Zouden jullie een familielid in huis halen ?
Onderstaand artikel is natuurlijk extreem , maar het zette me wel aan het denken .
Zouden jullie een familielid in huis nemen ?
Of ooit gedaan misschien ? Hoe beviel het ?
https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/artikel/5346992/marleen-neemt-nooit-meer-een-familielid-huis-hoogbejaarde-tante-rita-dood
Mijn zoon heeft na zijn studie weer ruim een jaar bij ons gewoon. Zijn vriendin ook nog een paar maanden tot ze een eigen woning hadden. Mijn dochter studeert dit jaar af en indien nodig is zij ook weer welkom.
Mijn kinderen zijn altijd welkom, maar hopelijk wel tijdelijk.
Nee, alleen als het echt niet anders zou kunnen. Bijvoorbeeld een hulpbehoevende ouder.
Ik heb nog 2 thuiswonende volwassen kinderen, dus geen plek.
En als ze ooit de deur uit gaan, zou ik meteen een slaapkamer ombouwen tot thuiswerkplek.
We wonen in een hartstikke klein huis, prima voor ons als gezin, maar er is absoluut geen plek voor iemand.
Natuurlijk staat de deur voor mijn kinderen altijd open, ook in de toekomst.
Ja, dat zou ik doen en heb ik gedaan.
Wij hebben 8 jaar een inwonende schoonvader gehad.
wij hebben mijn moeder in huis genomen die haar huis verloor en niets nieuws kon vinden. Ook de beste vriend van mijn man heeft hier 1 jaar vertroeft toen hij in scheiding lag.
Eerlijk gezegd zou ik mijn hele familie in huis nemen mocht het nodig zijn, ook de familie en vrienden van mijn man. Maar, mijn man is Antilliaans, waar dat toch een stuk 'normaler' is. Dat maak t ook een stuk makkelijker.
Mijn zus heeft een half jaar op kamers gewoond en kwam toen weer terug naar huis, dat was al moeilijk volgens mijn moeder. Dus vandaar mijn nee. Verder wil ik iedereen prima helpen met vanalles, maar mijn huis is MIJN huis. Bij de overburen logeert nu familie elke week een paar nachten in het tuinhuis ivm iemand in het ziekenhuis. Tuinhuis is met eigen douche, toilet en keuken. Dan zou ik het overwegen als het voor even was.
Jahoor als het nodig is zou ik ouders of schoonouders wel in huis nemen
In mijn huis waar ik nu woon zal dat lastig zijn, bij een groter huis zal ik het overwegen, maar is het ook nog geen zekerheid. Dat hangt van een aantal zaken af. Wie, hoelang, de reden waarom, wordt er bijgedragen aan de kosten.
Netherfield schreef op 22-11-2022 om 16:26:
Mijn zus heeft een half jaar op kamers gewoond en kwam toen weer terug naar huis, dat was al moeilijk volgens mijn moeder. Dus vandaar mijn nee. Verder wil ik iedereen prima helpen met vanalles, maar mijn huis is MIJN huis. Bij de overburen logeert nu familie elke week een paar nachten in het tuinhuis ivm iemand in het ziekenhuis. Tuinhuis is met eigen douche, toilet en keuken. Dan zou ik het overwegen als het voor even was.
Voor even zou ik het inderdaad ook wel overwegen. Ik logeer nu ook regelmatig even bij mijn ouders omdat dat praktisch is. Maar om iemand echt in huis te laten wonen dat zou ik wel heftig vinden. Voor naaste familie zou ik het wel aanbieden mocht er echt geen betere optie zijn.
Geen oude mensen, hooguit tijdelijk een kind dat even niet thuis kan wonen.
Ik woon al veertien jaar samen met mijn broer. We hebben een tijd overwogen om ook onze moeder te laten inwonen (verblijft in een instelling), maar hebben daar toch van af gezien.
Met komst van partner en stiefzoon hebben we tevens overwogen om schoonbroer in huis te nemen, samen met de verbouwing van de achterbouw zodat hij een plek voor zichzelf zou krijgen, maar tijdens die fase kwam hij net in aanmerking voor een eigen woning.
Kans is reëel dat stiefzoon hier lang(er) blijft wonen vanwege zijn psychische problemen (hij is nu tien), maar dat is een zorg voor later en zou absoluut geen probleem vormen.
Merk hier veel weerstand in het topic, maar ik meen dat het concept van alleenstaanden die ook alleen wonen steeds minder zal worden in de toekomst en dat we ons meer zullen richten op co-housing om de beschikbare oppervlakte zo nuttig mogelijk te benutten.
Het lijkt me echt vreselijk en is iets wat niet bij me past. Als mijn man het in zijn hoofd haalt iemand in huis te nemen ben ik weg.
Ik weet het, het is niet sociaal, maar ik zou geen rustig moment hebben.
Moet er niet aan denken. Ben na een dag visite al heel blij dat ik m'n rust weer terug heb. Een nachtje logeren kan nog, maar veel langer moet het niet duren. We hebben wel eens een familie weekend met opa's en oma's. Heel gezellig hoor. Maar na die paar dagen is het ook weer heel fijn om elkaar weer voor even gedag te zeggen. Weer even je eigen ruimte terug.
Overigens heb ik het er met m'n vader wel eens over gehad. Maar hij zit er ook absoluut niet op te wachten ooit bij z'n kinderen in te trekken.
Best erg eigenlijk, dat wij hier over het algemeen niet graag iemand in huis nemen. Er zijn landen waar het doodnormaal is dat je op zijn minst voor je ouders zorgt en dan hebben mensen nog niet eens zulke grote huizen. Wat zijn we hier toch verwend om zoveel ruimte voor onszelf te willen. (En daar bedoel ik mezelf ook mee.)
Ik vraag me wel eens af of er in zo'n land dan geen mensen bestaan die er niet tegen kunnen om met anderen samen te leven. Introverten enzo, hoe moet dat daar dan?
Nera schreef op 22-11-2022 om 17:14:
Best erg eigenlijk, dat wij hier over het algemeen niet graag iemand in huis nemen. Er zijn landen waar het doodnormaal is dat je op zijn minst voor je ouders zorgt en dan hebben mensen nog niet eens zulke grote huizen. Wat zijn we hier toch verwend om zoveel ruimte voor onszelf te willen. (En daar bedoel ik mezelf ook mee.)
Ik vraag me wel eens af of er in zo'n land dan geen mensen bestaan die er niet tegen kunnen om met anderen samen te leven. Introverten enzo, hoe moet dat daar dan?
Die bestaan zeker, maar zij hebben geleerd dat groepsbelang voor gaat op het individuele belang, dus hun wensen zijn ondergeschikt. Daarom ben ik blij dat ik in Nederland woon. Moest er niet aan denken om altijd mensen om mij heen te hebben.