Hoe deal je met (groot) verschillende libido's?
Hi allemaal,
Allereerst vind ik dit mega spannend om hier te delen. Tegenwoordig heb je zoveel internet helden en mensen de je de grond in boren maar toch heb ik wat advies nodig.
Uiteraard ben ik al bij mijn beste vriendinnen geweest voor advies maar ik ben benieuwd of er anderen zijn die iets soort gelijks hebben meegemaakt.
Ik ga het zo kort mogelijk beschrijven, ik snap dat er daarmee waarschijnlijk meer vragen opgewekt worden maar die kan ik wellicht dan later beantwoorden.
Ik ben moeder van 2 kinderen, ik heb een ingewikkelde jeugd gehad waardoor ik met sommige dingen op een andere manier ben omgegaan. Zo wist ik al in de puberteit dat ik op vrouwen val maar dit werd absoluut niet geaccepteerd door mijn familie. Waardoor ik dit heel goed heb kunnen verdringen. Drank en drugs hielpen me daar onwijs bij. Maar goed dat was niet de oplossing dus op mijn 19e ben ik overal mee gestopt. Ik forceerde en pushte mezelf om 'normaal' te zijn, zoals mijn familie dat dan zag. Ontmoette mijn ex-man (wat nu mijn allerbeste vriend is) kregen 2 kinderen. En 10 jaar later zoog het me toch allemaal op, kwam alles weer naar boven en lukte het niet om dat lesbische laatje van mij weer dicht te krijgen.
Lang verhaal kort; Na heel veel stress, afvallen en ongelukkig zijn gooide ik het hoge woord eruit en besloten mijn ex-man en ik te scheiden. Ik was opgeluchter dan ooit. Beste gevoel ooit. Eindelijk kon ik zijn wie ik echt was. Ondanks alles wat ik kapot gemaakt had. Dit is allemaal in goede harmonie verlopen. En nog steeds zijn wij goede vrienden.
Twee jaar na onze scheiding ontmoette ik een leuke vrouw. Heel leuk zelfs. Smoorverliefd op haar en we delen ongeveer het zelfde verhaal. We zijn nu ruim een jaar aan het daten/samen. We zagen elkaar om de week en deden veel leuke dingen. Ik betrok haar bij mijn vrienden en vriendinnen en zelfs mijn ex-man vond het heel gezellig als ze langs kwam voor een verjaardag enz.
Kortom we hebben het heel leuk. Voor ons beide gingen er deuren open en was het spannend want alles was nieuw, ook de seks. Tijdens de de seks voelde ik me voor het eerst vrij, ik genoot er eindelijk echt van en ik wil alles ervan ontdekken.
Echter kwam mijn vriendin er vorige week mee dat ze denkt Aseksueel te zijn. Dit was voor haar natuurlijk heel moeilijk om te vertellen en ook heel moeilijk om voor haar zelf te accepteren.
Ik had zelf weleens van de term gehoord maar mezelf er nooit echt in verdiept. Mensen die aseksueel zijn voelen zelden tot nooit seksuele aantrekkingskracht en doen het gewoon liever niet. Uiteraard gaat het iets dieper dan dat, maar dan zou je zelf even moeten googlen.
Ik merk dat ik het hier heel moeilijk mee heb. Wij zien elkaar om de week, en soms zelfs meerdere weken niet. De seks is in mijn ogen dus soweiso al heel weinig vanwege dat. Maar van haar mag het blijkbaar nog wel veel minder.
Ik voel me net een kerel dat ik het wel belangrijk vind en ik vind dat wat we nu hebben op seksueel gebied al veel te weinig maar goed ik dacht altijd dat is niet anders vanwege het weinige zien van elkaar. Nu blijkt dus dat ze zelfs dit eigenlijk al te veel vind.
Ik heb zoveel vragen en ben er zo van in de war. Ik snap dat aseksuele mensen liefde en seks als twee hele verschillende dingen zien. Maar ik zie dat helemaal niet zo.
Ik seks alleen met iemand waar ik een exclusieve connectie mee heb, waar ik liefde voor voel en waarin ik die passie wil delen.
Zeker nu ik na al die jaren eindelijk mezelf kan zijn, en eindelijk kan ontdekken hierin. En nu word ik eigenlijk weer gedwongen een afslag te nemen en stopt dat allemaal abrupt.
Ik snap dat mensen nu wellicht denken: joh jij wilt alleen maar lust. Maar zo zie ik dat echt niet... ik deel heel veel liefde als het gaat om seks dat is niet alleen maar lust. Lust is in mijn ogen wanneer ik in de club sta en met iemand het bed in duik omdat ik daar zo nodig zin in heb, dat is voor mij lust. Daar komen verder geen gevoelens bij kijken.
