Wie heeft er ervaring met trauma therapie
Ik ben gestart met trauma-therapie; na een twee inleidende/kennismakings sessie, heb ik nu mijn eerste opdracht gehad (beschrijf je trauma). Mijn hemel wat voel ik me beroerd.
Alleen door het denken aan het beginnen aan die opdracht slaap ik al niet meer, ik kan de hele dag wel janken en ik ben bang dat ik terugval in mijn depressie.
Heeft iemand ervaring met trauma therapie? Wanneer wordt het beter? Zijn er hulpmiddelen voor de eerste tijd om die therapie überhaupt door te komen?
Ik voel me nu zo k** dat ik liefst zou stoppen voor ik eigenlijk begonnen ben, maar dat is natuurlijk ook geen oplossing.
ja, heb ik via Altrecht gedaan. Wat me al verbaasd is dat je trauma onbegeleid
ging schrijven, dat gedeelte deed ik zelfs al samen met psychologe. Ze typte zelfs voor me 
Bespreek dus heel goed met je behandelaar hoe je je hierbij voelt. Per behandeling rekende ik twee dagen, dag zelf en dag erna dat ik niet voor derden aanwezig kon zijn en alles moest storten op zelfzorg. Gun je die tijd gewoon!
Ik heb in de sessie van gisteren uitgelegd gekregen hoe ik moest schrijven en dat zij dat dan daarna met me ging bespreken. Typen mag niet, het moet handgeschreven. Dan beleef je het intenser ofzo.
Ik ben nog niet eens begonnen met schrijven en het gaat al slecht, dus als het dan nog intenser wordt, ben ik bang dat ik afhaak.
Ik zal in ieder geval de psycholoog een berichtje sturen zo meteen.
Wat deed je precies aan zelfzorg?
Lente-ui schreef op 19-05-2022 om 13:51:
Ik heb in de sessie van gisteren uitgelegd gekregen hoe ik moest schrijven en dat zij dat dan daarna met me ging bespreken. Typen mag niet, het moet handgeschreven. Dan beleef je het intenser ofzo.
Ik ben nog niet eens begonnen met schrijven en het gaat al slecht, dus als het dan nog intenser wordt, ben ik bang dat ik afhaak.
Ik zal in ieder geval de psycholoog een berichtje sturen zo meteen.
Wat deed je precies aan zelfzorg?
Och lieve Lente-ui ik heb het zo met je te doen.
Zelf geen ervaring, maar lijkt me heel erg heftig.
Dapper van je dat je ervoor gaat!
Dikke knuffel 
Ik heb alleen ervaring met EMDR en daarbij hoefde ik eigenlijk niet zoveel te praten of schrijven. Heel fijn was dat. De therapie zelf niet vanwege de herbeleving en daarna was ik uitgeput. Ik nam de dag zelf en de dag erna vrij. Maar echt vrij. Aan zelfzorg deed ik vooral slapen 
en ademhalingsoefeningen (meeademen met the breathing app) en een beetje lummelen.
Lummelen=
Rondje lopen, bast en takken van de bomen bewonderen, kat aaien, aan de bloemen ruiken, thee zetten, naar een kaarsvlammetje staren, in bad liggen met alle lichten uit (in het donker drijveb), in yin yoga savasana en liggende vlinderhouding liggen, oerwoudgeluiden opzetten op mijn noise cancelling koptelefoon, voetenbadje nemen en voeten insmeren, voeten in dikke sokken steken en mezelf warm aankleden, op de bank met een dekentje. Ik heb zelfs een keer een hutje gebouwd zoals kinderen doen: dekens over de tafel en dan in dat ‘tentje’ zitten.
Ik hoop dat er wat voor je tussen zit.
Sterkte!
Ik heb dat ooit gedaan. Moest echt alles opschrijven tot in detail. Never nooit meer. Ben daarna in een gat gevallen en er bijna niet uitgekomen.
Dat was toen in 2010 geloof ik. En ik moest het hard op voorlezen. Ik zei dat doe ik niet. Ik heb het papier in de handen gedrukt en ben weggegaan.
Later in 2020, moest ik het weer opschrijven, dit keer andere behandelaar. Ik zei, dat kun je maar mooi vergeten, ga ik niet doen, niet weer.
Ik heb geen ervaring met trauma verwerking maar het lijkt mij voor je proces en je welzijn zeer kwalijk en potentieel gevaarlijk om het trauma alleen, zonder begeleiding, op te rakelen en op papier te zetten. Je vraagt niet voor niets hulp bij het verwerken hier van, en het oprakelen is vaak een van de eerste, belangrijkste hekelpunten.
