Mannen die niks willen
Mijn moeder vertelde er altijd al over. Zij is al eeuwen gescheiden en single, maar ze zag bij vriendinnen en zussen dat hun echtgenoten nooit wat wilden. Niet een dagje weg, niet naar een theater, vakanties moet de vrouw maar regelen anders gebeurt er niks. Etc
Nou hadden mijn man en ik het vooral druk met de kinderen en toch geen budget voor die dingen dus het ging een beetje aan me voorbij. En hey, we gingen af en toe wel naar de bioscoop of uit eten.
Maar nu bekruipt mij het gevoel dat ik ook zo'n nikswillende man heb. Ik moest hem pushen om dezelfde week vrij te nemen als ik en ik heb voir die week een stedentrip geregeld. Waarheen en wat we daar doen ligt ook geheel bij mij, want van zijn kant kwam amper input.
De afgelopen weken heb ik bioscoopkaartjes geregeld. Naar een film waar hij wel heen wilde, maar hij vond het maar niks dat het in een filmhuis was en niet in de plaatselijke megabioscoop. Toch gegaan en hij vond het uiteindelijk een positieve ervaring.
Theater wil hij niet. Uiteindelijk ging hij akkoord met een comedy voorstelling (die nog moet plaatsvinden).
Museum? Hell no, terwijl hier echt boeiende musea te vinden zijn. Geen moeilijke kunst of zo. Maar geschiedenis die hij op zich interessant vindt.
En nu had ik theaterkaartjes geregeld voor een voorstelling waarvan ik echt zeker weet dat hij dat leuk vindt. Maar nee hoor, hij wil niet heen.
Ik word er een beetje moedeloos van. Onze weekenden en avonden bestaan uit tv/netflix. Op een mooie zondagmiddag in de duinen wandelen wil hij niet, dus ga ik maar weer zelf.
Ik vind het zo saai. Ik doe ondertussen veel van dat soort uitjes maar alleen. Ik woon hier nog niet lang en ken weinig mensen om mee te nemen.
Is dit normaal of zo, dat mannen van 40+ gewoon uitgeblust zijn en niks meer willen?
Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 17:14:
[..]
Nee dat had ik door.
Enfin, ik heb namelijk al van alles bedacht waarom hij niks wil. Ook doe ik enorm mijn best activiteiten te bedenken die hem aanspreken.
Maar ik loop tegen een muur aan.
Dan zou ik in jouw geval er toch eens een goed gesprek aan wagen, dat jij het wel als saai ervaart. Er zal toch iets moeten veranderen wil je niet ‘uit elkaar groeien’ en het op een gegeven moment voor jou genoeg is geweest.
Als jij tegen een muur aanloopt dan is het tijd om eea op een andere manier bespreekbaar te maken.
En om je af te vragen of je per sé met hem al die dingen wil doen of dat je ook met vrienden / vriendinnen kan?
DanGun schreef op 05-11-2021 om 18:28:
Als jij tegen een muur aanloopt dan is het tijd om eea op een andere manier bespreekbaar te maken.
En om je af te vragen of je per sé met hem al die dingen wil doen of dat je ook met vrienden / vriendinnen kan?
Ik vind het belangrijk om ook dingen met vriendinnen te doen, maar samen dingen ondernemen, als is het maar een boswandeling met ergens lunchen toe, vind ik toch belangrijk om het 'samen-gevoel' een beetje te behouden. Als je helemaal ieder voor zich je eigen gang gaat blijft er van de relatie toch niet veel over?
is er misschien een hobby of sport te bedenken die jullie beiden leuk vinden? Of die jullie samen zouden willen ontdekken?
Iets structureel dus dat je op wekelijkse basis samen kunt doen.
Het voordeel hiervan is dat je een vaste afspraak hebt voor een gemeenschappelijke activiteit. Waardoor je niet wekelijks hoeft te leuren om weer wat nieuws te verzinnen in de hoop dat t aanslaat.
