Hoogbegaafdheid, kletstopic
Kom hier gezellig meepraten over hoogbegaafdheid, of je nu zelf HB bent, een kind hebt die het is of als je op een andere manier ermee te maken hebt.
Hoogbegaafdheid is zoveel meer dan slim zijn, het kan ook een beperking zijn.
Het kan mooi zijn, maar ook een draak in je leven.
🐲
Interessant. Ben zelf niet hoogbegaafd maar zit je dan bij de mensa?
Leuk topic! Ik weet niet zeker of ik hoogbegaafd ben. Op de basisschool ooit wel zo getest. Dat is alleen zo lang geleden. Wel heb ik veel problemen in mijn schoolcarrière gehad. Ik lees dus graag mee.
Interessant, met een hoogbegaafd kind lees ik graag mee. Zijn best wel wat dingen waar we tegenaan lopen.
Plotsa schreef op 11-07-2021 om 20:05:
Interessant, met een hoogbegaafd kind lees ik graag mee. Zijn best wel wat dingen waar we tegenaan lopen.
Waar lopen jullie zoal tegenaan?
(Tekst op verzoek door mod verwijderd). Ik hou het verder wat vaag ivm herkenbaarheid.
Saar1990 schreef op 11-07-2021 om 20:08:
[..]
Waar lopen jullie zoal tegenaan?
Bijvoorbeeld bij de vrijetijdsbesteding/sport dat ze maar niet lijken te begrijpen dat sommige kinderen anders reageren en je niet klakkeloos hetgeen wat bij de meeste kinderen werkt ook op ons kind kunt toepassen.
Waar liep jij vroeger tegenaan?
TO trapt af:
Ik ben moeder van vijf kinderen waarvan er iig twee hoogbegaafd zijn, daarnaast heb ik zelf op mijn 20e gehoord dat ik het ook ben.
Mijn oudste, zoon van inmiddels 21, weet sinds zijn 7e dat hij HB is. Daarnaast is hij ook dyslectisch en heeft hij DCD (ontwikkelingsstoornis in de motoriek) en ADD (al kan die laatste ook zich zo uiten door H
.
Hij begon eigenlijk in het VO vast te lopen omdat hij nooit had leren leren. Op VWO begonnen, twee keer blijven zitten en toen een TL diploma gehaald. Daarna MBO begonnen maar dat bood totaal geen uitdaging. Nu nog zoekende naar wat wel. Zit inmiddels op begeleid kamerwonen.
Testen was destijds omdat ze bij de kinderrevalidatie hem opvallend vonden. Zeer snel van begrip maar ook zeer ongeconcentreerd en dromerig.
Dochter van 11, we weten officieel sinds ze 6 is dat ze HB is. Bizar hoe jong zij was toen ze al kenmerken liet zien. Ze was anderhalf toen ze op het CB met een serviesje aan het spelen was en zei tegen de verpleegkunde: thee in rood of blauw? Die vond dat al opvallend maar ze kende alle kleuren toen al.
Op de peuterspeelzaal konden ze haar eigenlijk niet veel meer bieden toen ze drie werd. Ze leerde zichzelf lezen.
Op de basisschool heeft ze groep 1 en 2 in een jaar gedaan. Ze had echt twee fantastische juffen daar die van alles met haar deden om haar leerhonger te stillen.
Groep 3 werd drama... Ze dacht eindelijk te gaan leren maar alles wat kwam was wat ze al kende. "De juf snapt me niet" zei ze. En dat klopt ook wel. Deze juf is echt een die goed met het gemiddelde kind kan, alles erboven of eronder kon ze niets mee.
