Het leed dat slapen heet
Hoi,
Wij hebben een heerlijk, ondernemend, ondeugend meisje van net een jaar. Overdag dan, want zodra het avond en nacht is veranderd ze van gedaante 
Sinds onze frummel het daglicht zag is het slapen een drama vanaf seconde een. We zijn 14 maanden, vol met gebroken nachten verder waarin we mega veel geprobeerd hebben maar tot op heden niks nada noppes.
Om even een beeld te geven van wat we zoal geprobeerd hebben;
Drie keer een knetterdure slaapcoach
Reflex-intergratie therapie om alles rondom haar bevalling te verwerken
Osteopathie
Chiropractie
Buisjes voor herhaaldelijke oorontstekingen
Kamer indeling omgegooid
Lampje aan, lampje uit
White Noise aan, white noise uit
Meer slaap, minder slaap overdag
Etcetera
Ondanks dat we dit nooit met 100 zekerheid kunnen zeggen weten we bijna zeker dat er geen medische oorzaak is van het wakker worden.
Ons meisje wordt iedere nacht wakker. Hysterisch. Ontroostbaar. De ene nacht twee keer, de andere nacht twintig keer. De reden? Joost mag het weten. De ene keer is ze te troosten met liefde, maar meestal enkel en alleen een fles. De ene nacht een flesje van 90 ml, de andere nacht wel 4 flesjes.
Nu ze zich steeds meer ontwikkelt tot een dreumesje zien we hoeveel temperament ze in zich heeft. Ik begin dus ook steeds meer het vermoeden te krijgen dat dit een grote rol speelt. Zij wordt wakker en wil drinken. Komt die fles er niet? Dan huilt ze. Krijst ze. Ze is zo boos dat ze ons probeert te meppen, wringt zichzelf uit onze armen en laat onze trommelvliezen echt trillen.
Onze slaapcoach staat altijd op stand-by en die adviseert cold-turkey te stoppen met alle flessen. En dan dus troosten, troosten, troosten.
Nu schommel ik zelf heel erg tussen ‘ik ben er helemaal klaar mee en dit moet veranderen’ en ‘als die fles ervoor zorgt dat iedereen binnen 10 minuten weer voor slaapt..’. Plus daarbij kan ze zoveel decibel produceren dat haar grote zus een muur verder ook wakker wordt.
En ergens weet ik, dat stoppen wordt de hel. Mevrouw heeft een doorzettingsvermogen waar je u tegen zegt. En het afgelopen jaar heeft ervoor gezorgd dat de energie en puf bij zowel papa en mama onder het nulpunt zijn belandt.
Ik zoek dus naar tips. Geruststelling. Mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten en me kunnen geruststellen dat het mee gaat vallen. Of dat we nog even moeten doorbikkelen want met 1,5 jaar gaat ze ons wel langer laten tukken. Of dé tip hebben voor meer nachtrust.
Ik weet, kinderen ontwikkelen, verwerken en worden nou eenmaal wakker voor wat dan ook. Doorslapen hoeft echt (nog) niet. Dat stukje staat onderaan onze wensenlijst voor nu, maar zelf een fatsoenlijke slaapcyclus aan elkaar knopen staat wél bovenaan. We zijn inmiddels groot sponsor van de koffiebonenfabrikant :’)
O en kleine sidenote; overdag dus niks aan het handje he. Mevrouw valt heerlijk zelf in slaap, in dezelfde kamer, net zo donker als ‘s nachts, wordt kletsend en spelend wakker.
Kom maar door, want de concealer doet zijn werk niet meer!
Jonagold schreef op 12-07-2024 om 16:22:
[..]
