Personeelstekorten kunnen opgelost worden
We lezen het dagelijks in de krant, we zien het dagelijks in de media. Personeelstekorten. Zorg, onderwijs, horeca, enz. Er is niet aan personeel te komen.
Tegelijkertijd vinden we in Nederland (het parttime-paradijs van Europa) dat weinig werken genoeg moet zijn. Gemiddeld werkt de Nederlander 29 uur per week. Dus over alle werkenden genomen. Dat betekent dat alle fulltimers ook in dat cijfer zitten, en alle mensen die slechts 16 uur per week werken ook. Dus door de bank genomen is onze arbeidsproductiviteit 29 uur per week. Het laagste in heel Europa, waar de volgende "laagste" al gauw op 32-35 uur per week uitkomt.
Nederland is kampioen parttime werken. Weinig werken dus ook. Al in 2018 becijferde McKinsey dat als alle parttimers in zorg, onderwijs, enz. een uur, of 2 uur, langer per week zouden werken, een groot deel van het personeelstekort zou kunnen worden opgelost.
De vraag is dan: waarom doen we dat niet? Wat is er zo erg aan 2 uur meer werken per week als dat betekent dat je met die 26 uur werken in plaats van 24 uur werken wél de roosters kloppend krijgt, of het gat kunt opvullen?
Ginevra schreef op 01-06-2022 om 19:50:
[..]
Dan heb je een heel andere opvatting van leuke dingen doen dan ik. Ik ben minder uren gaan werken deels om medische redenen (dus zelf betaald, ipv op kosten van de werkgever ziek te melden, ik ontvang graag een sticker).
Deels om leuke dingen te doen. Maar ik ga hooguit een keer per jaar funshoppen of naar een pretpark. Leuke dingen is voor mij: tijd doorbrengen met geliefden, schrijven en schilderen, tuinieren etc. Zonder toeslagen of uitkering.
Ja dat verschil heb je ook nog
Ik werk in de verpleging en heb een collega die 36 uur contract heeft maar 24 uur werkt, rest afgekeurd (mentale redenen) na een burnout maar wel betaald
En dan heb ik vele collega’s die altijd max 24 of 28 uur werken en hebben gewerkt omdat ze meer niet aankunnen om burnout te voorkomen
Die laatste zijn altijd goedkoper geweest voor maatschappij (als ze geen toeslagen zouden ontvangen) maar krijgen per saldo minder
Pejeka1 schreef op 01-06-2022 om 19:32:
[..]
Een forum bestaat om meningen te geven en uit te wisselen, dus ja.
nee maar ik bedoel: als deelnemer aan de maatschappij kun je hier een mening over hebben, maar het is een soort olietanker die je niet als individu kunt keren. Uiteindelijk zal het een 'collectieve' mindset zijn die weer de andere kant op zal gaan, juist omdat je schrijft; die uitjes daar is dan ook geen personeel voor te vinden. Dat klopt, zoiets is een vorm van een varkenscyclus en is van alle tijden (met andere verschijningsvormen natuurlijk).
gr Angela
ik werk nu 32 uur en zou evt ook wel naar 28 willen.
Deels omdat ik lichamelijk klachten heb, maar ook omdat ik het kan doen. En nee, dan hoef ik geen toeslagen ed.
Dus er zijn natuurlijk meerdere redenen om niet full-time te werken.
Natuurlijk is het heel begrijpelijk wanneer mensen om gezondheidsredenen e.d. niet fulltime kunnen werken. Maar dat geldt niet voor het merendeel van de mensen.
Het is heel simpel: welvaart en alle geneugten daarvan kan alleen bestaan als we ook allemaal naar vermogen bijdragen daaraan. Stel dat onze ouders of grootouders na de oorlog zouden hebben gezegd: geen zin in de schouders eronder voor de wederopbouw, het opnieuw creëren van welvaart, het opbouwen van sociale voorzieningen. Echt niet, 2-3 dagen werken in de week is wel genoeg, en verder zoekt een ander het maar uit, of de regering, of het bedrijfsleven. Maar ik niet, ik wil lekker door het bos fietsen en tijdschriften lezen en thuis in de tuin prutsen, maar niet werken. Stel dat iedereen dat rond 1950-1960 had gedacht en gedaan, waar zouden we nu dan staan?
