Misofonie
Hoi, ik ben benieuwd of er hier meer mensen zijn met misofonie?
Ikzelf heb er behoorlijk last van, vooral omdat mijn triggers moeilijk te ontwijken zijn.
Ik hoop hier een soort lotgenotencontact te creëren, aangezien mensen met misofonie in het dagelijks leven vaak niet serieus worden genomen.
Vrijevlinder schreef op 17-08-2021 om 22:50:
Hebben jullie dat ook? Je bent lang met iemand samen en ineens valt je iets op. Een bepaald geluid bij het eten en vanaf dan blijft het altijd opvallen en blijf je het horen, met alle ergernis vandien.
Ja dat is heel herkenbaar! Waardeloos gevoel is dat. Proberen snel iets anders te denken, maar dat lukt niet altijd.
Hier ook niks officieels en woon verder alleen dus alleen last van de buren.
Maar ik kan vooral niet tegen smakken, kauwgeluiden en zware ademhaling. Een potentiële date zoek ik daar ook wel op uit. Onhoorbaar eten en een lichte ademhaling.
Daarnaast vind ik muziek ook echt agressie-opwekkend. Ik heb nooit muziek aan en waarom denk jij -buurman- dat ik jouw muziek wel wil horen. 
Lijden jullie in stilte of durven jullie het bespreken?
Niemand weet het van mij, ik schaam mij ervoor.
“ Wat we wel weten over het ontstaan van misofonie is dat er een Pavlov-reactie in het brein ontstaat. Dat houdt in dat er een koppeling in het brein wordt gemaakt tussen het specifieke geluid en de negatieve gevoelens. Bij het horen van het geluid ontstaat een reflex dat de negatieve gevoelens oproept.“
Intressant, ik had er nog niet eerder van gehoord maar herken wel het 1 en ander. Ik denk dat ik er ook gevoelig voor ben omdat ik extra prikkelgevoelig ben vanuit mijn ADHD.
Ik kan niet tegen telefoons die afgaan. Het geluid/melodie. Ik zit dan aan het plafond. (Bij mij staat alles op trilfunctie)
smak geluiden.
mensen die door elkaar heen praten.
nagels die worden geknipt.
getik van een klok (ik heb geen klokken in huis)
stokstaart schreef op 18-08-2021 om 07:50:
Hier ook niks officieels en woon verder alleen dus alleen last van de buren.
Maar ik kan vooral niet tegen smakken, kauwgeluiden en zware ademhaling. Een potentiële date zoek ik daar ook wel op uit. Onhoorbaar eten en een lichte ademhaling.
Daarnaast vind ik muziek ook echt agressie-opwekkend. Ik heb nooit muziek aan en waarom denk jij -buurman- dat ik jouw muziek wel wil horen.
Zo herkenbaar! Ik heb altijd radio of TV aan omdat ik niets van de buren wil horen. Zou zo graag gegarandeerde stilte willen hebben.
Ik heb weleens anderen verteld over misofonie maar ik krijg weinig begrip. Tegenwoordig probeer ik het niet eens meer uit te leggen.
Hier ook geen officiële diagnose.
Vooral eetgeluiden vind ik het ergst, iemand die een appel eet en daarbij slurpt (vanwege dat sap denk ik) maar het allerergste vind ik nootjes, chips of andere snacks. Als iemand in dezelfde ruimte dat doet zet ik het liefst een koptelefoon op
Suish schreef op 17-08-2021 om 00:15:
Ik heb ook geen officiële diagnose maar hoe ik omga met sommige geluiden is echt niet gezond. Mijn triggers zijn vooral de buren dus als ik thuis ben, heb ik voortdurend angst dat ik ze weer hoor.
Andere triggers van mij zijn hard ademen, teenslippers en kusgeluiden in films.
Dit herken ik.
Ik heb een bovenbuurvrouw en alleen dat geloop kan ik al heel slecht tegen.
