Misofonie
Hoi, ik ben benieuwd of er hier meer mensen zijn met misofonie?
Ikzelf heb er behoorlijk last van, vooral omdat mijn triggers moeilijk te ontwijken zijn.
Ik hoop hier een soort lotgenotencontact te creëren, aangezien mensen met misofonie in het dagelijks leven vaak niet serieus worden genomen.
Geen officiele diagnose. Maar oh wat krijg ik een moordneigingen van o.a. geslurp, eetgeluiden, gesnurk, harde ademers, fluitende neuzen, pengetik. Ik wil dan altijd heel graag slaan of schreeuwen dat ze op moeten houden. Ik heb een rustig leven op zich, ontwijk het als het kan. Maar op mijn werk lukt dat niet altijd. En als ik dan pauze heb in een kleine teamkamer zitten er altijd wel mensen crackers te knagen of appels. Of soep te slurpen 😡.
Ik heb ook geen officiële diagnose maar hoe ik omga met sommige geluiden is echt niet gezond. Mijn triggers zijn vooral de buren dus als ik thuis ben, heb ik voortdurend angst dat ik ze weer hoor.
Andere triggers van mij zijn hard ademen, teenslippers en kusgeluiden in films.
Ja ook niet officieel maar ik weet het eigenlijk wel zeker. Meerdere nachten per week voel ik de behoefte om een kussen op mijn mans gezicht te drukken vanwege zijn ademhaling (niet eens snurken) en van eetgeluiden ga ik echt helemaal over de zeik. Ik probeer het bij mezelf te houden en dan gewoon even weg te lopen, want ik kan niet steeds vragen aan een ander om zich aan te passen.
Ik heb wel op werk verzocht dat in de stilteruimte die we daar hebben eten verboden mag worden.
Hier ook niet officieel maar oooooh wat kan ik me boos maken om geluid! De buren die de deur dichtgooien, iemand die smakt/eetgeluiden maakt, hoestgeluiden....het brengt de draak in mij naar boven. Nu met corona werk ik al anderhalf jaar ofzo thuis dus het zijn voornamelijk de buren die me gek maken af en toe. Ik ga wel binnenkort weer af en toe naar kantoor, maar dat zijn nog steeds gelukkig maar weinig mensen dus hopelijk valt dat mee.
Ik krijg er trauma's van inderdaad. Je voelt je hulpeloos en razend tegelijkertijd.
mijn man heeft hyperacusis/misofonie. Gek genoeg heeft het weten dat er behandeling bestaat, bij hem al een stukje lijdensdruk weggenomen (https://www.hoorzaken.nl/nieuws/exposure-behandeling-bij-overgevoeligheid-voor-geluiden-blijkt-efficiente-methode/)
Ik weet niet of het voor alleen misofonie ook effectief is, maar het lijkt me de moeite waard om uit te zoeken als je er veel last van hebt.
Voor de goede orde: dat er elementen uit de cognitieve gedragstherapie in zitten, betekent niet dat men daar vindt dat je de klachten verbeeldt. De klachten zijn echt, maar worden verlicht door je brein te trainen beter met prikkels om te gaan.
Ook hier, geen officiële diagnose maar heb soms moordneigingen, zeker als ik me al niet goed voel en heel erg moe ben bijv. Mensen die ik hoor eten zijn al helemaal als een rode vlag op een stier voor mij. Zoals een appel eten, een toffee kauwen of gewoon met je mond open iets afbijten. Of tanden die over bestek heen gaan (wie heeft ooit bedacht dat dat nodig is?!? Het is niet nodig namelijk).
