Gepensioneerde echtgenoot zit altijd thuis

Bolmieke schreef op 13-02-2023 om 13:23:

[..]

Eigenlijk is dat het wel, als hij vaker weg zou zijn en dingen mee zou maken en daarover zou praten dan zou alles anders zijn.

Maar dat trek jij geen 20 jaar

Dus nu scheiden???????

Roos55 schreef op 13-02-2023 om 15:40:

[..]

Maar dat trek jij geen 20 jaar

Dus nu scheiden???????

Nou als Ts het nou eerst eens aan gaat kaarten dat ze het zo niet trekt... dan gaat hij misschien wel -uit liefde voor haar of omdat híj niet wil scheiden- dingen ontdekken die hij wel leuk vindt?

Want het feit dat ze dat niet durft, maakt eigenlijk ook dat ze zelf minder aanwezig is. Misschien onbedoeld kan hij zo op een dominante manier zijn passiviteit uitleven. Want hoezo, hij wordt kwaad als ze dit aankaart? Je moet je toch allebei fijn voelen in een huis als je samen leeft?

MRI schreef op 13-02-2023 om 15:46:

[..]

Nou als Ts het nou eerst eens aan gaat kaarten dat ze het zo niet trekt... dan gaat hij misschien wel -uit liefde voor haar of omdat híj niet wil scheiden- dingen ontdekken die hij wel leuk vindt?

Want het feit dat ze dat niet durft, maakt eigenlijk ook dat ze zelf minder aanwezig is. Misschien onbedoeld kan hij zo op een dominante manier zijn passiviteit uitleven. Want hoezo, hij wordt kwaad als ze dit aankaart? Je moet je toch allebei fijn voelen in een huis als je samen leeft?

Geen idee hoe ze dit aankaart natuurlijk. Of hij is dominant en trekt niks, wat inderdaad een scenario kan zijn, maar er zijn ook andere scenario's denkbaar natuurlijk.

Herfstappeltaart schreef op 13-02-2023 om 15:50:

[..]

Vooral ook heel jammer dat ze niks samen doen. Dat zou de sfeer denk ik erg verbeteren.

Dat denk ik ook.

Herfstappeltaart schreef op 13-02-2023 om 15:50:

[..]

Vooral ook heel jammer dat ze niks samen doen. Dat zou de sfeer denk ik erg verbeteren.

Ja, mee eens

Als je echt helemaal niets meer samen onderneemt vraag ik me af of alle geschreven oplossingen nog baat hebben. Misschien kan TO daar nog wat meer over vertellen? 

Ik zou het bij het probleem houden dat zij niet goed weet (en durft) hoe dit soort dingen aan te kaarten. Als ze daar een manier in vindt om het te gaan proberen dan is iets samen ondernemen natuurlijk ook een leuke gelegenheid om te praten, maak een wandeling samen etc. Want geforceerd iets samen gaan doen met het idee dat je daarmee problemen oplost lijkt me niet handig.
gr Angela

Angela1967 schreef op 13-02-2023 om 16:07:

Ik zou het bij het probleem houden dat zij niet goed weet (en durft) hoe dit soort dingen aan te kaarten. Als ze daar een manier in vindt om het te gaan proberen dan is iets samen ondernemen natuurlijk ook een leuke gelegenheid om te praten, maak een wandeling samen etc. Want geforceerd iets samen gaan doen met het idee dat je daarmee problemen oplost lijkt me niet handig.
gr Angela

ja precies, tegelijk gepost

MRI schreef op 13-02-2023 om 16:16:

[..]

Ja mee eens. Maar ik denk dat als ze niet eerst haar gevoel kenbaar maakt, zij de kar moet gaan trekken en hij steeds nee kan zeggen of 'geen zin'. Frustrerend voor beiden. Wel laten zien hoe zich voelt, maakt hem misschien wat 'wakkerder' om open te staan om vervolgens wel dingen samen te gaan doen.

Ik heb misschien iets gemist, maar dat haal ik er niet uit eigenlijk.

Hij doet voor zichzelf dingen thuis en als ze samen iets doen, heeft ze het voorbeeld dat hij 'gehaast' iets doet terwijl zij 'op haar gemakje wil fietsen' bijvoorbeeld.

Ja mee eens. Maar ik denk dat als ze niet eerst haar gevoel kenbaar maakt, zij de kar moet gaan trekken en hij steeds nee kan zeggen of 'geen zin'. Frustrerend voor beiden. Wel laten zien hoe zich voelt, maakt hem misschien wat 'wakkerder' om open te staan om vervolgens wel dingen samen te gaan doen.

