Het grote werk erger topic

Friezinnetje schreef op 02-04-2024 om 17:56:

[..]

Ik zie je vaker zo schrijven, maar voor het overgrote deel van degene die werken, is over de hele wereld collega's hebben niet de gewoonste zaak van de wereld en overleg je op je werk over bepaalde dingen. En dat is idd vaker handig face to face dan dat dit online gebeurt.

Maar zelfs voor de afdelingen zonder internationale contacten is de basis bij ons dat je vanaf huis werkt en 1 of 2x per maand naar kantoor komt. De nieuwbouw wordt daar ook op afgestemd. Niemand heeft meer een vast bureau of een vaste plek.

Je hebt een locker voor een dag en 's avonds worden die leeggehaald.

Ysenda schreef op 02-04-2024 om 18:02:

[..]

Maar zelfs voor de afdelingen zonder internationale contacten is de basis bij ons dat je vanaf huis werkt en 1 of 2x per maand naar kantoor komt. De nieuwbouw wordt daar ook op afgestemd. Niemand heeft meer een vast bureau of een vaste plek.

Je hebt een locker voor een dag en 's avonds worden die leeggehaald.

maar genoeg banen/bedrijven waar dat niet kan of gebeurt. Je, en dat is natuurlijk logisch, gaat uit van je eigen werkplek. Maar voor iemand anders kan dat helemaal wel niet kunnen of werken. 

IT-updates. ITafdeling bedenkt dat er iets anders moet, beveiliging toegang tot werkmail/teams via telefoon. Daar moet ik dan zelf allemaal dingen voor doen en dan blijkt dat weer niet goed te werken. Het gaat dan om mijn werktelefoon, dus niet een eigen toestel of abonnement. 

Verder aan allerlei enquetes en vragenlijsten. Medewerkerstevredenheid, wat weet je over it security etc etc. De werkdruk gaat echt niet om laag door vragenlijsten over werkdruk en welzijn.

Jillz schreef op 02-04-2024 om 17:52:

[..]

Ai wat jammer om te lezen dat je dus niet alsnog de waardering hebt gekregen die je verdiend. Heb je al een andere baan gevonden?

Goed dat je geen extra diensten gaat werken! Vragen ze dat maar aan de collegas die wel meer betaald krijgen..

Ja heb per 15 mei een nieuwe baan. Is niet zo moeilijk  in de zorg

Dat er regelmatig nieuwe collega's uit het buitenland komen, vind ik prima, als er maar genoeg mensen overblijven die Nederlands spreken, want de bachelor is nog wel in het Nederlands en het zijn wel de collega's die Nederlandse studenten moeten gaan begeleiden. Maak dan de bachelor Engels, dan loop ik niet tegen een personeelsgebrek aan als een student graag in het Nederlands begeleid wil worden.
(En graag ook weer eens buitenlandse collega's van buiten China, meer variatie kan ook geen kwaad)

Misschien kom ik nu heel gevoelloos over hoor, maar vandaag zat ik met een collega op de kamer die haar werkgever erover heeft aangesproken niks gehoord te hebben toen haar vader overleden was.
Waarschijnlijk had ze een kaartje verwacht

1. Het lijkt me dat je met heel andere dingen bezig bent bij een overlijden.
2. Betekend een kaartje van een werkgever nou echt zoveel?

Decibel88 schreef op 04-04-2024 om 17:10:

Misschien kom ik nu heel gevoelloos over hoor, maar vandaag zat ik met een collega op de kamer die haar werkgever erover heeft aangesproken niks gehoord te hebben toen haar vader overleden was.
Waarschijnlijk had ze een kaartje verwacht

1. Het lijkt me dat je met heel andere dingen bezig bent bij een overlijden.
2. Betekend een kaartje van een werkgever nou echt zoveel?

Ik zou in elk geval iets van directe collega's verwachten,  bij een klein bedrijf wellicht iets van de werkgever maar bij een groot bedrijf zeker niet.

Ik weed eens dat ik gevraagd werd een bos bloemen te halen voor een collega die haar schoonvader was verloren. Dat vond ik een mooi gebaar. Maar twee maanden daarvoor had ik mijn schoonvader verloren en niets gehoord van mijn werkgever. Had ik niet perse verwacht, maar vond t wel steken toen er wel aan werd gedacht bij een collega. Dus als je iets doet, wees dan wel zo consequent dat je iets doet voor alle collega’s.

Ik vind dat er een verschil is tussen een kaartje en ‘niks horen’. Ik hoef echt geen kaartje van mijn baas of collega’s bij een heftige gebeurtenis, maar ik verwacht wel wat blijken van medeleven van deze of gene. Gelukkig werk ik in een bedrijf waarin dat ook heel normaal is. 

Ik werk als huishoudelijke hulp. Een mevrouw kom ik 2 x in de week en ze vraagt zoveel dat ik nu een zere elleboog heb. Het zeurt al een poosje, dus ik moet er wat mee.
Zo geen zin in... 
Ik werk graag klantgericht, maar bij deze mevrouw ga ik denk ik toch zelf bepalen wat er gebeurd. Terwijl juist deze dame zelf zo graag de touwtjes in handen houdt.
Eerst maar eens leidinggevende spreken, want ze staat als lastig bekend en dit wil ik niet op eigen houtje doen.
Gedoe, heb er een hekel aan.

Zucht.... 
Leidinggevende, therapeut, bedrijfsarts zitten op 1 lijn. Ik ben niet in staat om te werken. 
Er zijn afspraken waarbij ik wel op de afdeling ben en bepaalde dingen kan doen. 
Verslag van de bedrijfsarts helder.
Nu is Leidinggevende op vakantie is en heb ik een vervanger en die vind dat ik te soft word aangepakt en vind dat ik mijzelf maar streng moet toespreken en gewoon moet gaan werken. 
Heb alleen maar gezegd dat ik mij aan de afspraken hou van de bedrijfsarts. 

Even een vraagje over wat verstandig is…
Ik heb gereageerd op een interne vacature. De functieomschrijving en -criteria deden vermoeden dat de opsteller hiervan al een bepaalde collega op het oog had. Ik had dus al even bij een collega van de afdeling gevraagd of de vacature geschreven was voor Pietje. Hij ontkende dat. Nu heb ik via via vernomen dat de functie wel is ‘gecreëerd’ voor Pietje, omdat de manager Pietje voor de organisatie wil behouden. Mijn dilemma is of ik me terug trek uit de procedure, gewoon doorzet (ik voldoe ook aan de criteria) of tijdens het gesprek als eerste vraag stel of het een serieus gesprek is of dat de uitkomst al vast staat.
Ik heb niet zoveel zin om hier mijn tijd te verdoen, maar wil hen eigenlijk ook duidelijk maken dat dat is wat hier gebeurt. Of is dat een te agressieve aanpak?