordt.
dan wordt er dus over en weer voor de kinderen gezorgd en is het allemaal makkelijk en bekend en vertrouwd. Dan is de oppas binnen twee minuten weer thuis als de ouders terug zijn, en is het dus ook geen keten geblazen als een kind logeert, want het is een vrij alledaags gebeuren. Het is ook geen vreemd kind, maar een dagelijks gezicht. En er staat ook geen spanning op van dat het een enorme gunst is of iets wat je eigenlijk niet mag vragen, want het is net zo gewoon als een pakje voor elkaar aannemen (hoewel, dat is bij sommigen ook heel moeilijk….)
En bij mijn weten is het niet nodig dat een stel allebei komt oppassen hoor, meestal is één ouder capabel genoeg om dat alleen af te kunnen.
Ik zeg niet dat iedereen dit zo moet doen en zo moet vinden hoor. Ik schets alleen dat het vroeger bij ons dus veel gewoner was om buren op te laten passen dan grootouders.
Ginevra schreef op 25-09-2024 om 19:42:
[..]
En bij mijn weten is het niet nodig dat een stel allebei komt oppassen hoor, meestal is één ouder capabel genoeg om dat alleen af te kunnen.
Waar haal jij uit dat ik denk dat het nodig is om samen op te passen? Mijn punt was dat als je hecht aan family-time/tijd met je partner (zoals TO), dat het dan dus juist een extra 'opgave' is om in je eentje in het huis van iemand anders te zitten ipv dat je in je vrije tijd samen, in je eigen huis bent.
Ieder mens is anders hè? De één ziet het als een kans om lekker in z'n eentje eens te netflixen, de ander mist juist het gezelschap.
En toen onze kinderen nog klein waren, was het soms best druk om ze allemaal schoon en gezellig in bed te krijgen. Dus fijner om dat met z'n tweeën te doen. Vooral als er door de bezigheden en hobby's van je eigen gezin al avonden zijn dat je het alleen doet.
FruitMoeder schreef op 20-09-2024 om 08:02:
In mijn jonge jaren had ik ook weleens opgepast. De raarste keer was dat de vader gewoon thuis was, maar er geen zin in had. Hij zat dan gewoon op de bank tv te kijken terwijl ik de kinderen in bed deed.
Hekje schreef op 23-09-2024 om 10:25:
[..]
Ook goedemorgen. De reden dat ik een topic opende was omdat ik wilde weten hoe normaal dit is (vriendin met eigen kinderen vragen op te komen passen voor een leuk avondje uit). Ik ken het namelijk niet in mijn omgeving. Je vraagt andere ouders in noodgevallen. Voor leuke uitjes vraag je familie of zoek je betaalde oppas. Door dit topic merkte ik dat de vraag voor veel anderen heel normaal is. Leerzaam om dmv dit topic uit mijn bubbel te kijken.
Dit vind ik wel herkenbaar eigenlijk. Ik zou ook nogal verbaasd zijn als een vriendin dit aan mij zou vragen. Ook omdat ik dit zelf nooit zou vragen. En heel eerlijk zou ik er ook geen zin in hebben, maar ik zou het waarschijnlijk wel doen vanwege het idee dat ik niet wil dat mijn vriendin denkt dat ik niks voor haar over heb. Maar ik kom bij wijze van spreken liever 5 x helpen verhuizen dan dit soort dingen.
Waar ik wel onrust bij zou voelen is of dit dan wel die uitzondering blijft of dat het hek nu van de dam is en ze denkt dat ze je veel vaker kan gaan vragen. Dat zou ik heel storend vinden. Ok, voor 1 x dan, omdat je er net zo instaat als ik en je écht heel graag gaat en écht niks anders kon vinden. Maar niet dat ik daarna in het rijtje van te vragen oppassers sta die je af kunt bellen iedere keer als er iets is.
Ysenda schreef op 24-09-2024 om 14:17:
Wat maakt het verschil tussen vragen of een vriendin kan oppassen of dat grootouders kunnen oppassen als je theaterkaartjes hebt?
Voor mij maakt dat echt geen verschil, ik zou er ook niet over nadenken of ik de vraag wel of niet aan een vriendin kan stellen. Natuurlijk kan ik die vraag aan een vriendin stellen.
Vrienden met of zonder kinderen maakt ook niet uit.
Samen met je partner een avondje uit is toch iets heel normaals om een oppas voor te vragen, en dat kan een buurmeisje zijn maar als je die niet in de buurt hebt kom je toch al snel bij vrienden of familie uit. Zeker als je eerste oppas moet afzeggen.
Waarom zou je alleen een oppas mogen vragen voor nood of zakelijke aangelegenheden?
Waarom alleen bij speciale gelegenheden?