Had maandagmiddag visite en was constant afgeleid omdat buurvrouw heen en weer liep. HEt is ook alsof ik dat bijna elke dag OVERDAG hoor. Dat ik denk ''werk jij niet ofzo?'' Heel erg..
Ik zet altijd de tv aan als er gegeten wordt. Niet te doen, etende of drinkende mensen! Maar als er een kat naast me smikkelend en smekkend het natvoer naar binnen zit te werken, heb ik daar totaal geen last van. Gek, hoe dat werkt.
Haha ja, wij eten ook altijd met de radio aan. Zo is het nog een beetje te doen..
Van dieren kan ik het ook hebben. En van mijn kinderen ook toen ze echt nog klein waren. Vanaf dat ze een jaar of 5 zijn ineens niet meer 
Het eten vind ik het beroerdste deel van de dag en kan er niet meer van genieten.
En wat frustrerend is, dat ik het niet kan uitspreken. Dan is het gelijk ruzie, omdat ik er regelmatig wat van gezegd heb. Ik snap niet dat mensen niet kunnen eten en kauwen met de mond dicht zonder geluiden te maken.
Gevoelsmatig zou het schelen, als ik er over zou kunnen praten.
Ik ben helaas ook gevoelig voor geluiden, mijn moeder en zus hebben dat ook. Vroeger was het bij ons thuis heel vaak stil. Van de week had ik het er nog met iemand over dat je daardoor misschien gewoon niks gewend bent.
Geluiden van de buren kunnen mij enorm storen. Wij zijn een keer een huis gaan bezichtigen en toen we de tuin in liepen hoorde ik de radio van de buren duidelijk. Het was meteen duidelijk dat ik daar echt niet wilde wonen.
Eetgeluiden zijn voor mij enorm storend en mijn man maakt best veel geluid tijdens het eten. Hij vindt het overdreven, maar volgens mij is het echt meer dan gemiddeld. Zolang ik zelf ook wat zit te eten op dat moment is het geen probleem, dan hoor ik het minder en let ik er niet op.
Wij hadden wel muziek aan maar woonden vrijstaand. Soms zou ik bijna weer terug naar mijn ouders willen omdat ik het wonen met al die buren zo benauwend vind. Ben misschien ook weinig gewend qua geluid.
Eetgeluiden heb ik niet zo last van tenzij ik zelf niet ook aan 't eten ben.
Ik ben zo'n persoon waar jullie een hekel aan zouden hebben.
Ik heb astma en heb elke dag last van piepende ademhaling. Kan ik niks aan doen, puffen helpt zelden, heb ik een acute bronchitis, dan piep ik nog erger.
Hebben jullie er wel eens over nagedacht dat er ook mensen zijn die het niet bewust teveel herrie maken. Ik stoor mijzelf ook aan mijn piepende ademhaling. Ik probeer zo stil mogelijk te zijn, maar lukt gewoon niet altijd, zeker als mijn longen vol slijm zitten en ik daar behoorlijk benauwd van word. Ik hoor mijn gepiep ook liever niet.
Dus oordeel niet direct voordat je ook maar een idee hebt waar ik of andere mensen doorheen moeten
Als ik voor mezelf spreek; ik oordeel niet over die mensen maar ik kan er gewoon oprecht niet tegen en ook daar kan ik niks aan doen. Ik zou willen dat ik er wel tegen zou kunnen doen..
Verder vind ik het heel naar en vervelend voor je. Maar tegelijkertijd oordeel jij net zo goed, alsof ik (of een ander) die keuze heb om er geen last van te hebben/er aan te storen.
Even een aanvulling; ik val ook niemand lastig met mijn 'probleem' en zou dus iemand die veel geluid maakt (zéker als die persoon er niks aan kan doen) nooit aanspreken of kwetsen bijvoorbeeld.
Ik probeer juist zoveel mogelijk stil te zijn want ik wil niet dat mensen zich aan mij ergeren.