Ja/Nee Loonsverhoging
Vragen jullie makkelijk loonsverhoging? En vinden jullie onderhandelen over arbeidsvoorwaarden leuk? Of helemaal niet? Wat zijn jullie ervaringen tot nu toe?
Peiling
Loonsverhoging vragen
Maximaal 2 antwoorden.
Lieveheersbeest schreef op 14-05-2024 om 17:50:
Die opmerking wel, dat klopt. Maar je haalt het al eerder aan. Ik vind je paranoïde overkomen, alsof het forum het op je gemunt heeft. Maar ik zal erover ophouden, want het draagt niks bij aan het onderwerp, dat wel interessant is.
Je kunt het niet laten blijkbaar. Dat is mij nu wel duidelijk. Heb geen behoefte om een wederzijds psychologisch profiel te gaan uiten. Het is zeker een interessant onderwerp.
Een keer ben ik geswitcht van baan om meer te verdienen. En twee keer heb ik om loonsverhoging gevraagd en beide keren gekregen (bij twee verschillende werkgevers). Ik vond het wel doodeng. Maar ik stond er wel achter om het te vragen.
Campanula schreef op 14-05-2024 om 13:58:
Mijn ervaring is toch echt dat er altijd onderhandelingsruimte is. Dat inbinden of ophoepelen klinkt mij persoonlijk onbekend. Wel handig als je wat meer gedwee bent of makkelijk te overtuigen. Misschien is het ook wel denken in het belang van de werkgever en of een idee fixe dat verbetering onmogelijk is.
Zou het ook zo kunnen zijn dat niet elk werkveld of elke werkgever de meerwaarde inziet van groei in beloning?
Je doet nu voorkomen dat het altijd en overal lukt. En soms klopt dat. Maar regelmatig ook niet. Hangt in de eerste plaats van je functie af en hoe zeldzaam deze is. En dan moet je ook een werkgever hebben die daar hetzelfde over denkt. Als je leest dat je bij andere werkgevers ook niet zult groeien, mag je er wel vanuit gaan dat je zo'n beetje aan je max zit. Een werkgever is dan ook niet bang dat je zult vertrekken om je salaris.
Campanula schreef op 14-05-2024 om 15:59:
[..]
Okė dan. En wegzetten. Kuch.
Iedereen mag gewoon zijn mening geven. En als die woorden van mij, niet bij je van toepassing zijn, dan is het toch helemaal prima verder.
Nou, zo kom je op mij ook over. Doe ermee wat je wilt. Maar jij maakt van jouw waarheid wel een veralgemeniseerde waarheid en trekt gevolgtrekkingen over mensen die nergens op slaan.
Diyer schreef op 14-05-2024 om 18:57:
[..]
Nou, zo kom je op mij ook over. Doe ermee wat je wilt. Maar jij maakt van jouw waarheid wel een veralgemeniseerde waarheid en trekt gevolgtrekkingen over mensen die nergens op slaan.
Waar doe ik dat dan? Mijn waarheid als veralgemeniseerde waarheid maken?Je adviezen en kwalificaties laat ik verder bij jou. Nergens op slaan. Juist.
Diyer schreef op 14-05-2024 om 18:54:
[..]
Zou het ook zo kunnen zijn dat niet elk werkveld of elke werkgever de meerwaarde inziet van groei in beloning?
Je doet nu voorkomen dat het altijd en overal lukt. En soms klopt dat. Maar regelmatig ook niet. Hangt in de eerste plaats van je functie af en hoe zeldzaam deze is. En dan moet je ook een werkgever hebben die daar hetzelfde over denkt. Als je leest dat je bij andere werkgevers ook niet zult groeien, mag je er wel vanuit gaan dat je zo'n beetje aan je max zit. Een werkgever is dan ook niet bang dat je zult vertrekken om je salaris.
