Partner heeft stiekem foto’s gemaakt.
Nav een topic van iemand op Viva zou ik toch heel graag jullie advies willen.
De relatie met mijn partner is zogezegd ingewikkeld te noemen. Door gebeurtenissen in mijn jeugd en daardoor een gedesorganiseerde hechting + CPTSS zijn relaties erg moeilijk voor mij. Mijn partner was en is daar altijd van op de hoogte geweest. Ik heb hem de vrijheid gegeven om of het niet aan te gaan met mij en zo wel dat ik het begrijp als het voor hem een open relatie zou zijn. Nu ben ik er twee jaar geleden echter achter gekomen dat hij stiekem foto’s van me maakte. Wanneer ik sliep, op de bank liggend serie kijken met kort rokje etc etc. Daarvoor waren er wel al wat rode vlaggen. Als ik zijn mobiel wilde ging hij eerst van alles wissen. Ik dacht misschien van andere vrouw waar ik mee had kunnen leven. Nu weet ik dat het dus foto’s van mij waren. Heb hem toen geconfronteerd en aangegeven dat hij hulp moest zoeken of moest aangeven dat dit niet werkte voor hem. Hij heeft voor Hulp zoeken gekozen echter heeft hij dit in de 3 telefonische (Corona) sessies nooit verteld. Sindsdien hebben we het er nooit meer over. Mijn vertrouwen is giga beschadigd. Zeker ook met de gebeurtenissen uit mijn jeugd. Soms controleer ik zijn foto’s en zie nooit meer zoiets maar ergens ben ik er altijd bang voor. Ik lijk er niet overheen te kunnen stappen en merk dat de walging groot is wbt aanraking etc. Ik weet door mijn hechtingsproblemen dat ik sowieso moeilijk ben. Er zijn 3 kinderen in het spel. Durf het met niemand te bespreken want haat het dat iedereen hem dan ziet als vies mannetje. Maar dat doe ik ook. Tegelijkertijd heeft hij het recht gefrustreerd te zijn. Hoe kom ik hier voorbij? Reageer ik overdreven? Soms weet ik het echt niet door hoe mijn hoofd werkt. Zou graag advies willen. Dank vast voor wie dit leest.
En daarom nú weggaan.
Waarom de keuze om te blijven?
Mag hoor maar dan is het wat het is .
Roos57 schreef op 20-10-2024 om 08:50:
En daarom nú weggaan.
Waarom de keuze om te blijven?
Mag hoor maar dan is het wat het is .
Omdat ik zo zo zo bang ben voor ruzie. Voor slechte sfeer, voor dreiging. Ik verstijf helemaal. Maar coping is altijd zorgen dat het veilig blijft. Zelfs als ik daarmee mezelf in gevaar breng. En verstandelijk weet ik dat hij ws niet agressief wordt, maar door m’n vader is zelfmoord zo’n groot ding en drinken. En vorige keer dat ik zei dat ik weg wilde begon hij te zuipen. En zo depressief en ik zo bang, en dan ga ik juist overcompenseren en aardig doen. Alles om die allesverzengende angst te verminderen. Kans op escalatie vermijden. Ik ben zo’n bangeschijterd maar schiet compleet in paniek, dissociatie etc.
Roos57 schreef op 20-10-2024 om 08:50:
En daarom nú weggaan.
Waarom de keuze om te blijven?
Mag hoor maar dan is het wat het is .
Roos, bij deze TO is zoveel meer aan de hand op psychisch gebied dat ik bang ben dat dit draadje weer oprakelen op dit moment veel meer kwaad dan überhaupt enig goed doet.
Onlyhuman schreef op 20-10-2024 om 09:22:
[..]
