Linkedin ergernissen

Maar hoewel ik me erger aan sommige LinkedIn-posts, vind ik het zeker een aanwinst. Het is een handige online netwerkplek, ik lees regelmatig interessante dingen of updates van/over mensen die ik ken. Het is ook vrij ideaal als je wat introvert bent (zoals ik) en borrels en bijeenkomsten een crime vindt.

Zelf gebruik ik het vooral om 'top of mind' te blijven bij mijn netwerk. Zodat mensen aan mij denken als ze iemand met mijn vaardigheden nodig hebben. Je kunt nou eenmaal niet met honderden mensen kopjes koffie (blijven) drinken, dus LinkedIn is gewoon een makkelijke manier om een beetje in beeld te blijven bij je netwerk. 

Wednesday schreef op 09-10-2021 om 14:32:

Ik heb iemand op LinkedIn die nu al een tijdje bezig is met het ophalen van (jeugd)herinneringen. Heel erg uitgebreid, met beeldmateriaal en al. Als ik zoiets al zou doen op de socials, dan zou ik kiezen voor Facebook.

Dat soort mensen mute ik. 

Ik heb geen foto's op linkedin (of op ander SM), ik krijg daar echt vaak commentaar op. Vooral door mensen voor wie het niet relevant is.
Je kunt aan een foto niet zien wat voor persoon deze vaak is, en ik heb liever dat ze mij in het echt zien, dan dat ik ze de kans geef om op basis van mijn uiterlijk allerlei vooroordelen te bedenken.

Avena schreef op 20-10-2021 om 09:25:

[..]

Ja, dit is een hele goeie. Ik merk dat ik het ook wel fijn vind om alvast even te kijken wat voor vlees ik in de kuip heb als ik een afspraak met iemand die ik nog niet ken heb staan. En zo kom je soms ook achter gedeelde oud-werkgevers en contacten.

Dat is ook wel een beetje iets van deze tijd heb ik het idee: vooraf al controle willen krijgen, zo noem ik het maar even. 

Ik heb al een poosje geen LinkedIn meer en heb dat dus echt niet gemist. Het is schijnveiligheid. Juist door te praten met zo iemand over die zaken kun je een prima kennismaking vormgeven. 

Ik leerde van die documentaire over social media die toen zo’n hype was dit: als je er niet voor betaalt ben jij het product. En dat wil ik helemaal niet zijn.

Recruiters die me steeds gaan benaderen voor stomme functies

Sunny_ schreef op 21-10-2021 om 19:01:

[..]

Dat is ook wel een beetje iets van deze tijd heb ik het idee: vooraf al controle willen krijgen, zo noem ik het maar even.

Ik heb al een poosje geen LinkedIn meer en heb dat dus echt niet gemist. Het is schijnveiligheid. Juist door te praten met zo iemand over die zaken kun je een prima kennismaking vormgeven.

Ik leerde van die documentaire over social media die toen zo’n hype was dit: als je er niet voor betaalt ben jij het product. En dat wil ik helemaal niet zijn.

Vind ik altijd een vreemde ontwikkeling. Wat maakt het uit hoe iemand er uit ziet en zo?

De laatste tijd zie ik steeds meer berichten over babies of kleine kinderen op LinkedIn. Onnodig.

En, nog irritanter: mensen die iets ‘goeds’ hebben gedaan en daarmee even moeten pronken. Laatst een bericht van iemand die eten had gekocht voor een dakloze en daar een heel verhaal over ophing.
Je kunt ook iets goeds doen en spullen of geld weggeven/aan een goed doel schenken zonder dat te moeten laten zien.

Het begint wat mij betreft echt teveel op Facebook te lijken. 

Het zogenaamde hoofdrolspeler-syndroom. 

Tatemae schreef op 25-10-2021 om 21:44:

[..]

Ik ben nog nooit benaderd door recruiter, wat is er toch mis met me?

Niets mis met jou hoor. Het ligt aan je vakgebied. Bij grote tekorten én genoeg budget (bijvoorbeeld bedrijfsleven) gaat men in zee met recruiters en loont het dus om er een te zijn en met hagel op zoveel mogelijk mensen te schieten in de hoop dat er eentje reageert om geld aan te verdienen.

Als recruiters mij een mailtje/berichtje sturen via LinkedIn (dat is een betaalde dienst) dan reageer ik vriendelijk. Maar vriendschapsverzoeken van recruiters weiger ik. Skeer gedrag vind ik dat.
Al had ik er laatst één die mij na mijn vriendelijke antwoord nog een berichtje stuurde of ik dan misschien collega's wist die interesse zouden hebben. Toen heb ik gedacht "ik ga jouw werk toch niet doen?" en heb ik niet gereageerd.

Ik had eigenlijk 50% provisie moeten vragen

Roosje1991 schreef op 24-10-2021 om 17:39:

Recruiters die me steeds gaan benaderen voor stomme functies

Ik heb laatst vriendelijk gereageerd op zo'n recruiter, nee, wat je me aanbiedt past niet, maar dit en dit zou wel passen, dus als je iets weet... Nooit meer reactie op gehad. Dat vind ik enorm onbeleefd en ook behoorlijk stom, in de toekomst hoef je dan ook niet meer bij mij aan te kloppen. Dit geeft me een dertien in een dozijn en 'ik doe alleen maar mijn werk, kan mij het schelen of jij een leuke baan krijgt' gevoel.

alhambra schreef op 25-10-2021 om 21:49:

[..]

Niets mis met jou hoor. Het ligt aan je vakgebied. Bij grote tekorten én genoeg budget (bijvoorbeeld bedrijfsleven) gaat men in zee met recruiters en loont het dus om er een te zijn en met hagel op zoveel mogelijk mensen te schieten in de hoop dat er eentje reageert om geld aan te verdienen.

Als recruiters mij een mailtje/berichtje sturen via LinkedIn (dat is een betaalde dienst) dan reageer ik vriendelijk. Maar vriendschapsverzoeken van recruiters weiger ik. Skeer gedrag vind ik dat.
Al had ik er laatst één die mij na mijn vriendelijke antwoord nog een berichtje stuurde of ik dan misschien collega's wist die interesse zouden hebben. Toen heb ik gedacht "ik ga jouw werk toch niet doen?" en heb ik niet gereageerd.

Ik had eigenlijk 50% provisie moeten vragen

Wow dat laatste of je nog collega's hebt die wel interesse zouden hebben,is echt schaamteloos. 

Ik ben een collega die altijd andere collega's motiveert om een extra stapje te zetten, en kan nog wel eens een vacature doorsturen. Maar ik zou ook passen op die vraag

Recruiters die je blijven stalken ondanks dat je al vriendelijk hebt bedankt voor de vacature.