Vakantietegenvallers, -missers en -blunders

wolkewitje schreef op 12-08-2023 om 20:36:

Dezelfde zoon viel toen hij 4 was uit het stapelbed. Wist niet wat er gebeurd was, ook niet of hij pijn had. Daarna gaf hij over en klaagde over pijn aan zijn hoofd.

Oef, mijn kleuter leg ik al bewust niet in een stapelbed zonder hekje, maar ze heeft wel een blauw oog opgelopen, doordat ze uit een 2 persoonsbed is gerold en met haar hoofd tegen het nachtkastje is gevallen. De rest van die nacht heb ik geen oog meer dicht gedaan en bij elke beweging heb ik haar weer in het midden van het bed gelegd. De nachten erna hadden we alle extra kussens en dekens etc die we in de accommodatie konden vinden naast het bed op de grond en tegen het nachtkastje gelegd (en was ik nog steeds alert s nachts) 

Een keer met de kinderen op pad geweest in Frankrijk, ze waren iets van 6 en 8. Voor s avonds een hotel geboekt. Bleek dat het een hotel zonder receptie was en de creditcard die ik van mijn vader had geleend bleek verlopen. Ik kwam er echt niet uit en ben toen naar een hotel ernaast gelopen die wel een receptie had. Die vrouw echt heel lang zoeken op haar scherm en de kinderen waren zo moe, die sliepen al bijna in de foyer... Uiteindelijk had ze 2 eenpersoonsbedden over voor ons drieën. Ik was zo blij dat we wat hadden!

yette schreef op 12-08-2023 om 19:14:

[..]

Volgens mij gaat het om een gevoel van helemaal weg zijn. Een soort van anoniem zijn. De aanwezigheid van mensen die jou verstaan, kan dat gevoel verstoren. Als wij ontdekken dat er Nederlanders op hetzelfde terras zitten, gaan we zachter praten. Want bij 'helemaal weg zijn' zit je niet te wachten op Nederlanders die een gezellig praatje beginnen. Wij houden trouwens ook niet van toeristische trekpleisters, campings en hotels. Moet er echt niet aan denken! Ik ga liever wild kamperen. En bij een stedentrip, huur ik een appartement.

Hier zowel anoniem zijn als vrijuit kunnen spreken zonder verstaan te worden.

Als Vlaamse heb ik dus zowel troubles met Vlamingen als Nederlanders op vakantie  .

In een restaurant vloek ik inwendig of tegen man als achter ons een stel landgenoten komt zitten.

Op een camping zoek ik gewoon een andere plek. Geen zin om de hele dag "gezellig te buurten" als land- of Benelux-genoten onder elkaar.

We zijn nog al eens door Frankrijk gereisd en een verhaal dat de kinderen ook nog steeds vertellen is de keer dat door Frankrijk reden toen de avond klok nog was. Door files werd het allemaal veel te laat en wilde ik overnachten in een hotel. Eerst nog even langs mc Donalds, die bleek al bijna te sluiten, maar op het nippertje gelukt. Toen snel het hotel in en in bed mc Donalds gegeten. Ze vergeten het nooit meer, hamburgers en patat in bed eten 🤣🤣🤣

Ik ben deze vakantie al 2x bijna wat vergeten in een eetcafé/restaurant. eerst mijn vest, daarna mijn rugzak . Gelukkig konden we zo terugrijden maar handig is anders

en afgelopen dagen ging er een luchtalarm af, nou we zaten rechtovereind in ons bed. Blijkt de locale brandweer hiermee te werken, om vrijwilligers op te roepen uit de omgeving

Ik heb er wel een paar:

* Als twaalfjarige sliepen we in een soort kampeerboerderij op Schier. Beetje oude stapelbedden waren in dat appartement. Geen hekje of wat dan ook. Ik ben toen ‘s nachts uit bed gevallen met mijn hoofd op een stoel, die stond daar zodat ik in bed kon klimmen. Voortanden dwars door mijn huid onder mijn lip door en een gebroken jukbeen… Nog mazzel dat ik mijn beugel was ‘vergeten’. 

* Toen ik 15 was moesten we onze vakantie verplaatsen omdat mijn oma was overleden en halverwege de vakantie werd mijn zusje ernstig ziek, die heeft daarna in Nederland nog twee weken in het ziekenhuis gelegen. 
* op mijn zeventiende met mijn vriend op fietsvakantie van Groningen naar Luxemburg-Stad. Toen we twee weken later terug wilden gaan met de trein bleek dat die dag net een driedaagse staking in was gegaan. Vriend moest ook gewoon weer werken. Dus dan maar in Duitsland op de trein. 80km met 40 graden, over stukken snelweg, met zware fietstassen, stevige hellingen af waarbij ik zo de 54km/u haalde met een fiets die gewoon ging zwabberen door het gewicht en de snelheid 😅. Uiteindelijk een trein in Dld kunnen pakken en weer thuisgekomen. 
* Toen ik 19 was met vriend en kind drie weken lekker op vakantie. Doel was Italië met eerst nog een paar dagen Zwitserland. Aldaar bleken we een camping te hebben waar we aan de loefzijde van de berg zaten dus steeds in de regen zaten. In Italië bleek de camping bij Pisa een drukke feestbende te zijn… echt niet leuk, en smerig! En alleen hurktoiletten… Ook in die buurt een vreselijk ongeluk gezien. Een vrachtwagen vol met zware boomstammen moest een noodstop maken en de vrachtwagen achter hem had dat te laat door. Ik zie nog zo die boomstammen de bestuurder van de achteroprijdende wagen compleet wegvagen. 
En de rest van dat Italië-avontuur vertel ik morgen. 

