Al mensen met feestdagen-familie-stress?
Ik heb niet zoveel met de decembermaand en alle feestelijkheden. Het laatste wat ik dan ook wil is er teveel gewicht aan geven en verzeild raken in het hele ‘wat doen we dit jaar en bij wie?’. Maar wat gebeurt er ieder jaar weer; exact dat. Sinds ik met mijn vriend samenwoon is het eigenlijk elk jaar weer stress. Mijn ouders wonen niet naast de deur (anderhalf uur rijden), zijn ouders wonen weer de andere kant op, ik heb geen zin in twee dagen lang van hot naar her rijden, het liefst wil ik eigenlijk gewoon niks.
Mijn eigen ouders zijn gelukkig totaal niet van de verplichtingen, langskomen of niet is allemaal prima. Maar bij de ouders van mijn vriend zijn er toch wat meer (impliciete) verwachtingen. Er is, na het overlijden van zijn oma, weleens gezegd dat we ons nu niet meer per se verplicht hoeven voelen om het met z’n allen te vieren, maar dat is in de praktijk toch niet echt zo, stel we zeggen joh we komen niet hoor, geen zin, dan zou dat toch wel vragen opleveren. Dit jaar wilden we eigenlijk thuisblijven, of desnoods alleen naar mijn oma toe. Maar verder nog niet echt over nagedacht. Nu wordt er vanuit de kant van mijn vriend alweer druk geregeld, want ‘de agenda’s stromen vol, hoe is Eerste Kerstdag voor jullie?’. Eigenlijk willen we zeggen, we komen niet, maar het voelt toch alsof we dat niet zo, zonder goede reden, kunnen zeggen. Zit alweer dagen in de stress hierdoor, bang voor ruzie, voor gedoe, voor teleurstellingen, december is net begonnen en het hele circus begint alweer.
Nou ja, hele intro, wat ik me eigenlijk afvraag, hoe zorgen jullie dat je niet gek wordt van het hele verwachtingen, verplichtingen, schuldgevoelens, scheve gezichten, etc.? Kun je het ‘maken’ om gewoon te weigeren? Of maak jij je al jaren niet meer druk?
(Kan natuurlijk ook dat je het oprecht gezellig vind, of dat alles vrijblijvend en relaxed gaat, helemaal goed voor jou, maar geloof niet dat ik naar die verhalen op zoek ben 
)
(Overigens kan ik me voorstellen dat corona dit jaar ook nog speelt, waardoor het misschien extra moeilijk of juist makkelijker wordt, maar bij ons is het gezelschap nooit zo groot dat het echt voor problemen zorgt dus dat is niet echt een factor nu.)
Hier geen stress. We zouden naar mijn moeder gaan en iedereen is gevaccineerd maar op mijn werk zijn héél veel besmettingen. Ik moet tot de 24e werken en kan dus niet testen of ik veilig voor haar ben. Ik heb afgezegd en mijn moeder is alleen. Vindt ze helemaal prima. Liever een feestje gemist dan dood in de kist.
gelukkig geen gedoe. Ik werk in de zorg en moet de 3 kerstdagen weken. Oud en nieuw gewoon lekker thuis met zijn 2en.
Snap niet dat je als volwassenen in zo keurslijf laat duwen terwijl je er zoveel stress van krijgt. Nee is ook een antwoord hé.
Hier gingen we altijd kerstavond naar mijn schoonmoeder en eerste kerstdag naar mijn eigen ouders. In het eerste geval zaten we met mensen die echt niks met elkaar hebben. In het tweede geval met een moeder die zich een hoop werk en stress op de nek haalde om een gangen-diner voor 25 mensen in elkaar zetten en veel te hoge eisen aan zichzelf en de anderen stelde - waardoor ze de hele tijd teleurgesteld liep te mopperen. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik van die vaste verplichtingen af wilde. Tot mijn grote verbazing en vreugde, was iedereen het ermee eens! Dus nu spreken we af of niet, met wie wij willen. Dit jaar komen onze dochter en haar vriend met kerst logeren en we gaan 'ergens' tussen kerst en oud en nieuw naar mijn schoonmoeder. Mijn ouders slaan we even over, die zien we in januari weer als we bij ze gaan we klussen.