Herfstappeltaart schreef op 05-11-2021 om 19:02:
[..]
Ik vind het belangrijk om ook dingen met vriendinnen te doen, maar samen dingen ondernemen, als is het maar een boswandeling met ergens lunchen toe, vind ik toch belangrijk om het 'samen-gevoel' een beetje te behouden. Als je helemaal ieder voor zich je eigen gang gaat blijft er van de relatie toch niet veel over?
Precies, helemaal met je eens! Dan is enkel de seks hetgeen wat je relatie nog onderscheid van enkel vriendschap. Ook prima, maar dan zou de seks ook wel heel erg spetterend moeten zijn 
Herfstappeltaart schreef op 05-11-2021 om 19:02:
[..]
Ik vind het belangrijk om ook dingen met vriendinnen te doen, maar samen dingen ondernemen, als is het maar een boswandeling met ergens lunchen toe, vind ik toch belangrijk om het 'samen-gevoel' een beetje te behouden. Als je helemaal ieder voor zich je eigen gang gaat blijft er van de relatie toch niet veel over?
Helemaal waar maar dat moet je misschien zíjn probleem maken in plaats van het jouwe. Want nu wil je dat hij verandert, of we dragen allemaal manieren aan waarop hij misschien ooit wel eens mee wil doen. Maar hij moet misschien weten dat het voor jou niet leuk meer is als het zo saai blijft. Als jij het altijd maar voorstelt, hij altijd 'nee'' zegt en je dan maar weer alleen gaat, vindt hij het wel best dus. Steviger opstellen dus, of relatietherapie hier over. Nee dat wil hij natuurlijk ook niet. Nou dan hoeft het voor jou niet meer... hoe zou hij dat vinden?
Want nu blijven we maar in een kringetje ronddraaien: Jij: hij wil niets. Wij: maar heb je dit en dat al geprobeerd. Jij: ja allang maar dat wil hij ook niet. Wij: dan moet je het misschien alleen en met vriendin doen: Jij: Maar dat is zo alleen en slecht voor de relatie. Wij: ja dat is zo maar hij verandert niet. Jij: maar toch wil ik het en hij wil niets.
Je hebt dus alles al geprobeerd en hij wil niets. Dan wordt het tijd je te bedenken hoeveel je dit waard is, hoe zwaar het weegt. En dan heb je een paar keuzes:
- of je blijft het willen hij blijft het niet willen en jij bent daar niet gelukkig mee
- of je accepteert dat hij zo is (maar dat er nog genoeg andere fijne dingen tussen jullie zijn) en organiseert je eigen uitjes
- of je gooit je kont tegen de krib en laat het er op aan komen: zo gaat het niet langer, ik vind dat we hier ernstig over moeten praten, liefst met iemand erbij. (En dan miss op wat zachtere manier gezegd, iets van hier over onderhandelen of zo) En als je dat niet wilt, dan zal ik mijn eigen weg moeten gaan
Meer smaken zijn er volgens mij niet. Dus kies maar.
Ik herken het niet, maar het klinkt vreselijk saai en ongeïnteresseerd. Ik denk ook dat je het gesprek aan moet gaan, op een ander level (zwaarder) dan voorheen. Wilde je vooral een hart onder de riem steken, want wat een gedoe om zo aan je partner te moeten leuren zeg 
Herfstappeltaart schreef op 05-11-2021 om 19:02:
[..]
Ik vind het belangrijk om ook dingen met vriendinnen te doen, maar samen dingen ondernemen, als is het maar een boswandeling met ergens lunchen toe, vind ik toch belangrijk om het 'samen-gevoel' een beetje te behouden. Als je helemaal ieder voor zich je eigen gang gaat blijft er van de relatie toch niet veel over?
