Hoogbegaafdheid, kletstopic

Hier helaas problemen door een bore-out. 🙈

Fijn dat er nog meiden zijn! Toch prettig om af en toe van je af te kunnen schrijven. En ook om jullie ervaringen te lezen. 

Hier veel veranderd omdat we inmiddels in deze huizenmarkt toch een nieuw huis hebben weten te bemachtigen! De stress van me niet thuis voelen in mijn omgeving valt hiermee gelukkig weg. Het is wel druk nu met alles regelen en klussen, maar dat vind ik ook heel leuk. Dat neemt veel stress weg bij mij.  

Op mijn werk heb ik het wel lastiger. Ik merk dat de projecten waar ik aan werk niet soepel lopen, omdat ik steeds met mensen in een team zit die niet lijken te begrijpen wat we aan het doen zijn, of er een eigen agenda op na blijken te houden. Echt vermoeiend als je steeds trager moet gaan dan je zou willen of kunnen (sommige projecten hadden allang afgerond kunnen zijn, maar zijn nog in een startfase). Het lukt mij niet zo goed om zo'n project vlot te trekken (ik ben ook niet de projectleider, maar toch). Dus dat veroorzaakt veel frustratie, vooral als ik de oplossing voor een probleem al maanden geleden heb gemeld, en ze daar nu zelf op uitkomen...
Misschien tijd voor iets anders dus, maar dan de eeuwige vraag, wat dan? Ik vind het echt lastig om iets te vinden waar ik wel mijn energie en talenten in kwijt kan, en denk ook dat je overal wel te maken krijgt met remming, mensen die niet mee willen of kunnen, enz. Hoe ervaren jullie dat ?

Bij @Zusterclivia lees ik een boreout, ik herken daar ook tekenen van. Wil jij vertellen waar je tegenaan loopt? 

SuzyQfive, helaas van mijzelf. 

Wolkje, ik vind mijn werk niet heel dynamisch, maar door deze coronatijd viel bijna alles dat het werkt nog dragelijk/leuk maakte weg. Denk aan leuk contact met collega's (van eigen en andere afdelingen) en klanten, andere omgeving dan thuis, snel even sparren of kunnen helpen, kantoorgossip 😅 en meer van dit soort dingen.
Beperkte bezetting op kantoor zorgde voor weinig verbetering, want niet de meest dynamische omgeving.
Dit uitte zich in uitstelgedrag, gebrek aan focus, elke afleiding aangrijpen tot pure verveling.
Soort van overspannen gevoel/veel stress, maar niet omdat je zo druk bent in je hoofd, maar omdat je wel veel moet doen, maar het is allemaal saai en stom.🤷‍♀️

Dus ik weet dat ik van werkveld ga switchen. Wat precies weet ik niet, maar iets anders is sowieso goed, want nieuwe dingen. Dus ik ga dit jaar sparren met wat bekenden om te kijken hoe ik dit aan ga pakken

Ik ben me ook aan het vervelen op mijn werk en dat vind ik best erg van mezelf. Het is een dynamische baan met veel verantwoordelijkheid en zelfstandigheid. Maar toch knaagt het. Ik ben al extra dingen aan het oppakken om het leuk te houden. Maar ondertussen ben ik ook aan het bedenken hoe verder.
Ik zou graag geneeskunde gaan doen maar de zij-instroom is 3 jaar en heel erg fulltime. Ik kan niet meer fulltime studeren want ik heb rekeningen te betalen. Het kan alleen als ik mezelf volledig de schulden in ga werken en ik denk niet dat ik dat wil.
Maar wat dan wel? Een collega had het over gezondheidswetenschappen maar ik heb geen idee of ik dat leuk ga vinden. Ik moet me er eens verder in verdiepen.
Een andere richting is ook prima, maar wat??

Zoekend naar meer info over hoogbehaafdheid ben ik deze topic tegen gekomen. Bijna alles gelezen en ik herken ontzettend veel. Toch ben ik in mijn onderwijsverleden nooit als 'slim' bestempeld en hoorde eerder bij de 'zwakke leerlingen'. Ik vond school altijd maar saai, spannend, stressvol etc. Was veel meer bezig met mijn omgeving en voelde mij nauwelijks echt prettig in mijn vel. Had ook nauwelijks motivatie om hoge punten te halen. Toch heb ik na kleins af aan mij altijd anders gevoeld en mijn denkhoofd was ontzettend complex. Ik kon heel diep nadenken over basale onderwerpen en erg kritiech sceptisch. Werd ook vaak als autist bestempeld. 