Maar al met al kan ik me er inmiddels redelijk over heen zetten door te weten dat het maar tijdelijk is of zorg ik dat ik op een plek zit waar ik er zo min mogelijk last van heb.
ja ik! Bij mij is het wel officieel gediagnosticeerd door mijn psycholoog ooit. Heel vervelend en heb er vooral heel veel last van als ik wat vermoeid(er) ben dan normaal, wat al snel is want ik heb ook cvs. Ik heb er vooral veel last van bij mijn vriend omdat ik die gewoon het meeste zie (en toen ik thuis woonde heel erg bij mijn stiefvader). Soms denk ik echt van.. kun je niet eens iets doen zonder geluid?? Extreem hard adem halen, 9 van de 10 keer heeft hij een soort “fluitje” in zijn neus die je continue hoort als ie ademt, ‘s nachts snurken (dus slaap vaak zelfs apart want anders slaap ik gewoon niet), hard eten, als hij op slippers loopt piepen ze constant en zo kan ik nog wel even doorgaan. En krijg soms echt gewoon moordneigingen ervan en zorgt er soms voor dat ik maar gewoon heel vroeg richting bed ga om van de irritante geluiden af te zijn. maar dat komt vooral omdat er bij hem echt ALTIJD geluid uit komt, maakt niet uit wat ie doet en soms val ik daardoor ook tegen hem uit (omdat ik het dan al zo lang in heb gehouden en het dan opbouwt). Klink zo echt als een mega kut vriendin voor hem pff. Maar probeer mij meestal er overheen te zetten alleen soms lukt het gewoon eventjes niet.
Ik ben blij dat ik niet de enige ben met deze klachten.
Hebben jullie er ook last van bij intimiteit? Zoals de meesten hier is de beste oplossing voor mij om mezelf maar even terug te trekken zodra de moordneigingen opkomen, maar tijdens seks is dat nogal een issue als je van de leg raakt omdat er iemand in je oor aan het ademen is. Ik worstel hier best mee, want opgewonden blijven en moordneigingen hebben combineert zo lastig 
Ai, dit is wel akelig herkenbaar allemaal. Ik word ook woest van allerlei geluiden maar nooit als ik ze zelf maak..
Tikgeluiden op telefoon/playstation/eetgeluiden/vork tegen tanden/ademen/piep in neus/hikkende mensen. Zo kan ik nog veel meer dingen opnoemen. Het zit me soms best in de weg! Vaak loop ik maar weg als de situatie het toelaat. Anders krijg ik echt hartkloppingen en word ik zo kwaad vanbinnen.
Ja bij intimiteit is het ook lastig. Ik wil soms wel gillen en schreeuwen van frustratie maar daar kan mijn vriend niet tegen dus ik probeer me in te houden. Maar ja echt zin heb ik dan niet meer.
Hebben jullie dat ook? Je bent lang met iemand samen en ineens valt je iets op. Een bepaald geluid bij het eten en vanaf dan blijft het altijd opvallen en blijf je het horen, met alle ergernis vandien.
Wat is de oorzaak van misofonie?
Bij mijzelf denk ik dat ik teveel opkrop en te weinig zeg wat ik denk. Dat het naar binnen slaat. Maar zeker weten doe ik het niet.
Ik denk een combinatie van factoren:
Gevoeligheid voor stress, perfectionisme maar ook alle prikkels die we tegenwoordig hebben. Bij mijn ouders vroeger had ik wel last maar nu ik in een appartement woon is het zoveel erger geworden. In een flat wonen is traumatisch voor mij. Steeds bang dat ik geluid hoor, niet meer kunnen ontspannen.
Ik heb hier heel veel last van gehad. Nu nog met chips en appels etende mensen om me heen.. Dan loop ik als het kan weg. Krijg soort van irritatie die me dan overneemt helaas.
Vermoeidheid maakt het moeilijker is mijn ervaring. Ik heb het al sinds dat ik me kan herinneren, ook met fel licht. Dus gevoelig voor allerlei prikkels waarschijnlijk.
Denk dat het wel belangrijk is om het niet erger te laten worden, ook niet echt helemaal te accepteren van jezelf. Leven is nu eenmaal vol geluiden. Is niet fijn voor de mensen om ons heen als ze niet normaal kunnen leven.