Dat zeg ik niet. Dat maak jij ervan. Ik zeg dat er altijd rek is. Dat wil nog niet zeggen dat het ook altijd lukt. Het is ook heel vaak niet gelukt overigens. Kon ik wel oefenen met onderhandelen. Positief bekijken. Maar goed. Je hebt gelijk. Het woordje 'altijd' moet 'vaak' zijn.
Uiteraard hangt het af van de functie, specialiteit, marktwaarde en werkveld. En je kunt idd aan een max komen. Dan moet je dat accepteren of switchen.
Campanula schreef op 14-05-2024 om 17:05:
[..]
Ja. Idd. 😬. Dat poll aanmaken heb ik nog niet helemaal in de vingers. Zo'n brave borst ben ik niet hoor. Dat gevoel van bedelen of leuren herken ik wel. Maar ik hou ervan als het spannend gaat worden. Spel en de knikkers. Heb je er vrede mee dat het zo gegaan is?
Achteraf gezien natuurlijk niet, maar gedane zaken nemen geen keer. Ik ben best iemand die voor mezelf opkomt, maar zoals ik al schreef: voor mij voelt het als bedelen. Ik vind dat opslag geven maar spontaan moet gebeuren. Omdat je het waard bent. Maar daar denk ik dat veel werkgevers op rekenen: dat er toch een groep mensen is die er tegenop ziet om erover te beginnen.
ps: leuk dat je mijn opmerking sportief opneemt, was beetje plagend bedoeld, en geen zure opmerking!
Bij de organisatie van de federale Vlaamse overheid waar ik werk is geen ruimte voor onderhandelingen. Het enige waarmee je de boel omhoog kunt trekken is je anciënniteit en dat is ook een drama in meerdere bedrijven. Voor dat laatste heb ik wel geknokt en het resultaat behaald waar ik recht op heb. Maar het is iets waar bijna alle collega's tegenaan lopen. Ook de vakbond houdt zich er inmiddels mee bezig.
letterkoekje schreef op 14-05-2024 om 19:21:
[..]
Achteraf gezien natuurlijk niet, maar gedane zaken nemen geen keer. Ik ben best iemand die voor mezelf opkomt, maar zoals ik al schreef: voor mij voelt het als bedelen. Ik vind dat opslag geven maar spontaan moet gebeuren. Omdat je het waard bent. Maar daar denk ik dat veel werkgevers op rekenen: dat er toch een groep mensen is die er tegenop ziet om erover te beginnen.
ps: leuk dat je mijn opmerking sportief opneemt, was beetje plagend bedoeld, en geen zure opmerking!
Plagen mag. Het was toch ook een beetje dom? Morgen opnieuw proberen. Sportief zijn is belangrijk. Er zeggen wel meer mensen dingen tegen mij die minder onomwonden zijn.
Dat tweede zou kunnen. Dat kleine beetje winstmaximalisatie door onderhandelingsbescheidenheid. Mensen verdienen het gewoon om te krijgen waar ze recht op hebben. Transparantie, wat collega's verdienen bv, zou kunnen helpen.
De beste salaris verhoging van mij was bij een nieuwe baan lang geleden. Onder de 25 mocht je toen bij het rijk maar 4 dagen per week werken ivm de jeugdwerkeloosheid.
Het had niet goed in de vacature gestaan maar ik vond het een leuke baan en wilde hem toch graag hebben. Bij de salaris onderhandelingen ging ik nog uit van vijf werkdagen. Ik merkte wel dat ze mijn eis aan de hoge kant vonden maar ik was vasthoudend en kreeg iets minder dan ik wilde. Tegen de tijd dat ik mijn eerste salaris kreeg was ik aan het rekenen geslagen wat mijn salaris voor 4 dagen zou zijn. Je had mijn blik moeten zien toen ik mijn eerste salarisstrook kreeg het bedrag wat ik voor vijf dagen had gevraagd stond erop.
Ik was een dag minder gaan werken en verdiende aanmerkelijk meer dan ervoor.
