Rijles op 'latere' leeftijd, positieve verhalen?

Ik ben ook pas wat later gaan lessen, omdat ik verwachtte niet goed te zijn in autorijden. Ik was 30 toen ik begon, en heb een rijschool gezocht die ervaring heeft met mensen met een stickertje (in mijn geval autisme). Het heeft anderhalf jaar geduurd, maar ik ben in een keer geslaagd. En ik ben absoluut geen natuurtalent. Maar nu, drie jaar later, ben ik nog steeds zo blij met mijn autootje, en tuf ik rustig het hele land door. Vind het heerlijk.

Ik had elke keer twee uur les, daar was ik blij mee. Dan leer je wat langer te rijden en kun je ook verder weg. Een tip: denk niet te veel na en praat jezelf niet aan dat je het niet kunt. Dat deed ik in het begin wel, tot mijn instructeur zei dat ik veel beter reed als ik slecht geslapen had, of veel aan mijn hoofd had. Dan dacht ik mezelf tenminste niet in de knoop, haha. Rijden is een vaardigheid die je moet leren, dat kun je niet leren door erover na te denken maar door het te doen.

Ik heb rond mijn 22e mijn rijbewijs gehaald. Eerder had ik er nog geen behoefte aan. Maar toen ging ik verder weg werken en in de  winter op mijn brommertje was niet zo fijn. Ik ben heel blij met mijn rijbewijs, geeft me heel veel vrijheid.
Zeker hier op het platteland waar OV bijna niet bestaand is.

Poezie schreef op 25-09-2022 om 09:28:

Ik was 32 toen ik na 2x theorie examen en 6x praktijkexamen ben geslaagd voor mijn rijbewijs.
Omdat daarna al mijn geld op was heeft het nog een aantal jaren geduurd totdat ik een klein oud autootje kon kopen. De eerste keren dat ik ermee op pad ging heb ik van tevoren minutieus de route uitgestippeld en bekeken zodat ik precies wist op welke baan ik wanneer moest zitten en wat ik daar moest doen. Vervolgens ben ik meteen de zomer daarna naar Frankrijk gereden. Nu heb ik mijn rijbewijs al 23 jaar en rijd al jaren probleemloos overal naartoe.

Held!
Wat goed zeg, dat is toch stiekem een droom van mij; de auto pakken en ermee naar het buitenland durven rijden; wat een vrijheid 😀

Zilver_gray schreef op 25-09-2022 om 09:31:

[..]

Held!
Wat goed zeg, dat is toch stiekem een droom van mij; de auto pakken en ermee naar het buitenland durven rijden; wat een vrijheid 😀

Dankje😊 Het grappige is dat als je de rustigste route uitgestippeld, het veel rustiger rijden is dan in Nederland. Van tevoren was ik wel 1 bonk zenuwen hoor, maar je wordt een stuk zelfverzekerder na zo'n succesverhaal. 

positief: ik heb mijn rijbewijs pas op mijn 37ste gehaald en rij nu zonder angst rond.
Negatief: de meeste mensen die ik ken die pas later (35+) een rijbewijs haalden zijn wel onzeker en angstig en vele van hen rijden uiteindelijk bijna nooit.

Het komt er dus erg op aan om na het behalen van je rijbewijs veel te gaan rijden. Als je dit niet doet is het gewoon weggegooid geld en energie.

Abigail schreef op 25-09-2022 om 09:40:

Bedankt voor de reacties!

Ik hoor en lees vaak, hier ook weer, dat mensen veel lessen nodig hadden, ze vaak examen hebben moeten doen, schakelen niet onder de knie kregen, etc., waardoor ik denk zie je, het is hartstikke lastig, waarom zou het mij wel lukken.
Ik weet niet of je het ergens mee kunt vergelijken. Zoals van 'ik ben goed in x, dus ook in autorijden'. Ik ben niet sportief, geen durfal, ik denk echt dat ik geen streepje voor heb. Nou ja, ik speel (enigszins) piano dus ik kan wel dingen tegelijk met twee handen en ik weet hoe muscle memory werkt.

Tja ik weet pas hoe het gaat als ik het ga doen natuurlijk. Vervelende is alleen dat ik ook het kostenplaatje telkens in mijn achterhoofd heb. Stel je zakt 2 keer, dan wordt de druk om het te halen alleen maar hoger.

