Tradwives
Ik lees de laatste tijd steeds meer berichten over tradwives. In een column op het AD waarschuwde Kitty Herweijer over de mogelijke risicofactoren daarvan met de mooi gevonden quote 'Een slimme meid is op haar scheiding voorbereid'. Wat denken jullie hiervan?
Tradwives! Loving them!
Ben laatst nog een tradwife genoemd, en al zie ik dat zelf niet zo, snap ik ergens wel dat er dat stempel op gedrukt wordt
Ik vind het fijn dat er in deze tijden mensen kunnen kiezen voor deze relatievorm
Niet iedereen heeft die keuze, helaas
Wij hebben die keuze wel en zijn ons daar heel erg bewust van
Eigenlijk zou je de jongeren moeten meegeven dat er voor ze gespaard wordt
Via een notaris een code erop vast laten leggen, er is heel veel mogelijk om er bij een eventuele scheiding er niet zonder geld of vangnet voor te staan
Maar dan moeten ze wel ruimte krijgen om erover te praten, zonder al teveel veroordelingen
Kritische vragen stellen is logisch en nodig, maar het moet wel veilig voelen
En er is zoveel meer te doen dan kinderen en huishouden!
Hoezo is "geen loondienst" gelijk aan "saai leven"?
(ps: groot voorstander van feminisme, maar dat weten de meesten al 
)
Moirmel schreef op 01-03-2024 om 16:31:
Wat een dom topic is dit geworden. Het had kunnen gaan over de vraag waarom mensen uit de ratrace stappen, maar in plaats daarvan komt er enkel kritiek op mannen en vrouwen en worden stereotiepe beelden bekrachtigd.
Compleet belachelijk trouwens dat mensen hun zelfwaarde afmeten aan hun betaalde functie, als er nu iets zo zinloos is in je leven dan is het wel je betaalde baan want er is compleet niemand, absoluut niemand die daar aan jou zal denken eenmaal je op pensioen bent.
Ik was gisteren mijn puber aan het overhoren, hij had een toets maatschappijleer het ging onder andere over werk. Wat was naast geld ook belangrijk aan het hebben van betaald werk, werd er gevraagd. Status, ertoe doen, zingeving, best behoorlijke waarden kwamen er voorbij.
Als mensen niet kunnen werken of er zijn problemen op het werk, hoor je al snel: 'Ach, het is maar werk'. Goed en opbeurend bedoeld, maar is dat wel zo? Als je kennis maakt met iemand is toch vaak de eerste vraag: 'wat doe je voor de kost?' Ik vind het lastig, voor sommigen is werk puur en alleen om de rekeningen te kunnen betalen, voor anderen is het een manier om zich te kunnen ontplooien.
Als je niet werkt, zit je dus thuis, zo wordt er geredeneerd, iets passiefs. Als je bij wijze van spreken zit te patiencen op je werk, dan hoor je erbij, want je betaalt netjes je premies en belastingen. Zit je thuis op te voeden of te mantelzorgen, dan draag je je steentje niet bij aan de maatschappij. Even gechargeerd uiteraard. Ik vind de status die er automatisch aan het hebben van betaald werk hangt, wel te groot.
Het valt me wel vaak op dat mannen die dit willen, vaak dezelfde zijn die het allemaal niet zo nodig vinden dat vrouwen gelijke rechten hebben. En dan het 'huisvrouw zijn' als reden opgeven dat we die rechten niet verdienen. Nee, niet alle mannen, maar wel veel. Zeker uit de Amerikaanse hoek waar dit 'tradwives' (de Engelse naam zegt het al) vandaan komt. Daarom ook het bij uitstek Amerikaanse ideaalbeeld van de jaren 50, wat meer een outlier is in de geschiedenis dan een langlopende 'traditie'.
Daar komt waarschijnlijk een boel van het wantrouwen van veel vrouwen jegens dit fenomeen vandaan. Niet vanwege het hebben van de keuze zelf.
al zie je een interview in de libelle of programma first dates of wat dan ook , er staat altijd ‘naam/leeftijd/beroep’.
