Zo geen zin in Kerst
Ben net een paar maanden bezig met een nieuwe therapie wegens een persoonlijkheidsstoornis door een narcistische moeder, depressies en een jeugdtrauma. Ik heb jaren geleden contact verbroken met mijn ouders, en daarmee ook de rest van die familie.
Contact met schoonfamilie is matig. Omdat er geen schoonouders meer zijn (dit jaar voor het eerst) wordt er ook niks gevierd. Wat ik op zich helemaal prima vind.
En kerst is bij uitstek een familiefeest. Dan zijn eventuele vrienden waar ik normaal gesproken op terug kan vallen druk. En mijn ervaring is dat ik me dan erg alleen voel.
Normaal trek ik de kerstdagen al slecht wegens herbelevingen uit mijn jeugd (altijd ruzie en gedoe met de feestdagen en ik kreeg daar meestal de schuld van). Ik had jaren voordat ik geen contact meer met familie had dat ik om die reden geen kerst vierde (ik trok het niet meer).
Maar nu ben ik al spontaan in janken uitgebarsten omdat de eerste kerstbomen alweer gespot zijn.
Dit jaar zal zwaarder vallen wegens meerdere recente sterfgevallen, en dus die therapie die me nu even helemaal uit evenwicht heeft.
Ik wilde net dit ook met mijn therapeut bespreken, maar die is voorlopig ziek sinds deze week. Omdat ik meerdere behandelaars heb wordt er wel gekeken naar een oplossing, maar of dat lukt? Ook daar is een personeelstekort.
Er zijn vast mensen die Kerst ook niks vinden, om wat voor reden dan ook.
Wij gaan als gezin meestal wel iets leuks doen op de dagen zelf, dat is ook het probleem niet. Het is mijn gevoel van neerslachtigheid die nu ineens te erg op me drukt.
Hier ook een notoire kersthater. De overdreven cadeau-geverij trek ik slecht. Of het quasi (in mijn beleving dan) "gezellig bij elkaar", wat in mijn historie vooral voor de bühne was en niet oprecht.
Laatste jaren ga ik hooguit nog even naar een vriend en doen we samen wat leuks, maar het mag van mij snel weer over zijn.
Lijkt me ook heel rot. Kun je misschien met je gezin iets bedenken om een leuke kersttraditie te starten? Iets wat je nu misschien helpt om er een positieve draai aan te geven?
Monika_Geller schreef op 18-11-2022 om 16:52:
Lijkt me ook heel rot. Kun je misschien met je gezin iets bedenken om een leuke kersttraditie te starten? Iets wat je nu misschien helpt om er een positieve draai aan te geven?
Dit vind ik een hele mooie tip.
Wat rot, TO, dat je je nu zo ellendig voelt. Soms wil je gewoon met het hoofd onder dekens en daar is niets mis mee. Dan heb je dat even nodig.
Maar als je in staat bent om het om te buigen zoals Monika zegt, zou heel mooi voor jezelf zijn. Als een soort afsluiter voor die nare jaren.
We hebben altijd de traditie gehad om weg te gaan met Kerst (meestal in Nederland of net over de grens).
Dat is financieel nu niet haalbaar. Afgelopen twee jaar kon het niet (corona en een zieke schoonvader).
Dus dat speel ook weer mee.
Maar een nieuwe traditie is een goed idee.
Wat me vooral zwaar valt is dat iedereen het zo gezellig lijkt te hebben en ik kerst echt nooit gezellig heb gevonden en dat mensen dat niet altijd begrijpen. Ik weet ook dat er veel schone schijn is hoor, maar dat ik moet janken van de kerstboom in huis aan de overkant geeft wel een beetje weer hoe het gaat met me. Kut dus.
Monika_Geller schreef op 18-11-2022 om 16:52:
Lijkt me ook heel rot. Kun je misschien met je gezin iets bedenken om een leuke kersttraditie te starten? Iets wat je nu misschien helpt om er een positieve draai aan te geven?
Hele leuke tip.
Misschien kan het je helpen om eens te bedenken wat Kerst voor jou is en je dan te focussen op je gezin.
