Engels heel erg achteruit gegaan
Tot twintig jaar geleden heb ik in een Engelstalig land gewoond, bij een Amerikaans bedrijf gewerkt, en een relatie gehad met een Engelsman.
Ik verkeer nu in een situatie waarin ik twee keer per week twee uur Engels moet praten, en ik merk dat mijn Engels enorm achteruit gegaan is. Het is hakkelend en ik moet heel vaak zoeken naar woorden. Het is niet echt een ‘probleem’, want het niveau is nog goed genoeg voor het doel (en de gesprekspartners zijn ook geen natives), maar ik zou het zelf wel prettig vinden om het weer ietsje vloeiender te spreken.
Ik ben nog maar 45! Iemand tips om het weer een beetje op niveau te krijgen? Ik heb ook nog eens weinig tijd (drukke baan en druk gezin 
). De woorden uit het 2 vwo boek van een kind van mij ken ik allemaal wel, maar het toepassen is wat roestig geworden.
Oefenen, oefenen, oefenen. Kan je met je kind niet wat meer Engels praten? Ik werk in een Engelstalige werkomgeving maar merk ook dat toen ik dat niet deed het steeds lastiger werd om een vloeiend gesprek te hebben. Ik heb dat nu met Duits en Frans, ik kan het wel verstaan maar spreken is lastig.
Ik lees af en toe boeken in het Engels. Kijk BBC en bijvoorveeld documentaires in het Engels zonder onder titeling. Ik zit ook op facebook bij internationale groepen van een hobby waarbij je ook in het Engels moet schrijven.
Gewoon doen, dan wordt het vanzelf weer beter
Dat steeds switchen is ook juist het lastigst! Uurtje Engels, paar dagen Nederlands, weer uurtje Engels. Dit had ik overigens zelfs toen ik in een soortgelijke situatie was als jij (wonen in een Engelstalig land etc) - switchen was lastig voor zowel m’n Engels als m’n Nederlands 😉. Ook toen ik in NL woonde met een Engelstalige baan, vond ik het op maandag altijd net wat lastiger dan op andere dagen.
Kun je het af en toe wat langer achter elkaar spreken? En idd de tips van hierboven, ik wilde luisterboeken en podcasts nog toevoegen. Maar juist het zelf spreken lijkt me ook belangrijk om je weet ‘vloeiend’ te voelen.
Dus wat ik eigenlijk ook wilde zeggen in m’n post hierboven: ik denk dat je Engels veel minder slecht is dan je zelf denkt, zeker na jouw ‘geschiedenis’! Maar dat dat uurtje gewoon met niet genoeg is om er weer lekker in te komen, en dat hebben heel veel mensen dus. Dus kijk ook iets milder naar jezelf, misschien helpt dat ook al om weer wat vrijer te spreken !
naar de nonnen in Vught.
Kennis verdwijnt als je het niet gebruikt, dus de enige manier om je niveau op te krikken is Engels te praten en te schrijven. Lezen en luisteren kan ook, maar dat helpt lang niet zoveel als het zelf spreken en schrijven. Ik heb het zelf ook, ik ben ongeveer net zo oud als jij en merk ook dat het weg begint te zakken doordat ik het niet gebruik.
Het helpt inderdaad om er meer mee bezig te zijn, dan ga je ook in de andere taal denken. Daar kom je steeds makkelijker in. Bij mij is het schakelen naar Engels ook minder makkelijk geworden. Toen we in de VS woonden, switchte ik automatisch. Nu duurt dat wat langer. Maar dat 'near native' zit er bij mij echt nog wel in. Idem met Frans. Grappige is dat ik, als ik door het te spreken weer helemaal in een van die talen zit, na afloop soms ook in mijn eentje in het Engels of Frans blijf denken. Tot ik weer contact heb met Nederlanders.
Om er vlot in te komen, doe ik inderdaad wat anderen hier ook zeggen. Ik lees ik bijvoorbeeld regelmatig Franse kranten, kijk ik af en toe Franse tv, luister Franse muziek en mail of bel met Franse vrienden.
Wat ik ook prettig vind: ik zet de navigatie in mijn auto op de taal van het land waar ik ben. Daar leer ik geen nieuwe woorden van, maar zo kom ik er wel vlot in.
BBC kijken (eventueel met ondertiteling) of naar Engelstalige podcasts luisteren
Zelf heb ik moeite om later op de dag naar Engels te switchen. Als ik hele dag NL gesproken heb en s avonds iemand spreek die Engelstalig is, is het drama. Woorden kwijt etc.
Terwijl als ik op vakantie hele dag Engels spreek, ik daar geen last van heb.
Misschien kun je de dag beginnen met Engelstalige muziek/podcast oid.
chatten in het engels bijvoorbeeld deed ik vroeger ook vaak
Ikzelf door mijn baan geen last van. Switch de hele dag door. Welke echt slecht te verstaan zijn, zijn de de Chinezen in China en andere plekken in Azie. Komt ook door het mondkapje. Verder pff ik kom zoveel nationaliteiten tegen. Maakt niet uit, goed slecht, we verstaan elkaar wel.
Mijn grootste probleem, engels praten, als ik weet dat iedereen (om mij heen) gewoon Nederlands kan. Dat voelt gewoon raar.
Ik lees mee, want ik ga een NT2-cursus geven met Engels als steuntaal. En iedere keer als mijn dochter haar Engelse vriend overkomt, lijkt mijn Engels geslonken. Dan voel ik me me voor joker staan , want de andere gezinsleden spreken allemaal vloeiend Engels dankzij een internationale werkomgeving en/of een lichte gameverslaving in de puberteit. Een hoop tips die hier genoemd worden doe ik eigenlijk al in het dagelijks leven, ik lees bijna alleen Engels en ben verslaafd aan podcasts - to no avail. Een borrel wil nog wel eens helpen om mijn schroom te overwinnen, maar die tip kun je uiteraard niet toepassen in een werksituatie.
Volgens mijn docent van de cursus zakelijk Engels is er geen probleem als je duidelijk kunt maken wat je bedoelt. In mijn geval ben ik mijn eigen remmende factor. Als ik bijv weet dat er een goed Engels woord is, maar ik kan er niet zo snel op komen, ga ik hakkelen, terwijl ik genoeg woorden ken om het op een andere manier duidelijk te maken. Tussen Nederlanders Engels praten vind ik geen probleem, er zijn ook heel veel mensen slechter dan ik. Laatst twee dagen als enige tussen een groep native speaker (en mijn dochter, die ook zo goed als accentloos Engels spreekt). Dan voel ik me wel onzeker en hoop ik niet dat die mensen denken dat ik dom ben of zo. Het ging dan ook nog eens vooral over literatuur en geschiedenis, waar ik niet zo gek veel mee heb 
Ik ga hakkelen in elke taal als ik probeer te spreken en na te denken op welke manier ik het beste kan overbrengen wat ik bedoel, maar dat is in het Engels net even erger. Dan wens ik dat ik nog vlotter Engels zou kunnen spreken, maar het ligt er eigenlijk aan dat ik eerst wat beter zou moeten nadenken voordat ik wat zeg. Het probleem is als er kapers op de kust zijn (gespreksgenoten, collega's) die mijn beurt om te spreken willen kapen als ik stilval, ik toch doorhakkel, ook in het Nederlands.