Man is niet altijd even goed in het maken van reserveringen: camping voor de verkeerde data, veerboot de verkeerde kant op, etc. Maar altijd op te lossen, dus in vergelijking met andere verhalen valt het gelukkig heel erg mee!

Met man en kinderen naar Frankrijk op vakantie met auto en caravan.
Man had bedacht dat we via Duitsland gingen rijden 
Op zich prima, maar we zijn ergens op een verlaten weggetje gestrand met autopech.
Daar 's nachts in de caravan geslapen en toen heel voorzichtig weer terug naar Nederland gereden en gelijk over de grens de wegenwacht gebeld.
Daar naar hun garage gereden, waar ze het 1 en ander nagekeken en iets gerepareerd hebben.
Om vervolgens naar huis te rijden  want het was niet verstandig om met die auto naar Frankrijk te rijden 

Toen ik 18 was ben ik met een vriendin naar Portugal gegaan. Op de dag van vertrek hadden we in een winkeltje een paar grote dikke kaarsen gekocht. Omdat de koffers al waren ingepakt, hadden we de kaarsen in onze handbagage gedaan.

Toen we door de douane gingen werden we eruit gehaald. Er kwamen twee mannen aangelopen met hele boze en norse gezichten. Blaffen tegen ons dat we de tassen open moesten maken en alles eruit moesten halen. We snapten er niks van. Tot we die kaarsen zagen. Ze waren omwikkeld in papier dus ik zei lachend 'ohh that are just candles'. Maar die mannen bleven maar boos roepen dat we alles open moesten maken. Er kwam ook al een andere man met een hond aangelopen. Ik snel het papier eraf halen en gaf die kaarsen aan die mannen. Mega angstig piepen 'See, just candles'. Na grondige inspectie keken ze minder boos en gaven de kaarsen zowaar met een lach weer terug.

Manman ik voelde me zo angstig toen. Het zweet stond op onze rug. Neem nooit meer kaarsen mee op vliegvakantie

Lena55 schreef op 13-08-2023 om 08:22:

Toen ik 18 was ben ik met een vriendin naar Portugal gegaan. Op de dag van vertrek hadden we in een winkeltje een paar grote dikke kaarsen gekocht. Omdat de koffers al waren ingepakt, hadden we de kaarsen in onze handbagage gedaan.

Toen we door de douane gingen werden we eruit gehaald. Er kwamen twee mannen aangelopen met hele boze en norse gezichten. Blaffen tegen ons dat we de tassen open moesten maken en alles eruit moesten halen. We snapten er niks van. Tot we die kaarsen zagen. Ze waren omwikkeld in papier dus ik zei lachend 'ohh that are just candles'. Maar die mannen bleven maar boos roepen dat we alles open moesten maken. Er kwam ook al een andere man met een hond aangelopen. Ik snel het papier eraf halen en gaf die kaarsen aan die mannen. Mega angstig piepen 'See, just candles'. Na grondige inspectie keken ze minder boos en gaven de kaarsen zowaar met een lach weer terug.

Manman ik voelde me zo angstig toen. Het zweet stond op onze rug. Neem nooit meer kaarsen mee op vliegvakantie

Nou ja, ik snap ze wel, ik moet opeens hieraan denken: Mijn oom handelde vroeger in post- en vliegtuigpartijen (al dat spul dat niet opgehaald wordt enzo) en had daaruit eens kaarsen verkocht, maar die bleken uiteindelijk vol met coke ofzo te zitten. De mensen die die kaarsen gekocht hadden staken ze aan en dachten op een gegeven moment: wat ruik ik nou? Heel gedoe met de politie enzo🤣 Blijkbaar zijn kaarsen favoriete verstopplekjes. 

Mama-Inge schreef op 13-08-2023 om 07:39:

Met man en kinderen naar Frankrijk op vakantie met auto en caravan.
Man had bedacht dat we via Duitsland gingen rijden
Op zich prima, maar we zijn ergens op een verlaten weggetje gestrand met autopech.
Daar 's nachts in de caravan geslapen en toen heel voorzichtig weer terug naar Nederland gereden en gelijk over de grens de wegenwacht gebeld.
Daar naar hun garage gereden, waar ze het 1 en ander nagekeken en iets gerepareerd hebben.
Om vervolgens naar huis te rijden want het was niet verstandig om met die auto naar Frankrijk te rijden

Had je geen pechhulp in het buitenland dan? Wij hadden juist buitenland altijd. In Nederland kan ik het zelf wel fixen met behulp van familie en vrienden  Al hebben we nu volgens mij inmiddels Nederland ook aan, maar dan buiten onze woonplaats. Maar goed, wij rijden een Citroën…dan moet je wel overal hulp hebben aan staan  je weet tenslotte nooit of hij er de brui aan geeft. Afgelopen vakantie ook weer nodig gehad…we gaan voor een Mazda komend jaar. Alle Franse zooi gaat er uit hier! De oldtimer gaat ook weg, helemaal klaar met het gezeik van die Franse rommel.