Er wordt hier gesproken dat het een biologisch component heeft dat er vrouwen zijn die tradwife willen zijn maar heeft het dan ook een biologisch component dat mannen vrouwen graag zoveel mogelijk onderdrukken-> zie bijv afghanistan waar vrouwen helemaal niet graag onderontwikkeld thuis willen zitten maar geen keus hebben
kerstbeer schreef op 01-03-2024 om 17:05:
Het valt me wel vaak op dat mannen die dit willen, vaak dezelfde zijn die het allemaal niet zo nodig vinden dat vrouwen gelijke rechten hebben. En dan het 'huisvrouw zijn' als reden opgeven dat we die rechten niet verdienen. Nee, niet alle mannen, maar wel veel. Zeker uit de Amerikaanse hoek waar dit 'tradwives' (de Engelse naam zegt het al) vandaan komt.
Daar komt waarschijnlijk een boel van het wantrouwen van veel vrouwen jegens dit fenomeen vandaan. Niet vanwege het hebben van de keuze zelf.
'Zou je dat nou wel doen, dat autonoom zijn? Straks raak ik irrelevant' - Andrew Tate 
kerstbeer schreef op 01-03-2024 om 17:05:
Het valt me wel vaak op dat mannen die dit willen, vaak dezelfde zijn die het allemaal niet zo nodig vinden dat vrouwen gelijke rechten hebben. En dan het 'huisvrouw zijn' als reden opgeven dat we die rechten niet verdienen. Nee, niet alle mannen, maar wel veel. Zeker uit de Amerikaanse hoek waar dit 'tradwives' (de Engelse naam zegt het al) vandaan komt. Daarom ook het bij uitstek Amerikaanse ideaalbeeld van de jaren 50, wat meer een outlier is in de geschiedenis dan een langlopende 'traditie'.
Daar komt waarschijnlijk een boel van het wantrouwen van veel vrouwen jegens dit fenomeen vandaan. Niet vanwege het hebben van de keuze zelf.
Dit denk ik ook.
absor schreef op 01-03-2024 om 17:07:
al zie je een interview in de libelle of programma first dates of wat dan ook , er staat altijd ‘naam/leeftijd/beroep’.
Er wordt hier gesproken dat het een biologisch component heeft dat er vrouwen zijn die tradwife willen zijn maar heeft het dan ook een biologisch component dat mannen vrouwen graag zoveel mogelijk onderdrukken-> zie bijv afghanistan waar vrouwen helemaal niet graag onderontwikkeld thuis willen zitten maar geen keus hebben
Ja, dominantie (Ook naar andere mannen). Biologisch is niet hetzelfde als juist.
kerstbeer schreef op 01-03-2024 om 17:05: Daarom ook het bij uitstek Amerikaanse ideaalbeeld van de jaren 50, wat meer een outlier is in de geschiedenis dan een langlopende 'traditie'.
Daar komt waarschijnlijk een boel van het wantrouwen van veel vrouwen jegens dit fenomeen vandaan. Niet vanwege het hebben van de keuze zelf.
Voor mij wel idd. Ik ben daar wantrouwend tegen. Want ik zie het idd als uitglijer en wat Johny C schets komt natuurlijk veel dichter bij de realiteit. De realiteit van duizenden jaren en de realiteit van landen om ons heen. Het is nogmaals een westers luxe artikel om een huisvrouw te zijn in die zin zoals het bedoelt is in opmerkingen van tradwifes. Daarvoor moet je een engizins rijke man hebben, anders is het niet te betalen. En om die reden vind ik het best passen bij raspaardjes.
Het heeft iig in de verste verte iets te maken met de huisvrouwen van 100 jaar geleden, want ik zie geen van deze tradwifes op de knieën de vloer boenen en het wasbord pakken. Dat leek iid op Dat was werken! Ik geloof echt niet dat het met een goede verdeling van lusten en lasten dat het nodig is om onszelf allemaal over de kop te werken. Daarom denk ik ook dat als we allemaal onze steentjes bijdragen, het voor niemand extra zwaar hoeft te zijn. Mannen hoeven geen 80 uren te werken en vrouwen hoeven niet alleen maar te zorgen. Iedereen kan zo toekomen aan ontspannen rust. Dus dat je niet tekent voor een ratrace, wil nog niet zeggen dat je enige alternatief huisvrouw is. Je kunt ook gewoon een betere verdeling thuis afdwingen en samen een gezellig normaal leven leiden, zonder dat je daarbij afhankelijk bent van een partner. Of een tijdelijke verdeling maken.