Spreek je uit ervaring Rozi? Ik gok van niet... Echt bangmakerij dit. Het gaat erom dat kleine kinderen soms de veiligheid en nabijheid van hun ouders nodig hebben. Door ze die veiligheid te bieden voed je ze juist op tot sterke en onafhankelijke mensen. Dat alleen slapen komt echt vanzelf. Als ze wat ouder zijn en meer begrijpen kun je prima uitleggen dat ze in hun eigen bed moeten slapen. Maar dat kun je zo'n kleintje niet vertellen, die heeft maar 1 manier om duidelijk te maken dat ze iets nodig hebben, en dat is huilen. Kun je maar beter aan toegeven, dat is rustiger voor iedereen, ook voor de ouders.
Maar ik val in herhaling. Kan alleen best boos worden van mensen die zonder enige kennis van zaken iets zo stellig poneren. En al helemaal als reactie op iemand die met de handen in het haar zit en zwaar oververmoeid. Gun zo iemand toch een lekkere nachtrust. Een oplossing op de korte termijn is in zo'n geval echt vele malen belangrijker dan mogelijke (en niet heel waarschijnlijke) problemen in de toekomst.
Waarom maakt het jouw boos dat niet iedereen jouw mening deelt.Ik geef toe, ik had mijn eerdere reactie een beetje anders kunnen formuleren. Maar ik sta er nog steeds achter dat het geen goed idee is om een kind bij je in bed te nemen.
Een oplossing voor korter termijn kan zorgen voor een lang lopend probleem in de toekomst. Ik zou eerder het kind zijn bed in de ouders slaapkamer plaatsen.
Raccoon schreef op 14-07-2024 om 17:48:
[..]
Waarom maakt het jouw boos dat niet iedereen jouw mening deelt.Ik geef toe, ik had mijn eerdere reactie een beetje anders kunnen formuleren. Maar ik sta er nog steeds achter dat het geen goed idee is om een kind bij je in bed te nemen.
Een oplossing voor korter termijn kan zorgen voor een lang lopend probleem in de toekomst. Ik zou eerder het kind zijn bed in mijn slaapkamer plaatsen.
Nou wat je zegt klopt namelijk niet, kinderen gaan niet moeilijker in hun eigen bed slapen als ze wel bij hun ouders in bed mogen slapen. Daarom zijn Jonagold en ik daar fel op. Omdat dit soort bakerpraatjes of anders gezegd broodje aap verhalen het jonge ouders er van weerhoud om te kiezen voor wat bij hun past omdat ze een onterechte angst is aangepraat.
Ysenda schreef op 14-07-2024 om 17:57:
[..]
Nou wat je zegt klopt namelijk niet, kinderen gaan niet moeilijker in hun eigen bed slapen als ze wel bij hun ouders in bed mogen slapen. Daarom zijn Jonagold en ik daar fel op. Omdat dit soort bakerpraatjes of anders gezegd broodje aap verhalen het jonge ouders er van weerhoud om te kiezen voor wat bij hun past omdat ze een onterechte angst is aangepraat.
Heb jij hier meerdere ervaringen mee Ysenda, ik weet alleen maar negatieve ervaringen. Maar het is goed, iedereen moet zelf weten wat hij doet. Ik gaf alleen mijn mening.
Raccoon schreef op 14-07-2024 om 18:02:
[..]
Heb jij hier meerdere ervaringen mee Ysenda, ik weet alleen maar negatieve ervaringen. Maar het is goed, iedereen moet zelf weten wat hij doet. Ik gaf alleen mijn mening.
Dat noemen we wetenschappelijk onderzoek.
Jonagold schreef op 12-07-2024 om 16:22:
[..]
Spreek je uit ervaring Rozi? Ik gok van niet... Echt bangmakerij dit. Het gaat erom dat kleine kinderen soms de veiligheid en nabijheid van hun ouders nodig hebben. Door ze die veiligheid te bieden voed je ze juist op tot sterke en onafhankelijke mensen. Dat alleen slapen komt echt vanzelf. Als ze wat ouder zijn en meer begrijpen kun je prima uitleggen dat ze in hun eigen bed moeten slapen. Maar dat kun je zo'n kleintje niet vertellen, die heeft maar 1 manier om duidelijk te maken dat ze iets nodig hebben, en dat is huilen. Kun je maar beter aan toegeven, dat is rustiger voor iedereen, ook voor de ouders.
