Iedereen is wel een beetje autistisch
Ik schrijf dit een beetje met emotie en vraag me af of ik nou een zeurkous ben of niet.
Ik heb ASS en ADD en tot de diagnose gesteld was liep mijn leven niet bepaald lekker. Ik heb nu een aantal jaar via een traject een baan voor een aantal uren wat voor mij haalbaar is, maar heel positief sta ik nog niet in het leven.
Ik heb een hele lieve vrolijke collega waar ik goed mee overweg kan maar als bij wijze van zijn pen niet op de juiste plek ligt zegt hij ' ja ik ben ook zo autistisch ik akn daar niet tegen' en als ik om stipt 10 uur het koffiezetapparaat aanzet 'we zijn samen zo autistisch he? we moeten echt om 10 uur koffie drinken.. ' En ik denk dan, LUL je hebt werkelijk geen idee wat ASS houdt, en krijg echt een knoop in mijn maag. Hij bedoelt het echt niet verkeerd maar ik voel me op zo'n moment als een aansteller. Ik heb wel eens willen zeggen als voorbeeld: je zegt toch ook niet tegen iemand die een zelfmoordpoging heeft gedaan dat je ook wel eens kutdag hebt. Kan ik dat laatste zeggen of moet ik gewoon mijn schouders ophalen.
Nee, die opmerking zou ik niet maken. Wel gewoon de volgende keer zeggen: Hè Freek, ik vind het vervelend dat je zo vaak aan mijn autisme refereert. Ik heb er namelijk zelf echt veel last van, en daarom voelt het niet zo prettig als jij het er op deze manier over hebt.
Ik snap je helemaal. Ik zou me er ook rot aan irriteren of misschien zelfs boos worden, zeker zoals hij dat doet, want daarmee neem je mijn beperkingen niet serieus. Mijn beperkingen zijn geen lollig grapje voor iemand die werkelijk niet snapt wat het inhoud.
Lollypopje schreef op 03-03-2023 om 19:58:
Ik snap je helemaal. Ik zou me er ook rot aan irriteren of misschien zelfs boos worden, zeker zoals hij dat doet, want daarmee neem je mijn beperkingen niet serieus. Mijn beperkingen zijn geen lollig grapje voor iemand die werkelijk niet snapt wat het inhoud.
Lollypopje en Moosey, Dat is idd wat ik probeer uit te leggen, maar ik merk in de lange omgang met collega dat hij altijd de schuld bij een ander legt, het ligt nooit aan hem en daarom weet ik niet goed hoe ik het duidelijk moet maken.
Weet die collega van jouw diagnose?
Op zich denk ik dat er een kern van waarheid in zit dat iedereen wel iets autistisch heeft. Alleen dat betekent niet dat het voor iedereen ook hinderlijk/beperkend is. Daardoor zien sommige het misschien soms als een grappige eigenschap terwijl het natuurlijk helemaal niet grappig is als je er dagelijks last van hebt.
Als je het aandurft zou ik het eens open bespreken. Collega bedoeld het waarschijnlijk helemaal niet verkeerd en zal als jij dat graag hebt er mee stoppen. Of misschien vind je het na een goed gesprek juist wel fijn dat er zo luchtig met jouw en andermans eigenaardigheden wordt omgesprongen omdat je weet dat het goed bedoeld is. Dat je het meer kan zien als dat diversiteit in mensen en gedragingen mag bestaan en niets is om je voor te schamen.
Blauwevis schreef op 03-03-2023 om 20:04:
[..]
Lollypopje en Moosey, Dat is idd wat ik probeer uit te leggen, maar ik merk in de lange omgang met collega dat hij altijd de schuld bij een ander legt, het ligt nooit aan hem en daarom weet ik niet goed hoe ik het duidelijk moet maken.
Dan voeg je bij die zinnen van Moosey nog aan toe: ligt aan mij hoor, ik ben daar misschien wat overgevoelig voor. Maar zou echt heel fijn zijn als je daar voor mij rekening mee wil houden.
