Belastbaarheid bij depressie vergroten

Deskundigenoordeel kan juist jouw vraag "doe ik wel genoeg aan re-integratie" beantwoorden. Je kan 4 verschillende vragen stellen in dat oordeel, en deze is in jouw situatie heel passend. Als ook het UWV vindt dat je voldoende doet, stelt dat je geweten misschien een beetje gerust. En anders krijg je wel suggesties over hoe of wat.
Een andere vraag is of je werkgever voldoende doet. Die vraag kan je stellen om te voorkomen dat straks, bij de WIA aanvraag, ineens boven water komt dat je werkgever nog allerlei aanvullende dingen had kunnen (en moeten) doen om jou te helpen, en als stimulans om dat alsnog in orde te maken, wordt dan de toekenning van de WIA nog maximaal een jaar uitgesteld en mag je werkgever dan die periode nog doorbetalen. Veel werkgevers vragen op een gegeven moment dit oordeel aan om deze "boete" te voorkomen. Ook hier weer zullen er aanwijzingen komen om nog te herstellen. 
Het is een moment van bezinning, een deskundige die meekijkt of iedereen wel op de goede weg zit. 

Ik ben het met Irma3110 eens hoor, als het initiatief van de kant van de werkgever komt is het juist positief, ze willen toetsen of ze op de goede weg zitten en/of voldoende doen.

Misschien heeft het voor jou een negatieve lading omdat het ook door werknemers aangevraagd kan worden en dat wordt vaak gedaan als een werknemer het oneens is met de werkgever, bijvoorbeeld als het werk niet passend is. Daar is in jouw geval helemaal geen sprake van, dus dit is niets om je zorgen over te maken.

Wattenbolleke schreef op 14-06-2022 om 18:11:

bedankt voor jullie geruststellende woorden! Dat helpt. Ik vind het sowieso gewoon spannend dat iemand weer iets gaat vinden van mijn ziek zijn. Iemand die mogelijk vind dat ik me aanstel ofzo. Of dat ik het inderdaad niet goed doe.
En inderdaad de negatieve lading als er een conflict is. Dat is er niet. Vandaar.

Ben je eigenlijk diep van binnen zelf niet degene die dat vindt? Ik lees het door je hele topic heen. Je bent volgens mij heel hard voor jezelf. "Nou is het afgelopen, stop met je aanstellen" zal je niet gaan helpen, denk ik. Wees lief voor jezelf, accepteer dat je lichaam en geest aangeven dat je grenzen hebt en leer leven met die grenzen. (spreekt degene die zelf dat probleem heeft...)

Wees inderdaad wat milder voor jezelf.

Ze hebben gelijk, niet te streng zijn voor jezelf! Jouw prioriteit is goed voor jezelf zorgen. Dat doe je niet door druk op jezelf te leggen, maar door te accepteren dat dit tijd kost en jezelf toe te staan kleine stappen te nemen.

Nogmaals, je werk past niet bij je huidige belastbaarheid. Dan is het toch logisch dat opbouwen niet lukt. 

En volgens mij is het ook niet perse aan jou om met een opbouwplan te komen, is zo’n arboarts daar niet voor? Ik zou precies vertellen wat je ervaart: dat je nauwelijks de dag doorkomt met het aantal uren wat je nu werkt en dat je echt niet zou weten hoe je verder moet opbouwen, want het gaat niet. Hoef jij verder niet met een oplossing voor te komen lijkt me. 

Ik denk dat het vooral het soort werk is (met mensen, onvoorspelbaar en veel verantwoordelijkheid ) dat niet zo goed bij je past. Daar ben je op vastgelopen.
Ik denk dat je (op termijn) in een andere werkomgeving je draai weer zult vinden.

Ik heb een carrièreswitch gemaakt net voordat ik overspannen raakte. Soms baal II ervan dat ik "heb moeten opgeven" en dat ik "te licht bevonden ben" maar meestal ben ik blij dat ik de stap gemaakt heb naar minder stressvol werk.  Ik had teveel doorzettingsvermogen en ik durfde niet toe te geven dat het werk teveel van mij vroeg.

Heeft hij dat van die loonwaarde uitgelegd? Omdat je schrijft dat je in de war bent door wat de bedrijfsarts van je situatie vond, vermoed ik van niet (of niet genoeg). 
Met het werk dat je nu doet, lever je voor je werkgever niet genoeg op, je presteert door je ziekzijn niet naar wat je voor je salaris zou moeten doen, zeg maar. Logisch, je bent niet voor niets nog altijd ziekgemeld. Zou je loonwaarde 100% zijn, dan ben je weer helemaal beter, voor wat je werk betreft dan. 
De bedrijfsarts is het gewoon met je eens dat je op dit moment niet verder kunt opbouwen. Ook zegt hij dat 2e spoor veel van een persoon vraagt, en dat hij dat veel inspanning voor je vindt. Hij zegt niet dat je dat niet moet doen hoor! Tweedespoor is natuurlijk met hulp van je huidige werkgever proberen naar passender werk te komen, dus dat blijft belangrijk. 
Deskundigenoordeel is te laat, ik vermoed dat hij daarmee aangeeft dat je de aanvraag te laat hebt verstuurd en dat je zo dicht op de WIA beoordeling zit dat het niet meer in behandeling wordt genomen. Bel anders even met het UWV of ze kunnen zien of die aanvraag nog loopt of dat het is afgewezen. Je werkgever heeft de aanvraag gedaan toch? Dan zal de afwijzing ook die kant op gaan. Dat zou je natuurlijk ook daar kunnen navragen.