Vakantietegenvallers, -missers en -blunders
Even een luchtig (vakantie)topic. Als mensen (inclusief ikzelf) vertellen over hun vakantiebelevenissen, hoor je vaak alleen de positieve verhalen. De mooie plekken, geslaagde avonturen, het lekkere eten, de fijne accommodaties. Wat tegenviel of compleet misging blijft meestal achterwege. Deel hier wat tegenviel, misging en/of niet voor herhaling vatbaar was!
Herfstappeltaart schreef op 12-08-2023 om 15:05:
[..]
Aaaaah wat zul jij geschrokken zijn inderdaad! Ongelukken gebeuren nu eenmaal, dan ben je geen slechte moeder hoor!
Wat sneu joh, Gatekeeper! Zulke dingen gebeuren natuurlijk, maar wel extra heftig als het op het vakantie is.
oudmaarnognietkoud schreef op 12-08-2023 om 11:56:
[..]
Toen ik met mijn ouders op vakantie was in Spanje. Als er Nederlanders in de buurt waren dan riep mn pa gelijk: "Frans praten!"
HAHAHAHAHAHA vriend en ik gaan dan altijd Engels praten, voor mij scheelt het dat ik voor bijna alles wat exotisch/mediteriaans/caribisch is kan doorgaan 
mijn bijdrage;
onze eerste vakantie gingen we naar Tenerife, nadat we door de douane waren besloten we nog even te rond te lopen hadden tijd zat.
op een gegeven moment zegt vriend hoelaat moeten we bij de gate zijn, zo en zo laat.
na ongeveer 30 min, kijkt vriend op de klok en zegt vraagt weer hoelaat moesten we boarden?
dus ik kijk op de tickets bleek dat ik me vergist had in de tijd en we hadden al in het vliegtuig moeten zitten want over 10 min gingen ze de vliegen.
dus wij rennen naar de gate die gelukkig nog open was maar als blikken konden doden was ik morsdood geweest de stewardess was niet blij met ons bleek ook dat ze ons al hadden omgeroepen.
gelukkig waren er nog meer mensen telaat.
maar sindsdien ga ik altijd eerst kijken waar de gate is en dan pas rondlopen 
vriend en ik waren aan het roadtrippen door Frankrijk en op dag 2 besloten we een paar steden te verkennen, dus auto geparkeerd en aan de wandel.
paar uur later komen we terug en staan de voor de parkeer-automaat, maar het kaartje was spoorloos.
midden op straat mijn tas binnenst de buiten gekeerd en alle zakken doorzocht, maar konden het niet vinden.
er stond wel een telefoonnummer dus dat maar gebeld, maar de persoon aan de andere kant sprak amper engels dus werd al snel opgehangen.
er liep een oudere dame langs die vroeg wat er aan de hand was, met handen&voeten en google translate uitgelegd dame belde het nummer en binnen 2 min was er een oplossing en konden we weg.
Mijn ergste vakantie ooit was toen ik 15 was. Ik had verkering met een jongen van 18 en merkte als snel dat hij niks voor mij was dus ik wilde het uit maken. Dat voelde hij goed aan en hij zei tegen mij van ik hou zo veel van jou en als jij het uit maakt dan snij ik mijn polsen door of ik gooi me voor de trein. Ik schrok daar erg van. Ik heb mijn hart uit gestort bij mijn broer en hij zei dat hij hem er nog voor aan zag ook. Ik wilde dit niet op mijn geweten hebben. Ik was jong en naief. Toen ben ik met hem en zijn ouders 3 weken op vakantie geweest met de caravan naar Zuid-Frankrijk vlak bij Avion ( ja dat liedje van die brug). Het was vreselijk om 24/7 met hem te zijn en kamperen vind ik ook vreselijk en zijn ouders mocht ik ook niet. Ik was zo blij toen ik weer thuis was maar had nog steeds verkering met hem en durfde het niet uit te maken want hij bleef dreigen met zelfmoord. Inmiddels was ik 16 en werd depressief. Hij wilde dat ik aan de pil ging maar dat heb ik gelukkig toen niet gedaan. Ik was nog maagd en ik wist dat het niet goed zou zijn als mijn eerste keer met iemand was die ik inmiddels verafschuwde. Gelukkig zag mijn moeder dat het echt niet goed met mij ging en heb toen alles tegen haar verteld. Vriend zat toen ik militaire dienst en zou vrijdag weer thuis komen. Ze zei jij gaat het vrijdag meteen uit maken en als jij het niet doet dan zeg ik het hem en als hij dreigt met de trein dan zeg hem maar dat hij op moet schieten want elk half uur komt er 1. Wat een opluchting was dat toen ik het eindelijk uit maakte. Nooit echt iets om die vent gegeven maar toch een jaar, maand en 3 dagen verkering gehad.
