Geen zin in seks.
Het is er in geslopen. Vroeger was ik een wild seksbeest (sorry maar daar is geen woord van gelogen) van open relaties/swingen tot biseksuele escapades en echt jaren en jarenlang elke dag stomende seks met mijn partner naar niks, nul, nada. Ik heb gewoon geen zin meer. Vind het gedoe. Word al moe als ik er aan denk. Word niet meer geil. En zou prima kunnen leven met een volledig seksloos bestaan vanaf nu.
Ik snap niks van mezelf. Mijn partner mist de seks enorm maar heeft geduld. Ik voel me wel schuldig naar hem maar ga niks doen waar ik niet achter sta dus ja...dan ben je maar zo weer weken verder.
Ik ben eind 40. Ik dacht dat het wel eens met de overgang te maken zou kunnen hebben. En de coronacrisis en al het thuiswerken en op elkaars lip zitten en de saaiheid der dingen helpen ook niet mee.
Overigens heb ik ook geen interesse (meer) in masturberen. Het laat me dus allemaal letterlijk koud. Mijn relatie is trouwens prima. Ben al jaren gelukkig met hem. Daar is niks aan verandert.
Wie herkent dit en wil er over praten. Want ik voel me een van de enige op de wereld. Het leven ademt seks seks seks uit en iedereen doet het minstens 3 keer per week. Als wij tot 3 keer per kwartaal komen is het al veel. En inhoudelijk is het ook al weinig spannend meer...En eerlijk gezegd ligt het aan mij en dus echt niet aan mijn man.
Als ik jouw posts hier lees dan heb ik vaak het idee dat je tegen een burnout aan zit. Dan is het niet heel gek dat je geen zin hebt in sex.
Je hoofd is veel te vol met jou overeind te houden. Daat zit geen energie meer bij, om ook nog voor zin in seks te zorgen laat staan het te doen.
Het is voor veel mensen heel normaal dat als het mentaal niet goed met ze gaat de seksdrive heel rg af nee!t of verdwijnt.
Ik denk hormonaal. De afnamen van oestrogeen heeft op veel gebieden invloed.
Lollypopje schreef op 15-11-2021 om 16:46:
Als ik jouw posts hier lees dan heb ik vaak het idee dat je tegen een burnout aan zit. Dan is het niet heel gek dat je geen zin hebt in sex.
Je hoofd is veel te vol met jou overeind te houden. Daat zit geen energie meer bij, om ook nog voor zin in seks te zorgen laat staan het te doen.
Het is voor veel mensen heel normaal dat als het mentaal niet goed met ze gaat de seksdrive heel rg af nee!t of verdwijnt.
Met deze post ben ik het wel heel erg eens, ik lees jouw bijdragen op het forum net zo en dat is niet vreemd gezien jouw werk!
Wel goed dat je dit topic opent, want daaruit herleid ik ook dat je beseft wat seks binnen een relatie doet (of juist het gebrek daaraan), dus ik begrijp jouw vraag en (wellicht ook) angsten?! Communiceren jij en jouw man hier openlijk over en zo ja, hoe ziet hij dit?
ik ken jou of je historie niet. Maar heb je de docu “mijn seks is stuk” gekeken? Staat volgens mij iig op 2doc, en mogelijk ook op npo start en misschien zelfs op YouTube.
Het verhaal van een ander kan soms helpen jezelf te bevragen.
hormonen kunnen ook een rol spelen. En zelfs voor dit soort dingen mag je naar de huisarts.
Maar als je echt tegen een burn-out aan zit, zou ik dat probleem eerst aan pakken. De adrenaline in je lijf verdringt waarschijnlijk al het andere. Dat kun je even volhouden, maar als je lang doorgaat kun je permanente schade oplopen. En dat zou zo zonde zijn!
Ik zie voorgaande schrijfsters zeggen dat ze denken dat je tegen een burnout aanzit, mede door andere postings. Je bent niet loepbaar dus daar kan ik niet over meepraten. Kun je je non-seks-drang koppelen aan die drukte en op de loer liggende burnout?
Hoe lang gaat het al niet zo lekker met je?
