Al mensen met feestdagen-familie-stress?
Ik heb niet zoveel met de decembermaand en alle feestelijkheden. Het laatste wat ik dan ook wil is er teveel gewicht aan geven en verzeild raken in het hele ‘wat doen we dit jaar en bij wie?’. Maar wat gebeurt er ieder jaar weer; exact dat. Sinds ik met mijn vriend samenwoon is het eigenlijk elk jaar weer stress. Mijn ouders wonen niet naast de deur (anderhalf uur rijden), zijn ouders wonen weer de andere kant op, ik heb geen zin in twee dagen lang van hot naar her rijden, het liefst wil ik eigenlijk gewoon niks.
Mijn eigen ouders zijn gelukkig totaal niet van de verplichtingen, langskomen of niet is allemaal prima. Maar bij de ouders van mijn vriend zijn er toch wat meer (impliciete) verwachtingen. Er is, na het overlijden van zijn oma, weleens gezegd dat we ons nu niet meer per se verplicht hoeven voelen om het met z’n allen te vieren, maar dat is in de praktijk toch niet echt zo, stel we zeggen joh we komen niet hoor, geen zin, dan zou dat toch wel vragen opleveren. Dit jaar wilden we eigenlijk thuisblijven, of desnoods alleen naar mijn oma toe. Maar verder nog niet echt over nagedacht. Nu wordt er vanuit de kant van mijn vriend alweer druk geregeld, want ‘de agenda’s stromen vol, hoe is Eerste Kerstdag voor jullie?’. Eigenlijk willen we zeggen, we komen niet, maar het voelt toch alsof we dat niet zo, zonder goede reden, kunnen zeggen. Zit alweer dagen in de stress hierdoor, bang voor ruzie, voor gedoe, voor teleurstellingen, december is net begonnen en het hele circus begint alweer.
Nou ja, hele intro, wat ik me eigenlijk afvraag, hoe zorgen jullie dat je niet gek wordt van het hele verwachtingen, verplichtingen, schuldgevoelens, scheve gezichten, etc.? Kun je het ‘maken’ om gewoon te weigeren? Of maak jij je al jaren niet meer druk?
(Kan natuurlijk ook dat je het oprecht gezellig vind, of dat alles vrijblijvend en relaxed gaat, helemaal goed voor jou, maar geloof niet dat ik naar die verhalen op zoek ben 
)
(Overigens kan ik me voorstellen dat corona dit jaar ook nog speelt, waardoor het misschien extra moeilijk of juist makkelijker wordt, maar bij ons is het gezelschap nooit zo groot dat het echt voor problemen zorgt dus dat is niet echt een factor nu.)
Wij doen één kerstdag één van de families want die familie vinden we met kerst oprecht gezellig, net-volwassen kind gaat ook geheel uit vrije wil mee. Daar geen druk, iedereen is welkom, niemand verplicht en niet teveel gedoe en gestress. De andere twee families komen wel bij elkaar, altijd een boel gezeik en verplichtingen en daar zijn we mee gestopt. Drie families in twee kerstdagen krijgen vonden we al nooit een succes en op den duur waren we er zat van. Het eerste jaar gaf het een heleboel gezeur, het tweede jaar al een stuk minder en vanaf het derde jaar was iedereen eraan gewend dat wij niet komen. Die andere kerstdag doen we lekker waar we zin in hebben met wie we daar zin in hebben.
Met mijn familie vieren we het precies om deze reden altijd in januari. Maar die willen nu niet ivm corona.
Man heeft twee 'families', de ene gaat niet door ivm corona. De andere zien we 2e kerstdag.
Ik vind t wel lekker rustig zo.
Op 1e kerstdag gaan we naar iemand die we weinig zien en dan jarig is. 
Normaal is het hier ook wel een gepuzzel.
Abigail schreef op 05-12-2021 om 21:34:
Ja ik zou graag corona als excuus willen gebruiken, of dat nu de waarheid is of niet.
Punt is dat we die kaart al gespeeld hebben bij alweer een andere 'verplichting' en daar werd niet echt met veel begrip op gereageerd helaas. Is ook een heel geregel geworden waarbij wij ons de zeikerds voelden. Stom eigenlijk natuurlijk (overigens wilden we toen oprecht niet met deze golf in het drukke OV en in een restaurant gaan zitten).
Maar goed, we zijn met zes man en iedereen is gevaccineerd, dus dat gaat niet geloofwaardig zijn dit keer.
Ik ben gevaccineerd en heb toch Corona 
. Het is geen volledige bescherming.
Maar het eerlijkste antwoord lijkt me: wij viereb deze kerst thuis met zijn tweetjes.
Bij mijn ouders voelt het nooit als een verplichting. Schoonouders zeggen wel geen verplichting, maar dan toch even informeren wat we willen eten, terwijl ik heb gezegd dat we kijken hoe het tegen die tijd is met alle maatregelen. En tja kleinkind bij ze weghouden, weet dat dat het advies is, maar schoonmoeder wil daar niks van horen. Ze is nog teleurgesteld over de lockdowns vorig jaar en dat hun vaste oppasdag heel lang niet door is gegaan vanwege Covid.
Nee geen stress hier. Wij doen het eigenlijk al jaren hetzelfde. 1 dag gewoon met z'n vieren kaasfonduen, de andere dag met mijn ouders, zus en neefje. Vader en stiefmoeder van man gaan altijd alleen maar naar mijn schoonzus en komen nooit met Kerst hier. Vind ik prima.