Ik ben onwijs blij dat ze dit eerlijk vertelt heeft, en ik heb er zeker begrip voor. Maar tegelijkertijd denk ik, hoe egoïstisch ook; en ik dan? Moet ik mezelf dan nu opnieuw wegcijferen? En tegelijkertijd snap ik dat zij zichzelf wegcijfert als ze wel regelmatig seks met mij heeft.
Nogmaals ik ben gek op haar maar ik vraag mezelf af of ik dat ga trekken en hoe ik hiermee om moet gaan.
Voor mij kwam er meteen een soort blokkade in mijn hoofd. Zelfs al zou ze het nu willen denkt mijn hoofd: Maar jij vindt dit eigenlijk helemaal niet prettig. Je doet dit alleen maar voor mij. Dus dan hoeft het al niet meer van mij, terwijl ik aan de andere kant toch die behoefte heb.
Ik vind dit zelf dus een enorm lastige kwestie, en je mag er van vinden wat je wilt. Ik hoop gewoon heel erg dat iemand het juiste advies heeft voor mij.
Ik dacht zelf aan een seksuoloog of iets in die richting maar ik betwijfel of dat echt gaat werken. Als zij liever 0 seks heeft dan moet ik dat respecteren, ik weet immers hoe het is als je iets tegen je zin in gaat doen om een ander happy te maken.
Groetjes
iemand die nog steeds elke dag leert en groeit
Nirmand gaat zeggen joh jij wil alleen lust. Je wil gewoon beiden in je ideale relatie, daar is niets mis mee hoor. Lastig. Is het wel bespreekbaar met haar of nu een afgesloten onderwerp voor haar?
Koettie schreef op 09-09-2024 om 14:54:
Nirmand gaat zeggen joh jij wil alleen lust. Je wil gewoon beiden in je ideale relatie, daar is niets mis mee hoor. Lastig. Is het wel bespreekbaar met haar of nu een afgesloten onderwerp voor haar?
Ja daar heb je helemaal gelijk in. En verschil in libido begrijp ik ook helemaal. De een heeft daar wellicht een keer vaker zin in dan de ander. Soms zijn er periodes waar iemand doorheen gaat en dan ook liever niet wilt.
Maar tussen nooit/zelden/liever niet/ik doe het voor jou en zoals ik het zie; regelmatig, met passie en liefde zit best wel een heel groot verschil.
Het is wel bespreekbaar allemaal. Ik mag alles vragen enz. Maar we spreken elkaar nu weer 2 weken alleen via de app of telefoon en dan vind ik het heel lastig om daar rustig een uitgebreid gesprek over te voeren.
Dit is wel wat anders dan een verschil in libido. Libido is vaak bij vlagen hoger of lager, kan veranderen, en kun je ook samen aan werken en aanwakkeren. Dan is er soms nog een discrepantie, maar daar kun je meestal een weg in vinden. Dit is een compleet andere beleving van seksualiteit. Of eigenlijk gewoon een compleet andere seksualiteit. Zij heeft romantische gevoelens voor jou, maar geen seksuele. Jouw romantische en seksuele gevoelens zijn met elkaar verweven (heel logisch - dat is echt niet fout, of alleen lust - dat geldt voor iedereen die niet aseksueel is).
Je vriendin moet dit verder gaan uitzoeken. Waar komen de vermoedens vandaan? Wat wil ze ermee?
En jij moet bedenken of je haar zo leuk vindt dat je nooit meer seks kan accepteren. Want daar komt het op neer. Als de wederkerigheid ervan af is, als je weet dat ze het alleen voor jou doet... dat is niet dezelfde beleving. Ik snap heel goed dat er een blokkade ontstaan is; dat lijkt me een heel gezonde reactie.
In mijn geval zou het einde verhaal zijn. Ik zou geen relatie willen hebben met iemand die geen seksuele gevoelens voor mij heeft; net zoals dat ik geen relatie zou kunnen hebben met iemand die alleen op mannen valt.
toen jij in een relatie was met je exman was dat niet eerlijk. Je man was heteroseksueel en jij niet. Hij voelde zich seksueel aangetrokken tot jou, maar eerlijk , jij eigenlijk niet naar hem
je zit nu eigenlijk in hetzelfde schuitje. Alleen nu dezelfde kant als je exman. Jij voelt je aangetrokken tot je vriendin, maar zij niet tot jou.
Betekent niet dat er geen liefde is. Absoluut niet. Tussen je ex en jou was er ongetwijfeld ook liefde. Maar een relatie omhelst meer. Dat weet jij als geen ander.
absor schreef op 09-09-2024 om 18:33:
toen jij in een relatie was met je exman was dat niet eerlijk. Je man was heteroseksueel en jij niet. Hij voelde zich seksueel aangetrokken tot jou, maar eerlijk , jij eigenlijk niet naar hem
je zit nu eigenlijk in hetzelfde schuitje. Alleen nu dezelfde kant als je exman. Jij voelt je aangetrokken tot je vriendin, maar zij niet tot jou.