Ik heb helaas niks zinnigs toe te voegen, behalve dat dit gevoel me heel erg naar lijkt en dat ik je veel sterkte wil wensen de komende 1,5 maand. Ik hoop voor je dat je er toch het beste van kunt maken en het iets minder zwaar valt dan hoe het nu voelt
Atalanta schreef op 18-11-2022 om 17:54:
We hebben altijd de traditie gehad om weg te gaan met Kerst (meestal in Nederland of net over de grens).
Dat is financieel nu niet haalbaar. Afgelopen twee jaar kon het niet (corona en een zieke schoonvader).
Dus dat speel ook weer mee.
Maar een nieuwe traditie is een goed idee.
Wat me vooral zwaar valt is dat iedereen het zo gezellig lijkt te hebben en ik kerst echt nooit gezellig heb gevonden en dat mensen dat niet altijd begrijpen. Ik weet ook dat er veel schone schijn is hoor, maar dat ik moet janken van de kerstboom in huis aan de overkant geeft wel een beetje weer hoe het gaat met me. Kut dus.
Als jij kerst niet gezellig vindt dan hoeft dat niet ! Ik bedoel hiermee dat je je misschien teveel gevoelsverplichting laat aanpraten , terwijl je je nu door donkere dagen, slecht weer etc minder goed voelt . Kip/ei Misschien maar in ieder geval kun je misschien die koppeling loslaten in je hoofd.
Gr Angela
Ik heb ook een gruwelijke hekel aan kerst. Als je niet gelovig bent is het trouwens een dag als een ander.
Mijn niet zo leuke moeder probeert dan heel geforceerd de familie samen te krijgen maar er is door haar al zoveel lelijks gezegd en gedaan dat mijn broers en ik er geen zin meer in hebben. Meestal vlucht ik ook naar het buitenland als ik de kans krijg.
Probeer je niet te kwellen door te denken dat iedereen het o zo gezellig heeft, want dat is echt niet.
Echt, het is een dag net zoals alle andere dagen…
Probeer inderdaad de druk van het gezellig moeten hebben los te laten. Het hoeft niet gezelliger te zijn dan een normale dag.
Wel een heel leuk idee om een traditie te starten. Dat kan zo simpel zijn als in de ochtend de dag starten met een koprol, een wandeling met een kop warme chocolademelk met slagroom en marshmallows of een matras in de woonkamer om met zijn allen film op te kijken. Gewoon iets kleins, wat je alleen doet met kerst, waar jullie als gezin later met een glimlach aan terug denken.
Met mijn familie denk ik terug aan het spel dat we altijd met zijn allen speelde. Dat doen we nu jammer genoeg niet meer, omdat we nu met veel te veel zijn. Maar dat is echt waar ik aan denk als ik denk aan kerst.
Helemaal andere situatie, maar een goede vriendin van mij en ik zijn alletwee alleenstaand. Beiden hebben we één dag met familie en één dag die niet ingevuld is ivm geen schoonfamilie en ook geen eigen gezin. Vriendin heeft het altijd moeilijk. Alles; tv-programma's, reclames, versieringen, winkels, social media, werkelijk alles zegt dat iedereen gezellig samen is. Maar die vriendin dus niet. En Robert ten Brink die roept: niemand mag met kerst alleen zijn! Sja wij dus wel. En die vriendin kijkt al weken op tegen die dagen en heeft het moeilijk.
Ik ben net zo goed alleen, maar heb er helemaal geen moeite mee. Sterker nog; ik ben blij dat ik maar één dag 'moet'. De andere dag is voor mij de dag dat juist helemaal niks moet. Ik sta op zo laat als ik wil, eet wat ik wil, ga heel lang in bad of loop de halve dag in pyjama. Top2000 op, lekker wijntje, boek lezen. Ik vond het altijd genieten
De kerst van vriendin en van mij was niet wezenlijk anders, maar het gevoel wel.
Ik weet niet goed wat jij hiermee moet. Maar wat ik probeer te zeggen is dat heel veel afhangt van hoe je denkt en kijkt, en veel minder afhangt van de feitelijke situatie. Maar dat heb je wrs zelf ook al wel in de gaten.
