Hoe ergens niets van aantrekken?
Zonder al te veel uit te weiden over hoe en wat: ik krijg regelmatig opmerkingen van iemand uit mijn directe omgeving/familie die mij raken en die me erg lang negatief bezighouden. Of er worden acties gedaan waar ik nog lang mee in m'n maag zit. Ik weet dat ik me er niets van zou moeten aantrekken, maar dat lukt me dus niet. Ik blijf er dagenlang of zelfs wekenlang mee rondlopen en ik merk dat ik er geen gezelliger persoon van wordt.
Dus mijn vraag is eigenlijk: hoe zorg ik ervoor dat deze acties/uitspraken mij minder raken en/of minder bezighouden? Hoe doe je dat, ergens niets van aantrekken?
meestal betekent het dat als iemand je kan raken je een gevoelige snaar of een onzekerheid of pijnpunt uit het verleden hebt. Je moet bij jezelf onderzoeken waar het vandaan komt. Als je dat weet kun je het misschien wat relativeren wat mildheid naar jezelf hebben en komt het niet meer zo binnen.
zijn het ook echt vervelende opmerkingen/acties?
Wat mij heeft geholpen is om altijd als iemand zich richting mij vervelend gedraagt me te realiseren (en dat dan ook tegen mezelf zeggen) dat die persoon verantwoordelijk is voor zijn of haar gedrag. Daar kiest diegene zelf voor en het is van hem of haar. Het zegt niets over mij.
Het is wel even oefenen en volhouden, maar het heeft me echt geholpen om me minder aan te trekken van wat anderen zeggen of doen.
@ moederkareltje Dank je wel voor je reactie. Ik weet wel waardoor het komt: ik vertrouw haar niet meer en elke keer als ik haar zie/spreek bevestigt ze dat gevoel weer door wat ze zegt of door wat ze doet. Ze weet dat ik minder contact wil maar toch blijft ze telkens aan me trekken, bellen met kul-redenen, bemoeien met dingen die haar niet aangaan. Ik zie niet zo goed hoe ik dat moet relativeren.
hangt er vanaf hoe dicht die persoon bij me staat en of het de enige is met wie ik tegen dit soort dingen aan loop. Is het antwoord op die laatste vraag “nee”, dan moet ik waarschijnlijk kritisch naar mezelf kijken. En anders ga ik kijken of ik de relatie kan veranderen (wat meer afstand, andere dynamiek) of beëindigen.
Maar ik ben niet van steen en dus mogen dingen me raken.
Wollstonecraft schreef op 05-01-2024 om 14:38:
zijn het ook echt vervelende opmerkingen/acties?
Wat mij heeft geholpen is om altijd als iemand zich richting mij vervelend gedraagt me te realiseren (en dat dan ook tegen mezelf zeggen) dat die persoon verantwoordelijk is voor zijn of haar gedrag. Daar kiest diegene zelf voor en het is van hem of haar. Het zegt niets over mij.
Het is wel even oefenen en volhouden, maar het heeft me echt geholpen om me minder aan te trekken van wat anderen zeggen of doen.
Dat is een mooi mantra.
Ja, het zijn acties waarbij ze mijn zoon in gevaar brengt terwijl wij nadrukkelijk zeggen dat ze iets niet mag doen. Zij zegt dan dat ze dat absoluut niet zal doen, maar toch gebeurt het weer. We gaan er nu voor zorgen dat dit niet meer kan gebeuren. En verder, de dingen die ze zegt, dan stelt ze iets, zeg ik dat het niet waar is en kom ik met argumenten, vervolgens ziet ze in dat ik gelijk heb en dan draait ze net zolang tot het lijkt alsof het allemaal maar een grapje was oid. Doodvermoeiend, die energie die dan in een discussie gaat zitten. Bezoek erna doet ze alsof het anders was, dus dat ze mij standpunt had en dat dat heeeel vanzelfsprekend was.
Doemijdieglazenbol schreef op 05-01-2024 om 14:40:
hangt er vanaf hoe dicht die persoon bij me staat en of het de enige is met wie ik tegen dit soort dingen aan loop. Is het antwoord op die laatste vraag “nee”, dan moet ik waarschijnlijk kritisch naar mezelf kijken. En anders ga ik kijken of ik de relatie kan veranderen (wat meer afstand, andere dynamiek) of beëindigen.
Maar ik ben niet van steen en dus mogen dingen me raken.