Maar ik val in herhaling. Kan alleen best boos worden van mensen die zonder enige kennis van zaken iets zo stellig poneren. En al helemaal als reactie op iemand die met de handen in het haar zit en zwaar oververmoeid. Gun zo iemand toch een lekkere nachtrust. Een oplossing op de korte termijn is in zo'n geval echt vele malen belangrijker dan mogelijke (en niet heel waarschijnlijke) problemen in de toekomst.
Ja ik heb daar ervaring mee helaas. Wij hebben een kind wat erg slecht slaapt in fases.
Misschien niet de reactie die je graag wilt horen maar ik ben gewoon ontroerd dat ik lees dat wij niet de enige zijn. Onze jongste dochtertje heeft vanaf dag 1 niet doorgeslapen. Ze is nu 15 maanden en overdag slaapt ze goed maar ‘s avonds is het echt drama. Ik lees graag mee met de tips. Maar het idee dat we niet de enige zijn voelt als een opluchting. Ik heb zelf geen moeder meer. Die hebben mijn dochtertjes nooit ontmoet dus voelde ondanks ik vriendinnen om tips kon vragen een beetje alleen. Dit slaap tekort brengt mijn relatie met hun vader ook niet ten goede en dat willen we beide niet. Overdag is ons jongste echt een leuk meisje. Ze lacht veel en speelt leuk met haar zus. Maar door dat ze ‘s avonds zoveel huilt krijg je een haatliefde verhouding met haar. Wat je niet wilt. 
. Hopelijk zijn er nog meer mensen die dit hebben gehad. Ik kunnen zij zeggen: het komt goed of dit zijn de tips.
Ik.ben.Femke schreef op 25-07-2024 om 14:36:
Misschien niet de reactie die je graag wilt horen maar ik ben gewoon ontroerd dat ik lees dat wij niet de enige zijn. Onze jongste dochtertje heeft vanaf dag 1 niet doorgeslapen. Ze is nu 15 maanden en overdag slaapt ze goed maar ‘s avonds is het echt drama. Ik lees graag mee met de tips. Maar het idee dat we niet de enige zijn voelt als een opluchting. Ik heb zelf geen moeder meer. Die hebben mijn dochtertjes nooit ontmoet dus voelde ondanks ik vriendinnen om tips kon vragen een beetje alleen. Dit slaap tekort brengt mijn relatie met hun vader ook niet ten goede en dat willen we beide niet. Overdag is ons jongste echt een leuk meisje. Ze lacht veel en speelt leuk met haar zus. Maar door dat ze ‘s avonds zoveel huilt krijg je een haatliefde verhouding met haar. Wat je niet wilt.
Het komt goed! 
Zoon is inmiddels 8. Nog steeds een avondmens, maar het is al jaren geen drama meer ‘s avonds.
Wat bij ons vooral hielp: accepteren en de avonden verdelen. De avonden dat je geen ‘dienst’ hebt, kun je lekker met een koptelefoon relaxen. Of zonder overleg de deur uit lopen om het drama te ontlopen.
Ik.ben.Femke schreef op 25-07-2024 om 14:36:
Misschien niet de reactie die je graag wilt horen maar ik ben gewoon ontroerd dat ik lees dat wij niet de enige zijn. Onze jongste dochtertje heeft vanaf dag 1 niet doorgeslapen. Ze is nu 15 maanden en overdag slaapt ze goed maar ‘s avonds is het echt drama. Ik lees graag mee met de tips. Maar het idee dat we niet de enige zijn voelt als een opluchting. Ik heb zelf geen moeder meer. Die hebben mijn dochtertjes nooit ontmoet dus voelde ondanks ik vriendinnen om tips kon vragen een beetje alleen. Dit slaap tekort brengt mijn relatie met hun vader ook niet ten goede en dat willen we beide niet. Overdag is ons jongste echt een leuk meisje. Ze lacht veel en speelt leuk met haar zus. Maar door dat ze ‘s avonds zoveel huilt krijg je een haatliefde verhouding met haar. Wat je niet wilt.