Ik denk wel eens dat we best een beetje verwend zijn geraakt, en gewend aan de luxe dat maar een paar dagen per week werken voldoende is om onze samenleving, onze welvaart, ons sociale stelsel in stand te houden. Iedereen roept ach en wee over de tekorten in zorg, onderwijs, de rijen op Schiphol, de tekorten aan arbeidskrachten in het bedrijfsleven, in de horeca, enz. Maar als je mensen dan vraagt of ze zelf bereid zouden zijn bijv. een halve dag meer per week te gaan werken om die problemen in elk geval te verkleinen, zijn ze niet thuis. Want dan zijn hun 3-4 vrije dagen per week belangrijker. Maar als iedereen zo denkt, lossen we het probleem natuurlijk niet op.
ik wil best weer 5 dagen gaan werken maar wie neemt dan mijn mantelzorgtaken, mijn huishoudelijke taken en de zorg voor mijn kind van me over? O, wacht, nee, die blijven gewoon bij mij.
Pejeka1 schreef op 01-06-2022 om 21:05:
Natuurlijk is het heel begrijpelijk wanneer mensen om gezondheidsredenen e.d. niet fulltime kunnen werken. Maar dat geldt niet voor het merendeel van de mensen.
Het zou je verbazen voor hoeveel mensen dat wel geldt denk ik. Ik werk drie dagen in het onderwijs en kan ook maximaal drie dagen werken ivm mijn ptss, maar dat ga ik echt mijn werkgever, collega's, kennissen en zelfs familie niet aan hun neus hangen. En ik ben begin 30 zonder kinderen dus ik ga ongetwijfeld zoals velen met mij de boeken in als iemand die liever lui dan moe is. Maar mensen moesten eens weten.
In de jaren 50 en 60 was het trouwens nog heel gebruikelijk om rond te komen op één gezinsinkomen. Vraag me dus af of er toen wel meer (buitenshuis) gewerkt werd dan nu.
1 op de 6 werknemers heeft burnout klachten...
de vraag is ook of we deze mate van welvaart vol moeten willen houden? Het zou voor de wereld beter zijn als we minder consumeren en vliegen. Dus laat maar e.e.a. dichtgaan, een deel van de vluchten vallen, e.d. ik zie daar wel een voordeel in.
Eleanor schreef op 02-06-2022 om 06:29: In de jaren 50 en 60 was het trouwens nog heel gebruikelijk om rond te komen op één gezinsinkomen. Vraag me dus af of er toen wel meer (buitenshuis) gewerkt werd dan nu.
In veel gezinnen was toen de verdeling: één fulltime baan buitenshuis om het geld binnen te brengen, één fulltime onbetaalde job binnenshuis om het gezin te organiseren, huishouden, reparaties en kleding maken etc.
Dat betekende wat minder welvaart, minder vakanties, minder vaak nieuwe kleding, meer tweedehands, meer zelfgekookt, minder uit eten, minder auto's, meer aanwezigheid in het leven van de kinderen.
Dat is een ander systeem maar sommige mensen kiezen ervoor om dat in zekere zin te benaderen. Minder werk buitenshuis, wat minder geld, wat eenvoudiger leven. Wat minder milieubelastend ook.
Ik bespaar mijn werkgever en de maatschappij een hoop geld door de financiele consequenties van mijn verminderde belastbaarheid te dragen. Zonder ziekengeld, toeslagen of uitkering. Ik verdom het om me dan schuldig te gaan voelen over het lerarentekort.
Koekie1980 schreef op 31-05-2022 om 23:20:
[..]
Over niet willen meebetalen aan kinderopvang. Tja, je hebt ook genoeg mensen die geen auto hebben en middels belastingen meebetalen aan de aanleg van snelwegen. Of mensen die gezond zijn of leven, meebetalen aan ziektes en ongelukken van anderen. Als je helemaal los wil staan van wie dan ook, moet je ergens een hutje op de toendra zoeken waar je geen cent hoeft te betalen voor anderen en je ook geen gebruik kunt maken van voorzieningen die bekostigd zijn uit gemeenschapsgeld. Niet naar het park, niet naar het zwembad, niet de weg op, geen onderhoud van de plekken waar jij loopt, geen voorzieningen voor je oma, geen politie, etc.etc.
