Zouden jullie een familielid in huis halen ?
Onderstaand artikel is natuurlijk extreem , maar het zette me wel aan het denken .
Zouden jullie een familielid in huis nemen ?
Of ooit gedaan misschien ? Hoe beviel het ?
https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/artikel/5346992/marleen-neemt-nooit-meer-een-familielid-huis-hoogbejaarde-tante-rita-dood
Marty1984 schreef op 22-11-2022 om 18:30:
Er is hier in België ook nauwelijks sociale huur en de wachtlijsten zijn jaren en jaren.
Je moet al letterlijk dakloos zijn en in 't park slapen om eventueel misschien urgentie te krijgen. En zelfs dan is er heel vaak simpelweg geen woning over.Als je de keuze krijgt tussen dat je moeder of een goede vriend in 't park slaapt of op jouw bank of in je logeerkamer ... is de keuze soms snel gemaakt.
Daar waar het mij overkomt dat 1/4de van Nederland sociaal huurt.
Mijn man heeft zo ook wel eens een half jaar een dakloze vriend opgevangen. Hij woonde toen heel klein, maar die vriend had geen cent en het was op de bank slapen of in 't park. Toen hij eindelijk finally aan werk raakte en zichzelf beter kon redden kon hij na een tijd iets gaan huren.
Hier in Nederland is het echt niet beter. In de randstad zit je gerust op 10-20 jaar wachttijd.
Ik heb zelf mijn schoonmoeder soort van in huis gehad. Ze was zeer hulpbehoevend in een land waar weinig zorg was en het normaal is dat de familie voor de ouders zorgt. In de praktijk kwam alle zorg op mij neer. Dit was nogal heftig.
Daarna 3 maanden met man en kinderen bij mijn ouders ingewoond. Dit was de hel, omdat mijn toenmalige man dacht dat iedereen zich aan hem moest aanpassen.
Inmiddels ook een aantal weken een vriend van mijn huidige man in huis gehad.
Ik sta er zeker voor open, maar wel met duidelijke afspraken. En ik ga nooit meer 100% mantelzorgen.
Lastige vraag, het staat of valt met degene en hun wens: hoeveel hulp die nodig zou hebben, hoe lang die wil blijven (zicht op een einddatum) en voor welke afspraken diegene openstaat.
Zo is er met mijn huiself inmiddels wat beter afspraken te maken over de gedeelde ruimtes zoals berging, hal, badkamer, keuken, woonkamer: hoe lang je die ruimtes bezet houdt/gezamenlijk gebruikt en of je je eigen rommel weer opruimt, bijvoorbeeld, en of ze meedraaien in het huishoudelijk werk of alleen maar meer daarvan veroorzaken, allemaal belangrijke factoren.
Op dit moment is alle beschikbare ruimte bezet door de huiself, dus geen ruimte.
Hoef ik niet over na te denken. Mijn ouders, broer en zus zal ik altijd helpen. Net zoals ze mij hiermee zouden helpen. Ik maak wel een kamertje vrij.
Ik zou het overigens niet makkelijk vinden. Ben erg op mezelf.
Hier hebben we een tijdje een nichtje en een oom in huis gehad. Nichtje was anders dakloos geweest nadat ze huur niet meer kon betalen, en oom lag in scheiding. Ik was beide keren blij om mijn huis weer terug te hebben, maar de deur staat hier altijd open voor vrienden of familie. Voor mij is dat vanzelfsprekend.
Een bejaard familielid zou ik dan weer niet snel in huis nemen “tot de dood”. Ook mijn ouders niet. Ik ben daar gewoon niet verzorgend genoeg voor ingesteld. Ik heb een heel zelfstandige peuter die zelf uit bed komt, schone kleding pakt en aandoet, vuile kleding in de wasmand, ontbijt maakt, brood smeert etc, puur omdat ik daar allemaal te lui voor ben en het geen dag langer wilde doen dan strikt noodzakelijk, zelfs niet voor mijn eigen kind.
In geval van nood wel. Het hangt ervan af wie. Ik heb een schoonzus met wie ik het uitstekend zou kunnen uithouden. En een goede vriendin zei ooit 'als we allebei alleen komebm, zoeken we lekker samen een huis.' Nu denk ik niet dat dat qua TV zou werken, maar wel met andere alledaagse dingen en open communicatie.
Iemand van een andere generatie niet, denk ik. Leefwereld verschilt te sterk.
Het aangehaalde verhaal lijkt me trouwens grotendeels verzonnen.
Ik hou veel van mijn moeder maar samenwonen gaat m toch echt niet worden. Ik heb veel tijd en ruimte voor mezelf nodig. Dan kan ik een betere dochter voor mn moeder zijn dan wanneer we op elkaars lip zouden zitten.
