Vakantietegenvallers, -missers en -blunders

Dolfje schreef op 11-08-2023 om 20:40:

Wij hadden het tijdens het kamperen eens een keertje koud in de avond en het elektrische kacheltje wat bij de ingerichte tent hoorde verwarmde niet echt dus we dachten we sluiten even de elektrische bbq aan. Halve camping zonder stroom

Klinkt bekend. Dik 30 jaar geleden toen oudste nog een baby was. Leek man een goed idee om de magnetron mee te nemen naar Italië. Achterlijk groot ding ook. 

Gelijk bij het eerste gebruik het hele complex zonder stroom. Ik moest mij echt inhouden om te zeggen: Had ik je toch gezegd.

Dan was het een ongezellige vakantie geworden. Gelukkig kun je een potje/flesje ook prima opwarmen in het aanwezige steelpannetje.

Nou ja, ik ben dus een beetje oud en in al die jaren ging er best wel eens iets mis in de vakantie. Geen levensbedreigende toestanden gelukkig. 
Twee weken vakantie in Zuid-Frankrijk aan een groot meer. Had zo mooi kunnen zijn. 
Er stond een lange rij huisjes langs het meer en wij hadden de laatste in de rij. Naast een grote parkeerplaats van de plaatselijke discotheek. Die élke dag, behalve maandag, tot 2 uur 's-nachts open was.
Tussen 2 en 3 uur reden de bezoekers weg. Harde muziek uit de auto's, luid pratend en toeterend. 

Dat stond niet in de vakantiefolder uiteraard 

Toen ik een jaar of 8 was hadden we een boot waar we ieder weekend en vakantie mee weggingen. Eens op het Ijsselmeer kregen we brand in machinekamer en dreven daar redelijk stuurloos rond terwijl het heel hard waaide. Mijn moeder, die niet goed kon zwemmen deelde panisch de zwemvesten uit waardoor er een kindermaatje voor haar over bleef terwijl ik verzoop in het zwemvest. Uiteindelijk moest ik op de boeg gaan zitten en zwaaien met de omgekeerde vlag aan de stok (noodsignaal). Het enige wat ik kon roepen was "ik-zit-voor-lulllhulll". 

Gebruikersnaaminvullen schreef op 12-08-2023 om 14:00:

Toen ik een jaar of 8 was hadden we een boot waar we ieder weekend en vakantie mee weggingen. Eens op het Ijsselmeer kregen we brand in machinekamer en dreven daar redelijk stuurloos rond terwijl het heel hard waaide. Mijn moeder, die niet goed kon zwemmen deelde panisch de zwemvesten uit waardoor er een kindermaatje voor haar over bleef terwijl ik verzoop in het zwemvest. Uiteindelijk moest ik op de boeg gaan zitten en zwaaien met de omgekeerde vlag aan de stok (noodsignaal). Het enige wat ik kon roepen was "ik-zit-voor-lulllhulll".

Niet zoveel vakantiebloopers hier, behalve vroeger van mijn redelijk chaotische vader: we gingen altijd snachts weg als we naar Frankrijk gingen. Een toen we in België bijna bij de Franse grens waren bleek mijn vader een belangrijk pasje te zijn vergeten waardoor we dus weer terug konden en we gingen vaak kamperen, was ie een x de tentharingen vergeten 

Recent een niet zo leuke, mijn zus was met gezin op een camping in Slovenië tot vorige week waar ze halsoverkop weg moesten omdat de halve camping overstroomde. Ze waren gelukkig net op tijd en hebben in Noord Italië nog een fijne week gehad maar we zijn ons rotgeschrokken...

De enige blunder die ik me kan herinneren is onze eerste vakantie naar Frankrijk. Ik was volkomen onterecht in de veronderstelling dat het wel lekker weer zou blijven. Het vakantieadres was een mooi oud huisje van een particulier in een dorp. Met alleen een losse kachel die we niet aan de praat kregen. Het heeft de hele week gewaaid en geregend. Het huis was donker met van die hele dikke muren. Echt het werd er steenkoud. Zaten we daar met alleen t-shirtjes.....Uiteindelijk zijn we ergens dikke fleecevesten gaan kopen. Sindsdien ben ik qua kleding op alles voorbereid.