Het enige waarover gekozen moest worden was welke Kerstdag we kiezen met mijn familie en waar. Hier waren we snel uit, het wordt eerste Kerstdag en we vieren het bij ons. Ik vind eerste Kerstdag dan het handigste i.v.m. de boodschappen. En we vieren het hier omdat wij het grootste gezin hebben, dus als we weer maar 3 volwassenen mogen uitnodigen dan zitten we nog goed.
Verder vinden de kinderen het ook fijner om het bij ons te doen, omdat mijn moeder altijd heel gezond gaat koken met Kerst en nu mogen wij het hoofdgerecht kiezen en maken 
Ik moet alleen nu nog even afwachten of we het feest ook nog combineren met neefje zijn verjaardag, want die is de 20e jarig. Daar mag mijn zus dus een besluit over nemen.
En verder ga ik me maar eens richten op het kerstdiner. Als iemand nog een lekker gerecht met vis weet hoor ik het graag. En kijken wie deze keer het voorgerecht en het nagerecht wil maken. Maar daar komen we ook wel weer uit.
Ik ben blij dat ik dichtbij mijn ouders ben gaan wonen en dat ik nooit schoonfamilieverplichtingen heb gehad met de feestdagen. Dat scheelt een hoop stress. Heb altijd met de kerstdagen samen met mijn ouders gegeten en dat ging altijd gemoedelijk, als we zin hadden uit eten te gaan deden we dat, als we dat te druk vonden dan aten we thuis met tussen de gangen door relaxt op de bank wat kerstfilms kijken. Overdag ga ik wel 'ns met 'n vriendin wandelen en/of een gluhweintje drinken.
Ik heb ook niet zo vreselijk veel met de feestdagen, maar vind het met familie best gezellig. En aangezien ik niet zo veel met de feestdagen heb vind ik het ook niet zo nodig om dan thuis te blijven en de familie te ontwijken. Dat kan een andere keer ook wel. Familie is wel blij als wij op komen draven, dus dan doen we dat.
Sinds zijn weer met de feestdagen op wintersport, dat is dan ook nooit een probleem. Maar dat zit er nu helaas niet in.
Ik zie dit jaar ook op tegen de Kerst. Kerstavond is altijd fijn samen. Maar ik heb een dikke maand geleden bonje met mn schoonzus gehad -of beter gezegd, zij is woest op mij- omdat ik het wiegje van mijn schoonmoeder heb doorgegeven aan onze andere schoonzus, die ook zwanger was. Schoonzus 1 vond dat dat via haar had moeten gaan en toen ik aangaf echt even geen zin in zo’n gedoe te hebben (ik zit midden in een PND) blokkeerde ze me overal. Lekker volwassen.
Nu komt erbij dat zij een anti vaxer is en haar kinderen ook niet gevaccineerd zijn, wat dus een groot risico is voor onze baby. Voorheen durfde ik niet zo goed daardoor andere plannen te maken ivm de lieve vrede maar nu ben ik er echt goed klaar mee.
Kortom, ik heb echt nul behoefte op te komen draven met de Kerst en man is het met me eens, maar dat gaat ongetwijfeld gezeik opleveren.
Zo, spuien is wel effe fijn zeg.
Ik ben echt dankbaar dat ik enig kind ben en niet opgescheept zit met siblings, hun aanhang of hun kinderen!
Mijn hemel, Phlora, gelijk heb je dat je past voor een kerst met zo'n schoonzus. Het wiegje-verhaal is al tamelijk bizar en haar gedrag daarna inderdaad behoorlijk onvolwassen, maar de uitsmijter is toch wel haar antivax-houding. Natuurlijk is de lieve vrede niet een gezondheidsrisico voor jullie kindje waard. Echt, terecht dat jij en je man daar een hele dikke grens trekken.
@redbulletje: snap ik hoor. Een grote familie lijkt leuk en gezellig, maar is het lang niet altijd. Dat zie ik wel bij de broers van mijn vader. Heb zelf gelukkig goed contact met mijn broertjes, maar het is niet vanzelfsprekend.
@Phlora: wat een gedoe met schoonzus. Zou lekker voor je eigen gezin kiezen deze kerst. Je hebt al even genoeg aan jezelf en dan zit je niet op dat gezeik te wachten.
Heb een zus die nogal eens roet in het eten kan gooien met de feestdagen en voor spanningen kan zorgen. Hoor net vanavond dat ze op vakantie is met de feestdagen 
Verder geen schoonfamilie, en m'n kinderen zijn bij mij dit jaar, dus heb er wel zin in.
Oh ik kan een boek vol schrijven over bizarre dingen over haar en haar man (de broer van mijn man). Een aantal jaar geleden deden we met alle (schoon)kinderen een gezamenlijk cadeau, we hadden vantevoren geen prijs afgesproken (dom van ons) en schoonzus ging het cadeau uitzoeken. Vervolgens een verzoek of we €200 konden betalen. Toen wij aangaven dat wij dat niet zomaar hadden liggen en niet op zon bedrag hadden gerekend (ik was volgens mij zelfs nog student of echt net werkende) kregen we te horen dat het een keuze was of we dat over hadden voor familie, want ‘Phlora had anders wel net een nieuwe winterjas voor zichzelf gekocht’. Koekkoek.
Verder zal ik het laten voor ik het topic compleet offtopic laat gaan 😂 sorry TO
Als lezer vind ik het wel vermakelijk hoor, Phlora, maar even serieus: als ze niet eens familie is van je man, dan zou ik vooral hopen dat de ogen van je zwager op een dag opengaan, waarna hij de scheiding aanvraagt en jullie er bij het daaropvolgende kerstsamenzijn feestelijk om kunnen lachen met elkaar. En tot die tijd zou ik haar, en daarmee vaak ook hem, vriendelijk links laten liggen. Knap dat je al zoveel hebt doorstaan van c.q. met haar!