Later een keer heel duidelijk aangegeven dat ik meer salaris wilde daar werd serieus op ingegaan. Er waren mogelijkheden maar dan moest ik voor een groot deel andere werkzaamheden gaan verrichten en juist het werk waarom ik ooit mijn vak gekozen had zou dan grotendeels vervallen. Niet gedaan en ook geen spijt van gekregen.
Ik heb meerdere functies vervuld bij dezelfde werkgever. Elke keer een schaal erbij. Nu zit ik bijna drie jaar op dezelfde functie maar ik heb in die drie jaar wel 8 treden onderhandeld. Daar doe je normaal 8 jaar over maar ik onderhandel elk functioneringsgesprek een extra of zelfs twee treden erbij. Gebruikelijk is elk jaar een vaste trede erbij.
Dit doe ik door goed vast te leggen wat ik doe, hoe ik elke keer gegroeid ben en welke (extra) taken/projecten ik succesvol heb afgerond. Zodat ik goed het gesprek in ga. Sowieso heb ik geen moeite om te onderhandelen want ik weet wat ik waard ben en ik zie het als iets puur zakelijks. Als ik bij het einde van de schaal kom, is het weer tijd voor een andere functie.
Wij werken ook met vaste schalen, treden en een CAO (rijksoverheid) maar toch lukt het me eigenlijk altijd wel.
Eigen bedrijf hier met personeel wat ieder jaar verhoging krijgt met de inflatie. Helaas werkzaam in een branche die naar mijn mening onderbetaald wordt. Gelukkig weet personeel dit en krijg ik nooit de vraag voor extra verhoging. Ook zit ik iets boven de andere concullegas qua salarissen. Dat scheelt ook wel.
Campanula schreef op 14-05-2024 om 19:16:
[..]
Dat zeg ik niet. Dat maak jij ervan. Ik zeg dat er altijd rek is. Dat wil nog niet zeggen dat het ook altijd lukt. Het is ook heel vaak niet gelukt overigens. Kon ik wel oefenen met onderhandelen. Positief bekijken. Maar goed. Je hebt gelijk. Het woordje 'altijd' moet 'vaak' zijn.
Uiteraard hangt het af van de functie, specialiteit, marktwaarde en werkveld. En je kunt idd aan een max komen. Dan moet je dat accepteren of switchen.
Je begint iig al genuanceerder te worden. Dat helpt dit gespreksonderwerp wel prettiger te voeren dan hoe jij 'm instak.
Miraval schreef op 15-05-2024 om 09:13:
Eigen bedrijf hier met personeel wat ieder jaar verhoging krijgt met de inflatie. Helaas werkzaam in een branche die naar mijn mening onderbetaald wordt. Gelukkig weet personeel dit en krijg ik nooit de vraag voor extra verhoging. Ook zit ik iets boven de andere concullegas qua salarissen. Dat scheelt ook wel.
Hoe kijk jij aan tegen de vraag van to? Dus werknemers die om salarisverhoging vragen? Wanneer is dat voor jou een (mogelijke) go en wanneer niet?
Diyer schreef op 15-05-2024 om 10:00:
[..]
Hoe kijk jij aan tegen de vraag van to? Dus werknemers die om salarisverhoging vragen? Wanneer is dat voor jou een (mogelijke) go en wanneer niet?
Als het financieel kan sta ik er welwillend tegenover zeker wanneer dat anders zou betekenen dat goed personeel gaat lopen. En dat is juist het lastige, je wil dat personeel niet kwijt maar tegelijkertijd kun je als MKB niet concurreren met de grote jongens en loyaliteit is niet altijd aanwezig.
Eigenlijk zit je dan als werkgever in het MKB al snel klem. Want de loonkosten kun je niet altijd doorberekenen in je prijzen wat betekent dat je zelf als ondernemer minder overhoudt wat het niet opweegt tegen het ondernemersrisico wat je neemt, en je dus minder snel geneigd bent te werken met personeel.
Er is niet voor niets een gezegde, wens je vijanden veel personeel.