Ik heb een paar jaar geleden mijn baby van 8 maanden laten vallen op de trap van het huis in Spanje waarin we verbleven. Hij zat in een kinderstoel en die brak af, hij viel met stoel en al kopvoor op de trap. Was zijn neus gebroken. In het ziekenhuis spraken ze amper Engels. Zijn breuk was gelukkig recht en in Nederland moesten we maar naar de KNO arts. Had overigens geen zin want na de vakantie was zijn breuk alweer geheeld. Maar man wat voelde ik me een waardeloze moeder. Ik heb een partij gehuild toen. 

Nog voordat internet algemeen goed was ging ik met mijn man en een volgepakte auto op de bonnefooi een rondreis maken door Scandinavië. De ferry van Hirtshals naar Noorwegen boeken deed je toen nog bij een reisbureau. De medewerkster raadde ons aan om niet te boeken, dat kon je ook de dag tevoren doen bij het havenkantoor ter plaatse en als we dan in Denemarken wat langer wilden blijven zaten we niet aan de datum vast. 
Op een middag waren we al vroeg in de buurt van Hirtshals en gingen eerst naar het havenkantoor om de ferry voor morgen te boeken en zouden daarna boodschappen doen en ons melden op een camping daar in de buurt.
De medewerkster van het havenkantoor was alleraardigst en dacht goed mee. Ze snapte heel goed dat de eerste ferry van de dag niet handig was als we eerst nog een tent moesten inpakkken. De boeking stond bijna in de computer, ze moest alleen nog even weten wat voor auto we hadden, zodat het autodek zo goed mogelijk benut kon worden.
Ik zei wat voor auto we hadden en zij zei: Op de ferry die over 10 minuten gaat is nog net voldoende ruimte om mee te gaan! Dat scheelt u een keer tent opzetten en afbreken!
We gingen snel verder met de formaliteiten en toen we klaar waren zei ze: Dan gaat u in de auto naar die meneer bij dat huisje en dan wordt u nog aan boord gelaten maar u moet wel opschieten! Ik rende de trap af, sprong in de auto en gaf man de mededeling dat we vandaag nog overvaren, rijden naar dat huisje! Man reed, we lieten ons ticket zien, toen de auto op het laatste plekje stond ging de klep omhoog voordat de motor uit was en we voeren.
Gedurende de overtocht hadden we door dat we op de "snelboot" zaten en door het winderige weer rolde en stampte de boot stevig. Overal in de gangen zaten mensen op de grond, groen en geel van ellende en overal kon je al van afstand ruiken waar de volgende toiletgroep was. De zure geur van braaksel hing overal. Zelf stonden we groen en geel van ellende aan dek, in de wind maar het lukte ons om niet te spugen.
Lang verhaal kort: Ik wilde nooit meer met de snelboot.
Voor de terugweg regelden we het beter! We gingen echt voor de langzame boot en kwamen erachter dat dat ook flink goedkoper was. We waren snel in Noorwegen maar was het een leuke overtocht die het extra geld dubbel en dwars waard was?...........

30 jaar geleden was ik met een vriend op motorvakantie naar Engeland. Dus ruim voor mobiele telefoons en internet.  
We hadden een werkwijze afgesproken voor het geval we elkaar kwijt zouden raken: terugrijden naar het punt waarop we elkaar kwijt waren geraakt en dan wachten.

Goed, op de snelweg dacht ik dat we op dat punt  de afrit moesten hebben en ging de afrit op. Vriend zag dat te laat en ging rechtdoor, de snelweg volgend.  
Bovenaan de afrit gekomen bleek dat zo’n enorme rotonde te zijn met heel veel bomen en struiken in het midden, zodat je niet het hele ding kan overzien. 
Na een uur wachten, bedenkend wat ik in vredesnaam kon doen, nog steeds geen vriend te bekennen. 