Leg je het dus buiten hem.
Jillz schreef op 03-03-2023 om 20:11:
Weet die collega van jouw diagnose?
Op zich denk ik dat er een kern van waarheid in zit dat iedereen wel iets autistisch heeft.
De meeste theorieën gaan er vanuit dat iemand met ASS echt een andere manier van informatieverwerking heeft dan iemand zonder ASS. Dus heel pragmatisch bezien zou het dan niet eens kúnnen.
Bedoel jij niet dat iedereen zich wel in meer of mindere mate herkent in behoefte aan structuur of wat ongemak in sociaal contact? Want dat is niet de kern van ASS (en ook zeker niet altijd de uitingsvorm).
Jillz schreef op 03-03-2023 om 20:11:
Weet die collega van jouw diagnose?
Op zich denk ik dat er een kern van waarheid in zit dat iedereen wel iets autistisch heeft. Alleen dat betekent niet dat het voor iedereen ook hinderlijk/beperkend is. Daardoor zien sommige het misschien soms als een grappige eigenschap terwijl het natuurlijk helemaal niet grappig is als je er dagelijks last van hebt.
Als je het aandurft zou ik het eens open bespreken. Collega bedoeld het waarschijnlijk helemaal niet verkeerd en zal als jij dat graag hebt er mee stoppen. Of misschien vind je het na een goed gesprek juist wel fijn dat er zo luchtig met jouw en andermans eigenaardigheden wordt omgesprongen omdat je weet dat het goed bedoeld is. Dat je het meer kan zien als dat diversiteit in mensen en gedragingen mag bestaan en niets is om je voor te schamen.
Hij weet van mijn diagnose en ik ben ook best wel open over mijn geschiedenis en waar ik nu nog tegen aan loop.
Blauwevis schreef op 03-03-2023 om 20:04:
[..]
Lollypopje en Moosey, Dat is idd wat ik probeer uit te leggen, maar ik merk in de lange omgang met collega dat hij altijd de schuld bij een ander legt, het ligt nooit aan hem en daarom weet ik niet goed hoe ik het duidelijk moet maken.
Maar heb je echt al ns geprobeerd om het open en kwetsbaar aan hem uit te leggen? Op een collega die oprecht aangeeft gekwetst door iets te raken reageert iemand echt heel anders dan bijvoorbeeld op iemand die zegt dat hij een fout heeft gemaakt in z’n werk. Zeker als je het bij jezelf houdt, je omschrijft jouw gevoel en ervaring. Zo lang je hem niet hebt uitgelegd dat jij daar last van hebt, doet hij ook niks fout. Hij weet namelijk niet dat jij er last van hebt.
PhilDunphy schreef op 03-03-2023 om 20:12:
[..]
Dan voeg je bij die zinnen van Moosey nog aan toe: ligt aan mij hoor, ik ben daar misschien wat overgevoelig voor. Maar zou echt heel fijn zijn als je daar voor mij rekening mee wil houden.
Leg je het dus buiten hem.
Sorry, ik begrijp je tekst niet..
Blauwevis schreef op 03-03-2023 om 20:22:
[..]
Sorry, ik begrijp je tekst niet..
Sorry, nu wel denk ik. Ik dacht dat je persoonlijk iets tegen mij zei maar je bedoelt als voorbeeld hoe ik kan reageren naar collega denk ik?
zijn intenties zijn ongetwijfeld goed. Hij wil het waarschijnlijk ’lichter’ maken voor jou door zo’n grapje te maken. Nee het is voor jou niet grappig dat begrijp ik
natuurlijk kan je er wat van zeggen maar je kan er ook voor kiezen om zijn goede intenties te zien.