Maar waarom zou je het niet kunnen? Je hebt er geen speciale talenten voor nodig hoor, werkelijk iedere dwaas kan het! Wat je nodig hebt is geduld, doorzettingsvermogen (want soms heb je er lessen bijzitten waarbij werkelijk alles fout gaat, ook bij mijn kinderen die allebei op hun 17de hun rijbewijs hadden, dus leeftijd zegt hierbij niks) en heel eerlijk, een portie geluk bij het afrijden. Neem een proefles bij een faalangstvriendelijke rijschool en ga ervoor! Een rijbewijs is zo fijn, geeft je zoveel vrijheid en als je het eenmaal hebt en je doet geen gekke dingen, pakt niemand het meer van je af! Er is geen "diploma" waar ik meer plezier van heb dan van mijn rijbewijs!

Abigail schreef op 25-09-2022 om 09:40:

Bedankt voor de reacties!

Ik hoor en lees vaak, hier ook weer, dat mensen veel lessen nodig hadden, ze vaak examen hebben moeten doen, schakelen niet onder de knie kregen, etc., waardoor ik denk zie je, het is hartstikke lastig, waarom zou het mij wel lukken.
Ik weet niet of je het ergens mee kunt vergelijken. Zoals van 'ik ben goed in x, dus ook in autorijden'. Ik ben niet sportief, geen durfal, ik denk echt dat ik geen streepje voor heb. Nou ja, ik speel (enigszins) piano dus ik kan wel dingen tegelijk met twee handen en ik weet hoe muscle memory werkt.

Tja ik weet pas hoe het gaat als ik het ga doen natuurlijk. Vervelende is alleen dat ik ook het kostenplaatje telkens in mijn achterhoofd heb. Stel je zakt 2 keer, dan wordt de druk om het te halen alleen maar hoger.

Ik heb ook geen idee of je het ergens mee kan vergelijken hoor.

Ik heb meen ik 2 x theorie gedaan en 2 x praktijk. Het laatste praktijk examen deed ik precies 1 dag voordat mijn Theorie zou komen te vervallen, dus ja; wel enigszins druk! 
Ik hoop dat ik nu ook niet weer 20 lessen nodig ga hebben hoor 😅

Wieder schreef op 25-09-2022 om 09:58:

[..]

Dat moet iedereen, want je leert pas autorijden als je je rijbewijs eenmaal hebt 😉.

Ja klopt,  maar je ziet toch vaak bij 'oudere' mensen dat het niet in hun systeem zit om met de auto te gaan. Of ze hebben een partner die altijd rijdt en dat patroon wordt dan niet veranderd. Resultaat: je rijdt weinig tot niet, blijft onzeker (zeker wanneer je partner ook nog constant zit te corrigeren als je wel eens rijdt), en op een gegeven moment doe je het helemaal niet meer. 

Daarom, neem bewust wèl de auto voor dat korte ritje naar de supermarkt,  situaties op zo'n druk parkeerterrein zijn ook heel leerzaam. Ga zelf rijden,  zeg je partner niet te zeiken (tenzij gevaarlijke situatie), en ga ook alleen rijden.

Ik zit in hetzelfde schuitje, al is het bij mij vooral dat ik twee keer een rijinstructeur had die niet helemaal eerlijk was en vooral gewend was aan opgefokte jochies. Ik ben eerder angstig tot je het te bont maakt, dat werkte dus niet. Vervolgens vertrok ik naar een buurland en had ik geen tijd/zin/geld. Maar ik moet ook echt eens beginnen.

Bespreek zeker met he rijinstructeur je angsten en werkt het niet, zoek een ander. Daarna is het een kwestie van blijven rijden, wat ik zo bij anderen zie. 

Succes!

Ik ken veel mensen die pas laat hun rijbewijs hebben gehaald. Mijn moeder was 40, daarvoor was het er nooit van gekomen. De kroon spant mijn voormalig schoonmoeder die net wel of net geen 60 was toen ze slaagde tijdens haar 13e rij-examen. Ze belde op en ik wilde al gelijk reageren met ‘ah balen’, toen ze vertelde dat ze geslaagd was. We waren beide zeer verbaasd Ze heeft trouwens niet veel gereden omdat het natuurlijk ook niet per ongeluk is als je 12 keer zakt. Voor de ritjes naar de supermarkt en andere bekende plekken was het hartstikke fijn om te kunnen rijden, maar al het andere liet ze liever aan haar man over.