En sorry van het lange verhaal maar heerlijk om het een keer van me af te schrijven. Het depressieve gevoel was gelukkig gelijk over maar ik ben nu 58 en heb zo nu en dan nog steeds dromen over hem dat ik weer in dat kooitje zit en geen kant op kan. Misschien toch niet goed verwerkt.
oudmaarnognietkoud schreef op 12-08-2023 om 11:56:
[..]
Toen ik met mijn ouders op vakantie was in Spanje. Als er Nederlanders in de buurt waren dan riep mn pa gelijk: "Frans praten!"
Volgens mij bestaat dit fenomeen alleen in Nederland. Nederlanders die geen Nederlanders willen tegenkomen. Waarom niet? En waarom wil je wel Engelsen,Duitsers of Fransen tegenkomen?
Koko67 schreef op 12-08-2023 om 18:40:
[..]
Volgens mij bestaat dit fenomeen alleen in Nederland. Nederlanders die geen Nederlanders willen tegenkomen. Waarom niet? En waarom wil je wel Engelsen,Duitsers of Fransen tegenkomen?
neuh hoor, vriendin van mij is latijns-amerikaans en zodra zij Spaans hoort is ze weg
Marielaveau schreef op 12-08-2023 om 18:44:
[..]
neuh hoor, vriendin van mij is latijns-amerikaans en zodra zij Spaans hoort is ze weg
Maar waarom dan?
Koko67 schreef op 12-08-2023 om 18:47:
[..]
Maar waarom dan?
Volgens mij gaat het om een gevoel van helemaal weg zijn. Een soort van anoniem zijn. De aanwezigheid van mensen die jou verstaan, kan dat gevoel verstoren. Als wij ontdekken dat er Nederlanders op hetzelfde terras zitten, gaan we zachter praten. Want bij 'helemaal weg zijn' zit je niet te wachten op Nederlanders die een gezellig praatje beginnen. Wij houden trouwens ook niet van toeristische trekpleisters, campings en hotels. Moet er echt niet aan denken! Ik ga liever wild kamperen. En bij een stedentrip, huur ik een appartement.
Dat heb ik gehad op vakantie in bv Malgrat de Mar. Wij waren met het vliegtuig maar voor veel mensen is dat ook goed met de auto te doen. We liepen daar over de boulevard en we kwamen op dag 1 al 2 stellen tegen die wij kenden uit ons stadje. Dat zoek ik niet in een vakantie en daarom gingen wij daarna toen naar bestemmingen die niet met de auto bereikbaar waren en ja ik weet dan nog kun je bekenden tegen komen wat bij ons nooit is gebeurd.
Vorig jaar een middagje te suppen in het 1e weekend van de vakantie
Jongste zoon was mee en er was daar een strandje met speeltoestellen, waar we na het suppen nog even heen gingen
1 van die speeltoestellen was een pomp waar water uit kwam.
Kind: mama kun je even helpen
Ik doe een stap naar voren en glij weg in een gat naast de pomp en schaaf mijn been open aan een betonblok waar dat ding op staat.
Hele vakantie bont en blauw been en heb bijna 2 maand bijna niets kunnen doen omdat het pijn deed
Man had, toen we elkaar leerden kennen een camper en daar zijn we mee op vakantie geweest, rondreis, Nederland, België naar Luxemburg, Frankrijk en daarna door België weer terug naar Nederland
3x een lekke band gehad, waarvan de laatste een klapband op het moment dat we een heuvel afgingen, doodeng.
We hebben de camper op een parkeerplaatsje kunnen krijgen
Wegenwacht gebeld, man sprak Frans en wij niet, hij wou ons terug het Franse deel van België in, maar wij zaten in het Nederlandse deel, daar wou hij ons niet helpen en is zonder boe of ba weggereden en heeft ons daar gewoon laten staan
Iemand die daar aan de wandel was, is met man naar een benzinepomp gereden, daar kon je zo'n spuitbus kopen wat je in de band kon spuiten en dan kon je weer rijden.
Stonden we op de oprit naar de snelweg weer met de band leeg.
Man zag vanaf daar een bandenbedrijf, hij daarheen.
Was het bedrijf gesloten, maar ze kwamen net terug van een personeelsuitje en hebben een nieuwe band voor ons geregeld
We zijn vanaf daar ook gelijk doorgereden naar huis (was niet de bedoeling) want waren het helemaal zat.
Ooit met een goede vriend op vakantie
Fietsen mee en we waren met zijn auto
Hij was met de auto ergens heen.