En hoe lang heb je al geen zin meer in seks?
En verder, sport je, zorg je goed voor jezelf, doe je leuke dingen, ben je een beetje happy over all?
Dank voor de antwoorden. Ja ik praat erover met mijn man. Ik weet zeker dat ik in een burnout/overspannen situatie zit. Heb hier ook hulp bij. Maar ja. Laat ik er niet te veel over uitweiden hier ivm privacy.
Mijn seks is niet helemaal stuk. Maar is nu stuk. Ik ben zeker niet aseksueel. Of: dat was ik niet.
Salomewinterqueen schreef op 15-11-2021 om 20:28:
Dank voor de antwoorden. Ja ik praat erover met mijn man. Ik weet zeker dat ik in een burnout/overspannen situatie zit. Heb hier ook hulp bij. Maar ja. Laat ik er niet te veel over uitweiden hier ivm privacy.
Mijn seks is niet helemaal stuk. Maar is nu stuk. Ik ben zeker niet aseksueel. Of: dat was ik niet.
Blijf of probeer dan zeker met elkaar in gesprek te blijven!
@To:
Ik lees even mee.
Herken een heel deel van je OP: druk seksueel verleden, geen zin meer, zelfs niet voor zelfbevrediging.
Bij mij duurt dit nu al twee jaar. Partner heeft zelf niet zo'n hoog libido, dus zij neemt amper initiatief; jouw frequentie halen we zelfs niet.
Neem je iets van medicatie? Bij mij is het stijl bergaf gegaan door AD.
Misschien ben je seksueel verveeld. Dat je al alles hebt meegemaakt op het gebied van seks wat je hartje begeerde en dat je er nu gewoon op uitgekeken bent, net zoals je op een bepaald soort voedsel waar je ooit gek op was uitgekeken kan raken.
Met een burn-out/als je inderdaad overspannen bent is het helemaal niet gek dat je geen behoefte hebt aan seks. Tot het weer beter met je gaat. Het is overleven, je bent uitgeput. Ik zou er voor jezelf geen druk op leggen en eerst maar verder werken aan je rust en herstel.
Ik lees ook even mee. Mijn libido is ook extreem laag. Van mij hoeft het allemaal niet meer zo. Met een beetje mazzel heb ik 1x pm zin. Maar als we het overslaan is het ook prima.
Man heeft wel heel veel zin en ik voel vaak de druk. Hij legt mij geen druk op, maar ik voel het wel zo. Dan komt dat handje en dan wil ik dat alleen maar wegmeppen.
Het voelt vaak voor mij iets wat óók nog weer moet. Wéér iemand die iets van mij wil. (Nu ik dit zo open opschrijf voel ik me direct slecht en schuldig.)
Ik denk wel eens dat er iets mis is in mijn hoofd. Want als ik seks heb geniet ik er meestal wel van en kan ik heel goed ontvangen en hoef ik niet echt te geven.
Het houdt me in ieder geval wel bezig.
Maar wat is eigenlijk het probleem als je geen zin hebt? Dan doe je het toch niet? Als je geen zin in chocola hebt, eet je toch ook gewoon geen chocola?
(ja ik snap ook wel dat het lastig is als je in een partnerrelatie zit en ook dat als je net veertig bent, bijvoorbeeld, je nog wilt genieten van seks. Maar aan sommige dingen van het leven zit een houdbaarheidsdatum, libido wordt vaak minder als je ouder wordt tot welke leeftijd moet je dat nog na willen jagen?)
MRI schreef op 15-11-2021 om 23:21:
Maar wat is eigenlijk het probleem als je geen zin hebt? Dan doe je het toch niet? Als je geen zin in chocola hebt, eet je toch ook gewoon geen chocola?
Nee, dan doe je het gewoon niet. En veroordeel je je lief tot een seksloos bestaan. Dat recht heeft geen mens in mijn optiek dus zou het je sieren als je open zou staan voor alternatieven.
Ik zou geen genoegen nemen met "dan gewoon niet".
