Rijles op 'latere' leeftijd, positieve verhalen?
Ik ben 34 en ik ga binnenkort starten met rijles (eerste proefles al gehad).
Ik had eerlijk gezegd nooit meer verwacht dat ik er nog aan zou beginnen, ik dacht altijd dat is niets voor mij, ik ben toch te bang, ik kan dat niet, etc. Maar ik woon op best een afstand van mijn familie en ik vind het op een gegeven moment gewoon wat sneu worden en ook totaal niet meer praktisch om uren in het OV te zitten.
Anyway, ik zie er alsnog wel erg tegenop, zie nog helemaal niet voor me dat het me gaat lukken en dat ik straks misschien daadwerkelijk over de snelweg rijd in mijn eentje.
Zijn er hier mensen die ook later zijn begonnen, misschien angstig en onzeker waren en bij wie het goedgekomen is? 😃
Of die wellicht ook op dit moment bezig zijn met rijlessen?
Abigail schreef op 30-09-2022 om 13:49:
[..]
Deze zou goed moeten zijn. Heeft heel veel positieve reacties, juist van mensen die angstig en onzeker waren.
Ik denk echt dat het aan mij ligt, ik match gewoon niet snel met mensen.Waar ik me nog het meest aan stoor is dat hij buiten het rijden om heel erg aardig is, aangeeft dat fouten maken mag, dat het hartstikke goed gaat, enz enz standaard verhaal.
Maar als ik tijdens het rijden iets fout deed (en dit was mijn eerste les waarin ik echt ging schakelen enzo hè, wist nog amper waar ik mee bezig was), deed hij half geïrriteerd 'waarom geef je nu gas??' 'Waarom stuur je zo hard dame?' (Dat dame ook steeds...).
Dan denk ik, aparte reactie, het is mijn eerste les en weet zoals gezegd nog nauwelijks bewust waar ik mee bezig ben. Als hij nu al zo doet denk ik niet dat dat beter gaat worden, want dat is blijkbaar zijn manier van reageren in een impuls.
(Niet dat alles slecht ging hoor, als het goed ging zei hij dat ook).
Ik heb ook de factuur ontvangen en alles in me zegt dat ik dat enorme bedrag niet wil betalen voor iets waar ik me al sinds gisteravond slecht over voel.
"Dame' 
......dat zou ik ook neerbuigend vinden.Gewoon een andere rijschool zoeken.
Ik zou ook verder zoeken. Ik had rijles van een vrouw waar ik een hele leuke klik mee had. Dat was gewoon gezellig. Dan voel je je ook veel meer op je gemak.
'Dame' is niet leuk, maar moet je ook niet té negatief opvatten. Hij zegt misschien tegen zijn vrouw ook 'Dame, gisteren was het eten beter dan vandaag' en tegen zijn buurmeisje dat de bal over de haag gooide: 'Dametje, hier is ie terug'. Kan zijn dat het een stopwoordje van hem is, dus als je dat niet graag hebt, zeg hem dat dan gewoon!
Ivm misschien wat bruut opmerkingen maken: ik begrijp dat het bij jou afwijzend over komt. Maar misschien is dat helemaal niet zo. Uiteindelijk moet hij jou ook nog een beetje leren kennen en hij heeft 'allerlei vlees in de kuip', dus bij sommigen zal het misschien nodig zijn. (Bij jou niet, maar nogmaals: spreek met hem en leg uit hoe jouw karakter is, dat je echt 200% je best doet en teveel afwijzingen enkel averechts werken).
Persoonlijk zou ik (nog) niet van rijschool veranderen. Weet je waarom: elke keer dat je verandert, neem je het 'rugzakje' van de vorige rijschool mee. En wordt jouw drempel hoger. En ook de druk van hier.moet.het.lukken. Kijk het nog een tijdje aan. Je zal zeggen: ja, maar dat kost geld. Da's waar, maar je zal hier ongetwijfeld toch iets leren. En wat je al kan, dat spaar je uit als je EVENTUEEL toch naar een andere rijschool zou gaan.
Zou een heel licht kalmeringstabletje de eerste keren helpen om de grootste angst naar de achtergrond te dringen? Niet dat je groggy achter het stuur moet zitten, maar er relaxt aan beginnen, dat geeft des te meer kans op succes.