Maar had de fietsen aan een boom vast gezet en de sleutel mee genomen
Ik kon geen kant op en was behoorlijk kwaad op hem.
Was ook gelijk de laatste keer dat we samen op vakantie zijn geweest
Jaar daarvoor was mijn broer ook mee op vakantie en ik mocht alle rotkarweitjes opknappen, koken, afwassen, dat soort dingen was er toen al wel klaar mee, jaar later toch weer laten overhalen, maar daarna nooit weer
Naar het lego house in Billund gaan en niet gereserveerd hebben. We konden er dus niet in. Gelukkig maakten de Lego sets ter waarde van de tickets heel veel goed.
Mijn zoon van 2 ging ooit bergaf met zijn loopfietsje. Hij ging te snel, botste met zijn wieltje tegen de stoeprand, over de kop en heel zijn gezicht afgeschaafd. Toen voelde ik me ook wel een slechte moeder.
Dezelfde zoon viel toen hij 4 was uit het stapelbed. Wist niet wat er gebeurd was, ook niet of hij pijn had. Daarna gaf hij over en klaagde over pijn aan zijn hoofd.
Wij constateerden dat hij vast een hersenschudding had. Maar het was midden in de nacht, in Italië. We zijn niet naar een dokter gegaan. Wel contact gehad met onze eigen huisartsenpraktijk, die adviseerden hem elk uur wakker te maken, om te checken of hij nog wel helder was. Viel nog niet mee, hij viel niet makkelijk in slaap, want hij had hoofdpijn. Als hij net weer sliep moesten we hem weer wakker maken. En dan een gesprekje voeren met een slaperige kleuter.
yette schreef op 12-08-2023 om 19:14:
[..]
Volgens mij gaat het om een gevoel van helemaal weg zijn. Een soort van anoniem zijn. De aanwezigheid van mensen die jou verstaan, kan dat gevoel verstoren. Als wij ontdekken dat er Nederlanders op hetzelfde terras zitten, gaan we zachter praten. Want bij 'helemaal weg zijn' zit je niet te wachten op Nederlanders die een gezellig praatje beginnen. Wij houden trouwens ook niet van toeristische trekpleisters, campings en hotels. Moet er echt niet aan denken! Ik ga liever wild kamperen. En bij een stedentrip, huur ik een appartement.
Oké, nu begrijp ik het wat meer. Het idee dat je kunt praten waarover je wil, ze verstaan je toch niet.
Mijn vakantiepech: 4 jaar geleden gingen wij met de auto naar Zuid Frankrijk.
Omdat mijn man tot een dag voor vertrek moest werken en ik al een paar dagen vrij was, vroeg hij mij of ik even langs onze garage wilde rijden voor een check. ( Olie, bandenspanning enz. ) Dat ben ik vervolgens straal vergeten. Op de avond voor vertrek vroeg hij of de garage nog rare dingen had gezien. Ik schrok me rot en omdat ik niet wilde vertellen dat ik het vergeten was zei ik dat alles prima was.Ik dacht dat het best goed zou komen, onze auto was vrij nieuw.
Het kwam niet goed. We kregen een klapband midden op de Franse snelweg.
Ik heb er jaren nachtmerries van gehad.
Bij de garage vertelden ze ons de oorzaak: te lage bandenspanning.
Toen moest ik opbiechten dat ik helemaal niet bij de garage was geweest.
Uiteindelijk zijn we bij onze bestemming aangekomen, maar de eerste dagen waren niet bepaald gezellig. Ik heb nog nooit zo vaak sorry gezegd als toen.
Allerergste vakantie was toen de remmen van mijn auto ermee ophielden. En we reden bergaf. Gelukkig hadden we toen (27 MC) ‘bakkies’ (pre mobieltjes tijdperk) en kon ik communiceren met de vriendengroep. Ik reed met de speedboot achter de auto, anderen hadden een caravan en vouwtent en de catamaran.
Ik weet het meeste er niet meer van, maar nog wel dat ik compleet drijfnat van het angstzweet op een parkeerplaats stond, vanaf daar weet ik het weer. Het schijnt dat ik heel koelbloedig ben geweest maar daar weet ik dus niks meer van. Geen idee hoe ik tot stilstand ben weten te komen. De remvloeistof werd gefikst en toen moest ik gewoon weer verder rijden. Ik durfde die auto bijna niet meer in…. Wat een stress de rest van de reis.
Ik wilde douchen om het angstzweet weg te krijgen maar moest het doen met een kattenwasje en schone kleding in de caravan en na twee uur rijden stonk ik alweer naar het angstzweet en dan reed ik de eerste twee uur niet eens zelf.