Tradwives

Ik vind dat je iedereen in zijn waarde moet laten over hoe de taakverdeling is thuis. Wat voor het ene gezin goed werkt dat werkt voor een ander gezin weer totaal niet. Als je het er met zijn 2 maar over eens bent en je allebei goed voelt. Ik was blij toen ik stopte met werken en hing de vlag uit. Ben daarna veel gelukkiger geworden, het was mijn droom al vanaf dat ik kind was. Ik vind het ook altijd onzin om te zeggen dat iedereen zijn steentje bij moet dragen aan de maatschappij! Niemand heeft er ooit last van gehad dat ik thuis was en nu nog steeds niet. Nooit een uitkering of iets ontvangen behalve kinderbijslag.

Ik zie trouwens het huishouden doen bij mezelf ook niet als kutklusjes. 

watertoren schreef op 01-03-2024 om 17:52:

Ik vind dat je iedereen in zijn waarde moet laten over hoe de taakverdeling is thuis. Wat voor het ene gezin goed werkt dat werkt voor een ander gezin weer totaal niet. Als je het er met zijn 2 maar over eens bent en je allebei goed voelt. Ik was blij toen ik stopte met werken en hing de vlag uit. Ben daarna veel gelukkiger geworden, het was mijn droom al vanaf dat ik kind was. Ik vind het ook altijd onzin om te zeggen dat iedereen zijn steentje bij moet dragen aan de maatschappij! Niemand heeft er ooit last van gehad dat ik thuis was en nu nog steeds niet. Nooit een uitkering of iets ontvangen behalve kinderbijslag.

Ik vind vooral dat gezinnen zelf in alle vrijheid moeten kiezen wat ze gaan doen, 1 of 2 verdieners enz. Maar ik heb in deze tijd het gevoel dat die keus er eigenlijk niet is/ niet gegeven wordt. Iedereen moet werken want dat is de norm en als je ergens anders voor kiest dan krijg je commentaar.

Mevrouw75 schreef op 01-03-2024 om 17:35:

Ik vind het gevaar van de tradwives vooral in hun uiterst-rechtse ideologie liggen, dus de hele lading politieke rommel die onder de gezellige zweef-broodbakfilmpjes ligt. Aan de oppervlak zijn die nog best zen.

Eens. Een tradwife is nog wel een stapje verder dan een TBM die eigen autonomie heeft. Een tradwife zet haar leven helemaal in het teken van haar man door zelf geen eigen identiteit meer te hebben.

En juist dat komt voort uit extreem-rechts/conservatief gedachtegoed alsmede gebaseerd op religie. En dat vind ik verwerpelijk. Prima dat iemand TBM wil zijn, ik heb daar precies 0.0 problemen mee als je dit samen besluit. Wat je ook samen besluit is goed, het is je eigen relatie en een ander heeft daar niks mee te maken.

Het wordt een compleet ander verhaal wanneer er op welke vorm dan ook maatschappelijke druk bij komt kijken. Welke richting je ook op gaat, carrieretijger of tradwife.

mut schreef op 01-03-2024 om 18:33:

[..]

Ik vind vooral dat gezinnen zelf in alle vrijheid moeten kiezen wat ze gaan doen, 1 of 2 verdieners enz. Maar ik heb in deze tijd het gevoel dat die keus er eigenlijk niet is/ niet gegeven wordt. Iedereen moet werken want dat is de norm en als je ergens anders voor kiest dan krijg je commentaar.

Het is niet alleen de norm het is vaak ook noodzakelijk omdat er anders rekeningen niet betaald kunnen worden. 

Hoe graag ik ook minder zou willen werken, dan kom ik in de problemen. Ik en mijn man zijn niet hoog opgeleid en werken veel tegen een niet zo'n best salaris. En dat geldt natuurlijk voor heel veel stellen zo. 

Diyer schreef op 01-03-2024 om 18:05:

[..]

Wist je dat ik het tot mijn schaamte heel eerlijk gezegd erg idioot en infantiel vond klinken toen ik het opschreef vanuit het man perspectief? Ik dacht echt, welke kerel heeft daar nou zin in? Hoe degraderend.