En denk er aan: ZELFS IK (WIJ) DOE(N) NU NOG FOUTEN, wat zou jij tijdens de eerste les niets mogen verkeerd doen. En gegarandeerd zijn er nog wel meer mensen die zich de eerste les voelden als jij nu. Terwijl die nu vlotjes van de ene kant van de stad naar de andere rijden.
TO, aub, niet opgeven, doorbijten! Alle begin is moeilijk, wat je ook leert. En ook jij zal dat kunnen, maar niet als je denkt dat je de eerste keer al geen fouten mag maken.
Ik geloof in jou!
Ik ben mee bezig.
op mijn 21ste ging ik voor het eerst lessen, maar toen ik theorie examen moest doen ging het fout. ben de tel kwijt hoevaak ik theorie examen heb gedaan
uiteindelijk gestopt fast forward op mijn 34ste weer begonnen met lessen en wederom theorie examen gedaan godzijdank geslaagd van de zomer 1x afgereden helaas gezakt.
en mijn theorie is helaas verlopen dankzij de afgrijselijk lange wachttijden en tante Corona
ik zelf vind het rijden eerlijk, al begin ik wel een beetje cranky te worden van het lessen omdat ik voor mij gevoel wel uitgeleerd ben maar doordat die klote kut theorie verlopen is moet ik dat eerst weer halen voor ik kan afrijden 
mijn oma heeft op haar 50ste haar rijbewijs gehaald en heeft bijna 20 jaar met veel plezier gereden.
Ik merk dat het echt als een soort deken boven alles hangt, sinds ik terugkom van de les donderdag ben ik al 'depri' en denk ik er constant over na wat ik moet doen.
Ik denk dat ik wel zo goed als zeker besloten heb dat ik niet doorga met huidige instructeur (ik denk dat ik de geplande les van volgende week wel nog doe om te kijken of hij dan weer de dingen doet waar ik niet tegen kan, en dan kan ik het ook nog bespreken met hem), of ik wel doorga met een andere rijschool weet ik nog niet. Een groot onderdeel is ook dat ik merk dat ik het eigenlijk teveel geld vind om nu te betalen.
@letterkoekje, angst valt wel mee hoor. Zolang er iemand naast me zit met eigen pedalen ben ik niet heel bang (heb nog geen snelweg gedaan, waarschijnlijk dan wel).
Ik zou de volgende rijles wèl laten doorgaan en gebruiken om je bevindingen van de eerste les te bespreken. Het kan namelijk niet zo zijn dat een wildvreemde instructeur in één keer jouw gebruiksaanwijzing kent. Die moet je de instructeur wel doorgeven! Anders loop je bij de volgende rijschool tegen exact hetzelfde probleem aan.
Daarbij opgemerkt vind ik wel dat je snel het koppie laat hangen, door goedbedoelde opmerkingen van een nog onbekend iemand die het beste met je voor heeft. Hoe reageer je op minder aardige opmerkingen van een bekende? Word je daar ook depri van? Misschien kan je dan beter investeren in een goede psych, dan in rijlessen.
En ja, rijlessen zijn duur, maar het OV wordt ook niet goedkoper.
Succes met je keuzes.
Harde reactie KoekieJupe, maar misschien terecht? Ik ben inderdaad een vrij kwetsbaar en gevoelig persoon, therapie ook al eens gehad, bedankt 
Ik heb (na 2 dagen lang dubben en me rot voelen) tot een soort middenweg besloten. Ik heb het grote pakket dat ik af zou nemen geannuleerd, dat was een te groot heet hangijzer. In plaats daarvan neem ik nog 2 lessen van 2 uur. Ik wil hem en mezelf nog een kans geven en kijken hoe het gaat, zonder dat ik meteen kies voor een pakket met examens en alles erbij. Dat geeft gewoon meer rust op dit moment, gevoelsmatig.
Abigail, mijn reactie was in jouw ogen hard, maar vanuit mijn beste bedoelingen voor je opgeschreven. Juist als kwetsbaar en gevoelig persoon is het handig, en dat is wat anders dan makkelijk, om daarmee te leren omgaan. Dat zou kunnen inhouden om te leren “minder kwetsbaar en gevoelig” te worden. Maar het zou ook kunnen zijn dat je andere mensen leert wat jouw handvatten of gebruiksaanwijzing zijn. In mijn ogen zijn dat twee hele verschillende manieren van leren omgaan.
