Financiën & huishouden - oneerlijke verdeling?
Hallo allemaal,
Sinds een jaar woon ik samen met mijn huidige partner in mijn eigen koophuis.
Mijn partner woonde hiervoor nog bij zijn ouders.
Van in het begin stelde hij niets te willen bijleggen voor het huis, daar het op mijn naam staat. Ik heb die redenering niet altijd even eerlijk gevonden (gezien hij van plan was om te gaan huren moest hij mij niet hebben leren kennen) maar heb me er voor de minste miserie bij neergelegd.
De overige kosten zijn allemaal 50/50, al liggen die wel een pak hoger sinds hij inwoont: sportzenders, filmzenders, gsm's, supersnel internet,... (allemaal dingen die ik niet gebruik maar wel voor dien mee te betalen).
Ook op vakantie gaan, etentjes,.. wenst hij allemaal 50/50 te doen.
Heel de huisinhoud is van mij maar gaat er iets stuk (zoals het bed nu) moet volgens hem 50/50 betaald worden. zelf eens iets uit eigen zak betalen zit er dus NOOIT in.
Brengt hij voor mij eens iets mee zoals een zak hondenvoer presenteert hij me meteen de rekening.
Hier heb ik het erg moeilijk mee aangezien zijn woonst al volledig gratis is en mijn maandelijkse kosten 1200 hoger liggen dan die van hem.
Dan het huishouden. Ik werk 50-60u/week, hij 38u/week. Alle overige tijd besteed hij aan gamen en televisie kijken. Ik zorg bovenop al mijn werk dus ook voor 90% van het huishouden. Ik ga naar de winkel, kook (ook voor de dagen dat ik er niet ben/ ik eet slechts 2 dagen de week thuis maar betaal mee voor de dagen dat ik er niet ben ook), poets, doe de was, onderhoud de tuin...
Ik wil het woord niet echt gebruiken maar begin soms echt wel te denken dat hij een beetje profiteert. Soms voel ik me heel erg alleen in deze relatie.
Wat denken jullie hiervan?
Cleopatra. schreef op 16-12-2022 om 15:25:
Waarom accepteer je dit al zo lang? Ik zou allang al zijn afgeknapt. Het siert iemand als hij uit zich zelf de overige kosten zou voorzien. Maar alles 50/50 wanneer het hen uitkomt is echt lelijk hoor en je bonnetjes presenteren van hondenvoer? Wauw en dan slaap je dus nog steeds met deze misselijke vent, wat een toestand zeg.
Zijn alle mannen op? Klinkt heel wanhopig dat je dit allemaal toe laat en hem allang al niet de deur had gewezen. Wat een hoffelijkheid zeg, delen jullie ook de rekening wanneer jullie uit eten gaan, deze man heeft geen trots of enige toegevoegde waarde.. wat moet je hiermee?
Ken je eigen waarde dan had jezelf wel wat beters gegund
Wanhopig zou ik mezelf niet durven noemen, hoewel het misschien wel zo lijkt als je mijn verhaal leest. Ik was voor deze relatie 5 jaar alleen, een erg bewuste keuze na een tamelijk turbulente relatie van 7jaar. Ik was met deze man lange tijd bevriend en van het ene is het andere gekomen, tamelijk onverwacht. Voor ik het allemaal goed en wel besefte was hij meer hier dan bij zijn ouders thuis.
In het begin had ik er ook geen moeite mee om meer zelf te betalen, mijn huis nl., maar koesterde ook de verwachting (die ik helaas nooit heb uitgesproken) dat hij op andere vlakken zou bijdragen. Trakteren op een weekendje weg, een etentje betalen, eens een bloemetje meebrengen...
Toen hij me voor de eerste keer de rekening voorschotelde was ik best kwaad. Heb hem dat toen ook proberen duidelijk te maken en dacht dat hij het wel begrepen had... niet dus...
Uiteindelijk ben ik aan mezelf beginnen twijfelen. Gaat mijn redenering wel op? V
Uiteindelijk zeer blij dat ik deze vraag dierf stellen, mijn twijfels zijn weg, ik heb het duidelijk bij het rechte eind..
letterkoekje schreef op 16-12-2022 om 14:51:
[..]
Biebel, het is off-topic maar wáár lezen jullie dat dan? Dat vraag ik me telkens af als ik een Nederlandse schrijfster deze zin zie posten. Daar ben ik echt naar benieuwd (en ik start geen parallelle discussie hoor).
Ik ben niet Biebel, maar voor mij gaf deze zin in de OP het weg "
"(gezien hij van plan was om te gaan huren moest hij mij niet hebben leren kennen) maar heb me er voor de minste miserie bij neergelegd."
'Moest hij mij' en 'minste miserie' zijn voor mij typisch Vlaamse uitdrukkingen.
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 15:41:
[..]
