Mannen die niks willen

Ik vind het meest opvallende eigenlijk niet dat hij zo weinig wil maar dat jij niet van hem weet waarom dit zo is en dat hij kennelijk niet beseft dat het zo'n belangrijk punt is voor jou. Er zit toch helemaal niks anders op dan hier aandacht voor te vragen, hem duidelijk te maken dat jij hier echt mee zit, er eerlijk met elkaar over te praten en dan te kijken waar je met elkaar kunt uitkomen? 

Mijn ouders hadden het ook altijd over: we moeten naar een verjaardag, we moeten naar een feest, we moeten naar het theater, etc. En dan was het niet omdat ze dat echt helemaal niet leuk vonden maar omdat het ook wel veel prikkels gaf en energie kostte. In de loop der jaren ben ik zelf ook veel meer zo geworden. Ook omdat ik eigenlijk met teveel chronische stress zit en daar nooit echt helemaal van opknap. 

Dus het zou bijvoorbeeld iets te maken kunnen hebben met uiteenlopende dingen als: introvert, prikkelgevoelig, ruimte nodig om tot zichzelf te komen, blij dat hij in het weekend níet naar buiten hoeft, perfect tevreden met simpelweg 'zijn', futloos, ongeinspireerd, uitgeblust, ontevreden over zijn leven, beetje depressief, moe. Maar ik denk dat je daar met hem over moet praten. 

Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 20:58:

[..]

Want als hij werkvoorbereider is dan is de situatie anders dan dat hij hoofd inkoop is?

Pfffff. Wat wil je eigenlijk met dit topic behalve sneren naar iedereen die niet met je meehuilt? 

Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 20:57:

[..]

Zoals ik al een aantal keer heb geschreven ga ik vaak alleen op uit. Juist omdat ik niet enkel wil bankhangen en hij nooit mee wil. Maar dat vind ik dus ook niet heel leuk. Je wil vaak even napraten over een mooie voorstelling of gezellig een drankje doen na afloop. In mijn eentje in het theater zitten is niet zo'n punt, maar alleen aan de bar hangen wel. Weinig aanspraak heb je als iedereen met zn tweeen is.

ja dat blijf je zeggen en dat is allemaal waar, maar wat voor keus heb je? Wil je eens reageren op mijn vorige posting? Ik citeer mijzelf even voor het gemak: "

je moet het misschien zíjn probleem maken in plaats van het jouwe. Want nu wil je dat hij verandert, of we dragen allemaal manieren aan waarop hij misschien ooit wel eens mee wil doen. Maar hij moet misschien weten dat het voor jou niet leuk meer is als het zo saai blijft. Als jij het altijd maar voorstelt, hij altijd 'nee'' zegt en je dan maar weer alleen gaat, vindt hij het wel best dus. Steviger opstellen dus, of relatietherapie hier over. Nee dat wil hij natuurlijk ook niet. Nou dan hoeft het voor jou niet meer... hoe zou hij dat vinden?

Want nu blijven we maar in een kringetje ronddraaien: Jij: hij wil niets. Wij: maar heb je dit en dat al geprobeerd. Jij: ja allang maar dat wil hij ook niet. Wij: dan moet je het misschien alleen en met vriendin doen: Jij: Maar dat is zo alleen en slecht voor de relatie. Wij: ja dat is zo maar hij verandert niet. Jij: maar toch wil ik het en hij wil niets.

Je hebt dus alles al geprobeerd en hij wil niets. Dan wordt het tijd je te bedenken hoeveel je dit waard is, hoe zwaar het weegt. En dan heb je een paar keuzes:

- of je blijft het willen hij blijft het niet willen en jij bent daar niet gelukkig mee

- of je accepteert dat hij zo is (maar dat er nog genoeg andere fijne dingen tussen jullie zijn) en organiseert je eigen uitjes

- of je gooit je kont tegen de krib en laat het er op aan komen: zo gaat het niet langer, ik vind dat we hier ernstig over moeten praten, liefst met iemand erbij. (En dan miss op wat zachtere manier gezegd, iets van hier over onderhandelen of zo) En als je dat niet wilt, dan zal ik mijn eigen weg moeten gaan

Meer smaken zijn er volgens mij niet. Dus kies maar. "

Mija schreef op 05-11-2021 om 20:58:

Ik vind het meest opvallende eigenlijk niet dat hij zo weinig wil maar dat jij niet van hem weet waarom dit zo is en dat hij kennelijk niet beseft dat het zo'n belangrijk punt is voor jou. Er zit toch helemaal niks anders op dan hier aandacht voor te vragen, hem duidelijk te maken dat jij hier echt mee zit, er eerlijk met elkaar over te praten en dan te kijken waar je met elkaar kunt uitkomen?

Dit. Je praat toch met elkaar? 

Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 21:04:

[..]

????

Wat maakt het soort werk dan uit?

Hij heeft een kantoorbaan, met redelijk wat verantwoordelijkheid. Waarom is het relevant wat hij precies doet?

Het gaat niet alleen om je reactie over het werk dat ie doet. Vanaf de 1e post willen mensen met je meedenken maar niks is goed. 

Mevrouw75 schreef op 05-11-2021 om 20:51:

[..]

Het gaat niet om zwaar, wel andersoortig werk.

Maar dan nog, wat maakt het uit wat voor werk zij doen? Waar doel je op?

Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 21:04:

[..]

????

Wat maakt het soort werk dan uit?

Hij heeft een kantoorbaan, met redelijk wat verantwoordelijkheid. Waarom is het relevant wat hij precies doet?

Omdat de ene baan flink je sociale extraverte kant aanspreekt en de andere baan je interne ik. 

Waarom vind je dit zo raar? 

Ik herken het, maar dan ben ik de vrouw die niks wilt. Voorbije jaren druk met kinderen en huis, maar nu dat allemaal wat rustiger wordt lijken we niet veel gezamelijke interesses te hebben. Ik ben graag gewoon thuis, hij verveelt zich. En de uitstapjes die hij bedenkt, interesseren mij maar met mate.
We doen regelmatig een escape room, daar wordt het hele gezin nog wel enthousiast van. Maar eigenlijk ben ik ook op zoek naar een (corona-veilige) gezamelijke interesse, want ik heb wel het gevoel dat we uit elkaar aan het groeien zijn.