Er zijn legio therapieën en mogelijkheden om weer nader tot elkaar te komen. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat de nadruk op "we moeten HET weer doen" ligt maar ik zou wel met mijn partner op zoek willen naar vormen van intimiteit. Zonder seks zou je een relatie kunnen bedrijven, zonder intimiteit houdt het (voor mij dan) echt op.
erinhanson schreef op 15-11-2021 om 23:03:
Hij legt mij geen druk op, maar ik voel het wel zo. Dan komt dat handje en dan wil ik dat alleen maar wegmeppen.
Het voelt vaak voor mij iets wat óók nog weer moet. Wéér iemand die iets van mij wil. (Nu ik dit zo open opschrijf voel ik me direct slecht en schuldig.)
Ik denk wel eens dat er iets mis is in mijn hoofd. Want als ik seks heb geniet ik er meestal wel van en kan ik heel goed ontvangen en hoef ik niet echt te geven.
Het houdt me in ieder geval wel bezig.
Is het een open gespreksonderwerp tussen jullie? Het siert je man dat hij je geen druk oplegt maar het betekent natuurlijk wel dat hij zijn behoeften steeds moet onderdrukken.
Het is een lastige issue, je kampt met een schuldgevoel en je snapt jezelf bijna niet want je kunt er gerust van genieten.
Ik denk niet dat er iets mis is in je hoofd, ik vind je "wéér iemand die iets van me wil" heel tekenend. Wellicht heb je in het dagelijks leven heel veel verantwoordelijkheden en het gevoel dat er constant aan je getrokken wordt.
Voel je je wel eens sexy? Echt even helemaal vrouw? Zie jij je man als sexy buiten de slaapkamer? Raken jullie elkaar wel eens aan buiten het bed?
Rooss4 schreef op 15-11-2021 om 23:47:
Het is een lastige issue, je kampt met een schuldgevoel en je snapt jezelf bijna niet want je kunt er gerust van genieten.
Bedankt voor je reactie en de vragen die je stelt. Dat waardeer ik enorm, want buiten man om weet ik niet met wie ik hier over moet/kan praten. Ik ben me er van bewust dat seks een belangrijk punt is in de verbinding tussen ons. Als wij seks hebben is de verbinding super en daarna is het tussen ons zo liefdevol. Zonder seks is het ook wel liefdevol, maar dan meer vriendschappelijk en ik wil passievol liefdevol. 
Ja, het is een open gespreksonderwerp. Gelukkig wel. En het rare is ik wil wel gewoon zin in seks hebben. Maar het is er vaak niet. Het wordt ook zó’n ding in m’n hoofd. Het is het alsof ik de rust er niet voor kan vinden. Tijdens het knuffelen zit ik in m’n hoofd: boodschappen- en to do lijsten, liedjes, gesprekken, zorgen over het gehorige huis. Ik ben overal mee bezig, behalve met m’n lijf. En omdat m’n hoofd zo druk is, word ik kriegelig van het gepruts aan mn lijf.
Wat je schrijft over dat er aan me getrokken wordt raakt me. Ja, dat gevoel heb ik. Ik “draai” het gezin. De laatste jaren heb ik geleerd los te laten en meer over te dragen, maar momenteel zit ik thuis en is man aan het werk. Dus sluipt het er weer in dat ik het thuis allemaal doe, terwijl dat helemaal m’n ding niet is. Alleen medisch gezien is het voor mij op dit moment (nog) niet haalbaar om weer (volledig) te werken.
Dan het sexy stuk: ik voel me regelmatig sexy. Ook meer en meer trots op m’n lijf. Of ik man sexy vind….. tsja, hij begint steeds zwaarder te worden en eet ook ongezond, zorgt op dat gebied niet zo goed voor zichzelf. Dat vind ik eigenlijk niet zo aantrekkelijk. (Dit vind ik dus eng om te schrijven. Bang om hierom afgemaakt te worden. Voordat iemand hier boos op reageert: weet dat ik mijn man echt super waardeer, dat ik super veel van hem houd en nee, ik heb zelf ook niet meer het lijf van een 25 jarige en eet ook heus niet heel de tijd gezond.)
Als we vrijen ben ik trouwens totaal niet bezig met z’n lijf. Lekker zacht allemaal.