Al mensen met feestdagen-familie-stress?

Ik heb niet zoveel met de decembermaand en alle feestelijkheden. Het laatste wat ik dan ook wil is er teveel gewicht aan geven en verzeild raken in het hele ‘wat doen we dit jaar en bij wie?’. Maar wat gebeurt er ieder jaar weer; exact dat. Sinds ik met mijn vriend samenwoon is het eigenlijk elk jaar weer stress. Mijn ouders wonen niet naast de deur (anderhalf uur rijden), zijn ouders wonen weer de andere kant op, ik heb geen zin in twee dagen lang van hot naar her rijden, het liefst wil ik eigenlijk gewoon niks.

Mijn eigen ouders zijn gelukkig totaal niet van de verplichtingen, langskomen of niet is allemaal prima. Maar bij de ouders van mijn vriend zijn er toch wat meer (impliciete) verwachtingen. Er is, na het overlijden van zijn oma, weleens gezegd dat we ons nu niet meer per se verplicht hoeven voelen om het met z’n allen te vieren, maar dat is in de praktijk toch niet echt zo, stel we zeggen joh we komen niet hoor, geen zin, dan zou dat toch wel vragen opleveren. Dit jaar wilden we eigenlijk thuisblijven, of desnoods alleen naar mijn oma toe. Maar verder nog niet echt over nagedacht. Nu wordt er vanuit de kant van mijn vriend alweer druk geregeld, want ‘de agenda’s stromen vol, hoe is Eerste Kerstdag voor jullie?’. Eigenlijk willen we zeggen, we komen niet, maar het voelt toch alsof we dat niet zo, zonder goede reden, kunnen zeggen. Zit alweer dagen in de stress hierdoor, bang voor ruzie, voor gedoe, voor teleurstellingen, december is net begonnen en het hele circus begint alweer.

Nou ja, hele intro, wat ik me eigenlijk afvraag, hoe zorgen jullie dat je niet gek wordt van het hele verwachtingen, verplichtingen, schuldgevoelens, scheve gezichten, etc.? Kun je het ‘maken’ om gewoon te weigeren? Of maak jij je al jaren niet meer druk?

(Kan natuurlijk ook dat je het oprecht gezellig vind, of dat alles vrijblijvend en relaxed gaat, helemaal goed voor jou, maar geloof niet dat ik naar die verhalen op zoek ben  )

(Overigens kan ik me voorstellen dat corona dit jaar ook nog speelt, waardoor het misschien extra moeilijk of juist makkelijker wordt, maar bij ons is het gezelschap nooit zo groot dat het echt voor problemen zorgt dus dat is niet echt een factor nu.)