Wanhopig zou ik mezelf niet durven noemen, hoewel het misschien wel zo lijkt als je mijn verhaal leest. Ik was voor deze relatie 5 jaar alleen, een erg bewuste keuze na een tamelijk turbulente relatie van 7jaar. Ik was met deze man lange tijd bevriend en van het ene is het andere gekomen, tamelijk onverwacht. Voor ik het allemaal goed en wel besefte was hij meer hier dan bij zijn ouders thuis.
In het begin had ik er ook geen moeite mee om meer zelf te betalen, mijn huis nl., maar koesterde ook de verwachting (die ik helaas nooit heb uitgesproken) dat hij op andere vlakken zou bijdragen. Trakteren op een weekendje weg, een etentje betalen, eens een bloemetje meebrengen...Toen hij me voor de eerste keer de rekening voorschotelde was ik best kwaad. Heb hem dat toen ook proberen duidelijk te maken en dacht dat hij het wel begrepen had... niet dus...
Uiteindelijk ben ik aan mezelf beginnen twijfelen. Gaat mijn redenering wel op? V
Uiteindelijk zeer blij dat ik deze vraag dierf stellen, mijn twijfels zijn weg, ik heb het duidelijk bij het rechte eind..
Ik snap het, kan er zo in sluipen en voor je het weet gaat er een hele lange tijd overheen.
Heb het ook wel eens meegemaakt maar dan met vriendinnen.
Wat ik er uit heb geleerd is dat je nooit dingen moet verwachten als je het een doet voor de ander zijn er veel mensen die het gewoon misbruiken: je goedheid.
Verder was een zin me altijd bijgebleven die iemand mij vertelde over deze soortgelijke situatie: diegene schaamt zich toch ook niet door van jou gebruik te maken? Dus waarom zou jij dat wel doen door dit toe te laten en niks te zeggen.. als iemand zo brutaal is moet je gewoon durven zeggen waar het op staat of beste diegene uit je leven te knikkeren want vrijgevigheid of gierigheid zit meestal heel diep in het karakter vast dat je niet uitgeleerd gaat krijgen.
Zulke mensen hebben of de verkeerde opvoeding meegekregen, want uit fatsoen zou iemand zoiets nooit doen. Iemand die zo is wil ik niet om mij heen hebben, want je bent zelf niet zo dus dan wil je dat al helemaal niet. Is zonde, je verdient iemand die je meer geeft dan waar je recht op hebt dan zo’n kansloze figuur die doet alsof die dom is maar heel goed weet waar hij mee bezig is.
Eerlijk gezegd denk ik ook erbij dat mensen die altijd zo gierig zijn en profiteren vaak daarom niet veel hebben bereikt in het leven, daar tegenover zie je mensen die veel delen wel van alles hebben. Je moet alleen waken dat mensen niet op die manier meeliften en op geen enkele manier jou een keer verlichten al is het iets kleins. Als mensen dat niet eens voor je over hebben ben je ze beter kwijt
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 14:41:
[..]
Dat laatste zinnetje "gewoon te anders in het leven staan" heb ik hem onlangs ook gezegd. Dat merk ik ook aan andere dingen: ik wil zoveel mogelijk werken- verdienen en sparen nu ik nog jong ben. Hij wil ab-so-luut niet meer dan 38u/ week werken. Natuurlijk wel makkelijk gezegd als je niet veel hoeft te betalen..
Volgens mij gaat het daar niet om, maar staan jullie gewoon heel anders in het leven. Hij is niet zo ambitieus, vrij gemakzuchtig en laat zich dingen aanleunen. En jij weet nog niet waar je grenzen liggen, laat staan dat het lukt ze te bewaken (side note: ik hoop dat die 50 uur werken daar niet ook een bijverschijnsel van is) en je wil vooruit en blijven ontwikkelen (en gokje; hebt een beetje de drang om dingen naar je hand te zetten/regelen)
Hoe zien je jullie toekomst samen? Wat zijn jullie verwachtingen? Hoe ziet dat plaatje eruit? En hoe ga je daar samen komen, wat is daarvoor nodig van jezelf en wat verwacht je van de ander?
want zoals je dit omschrijft, vermoed ik dat de kloof tussen jullie steeds groter zal worden, jij wil je blijven ontwikkelen en vooruit en hij vindt alles wel best.
met beiden is niets mis, maar het is moeilijk met elkaar te verenigen op lange termijn.
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 11:54:
[..]
Dankjewel voor je reactie Mischa, Ik heb ondertussen al een keer of 3 geprobeerd om hierover in gesprek te gaan maar dan lijkt het alsof ik tegen een muur praat. Hij kent mijn standpunten maar doet er niets mee en zegt er nog minder over. Het enige wat hij kan uitbrengen is "je leven is nu toch ook makkelijker, ik betaal mee voor de vaste kosten, anders moest je alles alleen doen", maar eerlijk, dat gevoel heb ik niet. Het zou mij al heel veel doen moest hij eens iets uit eigen zak betalen, een weekendje weg uit blijk van appreciatie maar die is er duidelijk niet 😌.
