Last van innerlijke monoloog
Even als achtergrondinformatie: ik heb een burn out met depressieve klachten. Ik krijg hier behandeling voor maar dat gaat nog niet zo snel.
Anyway. Ik heb op dit moment weer zoveel last van allemaal gedachten. Mijn hoofd gaat helemaal op hol. Het voelt echt alsof ik krankzinnig word. Het maakt me super onrustig en verdrietig. Ik weet gewoon niet wat ik er tegen kan doen. Als ik zo onrustig ben lukt eigenlijk niks echt goed. Als ik een boek lees, tetteren die stemmetjes op de achtergrond gewoon door. Concentratie is dan heel ver te zoeken.
Het varieert van: alles tot in den treure uitdenken (piekeren denk ik) en allerlei aanvechtingen van: je doet het niet goed, je verzint de boel, er is niks met je aan de hand, je dramatiseert, de huisarts schat het verkeerd in. En sommige iets positiever er doorheen: het hoort er allemaal bij, rustig blijven.
Wie herkent dit? En wat heb je eraan gedaan? Ik kom er gewoon even niet uit. Ik heb dit vanaf het begin af aan al wel, maar soms word het even zo erg, dan verzuip ik voor m'n gevoel.
Het voelt alsof het me langzaam uit elkaar scheurt, al die gedachten.
Ik moet zo gaan slapen, ik hoop dat ik nog ergens wat afleiding kan gaan vinden.
Dat klinkt heel naar 
Kun je het thema van elke gedachte benoemen, in plaats van op de gedachte zelf door te denken? Dus: dit is een piekergedachte, dit is een ondersteunende gedachte, dit is een kritische gedachte, etc. Het zijn maar gedachten, niet de waarheid.
Het kan helpen om je op je ademhaling te concentreren, door bijvoorbeeld elke inademing hardop te benoemen ('in') en elke uitademing ook ('uit'). Elke keer als er een gedachte oppopt, dan benoem je die zoals hierboven en ga je weer terug naar je ademhaling benoemen.
Met afleiden probeer je de gedachten te onderdrukken. Waarschijnlijk zijn ze sneller weg als je ze er laat zijn, zonder erin mee te gaan.
Piratenkoningin schreef op 16-07-2021 om 22:21:
Dat klinkt heel naar
Kun je het thema van elke gedachte benoemen, in plaats van op de gedachte zelf door te denken? Dus: dit is een piekergedachte, dit is een ondersteunende gedachte, dit is een kritische gedachte, etc. Het zijn maar gedachten, niet de waarheid.
Het kan helpen om je op je ademhaling te concentreren, door bijvoorbeeld elke inademing hardop te benoemen ('in') en elke uitademing ook ('uit'). Elke keer als er een gedachte oppopt, dan benoem je die zoals hierboven en ga je weer terug naar je ademhaling benoemen.
Met afleiden probeer je de gedachten te onderdrukken. Waarschijnlijk zijn ze sneller weg als je ze er laat zijn, zonder erin mee te gaan.
dat probeer ik inderdaad. Uit te kristalliseren wat welke gedachte is. Maar ik weet gewoon niet meer wat de waarheid is. Want wat als die gedachten gelijk hebben?
ademhaling ga ik zo specifiek proberen.
Niet te ingewikkeld maken hoor. Als je niet weet wat voor gedachte het is, dan kun je het ook gewoon als 'gedachte' benoemen. Als er verdriet is, zeg je dat: 'verdriet'. Of 'gevoel', als je niet weet wat voor gevoel precies.
Dat er een gedachte in je hoofd oppopt, maakt 'm nog niet waar. Denk maar eens: 'er staat een roze giraf in de kamer' en kijk wat er gebeurt. Sommige gedachten zijn misschien waar, andere niet, maar nu ben je moe en onrustig en verdrietig, dus dit is niet het moment om dat uit te zoeken.
Nog iets wat mij weleens helpt als ik erg onrustig ben: het ademhalen koppelen aan een beweging, bijvoorbeeld armen omhoog bij inademen en omlaag bij uitademen, of staan bij inademen en zitten bij uitademen. Bewegen helpt soms om de onrust uit je lijf te krijgen.