Omdat ik zo zo zo bang ben voor ruzie. Voor slechte sfeer, voor dreiging. Ik verstijf helemaal. Maar coping is altijd zorgen dat het veilig blijft. Zelfs als ik daarmee mezelf in gevaar breng. En verstandelijk weet ik dat hij ws niet agressief wordt, maar door m’n vader is zelfmoord zo’n groot ding en drinken. En vorige keer dat ik zei dat ik weg wilde begon hij te zuipen. En zo depressief en ik zo bang, en dan ga ik juist overcompenseren en aardig doen. Alles om die allesverzengende angst te verminderen. Kans op escalatie vermijden. Ik ben zo’n bangeschijterd maar schiet compleet in paniek, dissociatie etc.
Men lijdt het meest, onder het lijden dat men vreest. Angst is een slechte raadgever.
Dat is mij in het verleden heel vaak verteld.
Jouw partner is niet jouw vader. Als hij voor zelfmoord kiest is dat zijn keuze. Niet de jouwe. Respecteer zijn keuze vrijheid. De schuld naar je toe trekken, is een gebrek aan respect. Je vader was een volwassene. Een ouder hoort voor een kind te zorgen. Een kind niet voor een volwassene. Zeker niet voor langere tijd.
Nu ben jij een volwassene. En is het belangrijk dat jij goed voor jezelf zorgt, zodat je kind niet opgroeit met het gevoel verantwoordelijk te zijn voor zijn moeder. Wat dat precies inhoudt voor nu? Dat wert ik ook niet. Maar laat je in je keuze niet leiden door angst.
Maak een objectieve lijst van alle voor en tegens. Wat betekent welke keuze voor jouw? En niet, wat zou het met mijn partner kunnen doen? Wat hij doet met jouw keuze, is zijn keuze.
Wat heftig dat dit jou gebeurd is en ik snap heel goed dat je hier niet over heen kan stappen. Het raakt precies wat pijn doet. Ik zou adviseren zelf hulp te gaan zoeken. Als de huidige hulp niet voldoende is, zoek verder. Misschien emdr over dit onderwerp? Hem kan je niet veranderen, jezelf soms een stukje. Misschien vind je berusting, misschien een haakje om meer voor jezelf te kiezen. Maar jij lijdt onder deze situatie en ik gun je dat dat minder wordt ❤️
Ik zou Bijties advies maar negeren, TO. Een man die stiekem foto's van je maakt, en die 's nachts aan je wil zitten, gaat alle grenzen te buiten. Natuurlijk kan het, dat hij van haar houdt, maar dit gedrag is NOOIT goed. Het is niet TO's schuld.
TO, je situatie is niet makkelijk en je hebt zoveel meegemaakt waardoor je zo beschadigd bent geraakt. Verwijt jezelf niets en wees lief voor jezelf. 
Vrijevlinder schreef op 20-10-2024 om 10:30:
Ik zou Bijties advies maar negeren, TO. Een man die stiekem foto's van je maakt, en die 's nachts aan je wil zitten, gaat alle grenzen te buiten. Natuurlijk kan het, dat hij van haar houdt, maar dit gedrag is NOOIT goed. Het is niet TO's schuld.
TO, je situatie is niet makkelijk en je hebt zoveel meegemaakt waardoor je zo beschadigd bent geraakt. Verwijt jezelf niets en wees lief voor jezelf.
Eens. Snap ook niet dat je bij die droeftoeter blijft. Alsof je in het probleem van een ander gezogen wordt en daarna je hoofd gaat breken op een 'both sides' redenering.
Niet te streng zijn voor jezelf TO. Dat idee van 'klaar' zijn voor relaties is ontstaan door vele voorgangers die ook maar wat probeerden. In de liefde is er geen brevet of diploma en zijn er ook veel lamme mensen die de blinden helpen. Heb geen echt advies voor je, behalve je sterkte wensen.
zoals gezegd is er bij deze TO op psychisch gebied veel meer aan de hand. Daarvoor is ze onder behandeling.
Dit is een topje van de ijsberg.
Het oprakelen van dit draadje doet meer kwaad dan goed.