Terwijl ik het vanuit het vrouw perspectief daar eigenlijk weinig gedachten aan geef, omdat het zo volstrekt normaal voelt.

Waarom is het degraderend? 
Zelf ben ik momenteel afhankelijk van een uitkering, hopelijk in de toekomst niet meer, waardoor ook het leeuwendeel van het huishouden bij mij komt te liggen. Vind er weinig degraderend aan, zelfs al ben ik man. Daarnaast heb ik ook een kleine twintig jaar vrij hard gewerkt, dus ik kan beide kanten bekijken. En als ik dat doe, dan denk ik oprecht dat de zaken die ik buiten mijn betaalde uren deed (mantelzorgen, opvoeden, simpelweg het huishouden,...) uiteindelijk meer impact zullen gehad hebben op mijn en andermans leven dan wat ik deed tegen uurloon (en ik was bakker, dus ik zorgde dagelijks voor een goeie duizend man hun brood). 

Miraval schreef op 01-03-2024 om 18:53:

We moeten nu natuurlijk ook niet net dien alsof werk maar werk is waar je nooit de voldoening uit kunt halen of de erkenning voor kunt krijgen als kinderen grootbrengen. Of dat je nooit herinnert wordt om je werk. Zat mensen die juist daarom herinnert worden.

Ik heb geen kinderen en voel me altijd in zulke discussies als tussen wal en schip vallen. Alsof je er als vrouw (of man) niet toedoen wanneer je geen kinderen hebt gekregen. Terwijl ik juist heel veel beteken voor mensen qua werk. En voldoening haal uit familiebanden en vriendschappen.

Precies. Nu heb ik toevallig wel een kind, maar mijn baan is hartstikke nuttig, voor mij en wellicht ook voor anderen en ik denk dat ik bij veel mensen wel op het netvlies sta. Ook als ze 75 zijn. 

Nuttig is natuurlijk sowieso nogal een breed begrip. Maar het gevoel van vervulling, iets zinvols bijdragen; ik denk dat je dat zowel uit werk uit andere dingen kunt halen. Er zijn ook seizoenen in het leven waarin een bepaalde identiteit wat meer op de voorgrond komt, om vervolgens weer wat naar de achtegrond te verdwijnen. Sommige mensen identificeren zich enorm met hun werk, anderen met hun vriendschappen, met hun hobby of hun activisme. Soms helpt je werk je om je privéleven wat te relativeren, soms vice versa. Denk dat het heel menselijk is om je wat vast te willen klampen aan die rollen. 

Ik vind mijn baan ook nuttig, en intellectueel uitdagend, en gezellig. Zou ik hem eerder opgeven dan mijn man om voor mijn kind te gaan zorgen; dat denk ik wel, omdat ik zeker weet dat ik daar veelplezier in zou hebben. Ik denk dat hij dat minder zou hebben dan ik, het zou me dan echt een omgekeerde wereld lijken als we dat dan zouden omdraaien omdat dat geëmancipeerder is.

Gelebloem schreef op 01-03-2024 om 19:49:

[..]

Ja dat kan ik me heel goed voorstellen en dat vind ik ook een heel raar fenomeen. Aan de ene kant de school dat 'werk maar werk is' en het gezin alles en dat gelul over het sterfbed altijd, en aan de andere kant die 'werkcultus' die alle zorgtaken als kutklussen beschouwt. Doet allebei weinig recht aan de mens als individu.

Helemaal eens!

Campanula schreef op 01-03-2024 om 19:53:

Waarom hoor je niet zoveel over tradmen? Storend dat gebrek aan diversiteit en geforceerde emancipatie

Daarvoor in de plaats zijn natuurlijk de ‘papadagen’ in het leven geroepen 🤮😉

Campanula schreef op 01-03-2024 om 19:53:

Waarom hoor je niet zoveel over tradmen? Storend dat gebrek aan diversiteit en geforceerde emancipatie

Speciaal voor jou