Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Het leed dat slapen heet

Hoi, 

Wij hebben een heerlijk, ondernemend, ondeugend meisje van net een jaar. Overdag dan, want zodra het avond en nacht is veranderd ze van gedaante

Sinds onze frummel het daglicht zag is het slapen een drama vanaf seconde een. We zijn 14 maanden, vol met gebroken nachten verder waarin we mega veel geprobeerd hebben maar tot op heden niks nada noppes.

Om even een beeld te geven van wat we zoal geprobeerd hebben;
Drie keer een knetterdure slaapcoach
Reflex-intergratie therapie om alles rondom haar bevalling te verwerken
Osteopathie 
Chiropractie
Buisjes voor herhaaldelijke oorontstekingen
Kamer indeling omgegooid
Lampje aan, lampje uit
White Noise aan, white noise uit
Meer slaap, minder slaap overdag
Etcetera

Ondanks dat we dit nooit met 100 zekerheid kunnen zeggen weten we bijna zeker dat er geen medische oorzaak is van het wakker worden.

Ons meisje wordt iedere nacht wakker. Hysterisch. Ontroostbaar. De ene nacht twee keer, de andere nacht twintig keer. De reden? Joost mag het weten. De ene keer is ze te troosten met liefde, maar meestal enkel en alleen een fles. De ene nacht een flesje van 90 ml, de andere nacht wel 4 flesjes. 
Nu ze zich steeds meer ontwikkelt tot een dreumesje zien we hoeveel temperament ze in zich heeft. Ik begin dus ook steeds meer het vermoeden te krijgen dat dit een grote rol speelt. Zij wordt wakker en wil drinken. Komt die fles er niet? Dan huilt ze. Krijst ze. Ze is zo boos dat ze ons probeert te meppen, wringt zichzelf uit onze armen en laat onze trommelvliezen echt trillen.


Onze slaapcoach staat altijd op stand-by en die adviseert cold-turkey te stoppen met alle flessen. En dan dus troosten, troosten, troosten. 
Nu schommel ik zelf heel erg tussen ‘ik ben er helemaal klaar mee en dit moet veranderen’ en ‘als die fles ervoor zorgt dat iedereen binnen 10 minuten weer voor slaapt..’. Plus daarbij kan ze zoveel decibel produceren dat haar grote zus een muur verder ook wakker wordt. 

En ergens weet ik, dat stoppen wordt de hel. Mevrouw heeft een doorzettingsvermogen waar je u tegen zegt. En het afgelopen jaar heeft ervoor gezorgd dat de energie en puf bij zowel papa en mama onder het nulpunt zijn belandt. 

Ik zoek dus naar tips. Geruststelling. Mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten en me kunnen geruststellen dat het mee gaat vallen. Of dat we nog even moeten doorbikkelen want met 1,5 jaar gaat ze ons wel langer laten tukken. Of dé tip hebben voor meer nachtrust.

Ik weet, kinderen ontwikkelen, verwerken en worden nou eenmaal wakker voor wat dan ook. Doorslapen hoeft echt (nog) niet. Dat stukje staat onderaan onze wensenlijst voor nu, maar zelf een fatsoenlijke slaapcyclus aan elkaar knopen staat wél bovenaan. We zijn inmiddels groot sponsor van de koffiebonenfabrikant :’)

O en kleine sidenote; overdag dus niks aan het handje he. Mevrouw valt heerlijk zelf in slaap, in dezelfde kamer, net zo donker als ‘s nachts, wordt kletsend en spelend wakker. 

Kom maar door, want de concealer doet zijn werk niet meer! 

 


Ik zou doen (/deed) wat werkt. Dan maar die fles. Slaap is heilig en jullie hebben alles al geprobeerd. Ik neem aan ook van alles qua eten en drinken en activiteiten overdag.
En ja, het wordt beter. Kinderen ontwikkelen zich, dingen veranderen, het blijft echt niet altijd zo. 
En verder ook doen wat werkt en wat jullie op de been houdt. Afwisselen, in een andere kamer slapen met oordoppen, kind uit logeren (een paar gebroken nachten zijn zoveel beter te doen dan maandenlang gebroken nachten, en een paar ononderbroken nachten doen wonderen!). Ik zou dat absoluut doen voor een vriend(in) of familielid.