Betekent niet dat er geen liefde is. Absoluut niet. Tussen je ex en jou was er ongetwijfeld ook liefde. Maar een relatie omhelst meer. Dat weet jij als geen ander.
Ja helemaal waar, dit is een van de eerste dingen die ik dacht en voelde. Ik heb me altijd proberen in te leven in hem toen ik de bom liet barsten, maar nu lukte dat echt
Renmuis schreef op 09-09-2024 om 17:54:
Dit is wel wat anders dan een verschil in libido. Libido is vaak bij vlagen hoger of lager, kan veranderen, en kun je ook samen aan werken en aanwakkeren. Dan is er soms nog een discrepantie, maar daar kun je meestal een weg in vinden. Dit is een compleet andere beleving van seksualiteit. Of eigenlijk gewoon een compleet andere seksualiteit. Zij heeft romantische gevoelens voor jou, maar geen seksuele. Jouw romantische en seksuele gevoelens zijn met elkaar verweven (heel logisch - dat is echt niet fout, of alleen lust - dat geldt voor iedereen die niet aseksueel is).
Je vriendin moet dit verder gaan uitzoeken. Waar komen de vermoedens vandaan? Wat wil ze ermee?
En jij moet bedenken of je haar zo leuk vindt dat je nooit meer seks kan accepteren. Want daar komt het op neer. Als de wederkerigheid ervan af is, als je weet dat ze het alleen voor jou doet... dat is niet dezelfde beleving. Ik snap heel goed dat er een blokkade ontstaan is; dat lijkt me een heel gezonde reactie.
In mijn geval zou het einde verhaal zijn. Ik zou geen relatie willen hebben met iemand die geen seksuele gevoelens voor mij heeft; net zoals dat ik geen relatie zou kunnen hebben met iemand die alleen op mannen valt.
Zo zie ik het ook inderdaad. Iets heel anders dan een verschil in libido hebben eigenlijk. Ze omschrijft zelf dat ze in het 'grijze gebied' zit, ze wilt het voor mij wel eens doen. Ja...toen kreeg ik al meteen die error in mijn hoofd.
Ik weet niet of ik dat kan, ik ben bang dat ik daarmee weer ongelukkig word na een tijdje dat ik mezelf dan weer weg ga cijferen. Dat is niet wat ik wilde.
Van binnen voel ik ook direct verdriet als ik daaraan denk omdat ik eigenlijk al voel dat ik haar daarmee kwijt raak.
Ik vraag me echt af of iemand die asexueel is het kan verdragen om seks te hebben en dat nog met iemand van het gelijke geslacht. Lijkt mij heel moeilijk om dat op te brengen.
Misschien dat ze niet zoveel zin meer heeft. Enfin, de uitkomst is hetzelfde: voor jou is seks heel belangrijk en voor haar is het niet zoveel. Eigenlijk een soort samenwonen met een vriendin wordt het dan. Ik zou toch gaan voor liefde en niet alleen voor vriendschap. En aangezien het duidelijk niet meer van haar kant komt lijkt dit me het einde van de relatie. Ik zou er een mooi afscheid van maken en dan gescheiden weer verder.
Bedankt voor jullie reacties. Geeft weer wat stof tot nadenken.
rionyriony schreef op 09-09-2024 om 20:25:
Ik vraag me echt af of iemand die asexueel is het kan verdragen om seks te hebben en dat nog met iemand van het gelijke geslacht. Lijkt mij heel moeilijk om dat op te brengen.
Wat zou dat uitmaken?
Peaches schreef op 09-09-2024 om 20:59:
[..]
Wat zou dat uitmaken?
je bent me voor, ik dacht ook waarom maakt dat uit?
Allereerst een dikke knuffel TO. Dit verdiende je niet na het moedig opbreken van je huwelijk. Waarmee ik niet wil zeggen dat jouw vriendin enige schuld treft. Het zit je niet mee en raad daarrond kan ik je niet geven.
Bedenking: jouw vriendin heeft min of meer hetzelfde traject gehad als jij. Ook daar zal er waarschijnlijk geen seksuele aantrekkingskracht tot haar man geweest zijn. Als ik nu lees dat ze naar jou toe dat lichamelijk verlangen ook niet heeft, dan is het goed mogelijk dat ze aseksueel is, maar vraag ik mij af: is ze dan wel echt tot vrouwen aangetrokken? Of was het seksueel niet aangetrokken zijn tot haar man de reden om een (voorbarige?) conclusie te trekken dat ze lesbisch was?
Jullie zien mekaar héél weinig. Ik wil je niet kwetsen, er is niet de mogelijkheid dat ze iemand anders heeft leren kennen en het onder de aseksuele noemer wil afronden? (nogmaals sorry voor mijn indiscrete vraag).