Heel lang verder niks mee gedaan tot ik mij sinds een aantal jaa rsteeds beter in mijn vel voel en veel las over verschillende diagnoses, persoonkenmerken, teamrollen etc. Toen vielen er steeds meer kwartjes. Nu op mijn huidige werk loop ik weer tegen dingen aan. Gelukkig heb ik een begripvol team waar ik alles kwijt kan. We gaan binnenkort elkaars kwaliteiten en zwakten weers onder de loep nemen. Toch ben ik bang om het vermoeden van mijn hoogbegaafdheid te bespreken. Ik wil graag erkenning voor mijn kwaliteiten en persoonlijkheid maar wil ook weer niet 'anders' zijn. 

Iemand die dit laatste herkent?  

Ik ben liever ook niet te veel anders dan de rest, dat begrijp ik wel. Ik zal op mijn werk niet zo snel iets zeggen als: ik ben hoogbegaafd, want dat begrijpen de meesten niet of ze gaan rare conclusies trekken (bv dat jouw werk perfect moet zijn). Wel benadruk ik, indien nodig, dat ik anders denk dan de meesten (blijk namelijk uit de praktijk) of gewoon dat ik vrij slim ben.

Je kunt prima jouw zwakke en sterke punten benoemen zonder iets van hoogbegaafdhied of zo te melden.

Je kunt toch ook heel goed raar zijn zonder label? 🙃

Ik ben hoogbegaafd, maar behalve mijn ouders en mijn beste vrienden weet niemand dat. Collega's en leidinggevenden al helemaal niet. Wat ze wel weten is dat ik ontzettend ongeduldig ben en koningin uitstelgedrag tegelijk, dat ik 5 dingen tegelijk doe of niks, en dat ik me verveel zodra ik doorheb wat er moet gebeuren. 

Klopt, maar de ene vindt dat je het wel moet laten weten voor meer begrip en de ander vindt van niet want het geeft meer gedoe.

Er zit denk ik echt wel een verschil tussen een label waarmee je 'minder' bent dan de meesten of eentje waarmee je 'meer' bent dan de ander.

Als je aangeeft dat je een label hebt, waardoor je moeite heb met bepaalde dingen en daardoor minder goed/snel of zo bent, dan heeft men daar meer begrip voor dan voor een label waaruit blijkt dat je iets beter kunt dan die ander.

En soms is enkel raar zijn ook lastig, want je moet gewoon normaal doen/anderen doen/kunnen het toch ook?!

pas geleden weer gesprek gehad met LG. Met andere woorden, hij is mij een beetje zat dar ik continue loop te 'klagen' wat er allemaal niet goed gaat en hoe we dat zouden kunnen verbeteren. Zoals hij het inschat en wat hij van mij hoorde en gehoord heeft, vindt hij mij niet passen binnen de organisatie. Met andere woorden, als je je niet heel snel aanpast komt er nog een moeilijke periode aan. 

Zijn voorlopige oplossing: alle vragen/krtische zaken die ik heb, meteen actie op zetten. Zowel door mijzelf of samen met team. Nou kan ik mij daar in vinden en is het terrecht da thij mij aanwijst op eigen bijdrage aam het team. Maar waar ik mij ontzettend aan stoor en nu niet meer durf aan te kaarten is dat hij volledig voorbij gaat aam de inhoud van de onderwerpen waar ik tegen aanloop. Ook is die totaal niet ingegaan op wat ik aandraag en hoe er als team geheel eraan gewerkt kan worden. 

Ik heb nu de neiging om maar te doen wat mij opgedragen word en misschien is dat wel de sleutel tot succes. Mijn directe collega's zeggen nog altijd blij met mij te zijn en ik een leuke gezellige collega ben. LG kent deze kant van mij helemaal niet doordat teamleider waarschijnlijk eem bepaald beeld van mij maar ze toe schets.