Lastige kraamvisite

Fijn dat je je ervan bewust bent!

Eleanor schreef op 26-03-2023 om 11:59:

Wat naar Wasgij, dat je daar een postnatale depressie aan over hebt gehouden. Zo wrang dat bepaalde ervaringen hardnekkig terug blijven komen in verschillende levensfases...

Ik was me er gelukkig al wel van bewust dat een zwangerschap en het moederschap veel naar boven zouden kunnen halen, dus het is geen verrassing dat er nu inderdaad weer wat meer speelt. Voor het geval dat heb ik nog een kort lijntje met mijn oude psycholoog. Maar ik hoop natuurlijk dat het niet nodig gaat zijn.

Vooralsnog gaat het eigenlijk heel goed en veel dingen waar ik bang voor was zijn geen probleem gebleken. Alleen blijkt nu wel dat ik heb onderschat wat een kind doet met de familieverhoudingen en hoe moeilijk ik dat zou vinden. Er zit bij mij ook ineens weer meer boosheid en wrok dan ik gedacht had. Ik probeer het maar een beetje over me heen te laten komen.

Die boosheid en wrok lijkt mij heel lastig. Kan het zijn dat die boosheid en wrok nog bestaat, omdat het nooit is afgesloten in de zin van oprechte excuses voor wat er gebeurt is in het verleden en het gevoel wat dat jou heeft gegeven? Dat het daarom nog gevoelig ligt?

Eleanor schreef op 26-03-2023 om 20:21:

[..]

Ja, absoluut. Ik heb geprobeerd om het verleden af te sluiten door aan de klachten die ik eraan had overgehouden te werken, alles in een context te plaatsen, te rouwen en mijn eigen leven vorm te geven zoals ik dat wil. Waarna er bij mij ook weer ruimte voor positief contact is ontstaan. Maar zij zijn zelf geen actief onderdeel van dat proces geweest, want ze hebben nooit kunnen erkennen dat er serieuze fouten gemaakt zijn. Ik heb nog altijd het idee dat ze nu bij zichzelf denken dat ik gelukkig eindelijk volwassen ben geworden en daarom weer normaal kan doen. Daar had ik soort van vrede mee want zij zijn natuurlijk ook gevormd door hun eigen moeilijke ervaringen en in het hier en nu zie ik wel dat ze hun best doen.

Alleen nu laait het toch weer op en heb ik ineens hele puberale gedachten. Zo van ik heb zo hard gewerkt om te komen waar ik nu ben ondanks alles wat ik mede dankzij jullie heb meegemaakt, waarom verdienen jullie nu dan ineens een ere rol in mijn geluk.

Daarom zou ik het initiatief voor contact bij jullie laten. Dan voel je zelf wel of er ruimte is voor meer, of dat het op deze manier goed werkt.

Jammer dat die excuses niet komen, want elke ouder maakt fouten, maar als je als ouder terug krijgt dat dat voor serieuze issues heeft geleid, dan kan ik mij er persoonlijk niks bij voorstellen dat je dan niet je diepste excuses geeft voor dat gevolg

ik weet van n pas bevallen mama dat het haar veel te veel werd .heb haar ook gezegd dat ze dat gewoon moest zeggen .Haar lichaam moest herstellen .grote verandering binnen het gezin .Ik zou als ik kraamvrouw eerst n tijdje alleen met man en kind willen zijn .hooguit de ouders als de verhouding goed is .en voor de rest beslist je het zelf .
Niet normaal zo veel visite kraamvrouwen krijgen .en wat ik hier boven lees met kinderen vind ik totaal niet oke .
Ga af en toe facetimen met de baby op schoot .bepaal zelf hoe je het wil .
Maaaaaar dit is mijn mening .hoeft niet iedereen te delen .

joky schreef op 28-03-2023 om 09:56:

ik weet van n pas bevallen mama dat het haar veel te veel werd .heb haar ook gezegd dat ze dat gewoon moest zeggen .Haar lichaam moest herstellen .grote verandering binnen het gezin .Ik zou als ik kraamvrouw eerst n tijdje alleen met man en kind willen zijn .hooguit de ouders als de verhouding goed is .en voor de rest beslist je het zelf .
Niet normaal zo veel visite kraamvrouwen krijgen .en wat ik hier boven lees met kinderen vind ik totaal niet oke .
Ga af en toe facetimen met de baby op schoot .bepaal zelf hoe je het wil .
Maaaaaar dit is mijn mening .hoeft niet iedereen te delen .

Wat vervelend. Ik vind inderdaad dat iedereen hierin zelf mag bepalen wat ze fijn vinden en dat vooral ook mag aangeven. Ik vond het namelijk geen probleem als visite kinderen meebracht. Het waren allemaal kinderen die we kennen en wanneer het te druk werd gaven we dat gewoon aan. Ik vond het wel fijn om bezoek te krijgen maar we regelden wel zelf hoeveel bezoek we wanneer wilden. Ik vond bezoek van een uur vaak ook wel lang genoeg. Maar bij sommige vrienden vond ik het ook prima als ze langer bleven. Soms ging ik rusten met de baby terwijl de oudste nog doorspeelde met de kinderen van het bezoek. Mijn vriend bleef dan beneden. Juist dit bezoek vroeg altijd of ze moesten gaan of zeiden dat ze zouden gaan. Mijn vriend en ik gaven dan aan dat ze best mochten blijven. Dit was wel in de zomervakantie(dus ze waren buiten) en waren dan echte close vrienden. Ze vonden het dan ook niet raar als ik zei dat ik wel even wat slaap ging pakken. Dat zou ik niet met iedereen zo doen. 

Het lastigste bezoek vond ik mijn eigen tantes en ooms en die van mijn vriend (de oudooms en oudtantes van onze kinderen). Die waren haast niet weg te krijgen en trokken de baby bijna uit mijn handen. Op een of andere manier vond ik het bij deze mensen ook lastig om mijn grens aan te geven. Die mochten de 2e keer pas laat komen ..

Als je verwacht dat bezoek deze grenzen niet gaat respecteren zou ik ze niet vlug laten komen. 

Maar iedereen heeft zijn eigen grenzen.  Bezoek kan dat niet altij je raden of aan je zien. Het is dus belangrijk dat je het zelf aangeeft.