Ik heb misschien iets gemist, maar dat haal ik er niet uit eigenlijk."

Bolmieke schrijft :"

Hij snapt helemaal niet dat ik het fijn vind af en toe alleen thuis te zijn want zelf heeft hij dat niet. Vind het ook moeilijk bespreekbaar want hij vat dingen snel als kritiek op en kan dan erg emotioneel reageren en dat kan ik niet zo goed handelen."

Als hij wél graag fietst ... Fietsclub zoeken waar hij zich bij kan aansluiten?
Wie weet blijven die mannen af en toe ergens hangen na 't fietsen en wil hij dat ook wel.

Voor de rest doe je verdomd weinig aan zo'n huismus. Behalve accepteren dat hij een huismus is. En dus wel vrolijk beginnen zingen of met maskers rondlopen terwijl hij thuis is. En wil hij dat niet zien of niet horen dan gaat hij maar fietsen, boodschappen doen of stofzuigen.

Ik heb hier ook zo'n huismus zitten. Nu al, nog voor zijn pensioen . Ik heb er mij intussen gewoon bij neergelegd dat zijn hobby's lezen en computeren zijn en dat hij - behalve collega's op 't werk - geen nood heeft aan allerlei andere mensen.
Ik ben uiterst happy als hij 2 keer per jaar een uur of 3 op stap is met oude kennissen, maar het is eigenlijk gewoon zijn ding niet en hij kijkt er élke keer als een blok tegenop. Als hij dan toch eens pas om 23u30 ipv om 22u thuis is ben ik verbaasd en wil bijna de politie bellen  .

Maar ik weet dus al dat ik hem eens op pensioen écht niet vaker de deur uit ga krijgen. Hij is nu al aan 't plannen welke boeken hij dan allemaal nog moet lezen én dat hij daar dan eindelijk fatsoenlijk tijd voor heeft . En aan 't aftellen. Nog 14 jaar en een paar maanden, kreeg ik onlangs voor de zoveelste keer te horen.

(Over dat aftellen kan ik wel soms flippen overigens. Ik kan ook rekenen en ik hoef het niet élke maand te horen. Zeker omdat ik zelf 13 jaar jonger ben.)

Marty1984 schreef op 13-02-2023 om 16:53:

Als hij wél graag fietst ... Fietsclub zoeken waar hij zich bij kan aansluiten?
Wie weet blijven die mannen af en toe ergens hangen na 't fietsen en wil hij dat ook wel.

Voor de rest doe je verdomd weinig aan zo'n huismus. Behalve accepteren dat hij een huismus is. En dus wel vrolijk beginnen zingen of met maskers rondlopen terwijl hij thuis is. En wil hij dat niet zien of niet horen dan gaat hij maar fietsen, boodschappen doen of stofzuigen.

Ik heb hier ook zo'n huismus zitten. Nu al, nog voor zijn pensioen . Ik heb er mij intussen gewoon bij neergelegd dat zijn hobby's lezen en computeren zijn en dat hij - behalve collega's op 't werk - geen nood heeft aan allerlei andere mensen.
Ik ben uiterst happy als hij 2 keer per jaar een uur of 3 op stap is met oude kennissen, maar het is eigenlijk gewoon zijn ding niet en hij kijkt er élke keer als een blok tegenop. Als hij dan toch eens pas om 23u30 ipv om 22u thuis is ben ik verbaasd en wil bijna de politie bellen .

Maar ik weet dus al dat ik hem eens op pensioen écht niet vaker de deur uit ga krijgen. Hij is nu al aan 't plannen welke boeken hij dan allemaal nog moet lezen én dat hij daar dan eindelijk fatsoenlijk tijd voor heeft . En aan 't aftellen. Nog 14 jaar en een paar maanden, kreeg ik onlangs voor de zoveelste keer te horen.

(Over dat aftellen kan ik wel soms flippen overigens. Ik kan ook rekenen en ik hoef het niet élke maand te horen. Zeker omdat ik zelf 13 jaar jonger ben.)

Zolang jij daar geen moeite mee hebt is er niets aan de hand, maar als je af en toe het huis voor je zelf wilt hebben moet je er wel over praten en een compromis bedenken. 

Wandelvrouwtje schreef op 13-02-2023 om 11:58:

[..]

Maar jij doet nu toch continue iets tegen je zin? Waarom is dat minder erg?

Ik vind ook erg dat hij emotioneel reageert als zij het probleem aankaart.

Zijn vrouw is niet gelukkig, een blijkbaar wil hij niet naar een oplossing zoeken.

Ik denk dat dat het probleem zit.

En dat los je niet op door hem op een fietsclub te zetten of iets dergelijks.