Uiteindelijk besloot ik toch maar verder te rijden. 
Toen ik de rotonde rond was, stond vriend al een uur aan de andere kant van het struikgewas te wachten… 

Gelukkig had ik rustige overtochten in Noorwegen, storm Hans hield niet bij ons in de buurt huis! Ik heb speciaal even gewacht met posten tot we thuis waren, maar geen problemen deze vakantie.
Twee keer eindigde een vakantie echt in mineur. Die keer toen we weer van de boot stapten na een vakantie in Engeland en we opgebeld werden dat mijn schoonmoeder een hartinfarct had gehad, was echt triest. Ze is toen wat later overleden.
Een andere vakantie was mijn zoon heel enthousiast over de fietsvakantie, boven op de heuvel had je mooi uitzicht. Helaas bleek weg over de heuvel erg steil naar beneden te gaan en zoon ging met de fiets onderuit, ik zag hem slingeren en vallen. Gelukkig bleek hij niets gebroken te hebben, maar hij zat wel onder de schaafwonden van het schaven over het asfalt, dus dat was einde vakantie.
Voor de rest wel een paar keer pech, zoals die fietsvakantie in Tsjechië waar een fiets die uit een met muren hoog omheinde tuin werd gestolen, de fiets stond tussen andere fietsen in die aan de ketting stonden, maar net die fiets stond niet aan de ketting! Die hebben ze er tussenuit geplukt. Gelukkig konden we ter plaatse een nieuwe fiets kopen en onze vakantie vervolgen!
En een keer dat mijn dochter nog te klein bleek voor een stapelbed en eruit viel, hard op haar kin. Dat was een paar dagen gevoelig.
En zoon, nog klein, mocht in een kermis-autootje voor kleine kinderen, maar een wild jochie reed hem aan toen hij uitstapte. Het leek net of dat joch het erom deed, een ruk aan het stuur zodat hij vol tegen het been van mijn zoontje die nog een poosje gehinkt heeft. Maar ook dat liep met een sisser af.

Zeefietser schreef op 12-08-2023 om 17:54:

[..]

Misschien wat past het wat ik nu zeg, wat beter in het " ik erger mij aan dingen" maar het woord "spugen". Dat doe je met speeksel, kotsen kokt vanuit je maag. Waarom is dat jullie (en ik wil dat eigenlijk niet zeggen - maar ik doe het toch, dus die hele zin achter het haakje is bullshit) vrouwen het spugen noemen ? En ik zeg type dit met alle liefde, gewoon, ik snap het niet, dat woord "spuggen" in de context waar jullie het gebruiken.

Ik zeg liever "braken". Nu je het zegt, ook één keer meegemaakt op vakantie in Bretagne, nadat ik een halve rol chocoladekoekjes met sinaasappelvulling had gegeten omdat er niets anders te krijgen was. Tot op heden vind ik chocolade/sinaasappel combinatie niet te vreten.

Zeefietser schreef op 12-08-2023 om 17:54:

[..]

Misschien wat past het wat ik nu zeg, wat beter in het " ik erger mij aan dingen" maar het woord "spugen". Dat doe je met speeksel, kotsen kokt vanuit je maag. Waarom is dat jullie (en ik wil dat eigenlijk niet zeggen - maar ik doe het toch, dus die hele zin achter het haakje is bullshit) vrouwen het spugen noemen ? En ik zeg type dit met alle liefde, gewoon, ik snap het niet, dat woord "spuggen" in de context waar jullie het gebruiken.

Volgens het woordenboek is spugen beide. Dus zowel speeksel uitspugen als overgeven. Het is dus maar net hoe je het hebt geleerd. Heeft niks met man of vrouw te maken. 

Mijn ouders en schoonouders noemden het overgeven of spugen. Dus die termen gebruiken wij hier thuis ook meestal. Maar we zeggen ook wel eens kotsen. Hangt een beetje af van de omstandigheid en degene waarmee je praat.