Veel vrouwen hier zeggen dat ze niet zo idioot veel zin hebben in die ratrace. Ok, fair enough. Waarom gaat je man dan niet bij de kinderen blijven? Kan jij die leuke baan uitvoeren. Dan ervaar jij ook geen ratrace, want dan kom je thuis, staat het eten op tafel, de boodschappen in de koelkast en zitten je kindjes gevouwen en gestreken aan tafel. Hoef je alleen nog na het eten de borden op het aanrecht te zetten en de kinderen een verhaaltje voor te lezen. De rest regelt zich vanzelf. Kan jij vast de Libelle openslaan in je luie stoel en komt je man je, nadat de kinderen door hem in bed zijn gelegd, nog een kopje koffie brengen. Klinkt best ok toch? En dan na een paar jaar als de kinderen groter zijn, kan je man weer een kleine baan nemen tijdens de schooltijden van de kinderen, worden jullie financien wat ruimer en kun je de duurdere kosten van groter wordende kinderen ook weer samen dragen.
Campanula schreef op 01-03-2024 om 11:41:
[..]
Mannen willen dat liever niet. Ze zijn blij dat een ander de (kut)klusjes oppakt. Het huishouden (en/of zorgen voor de kinderen) vinden ze gemiddeld minder leuk. En ze zijn blij als er dan iemand de boel regelt. Meer me-time voor Bassie
En daarom zie je eerder veel traineren, marchanderen en procrastineren op dat gebied.
Ze zijn blij dat de ander de (kut)klusjes oppakt en het is een héle fijne plek om op het moment dat het je uitkomt te zeggen: weet je wat, zal ik het eens doen? En dan applaus te ontvangen (vaak wordt er ook nog om gevraagd, dat applaus: Kijk eens schat, ik heb de woonkamer gestofzuigd! Geeft zichzelf een schouderklopje)
JohnnyC. schreef op 01-03-2024 om 11:54:
[..]
Neem even van me aan dat we onze zorgtaken allebei gelijkmatig oppakken. Ik heb evenveel luiers verwisseld, we lossen elkaar af op het schoolplein, de kinderen hebben liever dat pappa kookt etc. Dat zit dus wel snor. Ze hoeft niet 'constant aan te staan'. Maar toch is dat een taak die ze liever op zich neemt.
Toch steekt het haar moederhart dat de school mij opbelt om een ziek kind op te halen. Is dat dan een sociale norm waarin ze zich gepasseerd voelt of is dat biologie? De school zal het een worst wezen, die belt gewoon het eerste de beste nummer.
Waarom moet het altijd een sociale norm zijn? Waarom kan het niet gewoon zo zijn dat zij dat ook oprecht zo voelt? Daarmee ontken ik die sociale normen niet. Waarom ontken je dan wel de biologie?
Binnen sociale normen voel je dingen ook gewoon oprecht hoor. Het is niet dat ze het nep-voelt ofzo.
Jij bent vast de uitzondering, maar door mijn ervaring kan ik mannen die zeggen dat ze de taken eerlijk verdelen niet geloven.
Gelebloem schreef op 01-03-2024 om 12:05:
Ik volg dit wereldje van een afstandje, en ben van plan te blijven werken na de geboorte van mijn kimf, maar ik wilde even ingaan op het idee dat mensen zich niet ontwikkelen als ze thuis zijn en voor de kinderen zorgen. Het hele idee van de baan buitenshuis waar een of beide ouders naar toegaan is natuurlijk een relatief nieuw idee. Een groot deel van de menselijke historie waren beiden ouders een groot deel van de dag thuis aan het werk met al dan niet betaalde activiteiten. Kinderen waren daar vaak gewoon bij. Het hele idee van de baan buitenshuis als grootste bron van persoonlijke ontwikkeling is ook maar een conceptueel idee dat heel nieuw is. Vind het altijd zo raar dat er met zoveel dedain gepraat wordt over thuisblijven, onafhankelijk van of de man of de vrouw dat doet. Wat is er nou belangrijker dan een veilige, fijne plek voor je gezin, een lekkere plek om te wonen, goed eten op tafel en dichtbij je kind staan terwijl het zich ontwikkelt. Is dat saai dan? Of minderwaardig om je tijd mee te vullen? Want als je het zelf niet doet zijn andere mensen die het voor jou moeten doen. Vaak slechtbetaald, vaak vrouwen. Kijken we er daarom op neer?