En stem vooral op een partij die daar niet aan wil bijdragen. Kan me wel voorstellen dat het 't makkelijker maakt om onder collega's vakanties beter te verdelen, als je niet constant met collega's te maken hebben die elke zomervakantie weer zitten te puzzelen en draaien om de uren te kunnen maken. Als je kind zonder al teveel kosten naar de opvang kan, krijg je ouders die zorgeloos kunnen werken. Ook in vakanties.
Gister nog een patiënt opgenomen 73 jr, ik vraag wat heb je gedaan in je leven? “ niks”. Ik huh was je afgekeurd?
Nee hoor gewoon nooit gewerkt. Bijstand was prima. Geen zin om te werken
nouja denk ik dan. Aso. Maar in nl kan het allemaal. In amerika zou je in een auto wonen
absor schreef op 02-06-2022 om 14:20:
Gister nog een patiënt opgenomen 73 jr, ik vraag wat heb je gedaan in je leven? “ niks”. Ik huh was je afgekeurd?
Nee hoor gewoon nooit gewerkt. Bijstand was prima. Geen zin om te werken
nouja denk ik dan. Aso. Maar in nl kan het allemaal. In amerika zou je in een auto wonen
Tja, maar dat is maar een heel klein stukje van de bevolking...
Ginevra schreef op 02-06-2022 om 09:41:
[..]
In veel gezinnen was toen de verdeling: één fulltime baan buitenshuis om het geld binnen te brengen, één fulltime onbetaalde job binnenshuis om het gezin te organiseren, huishouden, reparaties en kleding maken etc.
Dat betekende wat minder welvaart, minder vakanties, minder vaak nieuwe kleding, meer tweedehands, meer zelfgekookt, minder uit eten, minder auto's, meer aanwezigheid in het leven van de kinderen.
Dat is een ander systeem maar sommige mensen kiezen ervoor om dat in zekere zin te benaderen. Minder werk buitenshuis, wat minder geld, wat eenvoudiger leven. Wat minder milieubelastend ook.
Ik bespaar mijn werkgever en de maatschappij een hoop geld door de financiele consequenties van mijn verminderde belastbaarheid te dragen. Zonder ziekengeld, toeslagen of uitkering. Ik verdom het om me dan schuldig te gaan voelen over het lerarentekort.
Wij werken allebei fulltime en hebben echt niet zoveel welvaart als jij beschrijft. Misschien als we allebei een "witteboordenjob" hadden wel.
absor schreef op 02-06-2022 om 14:20:
Gister nog een patiënt opgenomen 73 jr, ik vraag wat heb je gedaan in je leven? “ niks”. Ik huh was je afgekeurd?
Nee hoor gewoon nooit gewerkt. Bijstand was prima. Geen zin om te werken
nouja denk ik dan. Aso. Maar in nl kan het allemaal. In amerika zou je in een auto wonen
Bij buitenlandse gezinnen is het nog steeds heel normaal dat de moeder thuis zit met de kinderen. Al zie je bij hun kinderen wel een omwenteling.
Suikrspin schreef op 02-06-2022 om 16:06:
[..]
Bij buitenlandse gezinnen is het nog steeds heel normaal dat de moeder thuis zit met de kinderen. Al zie je bij hun kinderen wel een omwenteling.
Zeker. En geen woord nl spreken
Suikrspin schreef op 02-06-2022 om 16:06: [..] Bij buitenlandse gezinnen is het nog steeds heel normaal dat de moeder thuis zit met de kinderen. Al zie je bij hun kinderen wel een omwenteling.
Hangt er vanaf wat je onder buitenlandse gezinnen verstaat. De buitenlandse gezinnen die ik ken werken beide ouders. We hebben het dan over: Amerikanen, Chinezen, Polen, Zwitsers etc.
Waarschijnlijk bedoel je die niet.