Het ging op een gegeven moment van kwaad tot erger en ze wilde zelfs dood. Toen hebben we de directeur aan haar jasje getrokken. Ze mocht dan naar de bovenschoolse plusklas maar moest wel getest worden. En toen kwam eruit dat ze idd HB is (145+). Daarna zijn er goede afspraken gemaakt op school en icm interne en externe Plusklas ging het twee jaar heel erg goed. In de zesde ging het weer even minder omdat de meester zijn eigen plan trok maar wat hij wel heel goed deed was haar zelfvertrouwen opbouwen en leren dat er meer is dan tienen willen halen.
Groep 8 was weer een heel goed jaar voor haar. Ze heeft altijd goed in de groep gelegen (zoon ook trouwens)al heeft ze wel in de jongere groepen gezegd dat andere kinderen haar niet snappen. Daar ben ik heel blij om. Na de vakantie naar het VO, ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. Immers heeft ze nooit echt hoeven leren.
Ik vond mijzelf als kind altijd dom, ik snapte dingen heel snel maar sommige dingen kon ik gewoon niet volgen. Dacht te moeilijk oid. Als docent en nu leerlingbegeleider heb ik ook veel ervaring met HB kinderen (al zit ik nu op een vmbo, kom je iets minder HB'ers tegen).
Ik ben blij dat er nu zoveel meer kennis over is, maar er valt nog heel veel werk te doen, zeker in het onderwijs.
SCRIBENTE schreef op 11-07-2021 om 19:52:
Interessant. Ben zelf niet hoogbegaafd maar zit je dan bij de mensa?
Ik voel mijzelf niet zo dat ik bij de mensa zou moeten. Ik heb wel eens een toelatingstest gedaan en toegelaten maar ja... wat moet ik daar 😬
Plotsa schreef op 11-07-2021 om 20:27:
[..]
Bijvoorbeeld bij de vrijetijdsbesteding/sport dat ze maar niet lijken te begrijpen dat sommige kinderen anders reageren en je niet klakkeloos hetgeen wat bij de meeste kinderen werkt ook op ons kind kunt toepassen.
Waar liep jij vroeger tegenaan?
Ik had net mijn bericht al aangepast. Dit herken ik wel van vroeger. Ik reageerde ook anders dan andere kinderen op sporten. Hierdoor kreeg ik altijd te horen dat ik het spel veel te serieus nam en niet tegen mijn verlies zou kunnen. Dit heeft mijn zelfvertrouwen heel erg onderuit gehaald. Ik denk dus dat het goed is om je kind te leren dat andere mensen misschien andere meningen geven. Alleen dat jouw kind daar niet op hoeft in te gaan, omdat ze haar en hb zijn niet kennen. Dat wat zij doet prima is en dat ze vooral het van zich af moet laten glijden. Kortom, geef haar zelfvertrouwen en laat zien dat ze niet 'anders' of 'vreemd' is. Dat had mij denk ik erg geholpen.
SuzyQFive schreef op 11-07-2021 om 20:37:
[..]
Ik voel mijzelf niet zo dat ik bij de mensa zou moeten. Ik heb wel eens een toelatingstest gedaan en toegelaten maar ja... wat moet ik daar 😬
Dit herken ik ook! Eveneens als de gedachte wat moet ik daar. Ik wil vooral mijn kinderen goed begeleiden en zelfvertrouwen meegeven.
Een van mijn kinderen is hoogbegaafd getest. De ander is niet getest, maar is op de basisschool altijd wel zo "behandeld". Het gaat hier meestal wel z'n gangetje. Ik vind het zelf vooral heel leuk. Ze hebben heel brede interesses en originele visies en het is erg leuk om met ze om te gaan (nu jonge tieners).
Zelf ben ik nooit getest, maar ik herken wel wat als ik ze vergelijk met mezelf in mijn jeugd. Daarom kan ik ze ook goed begeleiden, omdat ik ze vaak begrijp. Verder heb ik veel over hoogbegaafdheid gelezen na de IQ-test van mijn ene kind. Ze zijn trouwens wel echt slimmer dan ik. De genen van mijn man zitten er namelijk ook in en die heeft precies de talenten die ik ontbeer en andersom 
Ik ben zelf als 20er HB getestaar heb nooit heel veel met die informatie gedaan. Toen mijn jongste zoon zichzelf op 3 jarige leeftijd had leren lezen begon het kwartje te vallen.