Ik zie 10 likes bij je reactie, dus daaruit kan ik opmaken dat er genoeg mensen jouw mening hebben. Maar in mijn omgeving is het echt niet gebruikelijk. Ik heb echt wel opgepast, ook op kinderen van vrienden, kennissen, schoolouders, maar dat waren bijna altijd overmachtsituaties. Ik reken speelafspraakjes en logeerpartijtjes uiteraard niet mee. Maar echt een vraag vanuit een vriendin omdat ze een avond uit wil? Nee, dat gebeurde hier (wederzijds) niet. Daar werd familie voor gevraagd of betaalde oppas. Familie heeft meestal een andere relatie met de vrager en zeker met de kinderen. Dat zijn kleinkinderen of neefjes/nichtjes en dat voelt voor mij vanzelfsprekender.
Dus zou jij bij mij komen met zo'n vraag, zou ik het misschien niet tegen je (durven) zeggen, want jij voelt je blijkbaar niet bezwaard om het te vragen. Maar als het geen overmacht is, zou ik het wel opvatten als gekke vraag en ook dit topic hebben kunnen openen of ik nu zo raar ben.
Nou, gezien de hele situatie zou ik geloof ik nee zeggen.
Ik begrijp inmiddels dat vriendin gewoon een andere keer naar de voorstelling kan, en aangezien het oppassen echt vervelend vindt, zou ze dit niet hoeven doen.
Ze helpt al genoeg, dus kan zeggen: Nee sorry, als het nodig is help ik je graag, maar hier heb ik niet zo'n zin in. (of: het komt me niet zo goed uit)
Vind ik het een gekke vraag? Ja in dit geval wel, er is geen noodsituatie, er is een andere mogelijkheid. In dat geval vraag je iemand die er plezier aan beleeft op te passen of een tiener die er wat mee verdient. Ik neem aan dat vriendin je niet betaalt voor het oppassen (dat zou ik ook gek vinden).
Zebra04 schreef op 26-09-2024 om 11:56:
Nou, gezien de hele situatie zou ik geloof ik nee zeggen.
Ik begrijp inmiddels dat vriendin gewoon een andere keer naar de voorstelling kan, en aangezien het oppassen echt vervelend vindt, zou ze dit niet hoeven doen.
Ze helpt al genoeg, dus kan zeggen: Nee sorry, als het nodig is help ik je graag, maar hier heb ik niet zo'n zin in. (of: het komt me niet zo goed uit)
Vind ik het een gekke vraag? Ja in dit geval wel, er is geen noodsituatie, er is een andere mogelijkheid. In dat geval vraag je iemand die er plezier aan beleeft op te passen of een tiener die er wat mee verdient. Ik neem aan dat vriendin je niet betaalt voor het oppassen (dat zou ik ook gek vinden).
Nou ja, €5 per uur 'verdienen' voor oppassen met een zak chips en blikje cola maak je een volwassen vrouw die moeder is en haar kinderen thuis heeft zitten, niet blij natuurlijk. Of ze moet echt geen cent te makken hebben. Maar betalen voor oppassen vind ik dan weer vreemd om te doen bij een vriendin.
Diyer schreef op 26-09-2024 om 16:26:
[..]
Nou ja, €5 per uur 'verdienen' voor oppassen met een zak chips en blikje cola maak je een volwassen vrouw die moeder is en haar kinderen thuis heeft zitten, niet blij natuurlijk. Of ze moet echt geen cent te makken hebben. Maar betalen voor oppassen vind ik dan weer vreemd om te doen bij een vriendin.
€ 5,- daar krijg je tegenwoordig echt geen oppas voor, die vragen € 10,- of meer. Of zijn ze heel erg jong, dan misschien wel? Maar dat zou ik zelf niet willen.
Zebra04 schreef op 26-09-2024 om 11:56:
Nou, gezien de hele situatie zou ik geloof ik nee zeggen.
Ik begrijp inmiddels dat vriendin gewoon een andere keer naar de voorstelling kan, en aangezien het oppassen echt vervelend vindt, zou ze dit niet hoeven doen.
Ze helpt al genoeg, dus kan zeggen: Nee sorry, als het nodig is help ik je graag, maar hier heb ik niet zo'n zin in. (of: het komt me niet zo goed uit)
Vind ik het een gekke vraag? Ja in dit geval wel, er is geen noodsituatie, er is een andere mogelijkheid. In dat geval vraag je iemand die er plezier aan beleeft op te passen of een tiener die er wat mee verdient. Ik neem aan dat vriendin je niet betaalt voor het oppassen (dat zou ik ook gek vinden).
Als de vriendin van To al kaartjes heeft die ze niet kan ruilen en de vaste oppas heeft afgezegd, is er niet zo snel een andere mogelijkheid. Of iets noodzaak is kan voor iedereen verschillend zijn.