Het gaat om mijn moeder en ja, zij is de enige met wie dit speelt. Als het niet mijn moeder was, had ik haar allang uit mijn leven gebannen.
Deze quote circuleert op internet en wordt aan allerlei mensen toegeschreven, van Bruce Lee tot Warren Buffett.
"You will continue to suffer if you have an emotional reaction to everything that is said to you. True power is sitting back and observing things with logic. True power is restraint. If words control you that means everyone else can control you. Breathe and allow things to pass.”
Ik vind het zelf ook wel eens lastig me niet te laten raken, eigenlijk heb ik wel een paar triggers die me vaak over de zeik helpen. Maar toch kan het helpen om af en toe even stil te staan bij de gedachte dat als woorden me kunnen emotioneren, dat kennelijk iedereen dus macht over me heeft. En dat wil ik niet, en als ik me dat realiseer kan ik er ook makkelijker afstand van nemen.
afrodite05 schreef op 05-01-2024 om 14:40:
@ moederkareltje Dank je wel voor je reactie. Ik weet wel waardoor het komt: ik vertrouw haar niet meer en elke keer als ik haar zie/spreek bevestigt ze dat gevoel weer door wat ze zegt of door wat ze doet. Ze weet dat ik minder contact wil maar toch blijft ze telkens aan me trekken, bellen met kul-redenen, bemoeien met dingen die haar niet aangaan. Ik zie niet zo goed hoe ik dat moet relativeren.
Contact verbreken
afrodite05 schreef op 05-01-2024 om 14:40:
@ moederkareltje Dank je wel voor je reactie. Ik weet wel waardoor het komt: ik vertrouw haar niet meer en elke keer als ik haar zie/spreek bevestigt ze dat gevoel weer door wat ze zegt of door wat ze doet. Ze weet dat ik minder contact wil maar toch blijft ze telkens aan me trekken, bellen met kul-redenen, bemoeien met dingen die haar niet aangaan. Ik zie niet zo goed hoe ik dat moet relativeren.
Misschien toch beter begrenzen? Grenzen stellen is niet de ánder vertellen wat ze moeten veranderen, maar zelf actie ondernemen. Wil je minder contact, dan neem je dus de telefoon niet meer op.
Ik weet nog dat mijn ex de neiging had om mij elke zondagavond een vervelende e-mail te sturen, waar hij dan lang op had zitten broeden. En ik daar wakker van lag, boos op mezelf dat ik moest slapen want maandag weer werken enzovoorts. Toen heb ik een mapje gemaakt ‘zondagse overdenkingen van mij ex’ en alle e-mail van hem ging daar automatisch heen. Eén keer per maand keek ik dan wat erin zat, op een moment dat ik daar klaar voor was.
Ginevra schreef op 05-01-2024 om 14:47:
Deze quote circuleert op internet en wordt aan allerlei mensen toegeschreven, van Bruce Lee tot Warren Buffett.
"You will continue to suffer if you have an emotional reaction to everything that is said to you. True power is sitting back and observing things with logic. True power is restraint. If words control you that means everyone else can control you. Breathe and allow things to pass.”
Ik vind het zelf ook wel eens lastig me niet te laten raken, eigenlijk heb ik wel een paar triggers die me vaak over de zeik helpen. Maar toch kan het helpen om af en toe even stil te staan bij de gedachte dat als woorden me kunnen emotioneren, dat kennelijk iedereen dus macht over me heeft. En dat wil ik niet, en als ik me dat realiseer kan ik er ook makkelijker afstand van nemen.
Herkenbaar, maar hoe neem je er dan afstand van? Hoe voorkom je dat je er nog uren/dagen/weken mee rondloopt?
afrodite05 schreef op 05-01-2024 om 14:45:Ja, het zijn acties waarbij ze mijn zoon in gevaar brengt terwijl wij nadrukkelijk zeggen dat ze iets niet mag doen.
Maar dat heeft niks te maken met ergens je niks van aan willen trekken. Als iemand jou of je naaste in gevaar brengt moet je gewoon grenzen stellen en optreden.
En verder, de dingen die ze zegt, dan stelt ze iets, zeg ik dat het niet waar is en kom ik met argumenten, vervolgens ziet ze in dat ik gelijk heb
Dan stelt ze iets over jou? Bv dat je een overbezorgde moeder bent of zo? Dat zijn dingen die je idd naast je neer kunt leggen en daar hoef je ook niet over te argumenteren. 'Dan vind je me maar overbezorgd' is dan een prima afkapmethode. Maar het is lastig iets te zeggen als ik niet echt weet waar het over gaat.