Jongste zoon zit inmiddels een jaar op fulltime HB onderwijs. Oudste zoon wordt waarschijnlijk getest via de hb coördinator op de middelbare school. Man is nooit getest en heeft daar ook geen behoefte aan.
ik vind het leuk om via internet contact met gelijkgestemden te hebben. O.a. via stichting hoogbegaafd. Aan een mensa lidmaatschap heb ik dan weer geen behoefte.
Wednesday schreef op 11-07-2021 om 20:43:
Een van mijn kinderen is hoogbegaafd getest. De ander is niet getest, maar is op de basisschool altijd wel zo "behandeld". Het gaat hier meestal wel z'n gangetje. Ik vind het zelf vooral heel leuk. Ze hebben heel brede interesses en originele visies en het is erg leuk om met ze om te gaan (nu jonge tieners).
Zelf ben ik nooit getest, maar ik herken wel wat als ik ze vergelijk met mezelf in mijn jeugd. Daarom kan ik ze ook goed begeleiden, omdat ik ze vaak begrijp. Verder heb ik veel over hoogbegaafdheid gelezen na de IQ-test van mijn ene kind. Ze zijn trouwens wel echt slimmer dan ik. De genen van mijn man zitten er namelijk ook in en die heeft precies de talenten die ik ontbeer en andersom
goede mix dus 😬
Wat ik lastig vind bij mijn dochter is dat ze best rigide kan doen soms. Alleen haar mening is de juiste. Ze moet altijd haar punt maken ook al is het geen moment voor discussie.
We zijn in de familie best wel eigenwijs 😬
maar dit is toch anders.
Zoon is getest maar scoorde (net) niet hoog genoeg om officieel onder HB te vallen. Daarbij had hij een duidelijke kloof tussen verbaal en performaal waardoor er ook geen TIQ vastgesteld kon worden. Nu werd hij wel getest in een periode dat het heel slecht met hem ging op school... (En wanneer ik slecht in m'n vel zit scoor ik ook veel lager op dergelijk testen).
Gelukkig mocht hij wel naar de HB klas en sindsdien doet hij het geweldig (op school). Hij zit daar veel meer op z'n plek waardoor er ook meer ruimte is om zich sociaal te ontwikkelen (net als z'n moeder is er ook autisme vastgesteld).
Ik ben erg blij dat hij nu de juiste begeleiding krijgt. Van mijn eigen schooltijd weet ik vooral dat ik heel dromerig was, beetje zat te tekenen en verder vooral niks deed. Huiswerk heb ik ook nooit gedaan en plannen en leren kon ik niet (maar wel voldoendes halen). En ik gun mijn zoon toch wel een betere schoolervaring.
Super dat ie wel naar de plusklas mocht Biebeltje. Goed dat de school dat opgepakt heeft.
In mijn werk in het VO liep ik er wel eens tegenaan dat er echt nog veel vooroordelen zijn over HB. Dat je altijd goed moet presteren bijvoorbeeld. Dat echte HB'ers alleen maar hoge cijfers halen.
Ik had zelf altijd heel erg dat ik vond dat antwoorden en vragen dubbel op te vatten waren. Wat bedoel je dan precies? Je kan het zus en zo opvatten. En dan schreef ik niet op wat de leraar wilde horen, maar het was ook niet fout. Of ik stelde vragen in de klas en dan zei de docent dat ik veel te ver dacht. Nu weet ik dat HB'ers beter top-down leren (Eerst het grote geheel en dan uitwerken) maar het onderwijs is vrijwel altijd Bottum Up (eerst allemaal kleine stukjes die pas later een groter geheel vormen).