Of je zegt eerlijk dat het je stoort. Dat is absoluut niet fout
maar als je zegt dat het een lieve en vrolijke collega is dan is het echt goed bedoeld en niet onaardig
PhilDunphy schreef op 03-03-2023 om 20:15:
[..]
De meeste theorieën gaan er vanuit dat iemand met ASS echt een andere manier van informatieverwerking heeft dan iemand zonder ASS. Dus heel pragmatisch bezien zou het dan niet eens kúnnen.
Bedoel jij niet dat iedereen zich wel in meer of mindere mate herkent in behoefte aan structuur of wat ongemak in sociaal contact? Want dat is niet de kern van ASS (en ook zeker niet altijd de uitingsvorm).
Je hebt gelijk ASS is meer dan een vink lijst van kenmerken. Maar dat is wel wat er vaak gebruikt wordt om te bepalen of iemand wel of niet een diagnose krijgt. En ik denk dat iedereen wel een eigenschap heeft die op de lijst voorkomt en soms zelfs in een extreme vorm zonder dat het voortkomt uit ASS. Vandaar dat ik ook schreef dat het hebben van een kenmerk niet hetzelfde is als last hebben van ASS.
Moosey schreef op 03-03-2023 om 20:22:
[..]
Maar heb je echt al ns geprobeerd om het open en kwetsbaar aan hem uit te leggen? Op een collega die oprecht aangeeft gekwetst door iets te raken reageert iemand echt heel anders dan bijvoorbeeld op iemand die zegt dat hij een fout heeft gemaakt in z’n werk. Zeker als je het bij jezelf houdt, je omschrijft jouw gevoel en ervaring. Zo lang je hem niet hebt uitgelegd dat jij daar last van hebt, doet hij ook niks fout. Hij weet namelijk niet dat jij er last van hebt.
Ik ben best wel heel open en eerlijk over hoe mijn leven is verlopen en dat ik het huidige leven nog steeds zwaar vind. Ik durf vaak niet mijn grenzen aan te geven omdat de mensen in mijn omgeving dat niet van mij gewend zijn, en ook al heb ik in mijn hoofd het gesprek voorbereid dan komt het er elke keer op neer dat ik de zeur ben en me moet aanpassen.
Jillz schreef op 03-03-2023 om 20:30:
[..]
Je hebt gelijk ASS is meer dan een vink lijst van kenmerken. Maar dat is wel wat er vaak gebruikt wordt om te bepalen of iemand wel of niet een diagnose krijgt. En ik denk dat iedereen wel een eigenschap heeft die op de lijst voorkomt en soms zelfs in een extreme vorm zonder dat het voortkomt uit ASS. Vandaar dat ik ook schreef dat het hebben van een kenmerk niet hetzelfde is als last hebben van ASS.
Om die reden heb ik geen moeite met het gebruik van "trekken van", maar "iedereen is wel een beetje autistisch" heeft voor mij een hele andere lading. Het komt over als dat als iedereen het wel een beetje is, het wel mee valt. Dat als iedereen het een beetje is, dan zou ik toch hetzelfde moeten kunnen als zij? Omdat de uitspraak vaak wordt gedaan in een context van "het valt wel mee". Als mijn autisme minder serieus nemen.
Ik besef me dat het vaak niet zo bedoeld wordt, maar voor mij is die uitspraak daarom gewoon niet fijn.
Ik stoor me er ook aan, die domme opmerkingen. Als iemand een taalfout corrigeert, wordt dat al autistisch genoemd. Dan denk ik ook: je hebt echt geen idee waar je het over hebt. En bij mij gaat het dan nog 'alleen' om mijn man en kind die ASS hebben.
Meestal zeg ik er niks van, want ik spreek die mensen verder toch nauwelijks. Maar tegen bv vaste collega's zeg ik wel dat zulke grapjes over autisme mij persoonlijk raken, omdat ik er thuis middenin zit. Dan letten ze er voortaan op. Het is niet lullig bedoeld, mensen hebben echt geen idee.