"hoe zorgen jullie dat je niet gek wordt van het hele verwachtingen, verplichtingen, schuldgevoelens, scheve gezichten, etc"
Volgens mij is je enige obstakel in deze je eigen schuldgevoel. Schoonouders hebben al eens gezegd dat na oma's overlijden de verplichting is vervallen, dus dat gevoel van verplichting is nergens voor nodig. En misschien krijg je inderdaad vragen als je afzegt, maar 'geen zin' is gewoon een valide reden. Daarnaast ben je volwassen, je bent je (schoon)ouders geen verklaring meer schuldig over hoe jij je eigen tijd indeelt. Wij doen al jaren maar één gezin per jaar met kerst, de andere dag is voor onszelf. Vinden mijn siblings raar en mijn schoonmoeder vervelend, maar dat kan ik prima loslaten als ik lekker de hele kerstdag in mijn pyjama lig te Netflixen. Dit jaar valt kerst precies in het weekend en wij werken gewoon van ma-vr dus slaan we kerst helemaal over.
TO, ik vind het bizar dat je en met kerst moet opdraven en met oud en nieuw. Nu is dat heel makkelijk te skippen. Je geeft ze de keuze, willen ze je met kerst? Prima, met oud en nieuw hebben jullie andere plannen.
Of je doet het ene jaar jouw ouders, het andere jaar de zijne.
Weet je, het hoeft niet zo moeilijk te zijn. Je zult heus de enige niet zijn die er zo in staat. En het zal even gemopper opleveren, maar daar wennen ze echt wel aan.
Het zit hem er meer in dat je het niet durft te zeggen.
Het lijkt me heel naar wanneer je je verplicht voelt ergens heen te gaan waar je helemaal niet wilt zijn. Kerst of niet.
Wij gaan al jaren 1e kerstdag naar mijn ouders. Wij vieren kerst met cadeautjes, dus zeker voor de kinderen een leuke dag. Lekker eten met elkaar, maar niks bijzonders. Iedereen maakt iets en gelukkig geen 25-gangen diner met dingen die we nooit maken.
Met schoonfamilie vieren we geen kerst. Dus 2de kerstdag zijn we met het gezin.
Omdat wij beiden in het onderwijs werken, hebben we beiden 2 weken vrij. Ik kan me goed voorstellen dat wanneer je niet vrij bent, het snel veel en druk is. De feestdagen.
Ik snap dat het moeilijk is om mensen telleur te stellen. Maar ik zou toch echt eerlijk zijn, zonder smoesjes. Aangeven dat het je teveel is en een alternatief voorstellen waar je je prettiger bij voelt.
Ik zou het jammer vinden wanneer mijn kinderen later niet komen met kerst. Maar ik zou er begrip voor hebben en het accepteren. Dan geef ik de kerstdagen een andere invulling. Telleurstelling en acceptatie kunnen naast elkaar bestaan. Jij mag je eigen keuzes maken, anderen mogen daar telleurgesteld over zijn of verdrietig. Dat mag er ook zijn.
Ik zou het wel fijn vinden om 1 kerstdag thuis te zitten, zoals vorig jaar toen kerst bij de schoonfamilie werd gecanceld ivm covid. Maar dit jaar zullen we wel 2 dagen op pad zijn. Maar ik probeer dat dan gewoon niet al te lange bezoeken te maken. Dus niet al vrieg in de middag komen maar 1 uur voordat het diner start en dan ook niet blijven slapen.
Ik houd van de kerst en heb de familie kerstviering altijd gezellig gevonden. Wij moesten voor beide kanten van de familie enkele reis 1 uur rijden gelukkig wel dezelfde kant op. We gingen op een dag bij beide families langs twee dagen op stap met lange reistijd is gewoon niet leuk en wij wilden ook graag een dag thuis zijn. Gewoon eerlijk zeggen dat je ook een dag rustig thuis wilt blijven en dan zeggen dat je zin hebt in de afspraak in januari.