Waarom heb je met zo iemand een relatie???
NightNurse schreef op 16-12-2022 om 15:45:
[..]
Ik ben niet Biebel, maar voor mij gaf deze zin in de OP het weg "
"(gezien hij van plan was om te gaan huren moest hij mij niet hebben leren kennen) maar heb me er voor de minste miserie bij neergelegd."'Moest hij mij' en 'minste miserie' zijn voor mij typisch Vlaamse uitdrukkingen.
Dat, plus: "aangezien zijn woonst al volledig gratis is". Woonst is ook Vlaams.
Miepjecody schreef op 16-12-2022 om 16:46:
[..]
Waarom heb je met zo iemand een relatie???
Exact
Wat is er leuk aan hem ?
Bedankt Nightnurse en Rondstruiner. Voor mij (als Vlaamse) zijn dat natuurlijk normale woorden. Ik vind jullie taal trouwens ook leuk!
volgens mij ben je goedkoper uit zonder hem
succes met praten, maar zelf zou ik gewoon mijn conclusies trekken en het uitmaken. Want nieuwe afspraken maken het niet sexyer hoor
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 15:41:Uiteindelijk zeer blij dat ik deze vraag dierf stellen, mijn twijfels zijn weg, ik heb het duidelijk bij het rechte eind..
Laat je niet te veel leiden door wat anderen vinden. Want dan laat je je ook te makkelijk door hem omlullen, als hij een geloofwaardig klinkend argument verzint waarom hij gelijk heeft en waarom jij onredelijk zou zijn.
Punt is dat jij dit niet wil, of niet zou moeten willen. Je wil een man met wie je samen de toekomst in kan, met wie je schouder aan schouder de verantwoordelijkheden van een volwassen bestaan deelt.
Je wil geen man die goedkoop onderdak zoekt met ‘als je van me houdt pik je dit en anders ben ik weg’ als chantagemiddel.
En ‘zo’n soort relatie als dit wil ik niet’ is een prima reden om op je strepen te gaan staan.
Madeliefjees schreef op 16-12-2022 om 12:31:
Hahaha, dit verhaal is niet echt hoop ik? En als het dat wel is, slimme jongen. Gaan samenwonen maar geen huur betalen, en niks uitvoeren in het huishouden.
We kunnen nu zeggen dat hij een profiteur is, maar je laat het zelf gebeuren.
Tijd om rond de tafel te zitten. Vanaf nu elke maand 500 euro huur, en een lijst met huishoudelijke taken waar hij verantwoordelijk voor is. En ja, mannen kunnen ook strijken.
Ik zou deze man geen huur vragen, ik zou mezelf in mijn handen wrijven dat ik hem nu zonder enige verantwoordelijkheid buiten kan zetten 🙈. Wat een klaploper.
Zeker geen huur vragen. Dat suggereert dat hij bij jou op kot zit en jij daarvoor alles moet doen. Je bent het waard om een man te hebben die jou het beste toewenst, zowel in woord, gebaar als in geld. Dat doet deze man niet- of misschien denkt hij wel dat hij dat doet, maar lukt het hem nog niet echt.
Wat wel? Dat hij zijn bijdrage levert aan rente, onderhoud, verzekering, gas water licht enz. Plus de boodschappen (ook die voor de hond) samen delen en de helft van het huishouden. Niet alleen de leuke klusjes, maar als je je samen bezig bent is het in elk geval al eerlijker dan met hem als fossiel op de bank en jij maar onkruid wieden. Succes vanavond!
en Letterkoekje- ik heb je een pb gestuurd met voorbeelden on de discussie niet van mijnheer Balou af te laten leiden
Dat je het huis alleen betaalt ... oké.
Maar dat al de rest qua verdeling - zowel centen als huishouden - zo krom als een hak is, is natuurlijk totaal geschift. Hoezo betaal je bijvoorbeeld mee voor eten dat je zelf niet eet? Hoezo doe JIJ het hele huishouden én de boodschappen terwijl hij véél meer thuis is? Hoezo levert dit elke keer gedoe op als jij ook maar suggereert dat hij ook zijn deel moet doen? Hoezo lever jij financieel in terwijl je eigenlijk de algemene kosten door 2 zou moeten kunnen doen?
Ik zou hem terug naar casa mama sturen.
Hij komt maar terug als hij geupdate is. Of hij komt gewoon niet meer terug.
Ik zou hem trouwens echt geen cent laten mee-betalen voor het huis voorlopig, want dat levert toch weer gedoe op als de relatie strandt. Wil hij zijn geld terug.
Als er nu al geen enkele vorm van dankbaarheid is dat hij gratis woont ...
Heb je überhaupt nog zin in deze relatie? Hij klinkt namelijk helemaal niet leuk.
Ik vind dat hij huur moet betalen en 50% van het huishouden zou moeten doen.