Dat ligt er maar aan. De hobby’s van man en mij liggen mijlenver uiteen. Enige overeenkomst: ze zijn tijdrovend en buitenshuis. Ik ben 4 avonden per week weg en vaak een deel van de zaterdag en zondag. Hij 3 avonden per week, werkt zaterdag en is vaak ook zondag de hele middag en avond weg voor z’n hobby.
Blijven de vrijdag- en zaterdagavond over. Zijn we allebei blij dat we thuis zijn. Eten we lekker, kijken een filmpje samen. Beetje hangen, beetje kletsen. Of we vallen doodmoe in slaap op de bank 😂 Eens in de paar weken gaan we uit eten ofzo of we gaan op / krijgen bezoek.
De ene zondag in de maand dat we echt samen zijn, is het voor ons niet verplicht om dan iets te ondernemen. Samen aanlummelen in huis, daar genieten we van.
Noem het saai, roep dat een relatie dan niet zoveel voorstelt. Ga je gang. Ondertussen zijn wij al bijna 30 jaar gelukkig met elkaar en met hoe ons leven is. Ook al is het compleet anders dan 30, 20 of 10 jaar terug.
Dubbel
DanGun schreef op 05-11-2021 om 20:08:
[..]
Dat ligt er maar aan. De hobby’s van man en mij liggen mijlenver uiteen. Enige overeenkomst: ze zijn tijdrovend en buitenshuis. Ik ben 4 avonden per week weg en vaak een deel van de zaterdag en zondag. Hij 3 avonden per week, werkt zaterdag en is vaak ook zondag de hele middag en avond weg voor z’n hobby.
Blijven de vrijdag- en zaterdagavond over. Zijn we allebei blij dat we thuis zijn. Eten we lekker, kijken een filmpje samen. Beetje hangen, beetje kletsen. Of we vallen doodmoe in slaap op de bank 😂 Eens in de paar weken gaan we uit eten ofzo of we gaan op / krijgen bezoek.
De ene zondag in de maand dat we echt samen zijn, is het voor ons niet verplicht om dan iets te ondernemen. Samen aanlummelen in huis, daar genieten we van.
Noem het saai, roep dat een relatie dan niet zoveel voorstelt. Ga je gang. Ondertussen zijn wij al bijna 30 jaar gelukkig met elkaar en met hoe ons leven is. Ook al is het compleet anders dan 30, 20 of 10 jaar terug.
Gefeliciteerd.
Maar ik vind er weinig gemeenschappelijks aan als we maar 1 a 2 dagen per week samen zijn en dan als enige activiteit tv kijken hebben.
Kersje schreef op 05-11-2021 om 16:57:
[..]
Denk dat dit er totaal van los staat, een zeer verantwoordelijke kantoorjob kan net zo zwaar zijn als stratenmaker zijn. Wel op een andere manier natuurlijk vwb fysiek, maar niet daarom per definitie minder zwaar.
Het gaat niet om zwaar, wel andersoortig werk.
Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 16:59:
we hebben trouwens ook allebei een verantwoordelijke baan. Die van hem is niet perse zwaarder of veeleisender dan de mijne.
Wederom: mijn vraag vroeg niet om verantwoordelijkheid of veeleisend. Ik vroeg naar de aard van het werk.
Bellejolie schreef op 05-11-2021 om 20:44:
[..]
Gefeliciteerd.
Maar ik vind er weinig gemeenschappelijks aan als we maar 1 a 2 dagen per week samen zijn en dan als enige activiteit tv kijken hebben.
En toch zijn man en ik gelukkig in onze relatie en jij ongelukkig in de jouwe.
“Ik word er een beetje moedeloos van. Onze weekenden en avonden bestaan uit tv/netflix”
Maar moet jij naast hem zitten dan?
DanGun schreef op 05-11-2021 om 20:54:
[..]
En toch zijn man en ik gelukkig in onze relatie en jij ongelukkig in de jouwe.
oh, is het een wedstrijd?