.
Een baan buitenhuis (ver weg van je woonplek) voor je eigen ontwikkeling is inderdaad een vrij nieuw concept, maar de idee dat een veilige, fijne plek voor je gezin, een lekkere plek om te wonen, goed eten op tafel en dichtbij je kind staan terwijl het zich ontwikkelt belangrijk is is óók een behoorlijk nieuw concept.
Ik vind het gevaar van de tradwives vooral in hun uiterst-rechtse ideologie liggen, dus de hele lading politieke rommel die onder de gezellige zweef-broodbakfilmpjes ligt. Aan de oppervlak zijn die nog best zen.
Boterbloemetjes schreef op 01-03-2024 om 13:02:
Dit soort discussies kom je heel op het Viva forum tegen. Daar wordt dan vrijwel altijd heel denigrerend gedaan tegen vrouwen die thuismoeder zijn of maar parttime werken.
Ken ik jou niet van dat forum Campanula?
Ik heb daar vaak aan meegedaan. Ik nam het daar altijd een beetje op voor de huisvrouwen. Ik had altijd het idee dat ze mij dús ook als een oer-conservatieve tut zagen.
Diyer schreef op 01-03-2024 om 17:23:
Veel vrouwen hier zeggen dat ze niet zo idioot veel zin hebben in die ratrace. Ok, fair enough. Waarom gaat je man dan niet bij de kinderen blijven? Kan jij die leuke baan uitvoeren. Dan ervaar jij ook geen ratrace, want dan kom je thuis, staat het eten op tafel, de boodschappen in de koelkast en zitten je kindjes gevouwen en gestreken aan tafel. Hoef je alleen nog na het eten de borden op het aanrecht te zetten en de kinderen een verhaaltje voor te lezen. De rest regelt zich vanzelf. Kan jij vast de Libelle openslaan in je luie stoel en komt je man je, nadat de kinderen door hem in bed zijn gelegd, nog een kopje koffie brengen. Klinkt best ok toch? En dan na een paar jaar als de kinderen groter zijn, kan je man weer een kleine baan nemen tijdens de schooltijden van de kinderen, worden jullie financien wat ruimer en kun je de duurdere kosten van groter wordende kinderen ook weer samen dragen.
Ik zeg ook heel vaak tegen mijn vriend dat ik best vader zou willen zijn. Dat wat jij omschrijft klinkt prima. Hopelijk kan hij dan ook het kind baren 😜
Moirmel schreef op 01-03-2024 om 16:49:
[..]
Bla bla, heel het topic doorgelezen en ik zie enkel kritiek op vrouwen die deze keuze maken, want ja natuurlijk moet iedereen zijn eigen broek ophouden.
Volgens mij zijn tradwives een natuurlijke kentering op het huidige model van tweeverdieners. Want wat zien jonge mensen: een toename van personen die uitvallen met burnouts, hoge rekeningen voor de kinderopvang, afname van schoolresultaten, ...
Als je de keuze hebt, waarom zou je dan in hemelsnaam in het tweeverdieners model stappen?En helemaal los van het sociale. We hebben tientallen jaren van automatisatie achter de rug, we hebben het web met zijn mails en binnenkort komt er de grote automatisering van bediendefuncties; wat de fuck zitten we nog allemaal te doen op de werkvloer?
Dat is niet waar. Of wel eigenlijk, maar dan heb je niet goed gekeken. Ik oa heb het over reactie op maatschappij gehad. Het is inderdaad wat ondergesneeuwd, maar het woord ‘enkel’?