Het komt goed. Echt. Dag voor dag en opeens gaan ze af en toe een nacht doorslapen. En dan vaker. Hier 5 en 7 en soms kruipen ze wel nog zelf bij ons in bed als we slapen maar daar merk ik 9 van de 10 keer niks van als het er maar 1 is. (En anders kruip ik in hun bed en slaap daar verder)
Vast al gedaan, maar even dubbelconcert. Heb je haar oortjes al eens laten controleren? Oorpijn voelen ze meer als ze platliggen. Onze jongste had echt vele oorontstekingen tussen 6 maanden en 1,5 jaar.
Due-scimmie schreef op 27-07-2024 om 21:43:
[..]
Het komt goed. Echt. Dag voor dag en opeens gaan ze af en toe een nacht doorslapen. En dan vaker. Hier 5 en 7 en soms kruipen ze wel nog zelf bij ons in bed als we slapen maar daar merk ik 9 van de 10 keer niks van als het er maar 1 is. (En anders kruip ik in hun bed en slaap daar verder)
Vast al gedaan, maar even dubbelconcert. Heb je haar oortjes al eens laten controleren? Oorpijn voelen ze meer als ze platliggen. Onze jongste had echt vele oorontstekingen tussen 6 maanden en 1,5 jaar.
Oortjes zijn hier wel een boosdoener geweest. Kort na haar eerste verjaardag heeft ze al buisjes gehad. Helaas heeft dat voor het slapen nul effect gehad, maar geen oorpijn meer gehad.
Ik.ben.Femke schreef op 25-07-2024 om 14:36:
Misschien niet de reactie die je graag wilt horen maar ik ben gewoon ontroerd dat ik lees dat wij niet de enige zijn. Onze jongste dochtertje heeft vanaf dag 1 niet doorgeslapen. Ze is nu 15 maanden en overdag slaapt ze goed maar ‘s avonds is het echt drama. Ik lees graag mee met de tips. Maar het idee dat we niet de enige zijn voelt als een opluchting. Ik heb zelf geen moeder meer. Die hebben mijn dochtertjes nooit ontmoet dus voelde ondanks ik vriendinnen om tips kon vragen een beetje alleen. Dit slaap tekort brengt mijn relatie met hun vader ook niet ten goede en dat willen we beide niet. Overdag is ons jongste echt een leuk meisje. Ze lacht veel en speelt leuk met haar zus. Maar door dat ze ‘s avonds zoveel huilt krijg je een haatliefde verhouding met haar. Wat je niet wilt.
Het is ook gewoon heel zwaar. Voor alles en iedereen. En dat het iets is wat je niet 1 2 3 kunt oplossen, maakt het zo uitzichtloos want WANNEER SLAAPT ZE DOOR?!
Ik ben niet degene voor tips. Maar wel degene die je een digitale knuffel wilt geven. ♥️
Eveandkids schreef op 06-08-2024 om 06:55:
[..]
Oortjes zijn hier wel een boosdoener geweest. Kort na haar eerste verjaardag heeft ze al buisjes gehad. Helaas heeft dat voor het slapen nul effect gehad, maar geen oorpijn meer gehad.
Dat weet je heel zeker? Van oorpijn hoeven ze helemaal niet ziek (koorts) te zijn namelijk. Hier ervaring met een "orenkind". En dus ook slecht slapen 's nachts (krijsen) , zonder koorts. Kom er dan maar eens achter wat er is. Totdat ze "looporen" kreeg en ze dus een dubbele oorontsteking had. Toen met 2 jaar neusamandel gepeld en buisjes in de oren. Daarna nog een aantal keren buisjes. Pas met verwijderen van de keelamandelen met 7 jaar ging het slapen goed.