Het gevoel krankzinnig te worden hoort erbij. Heel rot maar misschien brengt het je geruststelling.
Ook de gedachten die alle kanten opgaan....ik omschreef het zelf toen alsof er een sneltrein door me heen ging. Ik ging lopen lopen lopen.
ja dit had ik ook, en ik werd er idd helemaal gek van en kon er niet mee omgaan.
omdat ik bekend met depressie en ook een periode antidepressiva heb geslikt, heb ik bij mijn huisarts aangegeven dat ik graag weer AD wilde.
het duurde een tijd voordat ik op de juiste dosering zat maar nu een dikke maand verder is het wel rustiger in mijn hoofd.
bij mij is het niet weg te redeneren of weg te denken helaas dus dan maar deze oplossing, die werkt namelijk wel.
Nose schreef op 16-07-2021 om 22:32:
Ook de gedachten die alle kanten opgaan....ik omschreef het zelf toen alsof er een sneltrein door me heen ging. Ik ging lopen lopen lopen.
Dit deed ik idd vroeger ook. Nu kan ik dat helaas niet wegens long covid. Dus kan niet vluchten in beweging. Kan ook niet vluchten in een boek of film of serie, want kan al die prikkels niet aan.
dus ja.
wel goeie tip overigens.
Nose schreef op 16-07-2021 om 22:31:
Het gevoel krankzinnig te worden hoort erbij. Heel rot maar misschien brengt het je geruststelling.
Heb jij dat ook gehad?
Ik Google me ook helemaal suf. Ik heb nu iets gelezen over een theatrale persoonlijkheidsstoornis. Ik ben gewoon zo bang. En ik weet dat iedereen wel herkenning heeft bij bepaalde dingen. En sommige dingen kloppen en andere kloppen helemaal niet.
En dat je niet moet googelen. Rationeel weet ik het allemaal wel.
Hobbelster schreef op 16-07-2021 om 22:33:
[..]
Dit deed ik idd vroeger ook. Nu kan ik dat helaas niet wegens long covid. Dus kan niet vluchten in beweging. Kan ook niet vluchten in een boek of film of serie, want kan al die prikkels niet aan.
dus ja.
wel goeie tip overigens.
Wat naar longcovid!!!
Wattenbolleke schreef op 16-07-2021 om 22:35:
[..]
Heb jij dat ook gehad?
Ik Google me ook helemaal suf. Ik heb nu iets gelezen over een theatrale persoonlijkheidsstoornis. Ik ben gewoon zo bang.
Ik herken me er in. Ook Google. Zou het kunnen dat je een soort paniek of angstaanvallen heb? Daar lijkt het m.i.op
ik vind het ook wel klinken als paniekaanvallen. Wat mij meestal wel helpt is een luisterboek, het verhaal komt niet altijd binnen maar een fijne stem geeft rust. Ook suffe spelletjes op mijn telefoon zoals patience. Simpel, niet teveel prikkels maar het helpt om mijn gedachten onder controle te houden.
ik weet niet of het paniek is. Misschien wel. uiteindelijk raak ik wel in paniek van mijn gedachten denk ik. En hoe langer het duurt hoe gestoorder ik me voel.
huisarts heeft me overigens AD voorgeschreven, daar kan ik over een week mee starten. Maar ik heb het nog niet met mijn therapeut besproken. Maar daarom ben ik ook bang. Stel nou dat ik het allemaal verzin? Hoe gestoord zou dat zijn? Ik heb gewoon nergens grip op. Het is ook zo wisselend. Morgen kan weer best oké zijn. Ik begrijp het gewoon niet. Maar ondertussen voel ik me super ellendig en ga ik van tijd tot tijd helemaal op hol.
Wasmachine schreef op 16-07-2021 om 22:40:
ik vind het ook wel klinken als paniekaanvallen. Wat mij meestal wel helpt is een luisterboek, het verhaal komt niet altijd binnen maar een fijne stem geeft rust. Ook suffe spelletjes op mijn telefoon zoals patience. Simpel, niet teveel prikkels maar het helpt om mijn gedachten onder controle te houden.
Ja, in mijn geval ook de suffe telefoon spelletjes en ook legpuzzels. Ware lifesavers.
ik doe vaak Find the sets.