ToetieToover schreef op 05-01-2024 om 14:48:
[..]
Misschien toch beter begrenzen? Grenzen stellen is niet de ánder vertellen wat ze moeten veranderen, maar zelf actie ondernemen. Wil je minder contact, dan neem je dus de telefoon niet meer op.
Ik weet nog dat mijn ex de neiging had om mij elke zondagavond een vervelende e-mail te sturen, waar hij dan lang op had zitten broeden. En ik daar wakker van lag, boos op mezelf dat ik moest slapen want maandag weer werken enzovoorts. Toen heb ik een mapje gemaakt ‘zondagse overdenkingen van mij ex’ en alle e-mail van hem ging daar automatisch heen. Eén keer per maand keek ik dan wat erin zat, op een moment dat ik daar klaar voor was.
Ik heb mijn telefoon standaard op stil staan, als ze heeft gebeld, bel ik vanzelf wel een keer terug. Maar vandaag bleef ze maar bellen dus ik dacht dat er iets ergs was. De stroom lag eruit en ze had de elektricien al gebeld maar ik moest vanalles voor haar regelen en opzoeken (ik woon op een uur rijden en ik weet niets van haar verzekeringen waar ze het over had). Ik kan daar dus niets mee, heb dat ook gezegd. Of mijn man in de buurt was? Nee en die kan je evenmin helpen. Uiteindelijk was er niets aan de hand, toen de elektricien er was, was het opgelost. Allemaal drama om niets. Poging tot contact na een vorig gesprek dat niet lekker liep.
Ginevra schreef op 05-01-2024 om 14:47:
Deze quote circuleert op internet en wordt aan allerlei mensen toegeschreven, van Bruce Lee tot Warren Buffett.
"You will continue to suffer if you have an emotional reaction to everything that is said to you. True power is sitting back and observing things with logic. True power is restraint. If words control you that means everyone else can control you. Breathe and allow things to pass.”
Ik vind het zelf ook wel eens lastig me niet te laten raken, eigenlijk heb ik wel een paar triggers die me vaak over de zeik helpen. Maar toch kan het helpen om af en toe even stil te staan bij de gedachte dat als woorden me kunnen emotioneren, dat kennelijk iedereen dus macht over me heeft. En dat wil ik niet, en als ik me dat realiseer kan ik er ook makkelijker afstand van nemen.
Klopt ook, maar als het zoals bij mij, zowel op school als thuis jaren duurt, is het niet zo makkelijk om het los te laten.
afrodite05 schreef op 05-01-2024 om 14:48:
[..]
Herkenbaar, maar hoe neem je er dan afstand van? Hoe voorkom je dat je er nog uren/dagen/weken mee rondloopt?
Door me dat te realiseren dus. Door me af te vragen "vind ik het terecht dat Truus zoveel macht over me heeft dat ik me dagen rot voel door haar gezuig?". Het antwoord is nee. Dat op zichzelf helpt al. En dan ga ik iets anders doen om mijn geest iets anders te doen te geven. Afleiding dus. Meestal heb ik dan een paar uur later die afstand wel.
Maar nogmaals, het lukt mij ook niet altijd, en als het om iets belangrijks gaat zoals de veiligheid van je kind dan moet je niet proberen het los te laten, dan moet je ingrijpen.
afrodite05 schreef op 05-01-2024 om 14:48:
[..]
Herkenbaar, maar hoe neem je er dan afstand van? Hoe voorkom je dat je er nog uren/dagen/weken mee rondloopt?
Mindfulness/meditatie, acceptance and commitment therapie, systeemtherapie, emotionally focused therapie, psycholoog, allemaal opties. We trainen ons lichaam, voeden het met gezond eten maar onze geest komt er bekaaid vanaf qua training en voeding. Terwijl er van alles beschikbaar is.
Mindfulness, oftewel het vermogen om je gedachten te observeren en je er niet in te laten meeslepen, vergt training. Dat je opmerkt dat je weer een hele tijd je gedachten hebt besteed aan een onderwerp waar je het niet over wilt hebben binnen in jezelf. En als je dat opmerkt, dat je dan iets anders kunt kiezen om over na te denken. Die training kan bijvoorbeeld bestaan uit (begeleide) meditatie. 🧘🏼♀️