Een dak boven hun hoofd kunnen vrienden en familie 'in nood' altijd krijgen. Niet voor de gezelligheid maar we hebben de ruimte en als we iemand daarmee uit de brand kunnen helpen doen we dat natuurlijk. Echt verzorgen is een ander verhaal, daar zou ik niet snel aan beginnen, daar ben ik gewoon het type niet voor en de rest van het gezin ook niet. Dat zou waarschijnlijk heel snel in een ruzie, burn-out en mogelijk scheiding ontaarden.
we hebben eigenlijk geen ruimte maar bij nood kunnen we altijd iets creëren.
Mijn ouders of schoonouders zou ik niet in huis nemen, daar is onze band niet naar, maar goede vrienden zijn bij nood altijd welkom. Ook als dat voor meer dan een paar nachten is.
Moosey schreef op 22-11-2022 om 17:18:
Misschien dat mensen dan ook beter zijn in ruimte voor zichzelf maken ook al zijn ze niet alleen.
Ik ben wel een stevige introvert dus in die zin zou ik er wel echt moeite mee hebben. Maar ik vind het ook heel mooi, zoals wat Loulou ook schrijft bijvoorbeeld. Ik zou een kangoeroe-unit in de tuin wel overwegen. Huidige huis is wel echt heel ongeschikt voor meer bewoners dan alleen lief en mezelf.
Ik ben in een groot, druk gezin opgegroeid en kon me toen heel goed afsluiten van de rest. Beter dan nu.
Mijn man is er heel duidelijk in dat hij dat zeker gaat doen. Biedt het ook aan. En ik ga maar een beetje mee.
Wij hebben een kamertje achterin de tuin, maar dan moet de bewoner wel door de tuin naar de douche en wc. Daar heeft de klusser gewoond, maar die was niet zo oud dat we hem moesten verzorgen en dat een tripje door de tuin een punt was.
Ik moet er niet aan denken. Logees voor meer dan één nacht vind ik al een opgave. Maar als het echt een noodsituatie is dan zou ik het wel doen. Niet voor de gezelligheid of om iemand tot de dood te verzorgen.
Overigens denk ik dat het verhaal wel echt kan zijn, maar dat Marleen mss niet onderkent heeft dat tante geestelijk wél achteruit ging. Toen ze alleen was at ze dagen niet en ze lag veel op bed tot een niveau dat de buurman zich zorgen ging maken. Dat klinkt niet heel gezond. En te laat aan het ontbijt komen en dan toch vragen om ontbijt kan ook bijv komen doordat haar tijdsbesef verminderd is. Net als sociaal onaangepast gedrag laten zien, in de broek poepen ed. Er zijn ook vormen van dementie waarbij het geheugen (lang) goed blijft. Denk aan de ziekte van Pick. Als zo iets speelde is dit verhaal extra sneu.
En dat is mi meteen een risico van zelf iemand in huis halen en verzorgen. Dat je gewoonweg niet de kennis en kunde hebt om de zorg te verlenen en situaties in te schatten.
Mevrouw75 schreef op 23-11-2022 om 07:14:
Mijn man is er heel duidelijk in dat hij dat zeker gaat doen. Biedt het ook aan. En ik ga maar een beetje mee.
Wij hebben een kamertje achterin de tuin, maar dan moet de bewoner wel door de tuin naar de douche en wc. Daar heeft de klusser gewoond, maar die was niet zo oud dat we hem moesten verzorgen en dat een tripje door de tuin een punt was.
Mocht je daar echt iemand gaan laten inwonen is het dan geen optie daar een wc/douche aan te bouwen? Dat scheelt ook in jullie privacy.
redbulletje schreef op 23-11-2022 om 08:47:
[..]
Mocht je daar echt iemand gaan laten inwonen is het dan geen optie daar een wc/douche aan te bouwen? Dat scheelt ook in jullie privacy.
Dat is een mogelijkheid, maar dan is de schuur piepklein, dus dat moet dan een afweging zijn. Verder hebben we ín huis ruimte zat trouwens, zowel man als ik hebben een ruime eigen kamer naast onze slaapkamer. Een andere optie is om beneden een extra douche te maken (dat komt er sowieso als het goed is) dan geeft een van ons de eigen kamer op en gaat hobbyen in in het tuinhuis.
In geval van nood zou ik het voor familie wel doen, maar wel tijdelijk. Ik heb er eigenlijk niet echt de ruimte voor, maar indien nodig is er wel iets van te maken. En vind het dan ook wel fijn om goede afspraken te maken. Woon in appartement en vind het ook fijn dat dit echt mijn eigen plekje is en ik hier ook op mezelf kan zijn, maar zou familie el helpen dus.