Dank voor jullie reacties.
Als ik dit vooraf had geweten, was ik nooit aan deze therapie begonnen, want het is vanmiddag in sneltreinvaart uit de hand gelopen.
Zodanig dat dat huisarts me naar de crisisdienst heeft verwezen en daar heb ik kalmerende middelen gekregen. Huisarts heeft ook de psycholoog gebeld, wat ze in hemelsnaam aan het doen waren.
Maandag een afspraak bij de psycholoog (samen met partner, die zich ook kapot geschrokken is). Voor die tijd begin ik niet aan die opdracht.
Ach, heel veel knuffels, mijn verbazing dat je dit alleen moest doen was dus wel terecht. Wees lief voor jezelf en durf anderen voor je te laten zorgen. De crisisdienst heeft als enige voordeel dat je de lange wachtrijen voor de GGZ deels omzeilt voor de juiste hulp.
Oh joh, wat een schrik dat het zo uit de hand liep. Dat het uit de hand liep, ligt niet aan jou en wel aan de aanpak van deze psych. Laat ze eerst maar eens samen met jou bekijken hoe je goed voor jezelf kunt (laten) zorgen na een traumabehandeling. Dat zou je niet zelf uit moeten zoeken.
Er zijn ook traumabehandelingen waarbij je niet het hele verhaal hoeft te vertellen. EMDR is daar een voorbeeld van. Nog minder belastend is de flash-techiek. Daar heb ik laatst hele mooie resultaten van gezien bij iemand die echt niet over het trauma kon praten. Er zijn dus andere mogelijkheden als dit te belastend blijkt te zijn.
Sterkte voor nu!
Oei wat heftig Lente-ui. Dat heeft de psycholoog toch even verkeerd ingeschat zo. Probeer maandag goed aan te geven wat je denkt nodig te hebben. Sterkte!
Zelf heb ik geen ervaring met ondergaan van behandeling voor trauma, maar wel met het geven ervan. Zo mogelijk gebruik ik het liefst EMDR. Daar heb ik al zoveel mensen van zien opknappen. Is heel dankbaar werk omdat je relatief snel resultaat hebt. De sessies zelf zijn soms wel heftig, en je moet goed weten of jouw cliënt beschikt over voldoende regulatievaardigheden.
Zou dat in jouw geval een mogelijkheid zijn? Dan zou je dat bespreekbaar kunnen maken.
als je er alleen nog maar aan denkt raak je al in crisis
Ben je überhaupt wel aan therapie toe ?
clivia53 schreef op 19-05-2022 om 22:54:
als je er alleen nog maar aan denkt raak je al in crisis
Ben je überhaupt wel aan therapie toe ?
“Alleen maar” aan denken? Je laat het klinken alsof dat een eitje zou moeten en kunnen zijn. Maar ik denk juist andersom: als je er geen moeite mee hebt om eraan te denken, waarom zou je dan traumatherapie nodig hebben?
Ik vind het ook heel raar om iemand hier alleen doorheen te laten gaan. Goed dat je huisarts die psycholoog heeft gebeld.
Goed dat je de huisarts hebt ingeschakeld en fijn dat die meteen heeft gehandeld. Ik hoop dat je het weekend goed doorkomt samen met je partner.
Mija schreef op 19-05-2022 om 23:29:
[..]
“Alleen maar” aan denken? Je laat het klinken alsof dat een eitje zou moeten en kunnen zijn. Maar ik denk juist andersom: als je er geen moeite mee hebt om eraan te denken, waarom zou je dan traumatherapie nodig hebben?
Ik vind het ook heel raar om iemand hier alleen doorheen te laten gaan. Goed dat je huisarts die psycholoog heeft gebeld.
Het is geen eitje
En met alleen maar aan denken in crisis raken . Hoe gaat het dan als je er intensief mee bezig gaat
De psycholoog is er niet 24 uur per dag
clivia53 schreef op 20-05-2022 om 07:29:
[..]
Het is geen eitje
En met alleen maar aan denken in crisis raken . Hoe gaat het dan als je er intensief mee bezig gaat
De psycholoog is er niet 24 uur per dag
Het ging hier toch niet om "alleen maar" aan denken. Als je het op gaat schrijven ga je er natuurlijk ook juist heel intensief mee bezig.