Mijn tip is dus om de oren goed in de gaten te blijven houden.
Het was zelfs zo dat de arts van het Peuterbureau zei dat ze "op de kop moest staan van de oorpijn", maar dat er niks aan te merken was. Oorpijn hoorde er voor haar gewoon bij. Alleen 's nachts had ze dus wel last.
Ik weet dus wat jullie doormaken. Het gaat echt beter worden, maar kan dus lang duren.
Marie111 schreef op 07-08-2024 om 13:55:
[..]
Dat weet je heel zeker? Van oorpijn hoeven ze helemaal niet ziek (koorts) te zijn namelijk. Hier ervaring met een "orenkind". En dus ook slecht slapen 's nachts (krijsen) , zonder koorts. Kom er dan maar eens achter wat er is. Totdat ze "looporen" kreeg en ze dus een dubbele oorontsteking had. Toen met 2 jaar neusamandel gepeld en buisjes in de oren. Daarna nog een aantal keren buisjes. Pas met verwijderen van de keelamandelen met 7 jaar ging het slapen goed.
Mijn tip is dus om de oren goed in de gaten te blijven houden.
Het was zelfs zo dat de arts van het Peuterbureau zei dat ze "op de kop moest staan van de oorpijn", maar dat er niks aan te merken was. Oorpijn hoorde er voor haar gewoon bij. Alleen 's nachts had ze dus wel last.
Ik weet dus wat jullie doormaken. Het gaat echt beter worden, maar kan dus lang duren.
Ze had inderdaad veel oorpijn. Dat in combinatie met het slechte slapen zorgde ervoor dat de KNO haar al snel na haar eerste verjaardag buisjes wilde geven. Sindsdien geen oorpijn meer. Als ze oorpijn heeft wil ze echt niks. Zelfs de fles werkt niet. Nu wordt ze wakker, maar drinkt ze wel de fles. Liggend. Iets wat ze met oorpijn echt niet doet. Dan is zelfs verschonen een drama.
En ook overdag is het slapen met oorpijn niet te doen. Dat is nu ook niet het geval dus durf wel met zekerheid te zeggen dat ze sinds haar buisjes geen pijn meer heeft.
Even een kleine update voor de geïnteresseerden ondes ons. We zijn sinds afgelopen donderdag cold-turkey gestopt met het geven van de fles. Nee, we laten haar niet huilen. We zijn er voor haar, maar we proberen haar te troosten op een andere manier dan steeds maar een voeding. De eerste nacht werd ze twee keer wakker. De eerste keer was ze 25 minuten boos, maar te kalmeren. Daarna nog een keer 5 minuten. De tweede nacht werd ze een keer wakker om 00u en nog binnen de tien minuten weer rustig en in slaap tot 7u (😱). Afgelopen en dus de derde nacht werd ze voor het eerste keer pas om 5u (!) wakker, nog geen drie minuten en mevrouw lag weer tevreden te slapen.
Even een kleine beeldvorming; de afgelopen 15 maanden heeft ze nooit langer dan 2/3u achter elkaar geslapen zonder dat ze een fles nodig had om weer verder te slapen. Ik was kotszenuwachtig voor de eerste nacht, want had verwacht dat ze het met haar temperament makkelijk 2u krijsend vol zou kunnen houden. Jullie kunnen je dus wel voorstellen hoe ontzettend blij en trots we zijn dat ze het de laatste drie nachten zo goed heeft gedaan.
Overdag gaat er nu ook meteen meer voedsel in. Ze eet gewoon weer volledige maaltijden en ook daar krijgen we nu weer wat ritme in.
Geen idee of het toeval is en het zal ook vast allemaal anders lopen op momenten dat ze nieuwe tandjes krijgt of ziek is, maar die blokken slaap van de afgelopen nachten.. oh my. ❤️