Bij jullie in bed laten slapen misschien nog een optie?

Wat is er overdag anders dan ‘s nachts? En slapen jullie bij haar? Heb je al eens een flesje water geprobeerd?

Onze jongste (nummer 3) is inmiddels bijna twee en tot nu toe hebben we met al mijn kinderen een hoop gedoe gehad met slapen. Ik zit as we speak op de trap terwijl jongste voor de tweede keer vanavond wakker is en oudste (8) maar niet in slaap kan vallen. Zodra het licht uit gaat, gaan de koppies aan...

Vaak hielp (en helpt) bij ons in bed nemen wel. En dat hebben we dan ook veelvuldig gedaan. Mijn motto was altijd: we doen het zo, dat de meeste van ons het meeste slaap krijgen. Dus kind bij ons in bed doorslapen? Doen! Een van ons met klaarwakker kind naar beneden zodat de rest kan slapen? Doen! Flessen, spenen, midden in de nacht een boterham? Ja hoor, als ze maar slapen!

Uiteindelijk hebben we ook ervaren dat het over gaat, of tenminste: dat het verandert. Maar ik zat je vanavond toch weer hardop af te vragen waarom wij altijd 3 uur bezig zijn met de kinderen in slaap krijgen en dat ik eigenlijk ook écht behoefte heb aan gewoon nog even op de bank zitten (wat ik dan dus alsnog ga doen waardoor ik veel te laat in bed lig en ik dus sowieso niet genoeg slaap krijg...).

Ik zou die flessen lekker geven, kennelijk heeft ze daar behoefte aan. Onze nr 3 wilde ook elke nacht 1 of twee flessen, dus die gaven we ook want overdag wilde madam absoluut niet drinken op de crèche. Dus moest dat ‘s nachts ingehaald. En dat bleef nog lange tijd zo. We moesten er toch uit voor de jongste baby, en zodoende zaten we samen te voeden, ik de jongste en mijn man haar.
Ja, je kunt veel moeite steken in je kind aanpassen maar het makkelijkste is toch om jezelf aan je kind aan te passen en ze blijven echt niet tot hun 18de ‘s nachts om een fles vragen. Alles gaat voorbij en kijk vooral naar hoe je het zo makkelijk mogelijk doorkomt. Van de hele nacht eenzaam brullen van de honger leert een kind vast niet wat je wil dat ze leert.

O die nachten, die mis ik niet nee.... herkenbaar verhaal behalve dat wij eigenlijk niets geprobeerd hebben.... 

Ze lag bij ons op de kamer en als ze wakker werd mocht degene die het snelst was de fles halen.... de ander moest achter blijven in het gekrijs en de luier checken. Ons motto was altijd: we doen wat het snelst weer rust brengt. Dus dametje heeft tot 2,5 heel wat tussen ons in gelegen en daar maakte we geen punt van waardoor het ook niet zo'n probleem was. Het zwaarste vond ik als ze vroeger dan vroeg wakker werd en man had nachtdienst gehad. Dan zat ik echt heel vroeg beneden. Tis goed gekomen. Ze slaapt in haar eigen bed en we zetten het ontbijt vast klaar voor onze vroege vogel. 

Slaap is heilig hier, dus helpt die fles dan kiezen we de fles. Ik gaf borstvoeding en mijn kids kregen tot 1,5 gewoon nachtvoedingen en lagen bij ons. 

ik zou ook de fles geven maar de hoeveelheid melk afbouwen door aanlengen zodat je met een week of 2 -3 alleen nog water geeft.

Ook tussen jullie in leggen of als ze weer wat groter is en het speelt nog steeds een matrasje met dekbed/slaapzak naast jullie bed leggen.

Even laten huilen al geprobeerd?

Herkenbaar. Maar uiteindelijk gaat het over! 
Bij ons mannetje duurde het ongeveer 1,5 jaar dat hij echt elke nacht wakker werd en een fles (soms zelfs meerdere) kreeg. Daarna een poosje af en aan, maar nog steeds regelmatig snachts huilen. (Maar dus vanag 1,5 jaar ook regelmatig een goedr nacht!) Vanaf 2,5 kunnen we zeggen dat het echt goed gaat. 

