Relaties Relaties

Relaties

Dezelfde sociale status?

Als ik om mij heen kijk zie ik dat mensen veelal relaties beginnen met mensen die ongeveer even hoog op de maatschappelijke ladder staan als zij zelf. Ik denk dat dit geen bewuste keuze is, maar dat je nou eenmaal eerder een relatie begint als je je in elkaar kunt herkennen. Hoe kijken jullie hier tegenaan? Wat zijn jullie ervaringen? En zijn jullie weleens een relatie begonnen met iemand die echt een hele andere sociale status had als jij? 


Als ze er lekker uitzagen en niet teveel zaten te zanikken vond ik het al snel goed. Overanalyseren dempt toch ook het passionele vuur 😜

Maar serieus, je hebt gelijk. Gelijkenissen zijn belangrijker dan verschillen. Heb ook geen ervaring in daten met hogere sociale klassen.

ja dat klopt wel. En niet alleen sociale status, ook zelfde niveau kwa uiterlijk.  
En als dat laatste niet zo is, dan is het vrijwel altijd een man die dat compenseert met een boel centjes of anderzijds veel status. 

Waarom vraag je dit? Heb je iemand op het oog of wil je er een artikel over schrijven? 

Ja ik heb wel eens een relatie gehad met iemand met een andere sociale status. Was geen succes, maar dat kwam niet door het verschil in status. 

Man en ik komen wel uit verschillende soorten gezinnen. Ons opleidingsniveau verschilt ook, maar tegenwoordig werken we wel op ongeveer hetzelfde niveau. 

De verschillen tussen onze families zijn groter dan tussen ons samen.

Je ontmoet ook gewoon makkelijker mensen die zich in dezelfde sociale kringen bevinden en dus vaak dezelfde sociale status hebben. Ik denk dat dat de voornaamste reden is.

Sociale status is dan hogere opleiding/meer inkomen/beter betaalde baan? Ex zijn ouders waren rijk en goed opgeleid. Hij minder, tijdens onze relatie wel hbo niveau opleiding gedaan. Mijn ouders ook hbo maar beiden nu op/rond bijstand niveau en heel ander type/kaliber dan ex schoonouders. Met huidige vriend meer gelijke achtergrond. 

Ik houd het even vaag maar ja ik heb een relatie met iemand met een andere sociale status. Dat was al zo toen wij elkaar ontmoette en is nog steeds zo. Het zorgt soms voor extra uitdagingen die ik liever niet had gehad. Los daarvan is de relatie verder gelijkwaardig, fijn en liefdevol. Soms loopt iemands leven ook hoe het loopt door omstandigheden en niet iedereen heeft dezelfde kansen in het leven. Diep van binnen lijken wij juist wel op elkaar. 

Wat is precies een sociale status? De achtergrond van je ouders? Ik denk dat het niet  uitmaakt. En opleidingsniveau ook niet per se. 

Ik vraag me ook af wat je met de sociale status bedoeld. Hier ligt het opleidingsniveau van ons wel uit elkaar. Van onze vaders ook. Toch ervaar ik geen andere sociale status

Dromertje

Dromertje

21-10-2024 om 09:07 Topicstarter

Bedankt voor jullie reacties. Ik zie dat er onduidelijkheid is over wat ik met sociale status bedoel. Ik heb het daarmee niet alleen over het opleidingsniveau, maar meer over waar je wieg stond (achterbuurt of villawijk en alles daartussen, achtergrond van je ouders), je levensloop etc.  

Ik denk dat het wel degelijk uitmaakt. Iemand die op academisch niveau heeft leren denken zal waarschijnlijk lastig gesprekken voeren met iemand die alleen praktisch is opgeleid. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar toch.
Als je uit een achterstandswijk komt lijkt het me ook best lastig om je ineens te moeten bewegen in kringen van grote welstand. Andere gebruiken, andere levensstandaard.
Maar ik heb geen ervaring, gewoon een vooroordeel.😉

Zal ook te maken hebben met waar je elkaar ontmoet. Zal toch vaak gebeuren op je opleiding, werk, feestjes (die vaak binnen je eigen bubbel plaatst vinden), etc. En dan zit je dus al binnen je eigen bubbel. En dan zoek je over het algemeen iemand die op dezelfde manier naar de wereld kijkt. Iemand met wie je overeenkomsten hebt. En dat is waarschijnlijk vaak iemand die een beetje uit hetzelfde bubbeltje komt.

Ik heb momenteel een relatie met een man die een beroep heeft dat in de ogen van velen niet echt sociale status heeft. Online ontmoet en ik vond hem leuk, schreef ook makkelijk en was geïnteresseerd. En ik zal eerlijk zijn: dat beroep vond ik wel apart, had zelf ook een vooroordeel. De man had jaren geleden zijn bedrijf verkocht en was gaan doen wat hij als jongetje al wilde. En is daar volmaakt gelukkig mee. Dat is aantrekkelijk. Maar moet ook zeggen: hij denkt en praat wel op een ander niveau en dat past bij mij. Dus voor mij geldt in dit geval: waar je vandaan komt, wat je hebt gedaan, hoe je denkt is belangrijk.

Ik heb in een grijs verleden wel eens een vriendje gehad dat was opgegroeid in een wijk waar 90% een uitkering had. Zijn vader was een van de weinigen met wel een baan, dus echt groot verschil was er niet. De buurt was zo volks als je ze had maar ik ervaarde daar wel veel saamhorigheid. Het is uit gegaan omdat we toch een andere visie hadden op de toekomst, qua huisje/boompje/beestje en wie het geld verdient en zo. Ik ben soort van weg gerend toen we spullen kregen voor de uitzet (ik was 19).
Mijn ex met wie ik getrouwd ben kwam uit een rijker milieu. Daar heb ik me nooit anders gevoeld, maar mijn voormalig schoonmoeder heeft wel eens tegen een vriendin gezegd dat ik uit ‘wijk X’ kwam maar dat ik toch een heel aardig beschaafd meisje was.

Mijn wieg stond wel in een soort achterbuurt. Ouders die nooit gewerkt hebben, gescheiden toen ik 3 was. Moeder nieuwe man, ook weer een werkloze loser, gescheiden toen ik 14 was. 
Man zijn ouders werkten beiden in het onderwijs en wonen nog steeds in hetzelfde koophuis.
Man werkt naar mijn mening wel onder zijn niveau maar we hebben alletwee geen zin in carrière en stress en hebben het heel goed samen. Al 34 jaar. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.