Eens met Ysenda. TO is heel erg druk met haar problemen proberen op te lossen. Maar er speelt zoveel, dat ze het niet allemaal tegelijk kan. Dus ik begrijp de adviezen die hier gegeven worden, maar deze TO heeft op dit moment niet de ruimte om ook dit probleem "even" op te lossen.
@onlyhuman. Ik hoop dat je je op dit moment kun concentreren op je behandeling en dat je daar een weg in vind om jezelf open te stellen. Daarna ontstaat er vast de ruimte om een gezonder leven op te bouwen met en voor je kinderen.
Ysenda schreef op 20-10-2024 om 12:43:
zoals gezegd is er bij deze TO op psychisch gebied veel meer aan de hand. Daarvoor is ze onder behandeling.
Dit is een topje van de ijsberg.Het oprakelen van dit draadje doet meer kwaad dan goed.
Op welke manier is forummen over dit onderwerp dan kwalijk? Bedoel je dat mensen moeten stoppen met schrijven? Is de moderatie waarschuwen en vragen om dit offline te halen dan geen beter idee? Anders komt er straks de volgende weer een virtuele hug of gouden tip geven?
Ysenda schreef op 20-10-2024 om 12:43:
zoals gezegd is er bij deze TO op psychisch gebied veel meer aan de hand. Daarvoor is ze onder behandeling.
Dit is een topje van de ijsberg.Het oprakelen van dit draadje doet meer kwaad dan goed.
Dit is een volwassen vrouw en er hoeft niet voor haar bepaald te worden vind ik .
Twinski schreef op 20-10-2024 om 12:54:
[..]
Op welke manier is forummen over dit onderwerp dan kwalijk? Bedoel je dat mensen moeten stoppen met schrijven? Is de moderatie waarschuwen en vragen om dit offline te halen dan geen beter idee? Anders komt er straks de volgende weer een virtuele hug of gouden tip geven?
Interssant.
wie bepaalt wat kan en wat niet ?
Roos57 schreef op 20-10-2024 om 13:07:
[..]
Interssant.
wie bepaalt wat kan en wat niet ?
De bepalers bepalen dat. Misschien bepalen zij dat mede op advies van bepaalde extra informatie die verstrekt is door bepaalde forummers. Moet eerlijk zeggen dat ik nu wel nieuwsgierig ben geworden naar het naadje van de kous, al zeg ik het zelf.
Het is niet zo interessant. Gewoon heel veel foute keuzes en ben te laf om het op te lossen. Momenteel kan alles me in een crisis storten en heb ik heel veel moeite om conclusies en reacties niet op het verleden te betrekken. ik ben volwassen dus tuurlijk ben je vrij om je mening te geven en heb bijna een jaar geleden om advies gevraagd. Ook reacties die pijnlijk of confronterend zijn verdien ik. Is echt niet dat ik alleen wil lezen wat ik wil. Het is eerder dat alle negatieve conclusies en meningen alom vertegenwoordigd zijn in mijn eigen hoofd. Dus hoopte daar wat milder in te worden. Ik weet al dat ik het verkloot. Maar tuurlijk mag dat gezegd worden. Was absoluut niet mijn intentie om deze discussie op te rakelen en had ook geen reactie meer verwacht aangezien dit jaar geleden speelde. Snap dat dit een openbaar forum is dus misschien inderdaad het beste als ik voor nu vraag het te verwijderen. Niet omdat ik het niet eens ben met jullie maar omdat ik midden in intensief traject zit waar emotieregulatie een grote rol in speelt. Daarna starten met traumatherapie. Zolang emotieregulatie niet onder controle is is het heel lastig niet in crisis te raken en nog lastiger om te voelen zonder overspoeld te raken.
Ysenda en Jills bedankt, dit voor nu oprakelen gaat mij inderdaad niet helpen nu.
Ook de rest met zowel fijne en lieve als de kritische reacties dankjewel.
Sterkte TO