In deze corona tijd heb ik de viering met broers en zussen geschrapt alleen onze kinderen zien we en die verplichten we niet om te komen.
Als kind gingen we gelukkig ook niet met de hele familie eten met kerst. We bezochten de drukke opa/oma (9 kinderen, 9 kleinkinderen) op eerste kerstdag 's middags en de andere opa/oma (2 kinderen, 2 kleinkinderen) kwamen een van de dagen bij ons eten en de andere dag bij m'n tante.
Vrijevlinder schreef op 06-12-2021 om 07:29:
TO, ik vind het bizar dat je en met kerst moet opdraven en met oud en nieuw. Nu is dat heel makkelijk te skippen. Je geeft ze de keuze, willen ze je met kerst? Prima, met oud en nieuw hebben jullie andere plannen.
Of je doet het ene jaar jouw ouders, het andere jaar de zijne.
Weet je, het hoeft niet zo moeilijk te zijn. Je zult heus de enige niet zijn die er zo in staat. En het zal even gemopper opleveren, maar daar wennen ze echt wel aan.
Het zit hem er meer in dat je het niet durft te zeggen.
Met Oud en Nieuw hoeft gelukkig niet! Wel nog een verjaardag en in januari nog een min of meer verplicht etentje op de kosten van ons als kinderen maar dat is weer een verhaal op zich.
Wij gaan met kerst nooit naar familie. Ik heb dan net een idioot drukke periode op mijn werk achter de rug en wil dan met mijn eigen gezin chillen. Verderop in de kerstvakantie gaan we wel langs. Ik weet dat het probleem van wie wat waar kerst vieren voor velen een probleem is, maar ik kan het niet anders zien dan als een makkelijk op te lossen probleem. Namelijk: uitspreken hoe je de kerstdagen gaat invullen en je daaraan houden.
Totaal geen last van stress of schuldgevoel of wat dan ook.
Wij blijven gewoon (voor het derde jaar achter elkaar) met z'n 2en. Door een burn-out (door ASS/ overprikkeling) heb ik echt geen behoefte aan veel mensen om mij heen. Levert gegarandeerd migraine op.
Mijn eigen ouders leven al heel lang niet meer en schoonouders gelukkig wel. Hele lieve mensen maar ze wonen op 2 uur rijden. Dat gaat mij nu niet lukken. Vriend heeft geen rijbewijs en ik ga niet met de trein (vanwege prikkels maar ook omdat ik longpatient ben). Ondanks vaccinatie zie ik het gewoon niet zitten. \
Bovendien is het eigenlijk gewoon een weekend en werken wij tussen kerst en oud en nieuw gewoon.
Vriend gaat een deze dagen nog even bij zijn ouders langs, prima.
Hoe we het volgend jaar gaan doen, geen idee, dat zien we dan wel weer.
Geen stress hier. Ik heb jarenlang gewerkt tijdens die feestdagen, dus langs mijn kant van de familie zijn ze het gewend dat ik er niet ben tijdens die dagen (als ze het al vieren). Normaal gaan we met Kerst of met Nieuwjaar langs bij de schoonfamilie, beide vindt mijn partner teveel, dus ik laat de keuze bij haar.
Zowel mijn ouders als mijn schoonouders leven niet meer dus ik heb geen 'verplichtingen' meer met de feestdagen.
Schoonmoeder verwacht wel dat we daar uitgebreid kerst komen vieren. Met een baby zien we dat niet zitten dus we gaan alleen langs voor de koffie.
Mijn ouders maakt het niet zo veel uit wanneer we langskomen, geen verplichtingen in ieder geval. Dus daar gaan we langs zoals het uitkomt. Dat heb ik ook tien keer liever, want dat verplichte 'gezellig doen', daar kan ik niet zo veel mee.