Mss kun jij er ook een 'niks moet, we doen lekker precies wat we willen' dagje van maken.
Ik houd ook niet van kerst... Zeker dit jaar niet want voor het eerst in mijn leven geen kaartje van mijn lievelings (peet) oom want die is begin oktober overleden... 
Ik haat kerst. Het hysterische "het moet gezellig want kerst" of "niemand hoort alleen te zijn met kerst" of "familie is belangrijk met kerst". Ik kan er niks mee. Ik zie mijn familie al jaren niet meer, gezellig was het nooit en alleen ben ik vrijwel altijd met kerst.
Ik heb een leuke en grote vriendengroep maar het is kerst, die zitten bij hun familie. Wat dus betekent dat ik daar niet bij hoor of ik die familie nu ken of niet.
Andere jaren werkte ik me de blubbers met kerst maar door long covid geen tijd gehad om me op te geven voor werken met kerst. Dus ik zie het gebeuren dat ik alleen zit.
Dus nee, ik heb er ook geen zin in en kijk uit naar 8 januari. 8 januari omdat dan het "gelukkig niewjaar" ook lekker uitgedoofd is.
ik heb ook een pleuris hekel aan Kerst. Al die ophef voor in mijn ogen extreem saaie dagen met familieverplichtingen, waarbij er een hele haas of gore gans in de pan ligt. En na 2 dagen is het weer voorbij. En iedere etalage, tv-programma etc. moet een decoratie hebben.
We geven ook geen cadeau's meer.
Oud en Nieuw vind ik leuker, met goede voornemens en zo.. Nieuw jaar, nieuwe kansen.
Meesje schreef op 18-11-2022 om 20:41:
Helemaal andere situatie, maar een goede vriendin van mij en ik zijn alletwee alleenstaand. Beiden hebben we één dag met familie en één dag die niet ingevuld is ivm geen schoonfamilie en ook geen eigen gezin. Vriendin heeft het altijd moeilijk. Alles; tv-programma's, reclames, versieringen, winkels, social media, werkelijk alles zegt dat iedereen gezellig samen is. Maar die vriendin dus niet. En Robert ten Brink die roept: niemand mag met kerst alleen zijn! Sja wij dus wel. En die vriendin kijkt al weken op tegen die dagen en heeft het moeilijk.
Ik ben net zo goed alleen, maar heb er helemaal geen moeite mee. Sterker nog; ik ben blij dat ik maar één dag 'moet'. De andere dag is voor mij de dag dat juist helemaal niks moet. Ik sta op zo laat als ik wil, eet wat ik wil, ga heel lang in bad of loop de halve dag in pyjama. Top2000 op, lekker wijntje, boek lezen. Ik vond het altijd genieten
De kerst van vriendin en van mij was niet wezenlijk anders, maar het gevoel wel.
Ik weet niet goed wat jij hiermee moet. Maar wat ik probeer te zeggen is dat heel veel afhangt van hoe je denkt en kijkt, en veel minder afhangt van de feitelijke situatie. Maar dat heb je wrs zelf ook al wel in de gaten.
Mss kun jij er ook een 'niks moet, we doen lekker precies wat we willen' dagje van maken.
Ik begrijp " niemand mag met kerst alleen zijn niet" die andere 363 dagen kan het wel?
Ik vind de kerstperiode ook lastig. Deels omdat ik het om geloofsredenen niet vier, deels omdat ik het bijna benauwd krijg van het opgedrongen bijna verplichte "gezellig samen zijn". Dat mijn winterdepressie in december zijn hoogtepunt beleeft helpt vast ook niet.
Elk jaar baal ik er weer van als er vanaf half november steeds meer bijna uitsluitend kerstliedjes, -films, -reclames te zien en horen zijn. Je ervoor afsluiten is bijkans onmogelijk.
Maar ach, deze tijd gaat gelukkig ook weer voorbij. Nog anderhalve maand, dan is het januari, is die zooi verdwenen en worden de dagen weer langer. Kan niet wachten.
Tot die tijd maak ik op elke vrije dag met redelijk weer een lange wandeling in de natuur en sluit ik me verder zoveel mogelijk op met een warme kop thee, kaarsjes en mooie boeken.