We hebben van alles geprobeerd (geen slaapcoach). Laten huilen, fles verminderen/verdunnen/alleen water. Speen. Troosten. Bij ons in bed. Etc. Maar hij moest en zou melk en trok altijd aan het langste eind. Zelfs als hij ziek was hielp melk beter dan paracetamol.  Uiteindelijk hebben we ons er volledig bij neergelegd. Als die wakker werd flesje maken en weer verder slapen. Ik denk dat hij het nodig had, ook al at ie overdag goed. En uiteindelijk is het dus vanzelf over gegaan. 

Ik zou zeggen doe die slaapcoach de deur uit en accepteer de situatie. Door mijn eigen ervaring en door mensen om mij heen ben ik gaan geloven (voordat ik kinderen had dacht ik er anders over) dat slaaptrainen etc allemaal niks helpt. Het kind kiest zn eigen pad en uiteindelijk komt het wel goed. 

Het is dus niet het in slaap vallen maar ze wordt hysterisch wakker.
Kindjes zijn erg gevoelig voor energieen. Energieen die overal om ons heen zijn en hangen. En misschien pikt je dochtertje dit op. 
Ik zou een bergkristal op haar kamertje leggen. Deze steen houdt de ruimte zuiver. Zie link.
https://www.bloominghome.nl/top-5-edelstenen-voor-de-babykamer-kinderkamer/

Verder zou je haar ook wat Rescue druppels voor kids kunnen geven in een flesje met melk/water als ze zo hysterisch is en ontroostbaar.
https://www.hollandandbarrett.nl/shop/product/bach-rescue-kids-druppels-60058336 

Als ze wat gekalmeerd is kun je even je hand op haar buik leggen. Het kan kalmerend werken en rustgevend zijn. 
Peutermassage kan helpen om een kindje lekker in z’n vel te laten voelen. Een half uurtje voor het naar bed gaan. Het kan de prikkels van de dag verwerken en een plaatsje geven.

Eet en drinkt ze overdag wel voldoende? Want als een kind, zoals iemand hier schreef, overdag weigert te drinken dan is het logisch dat ze dat in de nacht inhalen.

Mijn kinderen hadden nachtangst,niet tot bedaren te brengen,helpt niks tegen,want ze zijn niet echt wakker,ook bekend met buisjes maar bij mijn dochtertje verstopten de buisjes zodat ze nog steeds oorpijn had als ze lag.maar ik zou lekker doorgaan met wat helpt voor jullie,ze is nog zo jong.slaaptraining hielp bij ons ook,maar zodra er een oorontsteking was,konden we opnieuw beginnen.

Eveandkids

Eveandkids

05-07-2024 om 13:36 Topicstarter

Peaches schreef op 04-07-2024 om 21:55:

Ik zou doen (/deed) wat werkt. Dan maar die fles. Slaap is heilig en jullie hebben alles al geprobeerd. Ik neem aan ook van alles qua eten en drinken en activiteiten overdag.
En ja, het wordt beter. Kinderen ontwikkelen zich, dingen veranderen, het blijft echt niet altijd zo.
En verder ook doen wat werkt en wat jullie op de been houdt. Afwisselen, in een andere kamer slapen met oordoppen, kind uit logeren (een paar gebroken nachten zijn zoveel beter te doen dan maandenlang gebroken nachten, en een paar ononderbroken nachten doen wonderen!). Ik zou dat absoluut doen voor een vriend(in) of familielid.

Ja, over het algemeen hebben wij die instelling ook. Dan maar die fles, want dan slapen we allemaal echt het snelst weer. Maar er zijn dagen dat ik zo moe ben en zo graag zou willen dat ze ietsjes langer zou slapen. Maar tegelijkertijd wordt ze ook zonder die flessen wakker en dan hebben we dus helemaal niets meer om haar te kalmeren. Logeren doen we wel eens, maar vind ik heel lastig en er zijn weinig vrijwilligers

Eveandkids

Eveandkids

05-07-2024 om 13:38 Topicstarter

Imaginary schreef op 04-07-2024 om 21:57:

Bij jullie in bed laten slapen misschien nog een optie?

Dit is wat ons betreft wel een optie, maar wel iets wat we ergens zo lang mogelijk uit willen stellen. Maar goed, inmiddels zijn we 14 maanden verder dus misschien wordt het eens tijd om rond te tafel te gaan zitten haha!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.