En die rijinstructeur moet jij informeren over jouw gebruiksaanwijzing. Dat kan hij niet ruiken!
Het lijkt me voor nu dat je een goede keuze hebt gemaakt door het totale pakket te annuleren, maar de instructeur nog wel een kans te geven.
Juist met dergelijke “vreemde mensen” is het goed oefenen in uitleg geven over jouw gebruiksaanwijzing. Pak die kans!
Succes weer.
Ja geef het nog een kans.
Zo had ik ooit een arts wiens eerste consult niets vond. Zijn manier van doen, riep irritatie bij me op "Ik ben toch niet dom?? Waarom praat je zo tegen me?
Maar later bleek het juist een hele meelevende arts die graag wilde dat zijn patiënten goed begrepen wat hij zei. Toen hij mij beter leerde kennen veranderde het niveau van zijn uitleg ook mee.
Hij deed niet neerbuigend. Dat was mijn eigen interpretatie.
Kortom, geef het nog een kans.
KoekieJupe schreef op 03-10-2022 om 21:55:
Abigail, mijn reactie was in jouw ogen hard, maar vanuit mijn beste bedoelingen voor je opgeschreven. Juist als kwetsbaar en gevoelig persoon is het handig, en dat is wat anders dan makkelijk, om daarmee te leren omgaan. Dat zou kunnen inhouden om te leren “minder kwetsbaar en gevoelig” te worden. Maar het zou ook kunnen zijn dgoat je andere mensen leert wat jouw handvatten of gebruiksaanwijzing zijn. In mijn ogen zijn dat twee hele verschillende manieren van leren omgaan.
En die rijinstructeur moet jij informeren over jouw gebruiksaanwijzing. Dat kan hij niet ruiken!
Het lijkt me voor nu dat je een goede keuze hebt gemaakt door het totale pakket te annuleren, maar de instructeur nog wel een kans te geven.
Juist met dergelijke “vreemde mensen” is het goed oefenen in uitleg geven over jouw gebruiksaanwijzing. Pak die kans!
Succes weer.
Goed geformuleerde reactie, Koekie!
TO, goed dat je niet onmiddellijk de handdoek in de ring gooit. Je wil toch - op gebied van je zelfstandig kunnen verplaatsen - geen soort analfabeet zijn. Ik wil niemand beschimpen, maar als je steeds gebonden bent aan OV en/of andere mensen, dan geef je toch voor een heel stuk je zelfstandigheid prijs.
Bestaat het in Nederland dat iemand die al x-aantal jaar zijn rijbewijs heeft, iemand mag leren autorijden? Dan zou ik dat doen, TO, zodat je al met een zekere kunde aan nieuwe rijlessen begint en je al wat zelfzekerder de weg op gaat.
En geloof me: het is voor niemand makkelijk in het begin. Maar dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is.
Spreek inderdaad met die instructeur en leg hem uit wat jij voelt bij zijn woorden.
Abigail, hoe zijn de rijlessen gegaan? Ik hoop dat je iets hebt geleerd van onze tips, en misschien ook van de rij-instructeur.
Succes.
Had toevallig gisteren weer een les. Voor het eerst snelweg gereden! Was een 'makkelijke' weg zonder invoegen, maar toch voor het eerst die snelheid ervaren. 100 rijden valt echt heel erg mee, dacht dat het veel sneller zou aanvoelen en enger zou zijn.
Voor de rest heb ik wel vorderingen gemaakt ten opzichte van vorige keer (toen had ik veel zorgen dat ik altijd op niveautje 'kan niks' zou blijven hangen).
Oja en met de instructeur geen moeite meer. Had toch te snel conclusies getrokken naar aanleiding van zijn 'snauwende' opmerkingen (die niet echt snauwend waren).
Tja, er komt op veel vlakken veel op je af, nieuwe dingen leren, omgaan met iemand die jou die dingen moet leren, onzekerheid en het zal alsnog wel een zware weg gaan worden af en toe, maar zoals het er nu naar uitziet geen handdoek in de ring.
Wat fantastisch om te lezen! Je mag trots zijn op je zelf. 
Top!