De enige mogelijkheid om de 'kleerscheuren' zo klein mogelijk te houden zou ik zien via hulp van een gespecialiseerd iemand. Ofwel om te onderzoeken of ze effectief aseksueel is, dan wel om jou op de best mogelijke manier door deze mentale opdoffer te loodsen.
Ik wens je sterkte, welgemeende sterkte.
letterkoekje schreef op 09-09-2024 om 21:05:
Bedenking: jouw vriendin heeft min of meer hetzelfde traject gehad als jij. Ook daar zal er waarschijnlijk geen seksuele aantrekkingskracht tot haar man geweest zijn. Als ik nu lees dat ze naar jou toe dat lichamelijk verlangen ook niet heeft, dan is het goed mogelijk dat ze aseksueel is, maar vraag ik mij af: is ze dan wel echt tot vrouwen aangetrokken? Of was het seksueel niet aangetrokken zijn tot haar man de reden om een (voorbarige?) conclusie te trekken dat ze lesbisch was?
Dat vraag ik me ook af, is je vriendin wel echt lesbisch of heeft ze de verkeerde conclusie getrokken en het aseksueel genoemd?
Verder aan jou to: je verlangens en behoeftes zijn doodnormaal. Seksualiteit is voor de meeste mensen verbonden aan de persoon op wie je valt en een uitingsvorm van de liefde en aantrekking die je hebt tot elkaar. Daar hoef je je niet voor te schamen of jezelf oppervlakkig om te vinden. Geen seksuele verbinding hebben is toch regelmatig de doodssteek voor relaties, zeker als dit al zo vroeg in de relatie aanwezig is.
Ik zou niet alles in twijfel gaan trekken. Ze is aseksueel - niet aromantisch. Dus je vriendin kan wel degelijk romantisch meer aangetrokken zijn tot vrouwen en dus lesbisch zijn. Wellicht was ze er wel eerst van uit gegaan dat ze nadat ze geen klik had met een man in bed, dat ze dat wel met jou (een vrouw) zou hebben. Nu is ze zo eerlijk om te bekennen dat ze op het spectrum seksualiteit helemaal op nul staat zeg maar. Ondanks dat ze je leuk vindt, heeft ze er weinig tot geen behoefte aan.
Persoonlijk lijkt me dit wel lastig als de ander wel een gemiddelde tot hoge sexdrive heeft. Dan zou je al haast naar een open relatie moeten gaan in onderling overleg, maar daar moeten beiden dan ook weer achter kunnen staan.
Ik zou eerst nog even bekijken in hoeverre de aseksualiteit niet tijdelijk of medisch is onder invloed van hormonen bijvoorbeeld of vanwege oude trauma's of stress. Als je hierover goed kan blijven communiceren kunnen jullie allebei jullie point of view goed toelichten en er hopelijk uitkomen samen. Of samen concluderen dat het - hoe jammer ook - eerder een vriendschap dan een relatie is.
Ik vind de reacties van @Diyer en @Poekewiki zinnig en redelijk.
Ik wil alleen ook een ander gezichtspunt naar voren brengen ter overweging. Jij mag ook radicaal voor jezelf kiezen. Je hoeft deze relatie niet voort te zetten. Ook al is ze een lieve en leuke en eerlijke vrouw en hebben jullie gevoelens voor elkaar.
Je mag ook kiezen om te zeggen “ik gun mezelf een relatie die niet zo complex is en daarom beëindig ik deze in de hoop dat eens te vinden”. Dat klinkt egoïstisch en waarschijnlijk voor jou (gezien je verdediging dat het echt niet alleen om seks gaat) als oppervlakkig maar ik denk dat dat het niet is. Je hebt een leven achter de rug waarbij je uiteindelijk wel voor jezelf moest kiezen en eerlijk moest zijn, maar je hebt jezelf en je verlangens heel lang verloochend. Iets dergelijks nu weer willens en wetens ingaan (nu je weet dat ze aseksueel is) is wel een ultieme vorm van zelfverloochening. Je mag daar uitstappen en gewoon 100% voor jezelf kiezen zonder je daar schuldig over te voelen. Dat is ook een krachtige boodschap naar jezelf omdat je radicaal voor jezelf kiest.
Personen met een hoger libido adviseer ik om dit te temperen, de partner mee te krijgen, meer te masturberen of te kiezen voor een andere partner.
Je zegt 'ik snap dat mensen nu wellicht denken: joh jij wilt alleen maar lust. Maar zo zie ik dat echt niet... ik deel heel veel liefde als het gaat om seks dat is niet alleen maar lust'.
Die generositeit vind ik heel mooi om te lezen. Uiteindelijk draait het om accepteren in deze situaties.